Foreldrar: Guðvarður Magnússon b. á Hafragili í Laxárdal ytri og k.h. Ingibjörg Gunnarsdóttir. Magnús kvæntist Fanneyju Áslaugu Gunnarsdóttur frá Selnesi, þau bjuggu á Hafragili, þau eignuðust ekki börn. Magnús lést aðeins 29 ára gamall.

Magnús er sagnfræðingur að mennt.

Magnús var skósmiður ókvæntur og barnlaus.

Sonur Dóru Ingibjargar Magnúsdóttur og Rögnvaldar Ólafssonar hárskera á Sauðárkróki. Kvæntist Sigríði Valgarðsdóttur, f. 3. mars 1954, þau eiga þrjú börn.

Magnús Sigmundsson var fæddur á Írafelli í Svartárdal, Skagafirði 14. nóvember 1891. Hann var bóndi á Vindheimum í Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði. Kona hans var Anna Sigríður Jóhannesdóttir (1900-1985). Magnús lést á Sauðárkróki 28. maí 1952.

Foreldrar: Ásgrímur Björnsson b. í Hólakoti í Austur-Fljótum og k.h. María Stefanía Eiríksdóttir. Magnús fór í hákarlalegur strax og aldur leyfði og var samskipa föður sínum á Fljótavíkingi 1904 þegar Ásgrímur féll fyrir borð og drukknaði. Hann var í vinnumennsku í Stóra-Holti í Fljótum um hríð, réðst þaðan til Héðinsfjarðar og var síðan um skeið á Siglufirði. Fluttist árið 1912 í Skagafjörð og kvæntist Elísabetu Evertsdóttur árið 1914. Bóndi í Miklagarði á Langholti 1917-1918, á Rein í Hegranesi 1920-1921 og 1923-1931, í Vatnskoti í Hegranesi 1931-1935. Eftir það á Sauðárkróki til 1952 er þau hjónin fluttust að Kúskerpi í Blönduhlíð til dóttur sinnar og bjuggu þar síðan. Á Sauðárkróki vann Magnús við fiskvinnslu og aðra daglaunavinnu sem til féll. Magnús og Elísabet eignuðust tvö börn.

Foreldrar hans voru hjónin Sigurður Helgason bóndi í Torfgarði á Langholti og Helga Magnúsdóttir. Verkamaður í Reykjavík.

Magnús fæddist á Gilsbakka í Hvítársíðu, ólst þar upp og bjó þar æ síðan. Hann lauk stúdentsprófi frá MR 1946, en vann að bústörfum alla tíð; var bóndi á Gilsbakka 1956-1997. Gegndi mörgum trúnaðarsörfum fyrir sveit sína og átti lengi sæti í hreppsnefnd og stjórn Kaupfélags Borgfirðinga og var formaður við Sparisjóðs Mýrasýslu. Hann starfaði einnig mikið að félags- og hagsmunamálum bænda og sat m.a. í stjórn Búnaðarsambands Íslands og Stéttarfélags bænda. Magnús kvæntist Ragnheiði Kristófersdóttur frá Kalmanstungu. Þau eignuðust fimm börn.

Læknir.

Kjötiðnaðarmaður, búsettur á Sauðárkróki.

Var á Fagurhóli, Ólafsvíkursókn, Snæf. 1930. Ókvæntur og barnlaus. Drukknaði.

Magnús Þórir Jónasson fæddist á Hellu í Akrahreppi. Foreldrar hans voru Jónas Kristjánsson, f. á Þverbrekku í Öxnadal, og Stefanía Sigurðardóttir, f. í Flugumýrarhvammi í Blönduhlíð. ,,Magnús flutti fimm ára með foreldrum sínum til Sauðárkróks og gekk í skóla þar. Hann vann mörg ár við vitabyggingar víðsvegar um landið og síðar hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, m.a. við trésmíðar. Magnús kvæntist árið 1960, Þóreyju Guðmundsdóttur frá Ytri-Ánastöðum á Vatnsnesi, þau eignuðust eina dóttur."

,,Málfríður Friðgeirsdóttir fæddist 9. júní 1859 (eða 1858, ósamræmi í heimildum) í Áshildarholti í Skarðshreppi í Skagafjarðarsýslu. Foreldrar hennar voru Hólmfríður Jónsdóttir og Friðgeir Árnason og með þeim fluttist Málfríður ung vestur í Laxárdal í Húnavatnssýslu þar sem hún ólst upp. Rúmlega tvítug fór Málfríður sem bústýra til Magnúsar Björnssonar í Selhólum og eignaðist með honum eina dóttur, Helgu (1885-1946). Þremur árum síðar eignaðist hún son, Friðrik (1888-1924), með Jóni Kaprasíussyni á Gvendarstöðum. Málfríður flutti með börn sín á Sauðárkrók og árið 1894 giftist hún Þorkeli Jónssyni beyki. Þau eignuðust ekki börn saman en ólu að mestu upp fjögur barnabörn Málfríðar, þrjú börn Helgu og son Friðriks. Að auki bjuggu gamalmenni oft á heimili þeirra. Málfríður missti son sinn þegar hann hrapaði í Drangeyjarbjargi, 36 ára að aldri. Eiginmann sinn missti hún skömmu síðar. Dóttir hennar og tengdasonur misstu bæði heilsuna, tengdasonur hennar lést langt um aldur fram en dóttirin lifði í mörg ár, að miklu leyti í sturlun, bjó ein við slæman kost á Sauðárkróki og þvældist um." ,,Kjarkur hennar og dugnaður var óbilandi allt til enda þrátt fyrir erfiðleika og áföll." Málfríður starfaði allmikið að félagsmálum, einkum bindindismálum og var heiðursfélagi í stúkunni „Gleym mér ei“ á Sauðárkróki. Málfríður var hagmælt og setti saman tækifærisvísur og kvæði sem safnað var saman á bók 1950."

Fædd og uppalinn í Reykjavík. Málfríður giftist 12. okt. 1946 Eðvaldi Gunnlaugssyni frá Gröf á Höfðaströnd. ,,Eðvald og Málfríður bjuggu um tíma í Kópavoginum, en fluttu árið 1954 til Sauðárkróks. Fyrstu búskaparárin á Sauðárkróki var Málfríður virkur meðlimur í leikfélaginu og tók m.a. þátt í mörgum uppákomum og leiksýningum á hinni árlegu Sæluviku Skagfirðinga. Árið 1963 stofnaði Málfríður tískuverslunina Skemmuna, sem hún rak ásamt Eðvaldi í nær 20 ár. Á Sauðárkróki gengu þau undir nöfnunum Fríða og Eddi Gull og Málfríður var aldrei kölluð annað en Fríða Edda Gull. Árið 1982 hættu þau hjónin verslunarrekstinum og fluttust aftur til Reykjavíkur." Málfríður og Eðvald eignuðust eina dóttur.

Málfríður Óskarsdóttir húsfreyja. Fædd 04.04.1925. Faðir: Óskar Lárusson (1889-1954). Móðir: Anna Sigurjónsdóttir (1892-1975).
Eiginmaður: Pálmi Möller (1922-1988), prófessor í tannlækningum í Birmingham í Bandaríkjunum.

Málfundafélag Hofshrepps var stofnað 29.nóvember 1908, þegar nokkrir menn í Hofsósi beittu sér fyrir því að stofnað yrði málfundafélag á Hofsósi og nágrenni. Eins og segir í fyrstu fundagerð félagsins, "Nokkrir menn höfðu skrifað sig undir boðsbréf þessu viðkomandi sem væntanlegir félagsmenn og hafði þeim verslunarstjóra Ólafi Jenssyni og presti Sr. Pálma Þóroddssyni verið falið að semja uppkast að lögum fyrir félagið og stýra þessum fyrsta fundi". Á fundinum voru lögð fram uppkast af lögum félagsins eins og þau koma fram fremst í bókinni. Á fyrsta fundinum urðu talsverðar umræður um 3. og 4. grein lagana en þær voru að síðstu samþykktar með meirihluta atkvæða, þá með viðauka, en aðrar greinar laganna voru samþykktar óbreyttar.
Af fundargerðunum má sjá að félagið hafði mikinn áhuga á framfararmálum í kauptúninu, sem dæmi að fá talsíma lagðann til Hofsóss, sundkennslu og halda þorrablót. Fundurinn ræddi einnig um óþrifnað í kauptúninu sem væri ábótavant og mikil hneisa fyrir samfélagið og ræddi um tillögur til úrbóta í þeim málum.

Tilgangur félagsins eins og segir í lögum félagsins er a halda uppi málfundum í félaginu, æfa félagsmenn við ræðuhöld fundarstjóra, skrifarastörf í fundum og annað er að fundarhaldi lítur. Einnig jafnframt að ráða og vekja menn til umhugsunar um þau mál er varða til umhugsunar um þau mál er varða almannaheill, hvort heldur er innan takmarka sveitarinnar eða alls landsins í heild sinni. Ennfremur segir í lögunum að tilgangur þess sé ekki eingöngu sá að styðja almenn nauðsynjamál með fylgi sínu eða forustu, heldur einnig að styðja allskonar félagsskap til skemmtunar og fróðleiks.

Málfundafélag Hofshrepps var stofnað 29.nóvember 1908,
Nokkrir menn í Hofsósi beittu sér fyrir því að stofnað yrði málfundafélag á Hofsósi og nágrenni. Eins og segir í fyrstu fundagerð félagsins, "Nokkrir menn höfðu skrifað sig undir boðsbréf þessu viðkomandi sem væntanlegir félagsmenn og hafði þeim verslunarstjóra Ólafi Jenssyni og presti sr. Pálma Þóroddssyni verið falið að semja uppkast að lögum fyrir félagið og stýra þessum fyrsta fundi". Á fundinum voru lögð fram uppkast af lögum félagsins eins og þau koma fram fremst í bókinni, það urðu talsverðar umræður um 3. og 4. grein lagana en þær voru að síðstu samþykktar með meirihluta atkvæða, þá með viðauka, en aðrar greinar laganna voru samþykktar óbreyttar.
Af fundargerðunum má sjá að félagið hafði mikinn áhuga á framfararmálum í kauptúninu, sem dæmi að fá talsíma lagðann til Hofsóss, sundkennslu og halda þorrablót. Fundurinn ræddi einnig um óþrifnað í kauptúninu sem væri ábótavant og mikil hneisa fyrir samfélagið og ræddi um tillögur til úrbóta í þeim málum.

Tilgangur félagsins eins og segir í lögum félagsins er a halda uppi málfundum í félaginu, æfa félagsmenn við ræðuhöld fundarstjóra, skrifarastörf í fundum og annað er að fundarhaldi lítur. Einnig jafnframt að ráða og vekja menn til umhugsunar um þau mál er varða til umhugsunar um þau mál er varða almannaheill, hvort heldur er innan takmarka sveitarinnar eða alls landsins í heild sinni. Ennfremur segir í lögunum að tilgangur þess sé ekki eingöngu sá að styðja almenn nauðsynjamál með fylgi sínu eða forustu, heldur einnig að styðja allskonar félagsskap til skemmtunar og fróðleiks.

Málfundafélagsins Vísir, Stíflu, var stofnsett 14.11.127 að 7 meðlimum mættum. Fundirnir voru haldnir í húsi málfundarfélagsins Von. Í Gjörðabókinni eru fundargerðir og einnig komu fram á fundunum spurningar almenns eðlis s.s. 1. Hvort er betra að gefa kindum kveld eða morgna í svona jarðelti? 2. Hvort er betra að vera í sveit eða kaupstað? 3. Til hvers eru Ungmennafélög? 4 . Hvaða vetrarverk þykir ykkur skemmtilegust? 5. Hvort lifa sveitirnar fyrir kaupstaðina eða kaupstaðirnir fyrir sveitirnar? o.s.fr. Gaman af þessu. Ekki er vitað um líftíma félagsins af svo stöddu.

Málfundarfélagið Von í Stíflu var stofnað 25. apríl 1918 á Knappstöðum. Árið 1928 er málfundarfélaginu breytt í ungmennafélag og hét þá eftirleiðis Ungmennafélagið Von í Stíflu, skammstafað U.m.f.V. Síðasta fundagjörð U.m.f.V. er frá 15.4.1945 en ekki kemur þar fram að félagið sé formlega lagt niður. Erfitt hefur þó verið að halda félagsskapnum gangandi því í fundargjörð frá 29.3.1945 kemur fram að félagsmenn ræddu hvort leggja ætti félagið niður, ekki síst þar sem "... svo fáir félagsmenn eru á félagssvæðinu og út lit fyrir að þeim muni fækka en þá meira af völdum Fljótarvyrkjunar, þar sem félagssvæðið Stíflan legðist að mestu undir vatn." Í sömu fundargjörðabók tekur við lög Ungmennafélags Holtshrepps og félagaskrá frá 1949 til 1958. Allt bendir því til þess að félagið hafi runnið inn í þann félagsskap.

Lítið er vitað um þetta félag en líklega hefur það tengst kvöldskóla sem haldinn var fyrir unglinga í Haganesi veturinn 1932-1933 en þar kenndi Sæmundur Dúason.

Málmfríður fæddist á Arnarvatni í Mývatnssveit 30. mars 1927, dóttir hjónanna Sigurðar Jónssonar skálds og bónda þar, og konu hans Sólveigar Hólmfríðar Pétursdóttur frá Gautlöndum. Málmfríður lauk kvennaskólaprófi árið 1947 og var húsmóðir á Jaðri í Reykjadal 1948 til 1992. Á sumrum var hún ráðskona hjá Vegagerð ríkisins 1968 - 1985. Aðstoðarkona við Kristnesspítala á vetrum 1981 - 1985 og í fullu starfi frá 1985 - 1987. Málmfríður var kennari við grunnskóla Reykdæla 1967 - 1979 .Hún var bókavörður á Amtbókasafninu á Akureyri frá 1992 -2001. Málmfríður var kjörin á Alþingi fyrir Samtök kvennalista árið 1987 og sat á þingi til 1991 og var formaður þingflokksins 1990 - 1991. Var í Vestnorræna þingmannaráðinu 1989 - 1991. Málmfríður kvæntist Haraldi Jónssyni frá Einarsstöðum í Reykjadal, þau eignuðust sjö börn.

Margeir Aðalsteinn Valdimarsson, f. 02.03.1930, d. 26.09.2008. Foreldrar: Valdimar Konráðsson (1900-1986) og Ingibjörg Jóhannsdóttir (1904-1955).
Hann var bifvélavirki og bjó m.a. í Hafnarfirði.
Maki: Sigríður Björgvinsdóttir (1932-). Þau eignuðust þrjú börn.

Kennari, fræðimaður og bóndi á Ögmundarstöðum í Staðarhreppi. Foreldrar: Jón Björnsson bóndi á Ögmundarstöðum og kona hans, Kristín Steinsdóttir. Útskrifaðist frá Bændaskólanum á Hólum í Hjaltadal árið 1908. Lauk kennaraprófi frá Kennaraskólanum í Reykjavík árið 1910. Sótti einnig fyrirlestra í Háskóla Íslands, einkum í íslensku og sagnfræði.
1910-1912: Kennari í Skarðshreppi, 1912-1913: Kennari við Barnaskólann á Sauðárkróki, 1914-1917: Kennari við Unglingaskólann á Sauðárkróki. Fyrri kona Margeirs var Helga Pálsdóttir (1900-1919), þau eignuðust einn son, hún lést úr berklum. Seinni kona hans var Helga Óskarsdóttir (1901-1998), þau eignuðust fimm börn. 1920-1930: Hélt heimavistarskóla á heimili sínu, Ögmundarstöðum. 1931-1935: Kennari í Staðarhreppi. Gegndi ýmsum trúnaðarstörfum svo sem formaður fræðslunefndar Staðarhrepps 1919-1934. Í forystusveit Sögufélags Skagfirðinga. Út komu ýmis rit og fræðilegar greinar eftir Margeir svo sem greinarnar um Ævarsskarð hið forna (1926), Víðidalur í Staðarfjöllum (1927), Hraunþúfuklaustur (1929), Um skóga í Skagafirði á landnámsöld (1932). Úrval úr ritgerðum Margeirs var gefið út af Sögufélagi Skagfirðinga árið 1989 á aldarafmæli hans undir heitinu Heimar horfins tíma. Einnig var Margeir ötull við að skrá örnefni í Skagafirði.

Foreldrar hans voru Hallgrímur A. Valberg frá Reykjavöllum, bóndi á Mælifellsá og Kálfárdal, bjó síðast á Sauðárkróki, og Indíana Sveinsdóttir frá Mælifellsá. Kaupmaður á Sauðárkróki, síðar búsettur í Reykjavík.

Margrét Árnadóttir, f. 12.08.1884, d. 29.10.1985. Faðir: Árni Sigurðsson (1835-1886) bóndi í Höfnum.
Skráð húsfreyja í Stykkishólmi í manntölum 1920 og 1930 en ekkja í Reykjavík 1945.

Foreldrar: Arnór Árnason (1860-1938), prestur í Hvammi í Laxárdal og víðar og fyrri kona hans, Stefanía Sigríður Stefánsdóttir (1857-1893). Foreldrar Margrétar bjuggu á Felli í Kollafirði 1886-1904, á Ballará á Skarðsströnd 1904-1907 og síðan á Hvammi í Laxárdal. Maki: Gísli Jónsson kaupfélagsstjóri á Sauðárkróki og síðan verslunarmaður á Seyðisfirð, þau eignuðust fimm börn.

Búsett í Reykjavík 1930 og 1945, fór til Ameríku, kvæntist þar, barnlaus.

Dóttir Benedikts Jóhannssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og k.h. Bjargar Helgadóttur frá Holtastöðum í Langadal. Húsfreyja í Reykjavík. Kvæntist G. Randveri Hallssyni, hann fórst með skipi á stríðsárunum.

Foreldrar: Benedikt Sigurðsson og Sigurlaug Sigurðardóttir. Margrét ólst upp á Fjalli í Sæmundarhlíð hjá foreldrum sínum til fullorðinsára. Liðlega tvítug að aldri dvaldi Margrét einn vetur í húsmæðradeild Kvennaskólans í Reykjavík þar sem hún lærði fatasaum. Hjá föður sínum lærði Margrét að leika á orgel, hafði næmt tóneyra og var mjög söngelsk. Kvæntist Benedikti Péturssyni, þau bjuggu að Stóra-Vatnsskarði, þau eignuðust tvo syni, fyrir átti Benedikt dóttur. Margrét lést úr berklum aðeins 28 ára gömul.

Margrét Bergsdóttir, f. 17.08.1924 í Ásgeirsbrekku í Viðvíkursveit. Foreldrar: Ingibjörg Kristín Sigfúsdóttir og Bergur Magnússon. Maki: Júlíus Þórarinsson, f. 18.08.1923. Þau eignuðust tvö börn og ólu auk þess upp Inga Bergmann Vigfússon. Húsfreyja á Enni í Viðvíkursveit og síðar á Siglufirði.

Margrét Björney Guðvinsdóttir fæddist á Stóru-Seylu í Skagafirði. Foreldrar: Guðvin Óskar Jónsson verkamaður og Lovísa S. Björnsdóttir matselja. Maki 1: Björn Guðnason byggingameistari, þau eignuðust 4 börn. Sambýlismaður frá 1994 var Haukur Björnsson frá Bæ. Hann átti þrjú börn með fyrri konu sinni, Áróru H. Sigursteinsdóttur.
Margrét ólst upp á Stóru-Seylu, að miklu leyti hjá móðurforeldrum sínum, Birni Lárusi Jónssyni hreppstjóra og Margréti Björnsdóttur húsmóður. Að loknu gagnfræðaprófi á Sauðárkróki vann hún hótelstörf um tíma á Villa Nova. Ung stofnaði hún heimili á Króknum með Birni og varð framtíðarheimili þeirra á Hólavegi 22. Ásamt húsmóðurstörfum vann Margrét ýmis önnur störf á Sauðárkróki, m.a. í fiskvinnslu og á saumastofu og síðar réðst hún til vinnu í Bókabúð Kr. Blöndal. Opnaði Blóma- og gjafabúðina í nóvember 1982 á neðri hæðinni á Hólaveginum. Þar var verslunin rekin til 2003, þegar hún var flutt að Aðalgötu 6. Margrét var mjög virk í starfi Kvenfélags Sauðárkróks um árabil, átti sæti í sóknarnefnd Sauðárkrókskirkju í nokkur ár og sat í stjórn Félags eldri borgara í Skagafirði.

Dóttir Björns Bjarnasonar b. í Brekku við Víðimýri o.v. og s.k.h. Stefaníu Ólafsdóttur. Búsett í Reykjavík. Kvæntist Óskari Jónassyni kafara hjá Landhelgisgæslunni.

Dóttir Erlendar Pálssonar verslunarstjóra, síðast á Hofsósi og Guðbjargar Stefánsdóttur. Húsfreyja í Hólakoti í Hofssókn, Skag. 1930. Síðast bús. á Siglufirði.

Dóttir Ingveldar V. Óskarsdóttur og Steingríms Thorsteinsson prentara í Reykjavík. Margrét er langömmubarn Stefaníu Ólafsdóttur sem lengst bjó á Hofi á Höfðaströnd.

Margrét Hemmert fæddist á Skagaströnd 11. janúar 1907.
Hún var tannsmiður á Blönduósi, Sauðárkróki, Seyðisfirði og síðar í Reykjavík og Hafnarfirði.
Maður hennar var Eysteinn Bjarnason (1902-1951).

Foreldrar: Gísli Ólafsson b. á Sigríðarstöðum í Flókadal og k.h. Hugljúf Jóhannsdóttir. Heimilið leystist upp þegar Margrét var fimm ára og fór hún þá í fóstur að Mósskógum, þar sem hún var fram að fermingu. Eftir fermingu dvaldi hún á ýmsum bæjum í Vestur-Fljótum. Árið 1916 kvæntist hún Valdimari Guðmundssyni, þau bjuggu fyrst í Ási í Hegranesi, þar sem Valdimar hafði verið upp alinn. Síðan á Miðmói í Flókadal 1919-1921, í Garði 1921-1925 og eftir það á Sauðárkróki. Margrét og Valdimar eignuðust tvo syni, aðeins annar þeirra komst á legg.

Frá Arnarbæli í Árnessýslu. Kvæntist Jóhannesi Ólafssyni sýslumanni á Sauðárkróki, þau eignuðust fimm börn.

Margrét Gunnarsdóttir fæddist í Keflavík í Rípurhreppi 19. ágúst 1892. Hún var dóttir Gunnars Ólafssonar og Sigurlaugar Magnúsdóttur. Margrét ólst upp á heimili foreldra sinna í Keflavík. Eftir að bróðir hennar, Árni Gunnarsson (1902-1975) tók við, stýrði hún búinu ásamt honum og heimili þeirra beggja. Eftir lát Árna fluttist Margrét á ellideild sjúkrahússins á Sauðárkróki. Margrét var ógift og barnslaus.

Fornleifafræðingur, þjóðminjavörður í Reykjavík.

Margrét Helga Magnúsdóttir, 18.03.1896 í Gilhaga á Fremribyggð, d. 19.01.1986 á Sauðárkróki. Foreldrar: Magnús Jónsson bóndi í Gilhaga og kona hans Helga Indriðadóttir ljósmóðir. Margrét ólst upp hjá föður sínum til fullorðinsára. Níu ára gömul missti hún móður sína. Hún naut menntunar hjá heimiliskennurum sem teknir voru í Gilhaga.
Maki 1: Steindór Kristján Sigfússon (12.12.1895-21.08.1921) bóndi í Hamrsgerði á Fremribyggð. Þau giftu sig 12. desember 1916 á Mælifelli. Þau eignuðust tvö börn.
Maki 2: Sigurjón Helgason (1895-1974), Þau eignuðust fjögur börn en eitt þeirra lést á fyrsta ári.
Margrét og Steindós bjuggu á Mælifelli 1918-1919 og í Hamrsgerði 1919-1921. Steindór lést það ár og eftir það bjó Margrét áfram eitt ár í Hamrsgerði en giftist þá Sigurjóni Helgasyni og bjó með honum í Hamarsgerði til 1929. Þá fóru þau að Árnesi og bjuggu þar til 1938 en síðan á Nautabúi frá 1938-1974, er Steindór lést.

Dóttir Maríu Kristínar Valgardsdóttur Claessen og Sigurðar Thoroddsen. Var á Fríkirkjuvegi 3, Reykjavík 1930. Húsfreyja, viðskiptafræðingur, skrifstofustarfsmaður og deildarstjóri í Reykjavík.

Margrét Sigrún Hjaltadóttir (Gréta) fæddist í Reykjavík þann 16. febrúar 1950. Hún bjó um skeið á Hjalla í Akrahreppi ásamt manni sínum Þóri Jóni Ásmundssyni (f. 1947). Þau flluttu suður.

Foreldrar: Jón Antonsson og Guðlaug Sveinsdóttir á Arnarnesi í Eyjafirði. Ólst upp í foreldrahúsum. Fór um tvítugt til Kaupmannahafnar til að leita sér menntunar og dvaldi þar hjá frænkum sínum. Kom heim 1898. Maki: Sigtryggur Benediktsson. Þau eignuðust einn son. Ráku Hótel Hvanneyri á Siglufirði og Hótel Akureyri um tíma. Komu upp matsölu og gistihúsi á Hjalteyri og ráku það. Margrét var einnig um tíma ráðskona á heimavist Gagnfræðaskólans á Akureyri. Dvöldu á heimilis sonar síns í Reykjavík en síðustu árin dvaldist Margrét á Ási í Hveragerði og Elliheimilinu Grund í Reykjavík.