Ásgeir Bjarnþórsson var fæddur á Grenjum í Mýrasýslu 1. apríl 1899. Faðir hans var Bjarnþór Bjarnason Móðir Asgeirs var Sesselja Soffía Níelsdóttir. Ásgeir ólst upp hjá foreldrum sínum á Grenjum í Mýrarsýslu og gekk þar að venjulegum bústörfum. Systkinin á Grenjum voru sjö. 10 ára flutti hann til Reykjavíkur með foreldrum sínum. Fljótlega hneigðist hugur hans til lista. Hóf hann listnám sitt hér hjá þeim Sigríði Björnsdóttur og Laufeyju Vilhjálmsdóttur og síðar hjá Ríkharði Jónssyni myndhöggvara og Ásgrími Jónssyni. "Ásgeir hélt til Danmerkur til náms i málaralist og höggmyndagerð. Var hann í Kaupmannahöfn hjá Viggo Brant og Aagaard og dvaldist í Miinchen í Þýzkalándi við nám hjá Schwegerle og Heimann.
Hann var um skeið hjá Benediktsmunkum í Clervaux-klaustri í Luxemborg og vann þar við kirkjuskreytingu undir fyrirsögn Nodka munks í því klaustri. Ásgeir lauk þessari námsdvöl
sinni erlendis árið 1932 og kom þá hingað heim og hóf að mála myndir, sem hann sýndi nokkrum sinnum í listasölum hér og erlendis. Honum var unun að mála landslagsmyndir,
haustliti, hraun og hríslur, en mannamyndir urðu honum ábatasamari. Náði Ásgeir mikilli leikni í þeirri listgrein og varð einn færasti portrett-málari síns tíma. Fjöldi mannamynda eftir Ásgeir prýðir nú veggi einkaheimila og opinberra stofnana og stuðlar að því að gera þá menn eftirminnilega."
Ásgeir giftist Ingeborg Lorensson frá Eistlandi, þau skildu.

Solveig Halldórsdóttir, f. 08.01.1898, d. 31.08.1989. Foreldrar:

8. jan. 1898 - 31. ágúst 1989
   Húsmóðir á Ysta-Hóli í Sléttuhlíð, síðast búsett á Akureyri.

Dýraverndunarfélag Skagafjarðar var stofnað 17. júní 1918 af Jóni Þ. Björnsyni, þáverandi skólastjóra á Sauðárkróki og var hann í stjór þess fyrstu árin. Stofnfélagar voru 50. Tilgangur félagsins, eins og segir í lögum félagsins þess sé að vernda dýrin gegn illri meðferð og glæða hugsun og tilfinningu almennings fyrir skyldum mannsins við þau og stuðla að bættri meðferð dýra og að eftirlit sé haft með þeim. Félagsmenn höfðu skyldu að láta vita ef þeir yrðu varir við illa meðferð á skepnum.
Ef félagsmaður varð sjálfur uppvís af illri meðferð á skepnum eða lét líða hjá að tilkynna brot sem hann varð vitni af, þá varð hann brottrækur úr félaginu.
Fyrsta baráttumál félagsins var að bæta aðstöðu og meðferð á hrossum ferðamanna í Sauárkrókskaupstað, þar sem lítil sem engin aðstaða var fyrir hross aðkomumanna og þau oft látin standa næturlangt án viðunandi skýlis. Tók formaður oft að sér að skýla hrossin og haustið 1918 samdi sýslunefnd við hann um leigu á peningshúsi hans undir „hesthús til almenningsnota“ og sá Jón sjálfur um hrossin.
Starfsemi Dýraverndunarfélag Skagafjarðar lá niðri á tímabilinu 1930 – 1939 en félagið var síðan endurvakið 7.2.1939.