"Illuga saga Tagldarbana gerist á 10. öld og segir frá svaðilförum Illuga víða um lönd og viðskiptum hans við tröll og víkinga, unz hann fellur í liði Eiríks jarls í Svoldarorrustu árið 1000. Um aldur sögunnar er vant að segja með nokkurri nákvæmni. Illuga Tagldarbana er fyrst getið í heimild frá 14. öld, Ölafs sögu Tryggvasonar í Flateyjarbók. Þar er hann talinn með köppum Eiríks jarls ... Á 17. öld hafa menn þekkt sagnir um Illuga Tagldarbana, eins og þessi alkunna vísa síra Hallgríms Péturssonar ber vitni um:
Eg er að tálga horn í högld,
hagleiksmenntin burt er sigld.
Illugi deyddi tröllið Tögld,
trúi eg hún væri brúnaygld.
... Ákveðnasta bendingin um aldur sögunnar eru þó rímur af Illuga kerlingarfífli (viðurnefnið dregið af uppvexti Illuga með míður sinni) eftir Þormóð skáld Eiríksson í Gvendareyjum (f. 1668, d. eftir 1741). Rímurnar ná aðeins yfir 6 fyrstu kapitula sögunnar. ...Þrátt fyrir þennan og annan mun sýna rímurnar, svo langt sem þær ná, að á dögum Þormóðar var sagan þegar til í meginatriðum eins og þessi. Hún er því ekki yngri en frá 17. öld eða fyrstu áratugum 18. aldar, þótt eitthvað kunni að hafa verið orkað á hana til breytinga síðar. Þess skal getið til að koma í veg fyrir misskilning, að til er önnur Illuga saga Tagldarbana (Lbs. 1767 4to), er á ekkert skylt við þessa nema nafnið." Guðni Jónsson gaf fyrst út söguna á printi 1946. "Þrjú handrit eru til af henni [sögunni] í Landsbókasafni, öll frá síðasta fjórðungi 19. aldar. Hafa aðeins tvö þeirra sjálfstætt gildi, Lbs. 1602, 4to skrifað af Guðbrandi Sturlaugssyni í Hvítadal, og Lbs. 1511, 4to, skrifað af Magnúsi Jónssyni Tjaldanesi. Guðni taldi hið síðarnefndar yfirleitt betra og prentaði söguna eftir því handriti. (Íslendinga sögur III. bindi. Snæfellinga sögur. Guðni Jónsson bjó til prentunar. Íslendingasagnaútgáfan, Reykjavík, 1946, bls. viii-x.)