Showing 49 results

Archival descriptions
Garðar Víðir Guðjónsson: Skjalasafn
Advanced search options
Print preview Hierarchy View:

26 results with digital objects Show results with digital objects

Afhending á árinu 2016

Afhending í janúar 2016. 23 ljósmyndir og í sér umslagi merku Sillu Jenn og skyldmenni 5 ljósmyndir, 1 ljóðabók handskrifuð eftir afa hans. Ein ræða sem Guðjón Jónsson (faðir Guðjóns) Oddviti hélt um skólabyggingu. 4 ljóðbréf handskrifuð, vélritað ljóð tileinkað félaginu í "Varmhlíð" eftir Tryggva Kvaran. Handskrifuð 6 bréf á bréfsefni Alþingis skrifuð í Reykjavík á árabilinu1945-1951. 1 vélritað bréf frá Skrifstofu Skagafjarðarsýslu skrifað árið 1923 en er farið í tvo helminga. 1 bls vélritað erfiljóð um Jóhönnu Steinunni Jóhannsdóttur. Erfiljóð við útför Jóns árnasonar, bónda á Víðivöllum í Blönduhlíð 8 bls vélritað hefti. 3 bls ljósritaðar af ljóðum. «

Garðar Víðir Guðjónsson (1932-2018)

Erfiljóð; Jóhanna Steinunn Jóhannsdóttir

Kveðjuorð frá börnum og barnabörnum um Jóhönnu Steinunni Jóhannsdóttir (f. 1. september 1881-23. júlí 1960).
Það vaknar svo margt í minni á skilnaðar-stund.
Minningar knýja fram trega og viðkæmni í lund.
Á bernskunnar daga skín birta, sem aldrei þverr.-
Það besta af öllu, ó mamma að vera hjá þér.

Þá verndaði okkur þín umhyggja örugg og traust.
Við erfiðu lífskjörin barðist þú starfsöm og hraust.
Í vandanum kunnir þú oftast nær einhver ráð.
Hið örðuga vék fyrir staðfestu þinni og dáð.

Árin þau liðu og tápið og þrótturinn þraut,
Þung eru sporin á elli og sjúkleika braut.
Það eins og annað svo þolgóð og beyglaus þú barst.
Það brást ei né duldizt í raunum, hver hetja þú varst.

En sárt var að horfa upp á þjáningu þína og kvöl.
Þakka skal öllum er léttu þér sjúkdómsins böl.
Að drottinn þeim launi, sem barnið af hjarta ég bið,
hann blessi þær hendur er veittu þér sjúkri lið.

Þú sýndir í verkinu órofa átthaga trygg.
Hún átti þitt hjarta ´hin svipmikla norðlenzka byggð.
Þú þráðir svo löngum, er endaði för þín á fold
Að fá þá við lokin að hvílast á Skagfizkri mold.

Við kveðjum svo þakklát og biðjum guðs miskunn og mátt
Að mætti okkar auðnast að launa þér allt á þann hátt,
Að reisa þitt merki, að vera í verkum trú.
Vinir hins snauða og einmana, rétt eins og þú.

Það vaknar svo margt í minni á skilnaðar tíð.
Mildar úr treganum vonin, við hittumst um síð.
Vertu sæl mamma, í vernd guðs um eilífðar stig.
Vertu sæl amma, og friður guðs umvefji þig.

Þuríður Jóhannesdóttir (1926-1969)

Kvenfélagskonur

Aftan á ljósmynd stendur; Frú Amalía Sigurðardóttir Víðimel
Góða vinkona
Bestu nýársóskir, þakkir fyrir hjálpina í sumar og allt annað elskulegt á liðnum árum.
Vinsemdarkveðja frá Ingibjörgu á Löngumýri

Vor Í Skagafirði

Vor í Skagafirði - tileinkað félaginu í "Varmahlíð"
Vor í Skagafirði (tileinkað félaginu „Varmahlíð“)

  1. Nú er vor yfir jörð.
    Yfir fjall, yfir fjörð
    Hellast fossar af skínandi, blikandi ljóma.
    Hér er unaður nýr,
    Þegar árdagsblær hlýr
    Leysir allt, sem að lifir úr kveljandi dróma.
    Hið „ónýta“ og visna að hauðrinu hnígur,
    Til himinsins ilmur frá jörðinni stígur.
    Yfir bjartsýna þjóð,
    Með sín blíðustu ljóð,
    Vorsins brosandi herskari ástfanginn, syngjandi flýgur.

  2. Nú ber Mælihnjúk hátt.
    Upp í heiðloftið blátt
    yfir héraðið rís hann í konungstign sinni.
    Eins og vörður í kring
    raðar hamranna hring.
    Hvílík tign, hvílík dýrð yfir sveitinni minni.
    Um Kaldbak og Tindastól tíbráin glitrar.
    Niður tignfríða Blönduhlíð berglindin sitrar.
    Út við eyjar og sund
    sefu8r Ægir sinn blund.
    Yfir öll´ eru ríkjandi blessaðar listdísir virtar.

  3. Ó, þú sólvermda land;
    Ó, þú sagnauðga land;
    Þú ert sólarbros Guðs, á hans albesta degi.
    Þú ert allt, sem er hlýtt,
    sem er fagurt og frítt,
    sem er framsækið, ljósþyrst, á betrunarvegi.
    Þú er máttugt, sem Hólastóll goðborins siðar.
    Yfir Skaga og Fljót,
    yfir fald þinn og fót,
    breiðist friðarblær vorsins, sem skjókróna allaufgaðs viðar.

  4. Hér þarf frjálshuga þjóð.
    Hér þarf framsækna þjóð.
    Hér skal forystumenning frá grundvelli rísa.
    Hér þarf listelska lund,
    Þó að lúin sé mund.
    Hér skal ljóssækin æska á brautina vísa.
    Í ljóselskar sálir skal guðtraustið grafið,
    sem glampandi breiður á sólarþyrst hafið.
    Hér þarf raunsterka sál.
    Hér þarf rammíslenskt mál.
    Þá er ramminn og myndin í samræmdri einingu vafið.

Tryggvi Guttormur Hjörleifsson Kvaran (1892-1940)