"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Stefán Jónsson var fæddur í Skagafjarðarsýslu þann 8. júlí 1892. Hann var bóndi á Höskuldsstöðum í Akrahreppi. Hann lést þann 31. desember 1980.

Gísli Þorfinnsson, f. að Ási í Hegranesi 23.09.1866, d. 26.05.1936 á Sauðárkróki. Foreldrar: Þorfinnur Hallsson og Guðrún Björnsdóttir ógift vinnuhjú í Ási. Gísli ólst upp á vegum móður sinnar sem var vinnukona á ýmsum stöðum. Er Gísli var á áttunda ári missti hann móður sína og fór um það leyti að Litlu-Brekku á Höfðaströnd. Þar var hann á vegum Arnfríðar ömmu sinnar en fór sem vinnumaður í fram í Blönduhlíð 17 ára gamall. Meðan hann var í Litlu-Brekku tók hann að stunda sjómennsku ungur að árum og reri eina eða tvær Drangeyjarvertíðir og fór einnig á Suðurnes til sjóróðra. Hann var bóndi á Meyjarlandi á Reykjaströnd 1892-1893, Minni-Ökrum 1893-1900, Miðhúsum 1900-1936. Síðustu árin bjó hann á litlum hluta jarðarinnar á móti Jóni syni sínum. Gísli var bæði góð skytta og vefari.
Maki: Guðrún Jónsdóttir (06.07.1863-07.01.1941). Þau eignuðust níu börn en tvö þeirra dóu ung.

Sonur Gísla Þorfinnssonar og Guðrúnar Jónsdóttur. Bóndi í Miðhúsum á árunum 1922-1966. Jón var vinsæll félagsmaður í öllum störfum. Hann var hreppsnefndarmaður Akrahrepps um a.m.k. átta ára skeið og fjallskilastjóri jafnlengi. Mörg sumur var hann varðmaður við Héraðsvötn á vegum sauðfárveikivarna og í fjölda ára fulltrúi á aðalfundum Kaupfélags Skagfirðinga. Jón var ókvæntur og barnlaus. Aðalbjörg systir Jóns var bústýra hjá honum í Miðhúsum, saman tóku þau í fóstur rúmlega ársgamlan systurson sinn og ólu hann upp.

Jóhannes Jónsson, f. í Hjaltastaðahvammi í Blönduhlíð 02.07.1888, d. 31.12.1965 á Sauðárkróki. Foreldrar: Jón Jónasson bóndi á Þorleifsstöðum og kona hans Guðrún Þóra Þorkelsdóttir ljósmóðir. Jóhannes ólst upp með foreldrum sínum. Hann var bóndi á Þorleifsstöðum 1918-1944. Eftir að þau hjónin Jóhannes og Málfríður hættu búskap dvöldu þau á vetrum hjá dóttur sinni og tengdasyni, sem þá bjuggu á Bárustöðum í Borgarfirði. Á sumrin dvöldu þau í gamla húsinu sínu á Þorleifsstöðum. Sonur þeirra tók við búi þar af þeim.
Maki (gift 13.06.1917): Sigurbjörg Málfríður Benediktsdóttir (14.04.1892-03.01.1984). Þau eignuðust þrjú börn en misstu eitt þeirra á fyrsta ári.

Þorsteinn Björnsson, f. á Bergsstöðum í Svartárdal 24.03.1889, d. 15.08.1980 á Hrafnistu í Reykjavík. Foreldrar: Björn Jónsson prófastur í Miklabæ og kona hans, Guðfinna Jensdóttir.
Þorsteinn ólst upp með foreldrum sínum til fullorðins ára, í stórum systkinahópi. Um tíu ára aldur fékk hann fótarmein og var fluttur á kviktrjám til Akureyrar þar sem hann dvaldist sumarlangt og náði nokkrum bata en fóturinn varð styttri og langt fram á fullorðinsár var hann sárþjáður í fætinum. Þorsteinn bjó yfir þrjátíu ár á Hrólfsstöðum. Hann var hagmæltur en fór dult með. Hér í safninu eru varðveittar dagbækur hans, endurminningar, frásöguþættir og fleiri skrif.
Vegna fötlunar sinnar hætti Þorsteinn að mestu búskap árið 1944 en fékk brúarvörslu við Austurós Héraðsvatna. Fyrstu árin átti hann einhvern bústofn með því starfi en hætti því fljótlega og dvaldi oft vetrarlangt syðra hjá dætrum sínum. Brúarvörslunni hættu þau hjónin árið 1969 og þá fluttu þau alfarin suður og fluttust á Hrafnistu í Reykjavík árið eftir.
Maki: Margrét Rögnvaldsdóttir (08.10.1889-22.09.1993) frá Réttarholti. Þau eignuðust þrjár dætur.

Jón Steinmóður Sigurðsson, f. að Hrauni í Öxnadal 11.07.1877, d. 14.01.1932 í Grundarkoti. Foreldrar: Sigurður Sigurðsson bóndi í Þverbrekku á Öxnadal og Guðrún Einarsdóttir, þá ekkja á Hrauni. Jón var fermdur frá Bægisá 1892 og fluttist með móður sinni frá Hólum í Öxnadal að Flatatungu. Hann var bóndi á Tyrfingsstöðum 1899-1900, Grundarkoti 1909-1913, Tungukoti 1913-1922 og Grundarkoti 1926-1932.
Maki: Oddný Hjartardóttir (24.09.1888-03.05.1963). Þau eignuðust sjö börn en tvö þeirra dóu ung.