Foreldrar: Kristján Árnason b. á Krithóli o.v. og k.h. Ingibjörg Jóhannesdóttir. Þuríður stundaði nám í Laugaskóla 1940-1942. Árið 1943 kvæntist Þuríður Gunnari Jóhannssyni frá Mælifellsá. Þau byggðu nýbýlið Varmalæk úr landi Skíðastaða á Neðribyggð og ráku þar saumastofu, gróðurhús og verslun. Gunnar glímdi við hrörnunarsjúkdóm og árið 1954 fluttist fjölskyldan til Reykjavíkur til þess að hann gæti fengið betri læknisþjónustu. Þuríður og Gunnar slitu samvistir árið 1970, þau eignuðust átta börn. Eftir að Þuríður fluttist til Reykjavíkur vann hún í mörg ár sem gangbrautarvörður við Langholtsskólann og síðan á barnaheimili í Kópavogi. Þuríður var einn af stofnendum Skagfirsku söngsveitarinnar og söng einnig í Drangeyjarkórnum, hún var mjög virk í öllu kórastarfi. Seinni sambýlismaður Þuríðar var Jóhann Jóhannesson frá Reykjum í Tungusveit, hann lést árið 1982.

Guðný Þuríður Pétursdóttir, alltaf kölluð Þurý, fæddist í Vatnshlíð í Austur-Húnavatnssýslu 26. maí 1920. Foreldrar hennar voru Herdís Grímsdóttir frá Syðri-Reykjum í Biskupstungum og Pétur Guðmundsson bóndi í Vatnshlíð. Eiginmaður Þurýjar var Stefán Sigurðsson skipstjóri, þau eignuðust tvær dætur.

Sonur Jóhannesar G. Guðmundssonar b. á Hellu í Blönduhlíð og k.h. Sigþrúðar Konráðsdóttur. Bifreiðastjóri um skeið á BSA, síðar bílamálarameistari og keypti af Kristjáni Kristjánssyni bílasprautunarverkstæði á Akureyri, sem hann rak til ársins 1993 undir nafninu Bílasprautun Tóbíasar. Kvæntist Guðrúnu Björnsdóttur frá Sauðárkróki.

Sonur Ingu Valdísar Tómasdóttur og Helga Rafns Traustasonar.

Bókhaldari og kaupmaður á Sauðárkróki.

Foreldrar: Hallgrímur Tómasson kaupmaður í Reykjavík og k.h. Guðrún Einarsdóttir. Tómas ólst upp í Reykjavík. Ungur að árum fór Tómas að vinna við nýlenduverslun Jóns Hjartarsonar. Árið 1946 fluttist hann til Sauðárkróks og réðist til Kaupfélags Skagfirðinga þar sem hann starfaði óslitið í 32 ár. Tómas starfaði um skeið allmikið með Leikfélagi Sauðárkróks og var einn af stofnendum Lionsklúbbs Sauðárkróks. Árið 1952 kvæntist Tómas Rósu Þorsteinsdóttur frá Sauðárkróki, þau eignuðust níu börn, fyrir átti Tómas einn son.

Frá Núpakoti undir Eyjafjöllum. Kom sem vinnumaður að Brúarlandi í Deildardal árið 1877 og fluttist tveimur árum síðar að Efra-Ási í Hjaltadal, lærði um þær mundir söðlasmíði. Var á Hólum 1889 og kvæntist það ár Guðrúnu Jóelsdóttur ljósmóður frá Sauðanesi í Svarfaðardal. Þau bjuggu að Miklabæ í Óslandshlíð 1890 og í Kolkuósi 1891-1903 er þau fluttu til Vesturheims og settust að í Winnipeg. Þau tóku fimm af börnum sínum með sér, þrjú yngstu barna þeirra sem fædd voru þá voru skilin eftir á Íslandi. Í Winnipeg lagði Tómas fyrir sig trésmíði, einkum húsabyggingar. Á efri árum var hann búsettur í Gimli. Tómas og Guðrún eignuðust alls tólf börn, fyrir hjónaband hafði Tómas eignast eina dóttur. Eftir að þau komu til Winnipeg tóku þau upp eftirnafnið Thorsteinson.

Fæddur og uppalinn á Möðruvöllum í Eyjafirði, sonur Jóhanns Jóhannssonar b. og smiðs þar og k.h. Guðrúnar Skúladóttur. Lauk prófi frá bændaskólanum á Hvanneyri vorið 1915 og var áfram á Hvanneyri fjósamaður 1917-1919. Á árunum 1920-1922 dvaldist hann við nám í Danmörku, lauk leikfimiprófi við íþróttaskólann í Ollerup og tók einnig próf í smíðum og járningum frá búnaðarskólanum í Kaupmannahöfn. Eftir það fór hann til Svíþjóðar og kynnti sér þar leikfimikennslu og járnsmíðar. Kom heim að Hólum árið 1922 og tók við leikfimi- og smíðakennslu við bændaskólann. Tómas vann einnig að verkstjórn fyrir búið og byggingum. Árið 1924 kvæntist Tómas Ástríði G. Magnúsdóttur frá Laxnesi í Mosfellsdal, en þau höfðu kynnst á Hvanneyri, þau eignuðust tvær dætur. Á árunum 1924-1927 hafði Tómas á leigu jörðina Hlíð í Hjaltadal en bjó þó ekki þar nema eitt sumar en hafði húsfólk á jörðinni. Þá var hann ráðsmaður á Hólabúinu hjá Steingrími Steinþórssyni 1928-1929. Tómas lést aðeins 35 ára gamall.

Tómas Jónasson, f. á Mið-Hóli í Sléttuhlíð 11.08.1887, d. 07.02.1939. Foreldrar: Jónas Árnason bóndi á Mið-Hóli og ráðskona hans, Guðrún Tómasdóttir frá Ysta-Hóli í Sléttuhlíð. Þau bjuggu stutt saman og ólst Tómas upp með móður sinni og skyldmennum hennar á ýmsum stöðum. Fór snemma að vinna fyrir sér og stundaði jöfnum höndum landbúnaðarvinnu og sjómennsku. Reri hann á hákarlaskipum og fiskiskipum og nokkuð á árabátum eftir að hann hóf búskap. Tómas vann að stofnun Kaupfélags Fellshrepps, sem staðsett var á Hofsósi og stofnað 1919 og var framkvæmdastjóri þess frá upphafi til dánardags. Var bóndi á Mið-Hóli 1908-1023 og á fjórða hluta jarðarinnar eftir það og til æviloka. Tómas var oddviti Fellshrepps 1919-1923, formaður fræðslunefndar í allmörg ár, sýslunefndarmaður fyrir Fellshrepp 1913-1924 og gekkst fyrir byggingu skólahúss fyrir hreppinn. Eftir að Tómas fluttist á Hofsós vann hann að ýmsum umbótamálum þar. Hann fórst með vélbátnum Þengli, á leið frá Hofsósi til Siglufjarðar.
Maki: Ólöf Sigríður Þorkelsdóttir (1885-1963). Þau eignuðust tíu börn.

Foreldrar: Ástvaldur Óskar Tómasson (1918-2007) og Svanfríður Steinsdóttir (1926-). Verkstjóri á Sauðárkróki.

Tómas Pálsson, f. á Egilsá 07.10.1869, d. 18.07.1938 á Bústöðum.
Foreldrar: Páll Andrésson b. á Bústöðum og k.h. Anna Jónsdóttir. Búfræðingur frá Hólum varð hann 1892. Tómas var bóndi í Litluhlíð 1901-1902, en hafði þó jafnframt húsfólk á Bústöðum og átti þar heima til æviloka. Áður hafði hann verið fyrirvinna hjá móður sinni um nokkur ár. Tómas sat í hreppsnefnd um hálfan fjórða áratug, hreppsn.oddv. í 18 ár og jafnlengi sýslunefndarmaður. Formaður Búnaðarfélags Lýtingsstaðahrepps var hann og sat oft aðalfundi Ræktunarfél. Norðurlands sem fulltrúi þaðan. Hann var umboðsmaður Brunabótafél. Íslands í mörg ár og fulltrúi þess við virðingu bæjarhúsa. Í Fasteignamatsnefnd ríkisins var hann árið 1930. Í safnaðarstjórn átti hann lengi sæti og var kvaddur til flestra samningagerða, sem fram fóru innan sóknarinnar. Tómas kvæntist árið 1900 Þóreyju Sigurlaugu Sveinsdóttur frá Bjarnastaðahlíð, þau eignuðust sjö börn.

Sonur Skúla Kristjánssonar (kammerráðs) bónda í Frakkanesi í Dölum k.h. og Birgittu Tómasdóttur. Lögfræðingur, starfaði sem málaflutningsmaður í Árósum. Kvæntur Mimi Henrichsen.

Búsett í Reykjavík.

,,Torfi var fæddur að Ásgarði í Hvammssveit í Dölum 26. desember 1899. Foreldrar hans voru hjónin Bjarni Jensson, bóndi þar og hreppstjóri, og Salbjörg Ásgeirsdóttir ljósmóðir. Torfi lauk stúdenstprófi 1921. Hann varð cand. med. frá Háskóla Íslands 1927 og var síðan við framhaldsnám í Danmörku í tvö ár. Torfi var starfandi læknir á Ísafirði 1929-1932, héraðslæknir á Hvammstanga 1932-1938, á Sauðárkróki 1938-1955 og síðan á Akranesi til 1969."
Torfi var giftur Sigríði Auðuns.

Fæddur að Hléskógum í Höfðahverfi í S-Þing. ,,Ungur þurfti Trausti að treysta á mátt sinn og megin, því að móður sína missir hann átta ára og föður sinn 19. ára. Hann stundar sjómennsku frá Akureyri og Látraströnd á yngri árum, en fluttist svo til Skagafjarðar árið 1908. Var húsmennsku á Framnesi í 2 ár. Árið 1910 hóf hann búskap í Eyhildarholti í félagi við Jónas Sigurðsson frá Felli í Sæmundarhlíð. Bóndi á Ingveldarstöðum syðri á Reykjaströnd 1911-1914 og á Ingveldarstöðum ytri 1914-1921. Í janúar 1922 fór hann til Ameríku með Goðafossi. Bjó í Baldur, Man. 1922-1949. Vann á járnbrautum. Fluttist til Winnipeg 1949 og átti þar heima til lokadægurs."
Trausti kvæntist Ásu Nýbjörgu Ásgrímsdóttur frá Þóroddsstöðum í Ólafsfirði, þau eignuðust þrjú börn.

Sonur Ingu Valdísar Tómasdóttur og Helga Rafns Traustasonar. Búsettur á Sauðárkróki.

Trausti Sveinbergur Símonarson, f. 23.10.1920, d. 05.01.2018. Foreldrar: Símon Jóhannsson og Monika Súsanna Sveinsdóttir.
Maki: Þórey Guðmundsdóttir. Þau bjuggu í Litluhlíð í Lýtingsstaðahreppi. Þau eignuðust fjóra syni.

Baldur Líndal fæddist á Lækjamóti í Víðidal 17. ágúst 1918. Foreldrar hans voru hjónin Jónína Steinvör Sigurðardóttir Líndal, húsmóðir og kennari og Jakob Hansson Líndal, bóndi, hreppstjóri og kennari. ,,Baldur varð stúdent frá MA 1939 og lauk B.Sc. prófi í efnaverkfræði frá MIT í Boston 1949 og var við framhaldsnám í sama skóla 1955. Hann var verkfræðingur hjá raforkumálastjóra frá 1949 og sjálfstætt starfandi ráðgjafarverkfræðingur frá 1961. Baldur hannaði og ók fyrstur Íslendinga á vetnisbíl árið 1945, hafði frumkvæði að kísilúrvinnslu í Mývatni og sjóefnavinnslu á Reykjanesi. Vann á 8. áratugnum ítarlega úttekt á möguleikum á magnesíumframleiðslu á Reykjanesi. Starfaði við fjölda verkefna á sviði efnavinnslu í Bandaríkjunum og Mið-Austurlöndum og fyrir Virki hf. í Mið- og Suður-Ameríku og Afríku. Baldur Líndal hlaut Hina íslensku fálkaorðu 1968, Verðlaun Ásu Guðmundsdóttur Wright 1972 og gullmerki Verkfræðingafélags Íslands 1985."
Baldur var þríkvæntur:
Fyrsta kona hans var Kristín R.F. Búadóttir, þau slitu samvistir eftir stutta sambúð og áttu ekki börn.
Önnur kona Baldurs var Amalía Líndal, f. Gourdin, rithöfundur, frá Cambridge, Massachusetts, Bandaríkjunum, þau eignuðust fimm börn. Slitu samvistir.
Þriðja kona Baldurs var Ásdís Hafliðadóttir, hún átti þrjú börn fyrir.

Tryggvi er fæddur á Húsavík. Sonur Finns Kristjánssonar og Hjördísar Tryggvadóttur Kvaran. Hann kvæntist Áslaugu Þorgeirsdóttur.

Tryggvi Guðlaugsson fæddist 20. nóvember 1903, sonur Guðlaugs Bergssonar b. á Skálá, Keldum og víðar í Sléttuhlíð og Jakobína Halldórsdóttir frá Bárðartjörn í Höfðahverfi (þau voru ekki í hjónabandi). Stjúpmóðir Tryggva var Helga Sigríður Pálsdóttir. Tryggvi var bóndi að Ysta-Hóli og síðar í Lónkoti í Sléttuhlíð. Meðfram bústörfum kom hann að ýmsum trúnaðar- og ábyrgðarstörfum fyrir sveitunga sína og var lengi í Sýslunefnd Skagafjarðar. Kona hans var Ólöf Oddsdóttir (1896-1976). Þau eignuðust 3 börn. 2 þeirra dóu við fæðingu og sonur þeirra, Oddur Steingrímur Tryggvason lést þegar hann var 24 ára. Tryggvi brá búi árið 1978 og fluttist þá á Sauðárkrók.

Tryggvi Guttormur Hjörleifsson Kvaran, fæddur á Undirfelli í Vatnsdal 31. maí 1892, d. 05.08.1940. Foreldrar: Sr. Hjörleifur Einarsson prestur á Undirfelli í Vatnsdal og Björg Einarsdóttir, seinni kona hans. Tryggvi var unglingur þegar hann missti föður sinn, árið 1910, en móðir hans lifði til 1946 og bjó síðustu árin á Mælifelli hjá Tryggva og fjölskyldu hans. Hann lauk stúdentsprófi 1913 og hóf þá nám í læknisfræði en í febrúar 1918 lauk hann kandidatsprófi í guðfræði. Sótti hann um Odda á Ragnárvöllum en fékk ekki. Gerðist hann aðstoðarprestur séra Sigfúsar Jónssonar á Mælifelli og var vígður þangað 1918. Haustið 1921 brann bærinn á Mælifelli en var byggður aftur upp sumarið eftir. Tryggva var veittur Glaumbær 1937 en ekki flutti hann búferlum þangað heldur þjónaði Glaumbæ, Mælifelli og Víðimýri og sat áfram á Mælifelli.
Maki (g. 29.06.1919): Anna Grímsdóttir Thorarensen (06.09.1890-7.11.1944). Þau eignuðust tvær dætur og ólu upp fóstursoninn Kristmund Bjarnason. Tryggvi kvæntist Önnu Grímsdóttur Thorarensen. Þau eignuðust tvær dætur. Uppeldissonur þeirra var Kristmundur Bjarnason.

Staðarráðsmaður í Reykholti.

Tryggvi Magnússon, f. í Bæ við Steingrímsfjörð 06.06.1900, d. 08.09.1960. Foreldrar: Magnús Magnússon og kona hans Anna Eymundsdóttir.
Tryggvi stundaði nám við Gagnfræðaskólann á Akureyri 1919. Hann fór sama ár til Kaupmannahafnar og nam í Tekniske Selskabsskole og hjá einkakennurum 1919-1921. Hann nam teikningu og málaralist og tók próf upp í Listaháskólann en gat ekki haldið áfram námi þar. Hann gekk í League Art í New York 1921-1922 og nam þar andlitsmyndagerð. Fór síðan í einkaskólann Der Weg í Dresden 1922-1923 og lagði þar stund á málaralist. Árið 1923 kom hann til Reykjavíkur og bjó þar síðan.
Tryggvi teiknaði m.a. drög að öllum sýslumerkjum fyrir Alþingishátíðina 1930 og skjaldarmerkið. Var um árabil aðalteiknarinn í skopritið Spegilinn og þar einna þekktastur fyrir skopmyndir sínar.
Maki: Sigríður Jónína Sigurðardóttir (23.07.1904-22.05.1971) listmálari frá Minni-Þverá í Fljótum. Þau eignuðust tvö börn. Þau slitu síðar samvistir.

Foreldrar: Þórhallur Bjarnarson, f. 1855 og Valgerður Jónsdóttir, f. 1863. Maki: Anna Guðrún Klemensdóttir, f. 1890. Þau eignustu sjö börn.
Tryggvi tók stúdentspróf frá MR 1908 og guðfræðipróf frá HÍ 1912. Var biskupsritari og barnakennari í Reykjavík 1912-1913, prestur á Hesti í Borgarfirði 1913-1917. Settur dósent í guðfræði við HÍ 1916-1917. Ritstjóri Tímans 1917-1927. Forsætisráðherra og atvinnumálaráðherra frá 1927. Jafnframt fjármálaráðherra frá 1928 til 1929. Var síðan forsætis, dóms,- krikju- og kennslumálaráðherra frá apríl til ágúst 1931 og þá aftur forsætisráðherra og atvinnumálaráðherra. Bankastjóri Búnaðarbankans frá 1932 til æviloka. Sat einnig í ýmsum nefndum og stjórnum. Var formaður Búnaðarfélags Íslands 1925-1935 og formaður Framsóknarflokksins 1927-1932. Formaður Bændaflokksins 1933-1935.

Foreldrar: Benjamín Friðfinnsson (1848-1921) bóndi á Ingveldarstöðum í Hjaltadal og kona hans Elín Guðmundsdóttir (1852-1935). Fjölskyldan bjó á Ingveldarstöðum frá 1876. Húsfreyja í Reykjavík. Maki: Sigurður Árnason (1870-1956). Þau eignuðust 3 börn, Sigurður átti átta börn fyrir.

Foreldrar: Jóhannes Þorkelsson b. og sýslunefndarmaður á Dýrfinnustöðum og k.h. Kristín Jónsdóttir frá Framnesi. Una kvæntist Birni Péturssyni b. og hreppstjóra á Hofsstöðum, þau eignuðust tvö börn sem komust á legg. Fyrir hafði Björn eignast fjögur börn sem komust á legg með fyrri konu sinni, Margréti Sigríði Pálsdóttur frá Syðri-Brekkum. Eins hafði Björn eignast dóttur með Margréti Skúladóttur frá Axlarhaga.

Fædd á Dýrfinnustöðum. Dóttir Maríu Jóhannesdóttur og Runólfs Jónssonar. Kvæntist Kristjáni Hólm Jónssyni. Búsett í Hveragerði.

Dóttir Valdimars Jónssonar sjómanns á Sauðárkróki og Sigurjónu Óladóttur. Vinnukona á Siglufirði 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Una Þorbjörg Árnadóttir fæddist á Kjarvalsstöðum í Hjaltadal 28. maí 1919.
Hún fluttist með foreldrum sínum á Sauðárkrók árið 1964. Verkakona þar og rithöfundur. Eftir hana liggja skáldsögurnar Bóndinn í Þverárdal (1964) og Enginn fiskur á morgun (1969). Einnig birtust eftir hana smásögur, ljóð og framhaldssögur í Heima er bezt.
Hún var ógift og barnslaus.
Una lést að heimili sínu, Ægisstíg 6 á Sauðárkróki 5. febrúar 1982.

Fæddur 12. september 1968. Ólst upp á Sólheimum í Svínadal. Sagnfræðingur að mennt. Var héraðsskjalavörður hjá Héraðskjalasafni Skagfirðinga á Sauðárkróki 2000-2014. Kvæntist Nínu Þóru Rafnsdóttur. Býr í Garðabæ. Starfar nú á Þjóðskjalasafninu.

Skrifstofustúlka á Akureyri 1930. Skrifstofustarfsmaður í Reykjavík 1945.

Foreldrar: Hallgrímur Helgi Jónsson lengst b. í Hringveri og k.h. Anna Gunnarsdóttir. Húsfreyja á Sauðárkróki. Kvæntist Ingólfi Nikódemussyni húsasmíðameistara, þau eignuðust átta börn.

Unnur Jakobsdóttir fæddist að Hólum í Reykjadal 3. janúar 1888.
Hún var kennari á Hólum, Einarsstaðasókn, S-Þingeyjarsýslu. Síðast búsett í Reykdælahreppi.
Unnur lést 22. maí 1968.

Dóttir Bennie-ar Lárusdóttur (Ingveldar Benediktu) og sr. Magnúsar Jónssonar. Bankaaðstoðarmaður á Laufásvegi 63, Reykjavík 1930. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík.

Foreldrar: Magnús Benediktsson formaður á Sauðárkróki og k.h. Guðný Jónasdóttir. Þegar hún var 13 ára gömul missti hún föður sinn og ömmu úr taugaveiki. Unnur var næstelst systkina sinna og þurfti fljótlega eftir þetta að fara að vinna fyrir sér. Árið 1918 réðst hún vinnukona hjá Kristínu og Kristni Briem. Þar kynntist hún Jóni Björnssyni og kvæntust þau árið 1919. Árið 1920 keyptu þau sér eigið hús á Sauðárkróki og bjuggu þar næstu 60 árin, þau eignuðust fimm börn.

Unnur Pálsdóttir var fædd á Hvanneyri í Borgarfirði 23. maí 1913. Hún var elst sex barna hjónanna Guðrúnar Hannesdóttur og Páls Zóphóníassonar, skólastjóra Bændaskólans á Hólum, síðar búnaðarráðunauts, alþingismanns og búnaðarmálastjóra. Unnur giftist 16. júlí 1937 Sigtryggi Klemenzsyni, sem lengi var ráðuneytisstjóri í fjármálaráðuneytinu og síðar seðlabankastjóri, þau eignuðust sex dætur.

Unnur Vilhjálmsdóttir fæddist á Eyrarbakka 14. júlí 1918. Foreldrar hennar voru Elín Sveinsdóttir frá Bjarnastaðahlíð og Vilhjálmur Andrésson. Hinn 3. júlí 1943 gekk Unnur að eiga Kristján Jóelsson byggingarmeistara, þau eignuðust fjögur börn.

Fæddur í Sveinatungu í Norðurárdal. Foreldrar: Jóhann Eyjólfsson og Ingibjörg Jóhanna Sigurðardóttir. Var um tíma einn besti glímumaður landsins. Var um skeið gjaldkeri hjá Mjólkurfélagi Reykjavíkur en fór síðan að fást við gipsmunagerð. Vann ýmis trúnaðarstörf fyrir sjálfstæðisflokkinn.
Maki 1: Guðrún Bjarnþóra Guðmundsdóttur. Þau eignuðust eina dóttur.
Maki 2: Vilborg Helgadóttir hjúkrunarkona. Þau bjuggu allan sinn búskap í Goðatúni 1 í Garðahreppi.

Foreldrar: Kristján Ragnar Gíslason, f. 1887 og Aðalbjörg Vagnsdóttir, f. 1893, bjuggu á Minni-Ökrum. Maki: Svana H. Björnsdóttir, f. 1923. Þau eignuðust sex syni. Vagn ólst upp á Minni-Ökrum í Blönduhlíð og flutti með foreldrum sínum til Sauðárkróks þegar þau hættu búskap. Hefðbundin skólaganga fór fram á Króknum og síðan var hann tvo vetur á Bændaskólanum á Hólum í Hjaltadal. Vagn vann ungur að árum í verslun Haraldar Júlíussonar, þar til hann tvítugur að aldri flutti til Reykjavíkur. Þar starfaði hann við ýmislegt, en sneri sér fljótlega að akstrinum sem varð hans ævistarf. Vagn var einn af stofnendum Hreyfils og vann þar við leiguakstur svo lengi sem heilsa leyfði. Hann stofnaði og rak flutningafyrirtæki ásamt Brynleifi Sigurjónssyni, sem sá um flutninga til Akureyrar og Ísafjarðar á framleiðsluvörum Ölgerðar Egils Skallagrímssonar, ásamt því að vera með umboðsskrifstofu á Akureyri.

Fædd á Breið í Lýtingsstaðahreppi. Foreldrar: Rósa Björnsdóttir og Hjálmar Sigurður Pétursson bændur á Breið. Vinnukona á Mælifelli og húskona á Sauðárkróki. Húsfreyja á Tunguhálsi frá 1926. Kvæntist Guðjóni Jónssyni, þau eignuðust sex börn. Starfaði í Kvenfélagi Lýtingsstaðahrepps og kirkjukór Goðdalasóknar. Fluttist á Sauðárkrók 1964. Starfaði í fiski og á Saumastofunni Ylrúnu á Sauðárkróki.

Valdemar Bjarnason, f. 06.01.1873 á Reykjum í Tungusveit, d. 01.03.1911 í Sólheimagerði í Blönduhlíð. Foreldrar: Bjarni, ókvæntur vinnumaður á Hnjúki í Skíðadal og Sigríður, f. 1834, d. 1907. Fluttist átta ára að Víðivöllum. Bóndi í Víkurkoti, Stokkhólma, Þorleifsstöðum, Vöglum og Keldulandi. Brá búi 1910 og þau hjónin fóru í Sólheimagerði. Lést úr brjósttæringu 01.03.1901. Maki: Ingibjörg Gunnarsdóttir, f. 01.09. 1866. Þau áttu sjö börn , þar af fimm sem upp komust.

Fæddur á Grund í Eyjafirði. Foreldrar: Ólafur Briem timburmeistari og Valgerður Dómhildur Þorsteinsdóttir, þau bjuggu á Grund. Valdimar ólst upp frá tíu ára aldri hjá föðurbróður sínum, Jóhanni Briem, prófasti í Hruna og konu hans, Sigríði Stefánsdóttur Briem. Hann lauk stúdentsprófi frá Lærða skólanum 1869 og embættisprófi í guðfræði frá Prestaskólanum í Reykjavík 1872. Hann var barnakennari í Reykjavík 1872-1873. Prestur á Hrepphólum í Hrunamannahreppi 1873-1880 og á Stóra-Núpi í Gnúpverjahreppi. Fluttist hann þangað 1880 og bjó til æviloka. Prófastur í Árnesprófastdæmi 1897-1918. Vígslubiskup í Skálholtsbiskupsdæmi 1909-1930. Valdimar var eitt helsta sálmaskáld þjóðarinnar fyrr og síðar og afkastamikill þýðandi. Fjölda sálma eftir hann er að finna í sálmabók íslensku þjóðkirkjunnar og einnig í færeysku sálmabókinni.

Póstafgreiðslumaður og símstöðvarstjóri á Eskifirði 1930.

Valdimar Eyberg Ingimarsson, f. 02.12.1927 á Brandaskarði í A-Húnavatnssýslu. Foreldrar: Ingimar Sigvaldason og Valný M. Benediktsdóttir. Valdimar ólst upp á Brandaskarði til fjögurra ára aldurs, eftir það fluttist hann með móður sinni og móðurömmu í Skagafjörð þar sem hann var til 26 ára aldurs. Hann vann þar ýmis landbúnaðarstörf. Þaðan lá leiðin til Reykjavíkur og síðar Hafnafjarðar. Var bústjóri í Vestmannaeyjum og vann við Skipasmíðastöðina Dröfn í Hafnarfirði. Síðustu 20 æviárin vann hann hjá Póststofunni í Hafnarfirði. Síðast búsettur í Hafnarfirði.
Maki 1: Fjóla Hafsteinsdóttir. Þau eignuðust einn son.
Maki 2: Hólmfríður Kristjánsdóttir. Hún lést eftir langvarandi veikindi 1978.

Valdimar Friðbjörnsson, d. 06.01.1926, d. 19.06.1996. Foreldrar: Friðbjörn Björnsson og Björg Valdimarsdóttir. Maki: Sigurlaug Barðadóttir. Þau eignuðust fjögur börn.
Sjómaður og skipstjóri og starfaði einnig við fiskverkun og hjá Olíuverslun Íslands. Einnig hjá Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna.

Foreldrar hans voru Guðmundur Jónsson og Svava Einarsdóttir, þau skildu þegar Valdimar var tveggja ára. Guðmundur fór þá að Ási í Hegranes ásamt móður sinni og ólst þar upp. Hann lauk búfræðiprófi frá Hólum vorið 1915. Þar kynntist hann Margréti Gísladóttur konu sinni en hún var ættuð úr Fljótum. Vorið 1919 hófu þau búskap að Mið-Mói í Flókadal. Eftir langa og erfiða vetur í Fljótum fluttu þau að Garði í Hegranesi og fengu hluta jarðarinnar til ábúðar. Árið 1925 fluttu þau til Sauðárkróks og hófu að byggja sér íbúðarhús að Skagfirðingabraut 12 og nefndist það Sólbakki. Á Sauðárkróki vann Valdi ýmsa daglaunavinnu, var fláningsmaður í sláturtíð og fór til Siglufjarðar á síldarvertíð á sumrin. Seinna komu þau sér upp nokkrum kindum og áttu fjárhús á Nöfunum fyrir ofan bæinn. Valdi var góður söngmaður og var m.a. einn af stofnendum kirkjukórs Sauðárkróks 1942. Valdimar og Margrét eignuðust tvo syni, aðeins annar þeirra komst á legg.

Valdimar Helgi Guðmundsson, f. 25.03.1877 á Myrká í Hörgárdal. Foreldrar: Guðmundur Jónsson, bóndi á Bási í Hörgárdal og víðar og kona hans Lilja Gunnlaugsdóttir. Valdimar fór ungur úr foreldrahúsum til móðurbróður síns, Jóhanns í Flöguseli og var þar fram yfir fermingu. Stundaði svo vinnumennsku í nokkur ár. Hóf búskap á Bessahlöðum í Öxnadal. Fluttist að Efra-Rauðalæk á Þelamörk 1905. Á yngri árum fékkst Valdimar við nautgripakaup fyrir Kaupfélag Eyfirðinga og eitt vorið rak hann í einni ferð um 30 naut, mörg fullorðin og mannýg, í einni ferð niður yfir heiði til Akureyrar. Með honum í för var aðeins Guðmundur sonur hans, þá innan við fermingu. Árið 1910 fluttist hann ásamt konu sinni, Arnbjörgu Guðmundsdóttur, að Fremri-Kotum og bjuggu þau þar til 1924. Keyptu þá jörðina Bólu og fluttu þangað og bjó Valdimar þar lengst af síðan, síðast hjá Guðmundi syni sínum. Valdimar og Arnbjörg eignuðust tvo syni og eins fósturdóttur.

,,Valdimar var fæddur á Skriðulandi í Arnarneshreppi í Eyjafirði, en ólst upp í Svarfaðardal. Sonur hjónanna Jóhanns Páls Jónssonar bónda og kennara og konu hans Önnu Jóhannesdóttur. Valdimar lauk kennaraprófi árið 1937 og kenndi við Samvinnuskólann 1937 til 1940. Einnig sótti hann fyrirlestra í íslenskri bókmenntasögu við Háskóla Íslands. Árið 1938 var Valdimar blaðamaður við Nýja dagblaðið og ritstjóri tímaritsins Vöku 1938-1939. Hann var ritstjóri vikublaðsins Þjóðólfs árin 1941- 1942. Einnig var hann blaðamaður við Alþýðublaðið 1943-1944. Valdimar var og ritstjóri Frjálsrar þjóðar 1952-1953. Hann varð formaður Þjóðvarnarflokkssins frá upphafi árið 1953 til 1960. Um skeið var hann formaður Verkalýðsfélags Dalvíkur. Var í fræðsluráði Reykjavíkur árabilið 1954-1958 og í stjórn Félags íslenskra bókaútgefanda í mörg ár. Valdimar var útgefandi og forstjóri forlagsins Iðunnar 1945-1988. Árið 1942 kvæntist Valdimar Ingunni Ásgeirsdóttur og eignuðust þau þrjú börn."

Var á Flugumýri, Flugumýrarsókn, Skag. 1930. Stórkaupmaður í Reykjavík.

Foreldrar: Konráð Bjarnason b. í Brekkukoti fremra í Blönduhlíð og k.h. Rósa Magnúsdóttir. Skráður bóndi í Brekku við Víðimýri árið 1921-1922. 1922 er hann talinn fara með foreldrum sínum frá Bakka í Hólmi til Sauðárkróks. Þar áttu þau heimili upp frá því að undanskyldum fardagaárinu 1927-1928 sem þau voru á Sjávarborg, Valdimar þá talinn vinnumaður þar. Á Sauðárkróki rak Valdimar lengi nokkurn búskap líkt og margir aðrir en sinnti jafnframt allri þeirri vinnu sem bauðst. Hann stundaði nokkuð sjó og átti um tíma trillubát í félagi með öðrum og var formaður. Lengst vann hann í Mjólkursamlagi Skagfirðinga og lauk þar starfsævi sinni. Eftir lát konu sinnar bjó hann á heimilum dætra sinn og undi sér síðustu árin við hestamennsku. Kvæntist Ingibjörgu Jóhannsdóttir frá Stóru-Gröf á Langholti, þau eignuðust fimm börn.

Bifreiðarstjóri, sjómaður og fisksali á Sauðárkróki.

Sonur Péturs Hannessonar og Sigríðar Jónsdóttur á Hlíðarenda við Sauðárkrók. Þau slitu samvistum þegar Valdimar var átta ára gamall og eftir það fylgdi hann föður sínum. Þegar hann var um tvítugt flutti hann til móður sinnar á Sauðárkróki og gerði þaðan út bát með bróður sínum. Sigurður vann ýmis störf, m.a. við múrverk, vegagerð, á sláturtíð og á eigin verkstæði þar sem hann smíðaði dívana. Valdimar sat lengi í stjórn Vmf. Fram og var formaður þess um skeið. Þá var hann fulltrúi á þingum ASÍ og lengi einn af forvígismönnum Alþýðuflokksfélags Sauðárkróks. Valdimar kvæntist Herdísi Sigurjónsdóttur frá Sigríðarstöðum í Fljótum, þau eignuðust þrjú börn.

Valdimar Stefánsson, f. í Fagraskógi við Eyjafjörð 24.09.1910, d. 23.04.1973. Foreldrar: Stefán Baldvin Stefánsson og Ragnheiður Davíðsdóttir. Hann varð stúdent frá Menntaskólanum á Akureyri 1930 og lauk lagaprófi frá Háskóla Íslands 1934. Eftir það sinnti hann ýmsum lögfræðistörfum í Reykjavík og víðar. Haustið 1936 gerðist hann fulltrúi lögreglustjórans í Reykjavík. Árið 1940 varð hann fulltrúi sakadómara. Skipaður sakadómari 1947 og yfirsakadómari 1961.
Maki: Ásta Júlía Andrésdóttir. Þau eignuðust tvö börn.

Foreldrar: Tómas Jóhannsson kennari á Hólum í Hjaltadal og k.h. Ástríður Magnúsdóttir frá Mosfelli í Mosfellssveit. Faðir Valdísar lést þegar hún var eins árs gömul og fluttist hún þá með móður sinni og systur í Mosfellssveit. Var einn vetur, 1945-1946, í framhaldsskóla í Varmahlíð. Fór árið 1947 til Bandaríkjanna sem barnfóstra hjá Bjarna Guðjónssyni stórkaupmanni í New York. Kvæntist Andrew Caltagirone slökkviliðsmanni í New York, þau eignuðust fjögur börn. Andrew lést árið 1983. Valdís flutti aftur til Íslands árið 1984 og var síðast búsett í Reykjavík. Sambýlismaður hennar seinni árin var Björn Björgvinsson bankastarfsmaður.

Fæddur á Hellulandi í Hegranesi, sonur Björns Skúlasonar veghefilsstjóri og Ingibjörg Jósafatsdóttir. Valgarð stundaði akstur bæði á eigin vegum og hjá öðrum á árunum 1942-1957. Árið 1956 hóf hann störf hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og þar var hann þar til hann lét af störfum vegna aldurs 1989. Vann einnig um nokkurt skeið hjá Tengli.
Maki: Jakobína Ragnhildur Valdimarsdóttir, f. 02.08.1921. Þau hjónin bjuggu lengt af á Skagfirðingabraut 4. Þau eignuðust fimm börn.

Valgarð Hafsteinn Valgarðsson, f. 16.02.1949.
Móðir: jakobína Ragnhildur Valdimarsdóttir.

Valgarð Jónsson var fæddur á Sauðárkrók árið 1932, sonur Jóns Sigvalda Nikódemussonar, vélvirkjameistara og Önnu Friðriksdóttur, húsfreyju. Hann fór 19 ára til Ameríku og bjó þar síðan.

Fæddur og uppalinn á Dýrfinnustöðum í Blönduhlíð. Sonur Maríu Jóhannesdóttur og Runólfs Jónssonar á Dýrfinnustöðum. Garðyrkjumeistari í Reykjavík. Ókvæntur og barnlaus.

Foreldrar hans voru Sigurður Thoroddsen frá Leirá í Leirársveit, Borgarfirði, landsverkfræðingur og síðar yfirkennari við Lærða skólann í Reykjavík og María Kristín Claessen. ,,Valgard lauk prófi í rafmagnsverkfræði 1938 frá Norges Tekniske Höjskole í Þrándheimi í Noregi. Að loknu námi starfaði Valgard hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur og Rafmagnseftirliti ríkisins. Frá 1938 til 1961 var hann rafveitustjóri í Hafnarfirði. Ennfremur var hann slökkviliðsstjóri í Hafnarfirði 1952 til 1961. Valgard var yfirverkfræðingur hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur 1961 til 1964 og slökkviliðsstjóri í Reykjavík 1964 til 1966 og jafnframt framkvæmdastjóri Almannavarna. Auk sinna föstu starfa sinnti Valgard fjölmörgum trúnaðarstörfum. Hann átti sæti í stjórn Sambands íslenskra rafveitna 1943 til 1961, í samstarfsnefnd ríkisins, Reykjavíkur og Hafnarfjarðar um hagnýtingu jarðhita. Hann var formaður Rafmagnsverkfræðingafélags Íslands 1955, formaður Fegrunarfélags Hafnarfjarðar 1951 til 1962, Fimleikafélags Hafnarfjarðar 1959 til 1965 og í stjórn Handknattleikssambands Íslands 1961 til 1962. Ennfremur var hann 1. varabæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í bæjarstjórn Hafnarfjarðar 1958 til 1962 og átti sæti í byggingarnefnd og útgerðarráði Hafnarfjarðar 1952 til 1961. Valgard var einn af stofnendum Rotaryklúbbs Hafnarfjarðar 1946 og forseti hans 1955 til 1956. Auk þess var hann umdæmisstjóri Rotaryhreyfingarinnar á Íslandi 1974 til 1975." Kona Valgards var Marie Tuvnes, norsk að uppruna, þau eignuðust fjögur börn.

Foreldrar hans voru Finnbogi Bjarnason frá Þorsteinsstöðum og Sigrún Eiríksdóttir frá Sölvanesi. Foreldrar hans fluttu frá Mið-Grund að Hrauni í Öxnadal árið 1935, voru þar í eitt ár, á Stokkahlöðum í Hrafnagilshreppi 1938-1940, á Kroppi í sömu sveit 1940-1942 og þaðan til Akureyrar. Valgarður bjó hjá foreldrum sínum, ókvæntur og barnlaus.

Foreldrar: Guðjón Jónsson og Valborg Hjálmarsdóttir bændur á Tunguhálsi. Bóndi og vörubifreiðastjóri á Daufá á Neðribyggð. Kvæntist Guðbjörgu Felixdóttur frá Húsey, þau eignuðust fjögur börn.

Valgeir Sigfús Þorvaldsson, f. 02.07.1960.
Búsettur á Vatni á Höfðaströnd.

Var á Tannstöðum í Hrútafirði síðar saumakona í Reykjavík.

Fædd og uppalin í Djúpadal, dóttir Eiríks hreppstjóra í Djúpadal og k.h. Hólmfríðar Jónsdóttur. Kvæntist Jóni Jónssyni (1832-1897), þau hófu búskap í Djúpadal 1856, fluttu að Saurbæ í Hörgárdal 1861 og bjuggu þar í eitt ár, fluttu aftur að Djúpadal vorið 1862 þar sem Valgerður hélt búi til 1898. Valgerður og Jón eignuðust 11 börn, þrjú þeirra náðu fullorðinsaldri.

Valgerður Hafstað, f. í Vík í Skagafirði 01.06.1930, d. 09.03.2011. Foreldrar: Ingibjörg Sigurðardóttir frá Geirmundarstöðum í Sæmundarhlíð og Árni Hafstað frá Hafsteinsstöðum. Valgerður var yngst tíu systkina sem upp komust. Valgerður stundaði myndlistarnám við Akademi for fri og merkantil kunst í Kaupmannahöfn, Handíða- og myndlistarskóla Íslands og Academi de la Grande Chaumiere í París. Hún lærði m.a. mósaíkvinnslu í Ecole des Arts Italiennes. Af verkum hennar hérlendis má nefna steinda glugga í Tjarnarkirkju í Svarfaðardal og veggskreytingu í Varmahlíðarskóla í Skagafirði.
Maki: André Énard (1926-) listmálari. Þau bjuggu fyrst í Frakklandi. Þau eignuðust þrjá syni.

Dóttir Jóns Jónssonar hreppstjóra á Hafsteinsstöðum og k.h. Steinunnar Árnadóttur. Valgerður ólst upp hjá foreldrum sínum á Hafsteinsstöðum til fullorðinsára. Lærði karlafatasaum og fleira hjá Sigríði Jónsdóttur húsfreyju á Reynistað. Kvæntist Bjarna Sigurðssyni b. og smið, þau bjuggu í Glæsibæ, á Sauðárkróki, í Hafnarfirði og loks í Reykjavík, þau eignuðust þrjú börn.

Valgerður Kristjónsdóttir fæddist 12. nóvember 1945. Dóttir Elísabetar Ísleifsdóttur og Kristjóns Kristjónssonar.
Valgerður er kennari, búsett í Reykjavík.
Maður hennar er Björn Theodórsson viðskiptafræðingur.

Valgerður fæddist árið 1790 í Kaupangi í Kaupangssveit. Faðir: Páll Guðmundsson bóndi í Fífilgerði og Þórustöðum í Kaupangssveit. Móðir: Ingibjörg Hallgrímsdóttir húsfreyja í Fífilgerði. Valgerður ólst upp hjá foreldrum móður sinnar og fermdist frá þeim með ágætum vitnisburði 1804. Hún var vinnukona á Hrappsstöðum í Bárðadal 1809-10, á Ljósavatni í Ljósavatnsskarði 1811-12, á Eyjardalsá í Bárðardal 1814-15, á Gilsbakka í Hvítársíðu 1816-17, bústýra í Hóli á Álftanesi 1817-18, húskona í Sjávargötu á Álftanesi 1819-20, vinnukona hjá foreldrum sínum á Þórustöðum 1820-21, í Hvassafelli í Saurbæjarhreppi 1821-22, á Akureyri 1822-23, á Krithóli 1825-26, á Stóra-Vatnsskarði 1826-27, á Þingeyrum 1827-28, á Sæunnarstöðum í Hallárdal 1828-30, á Hróarsstöðum á Skagaströnd 1830-31, á Strjúgsstöðum í Langadal 1831-32, á Borgarlæk á Skaga 1834-35, á Hrauni á Skaga 1835-36, í Mánavík á Skaga 1836-37, á Silfrastöðum 1837-38, bústýra hjá Guðmundi á Vöglum 1838-39, vinnukona á Einarsstöðum í Kræklingahlíð 1839-40. Bjó með þáverandi eiginmanni sínum, Guðmundi Guðmundssyni 1840-56 (þar af 1840-45 á Minni-Ökrum), Stekkjarflötum 1845-46, Stigaseli 1846-47, á Miðhúsum í Austurdal 1847-53, og Stigaseli aftur 1853-56 en var hjá Kristmundi syni sínum í Efra-Ási 1856-57, á Sviðningi 1857-59, á Sæunnarstöðum 1859-61 og á Vakursstöðum 1861 til æviloka.
Eiginmaður 1: Daníel Jónsson (1782- eftir 1829) vinnumaður á Hrappsstöðum í Bárðardal. Skildu með dómi. Áttu ekki barn saman.
Eiginmaður 2: Guðmundur Guðmundsson (1796-1873).
Valgerður átti börn með Páli Sigurðssyni (1769-1846): Sigurður (f. 1818), Þuríður (f. 1819).
Valgerður átti barn með Þorbergi Þorbergssyni (1801-1868): Kristmundur Frímann (f. 1829). Valgerður var alsystir fyrri eiginkonu Þorbergs.
Valgerður lýsti Ólaf Jónsson vinnumann á Efri-Mýrum í Refasveit föður að Kristmundi en hann neitaði og var Þorbergur dæmdur faðir að drengnum "og það víst með réttu".
Valgerður dó 1870 á Vakursstöðum í Hallárdal.

Valgerður Rögnvaldsdóttir, f. 16.10.1892 á Bjarnastöðum í Blönduhlíð. Foreldrar: Rögnvaldur Björnsson, f. 1850, bóndi í Réttarholti og kona hans Freyja Jónsdóttir, f. 1859. Valgerður ólst upp hjá foreldrum sínum og vann á búi þeirra þar til hún stofnaði eigið heimili. Valgerður veiktist af berklum og lést úr tæringu aðeins 34 ára.
Maki: Halldór Vídalín Magnússon frá Syðstu-Grund, f. 15.01.1898. Hófu búskap í Réttarholti 1919. Þau eignuðust ekki börn.

Valtýr Hólmgeirsson var fæddur að Heiði á Langanesi 31. júlí 1921. Hann lést í Sjúkrahúsi Húsavíkur 25. október 1996. Foreldrar Valtýs voru Hólmgeir Vilhjálmsson bóndi á Heiði og Ragnheiður Pétursdóttir húsfreyja. Valtýr kvæntist 7. júní 1952 eiginkonu sinni Steingerði Theodórsdóttur, f. 1. febrúar 1922, frá Akureyri. Þau eignuðust 4 börn. 1) Sólveig, f. 6. júní 1954 2) Bragi Davíð, f. 11. júlí 1956. 3) Ragnheiður, f. 11. desember 1959,. 4) Rósa, f. 16. janúar 1961. Valtýr vann við bústörf hjá foreldrum sínum fram til 1950, en fór þá að vinna við afgreiðslustörf hjá Pósti og síma á Raufarhöfn. 1. janúar 1953 tók hann við starfi stöðvarstjóra Pósts og síma á Raufarhöfn og gegndi því starfi til 1991 er hann lét af störfum vegna aldurs. Einnig var hann veðurathugunarmaður fyrir Veðurstofu Íslands á Raufarhöfn í rúm 43 ár.

Valtýr Jónsson fæddist í Geldingaholti í Seyluhreppi í Skagafirði. Foreldrar hans voru hjónin Soffía Jósafatsdóttir og Jón Jónsson Skagfirðingur. Valtýr starfaði sem sölumaður í Reykjavík.

Rafvirkjameistari í R.vík

Foreldrar: Unnur Hallgrímsdóttir húsmóðir (1918-1976) og Ingólfur Nikódemusson (1907-1991) húsasmíðameistari.
Valur ólst upp á Sauðárkróki og lauk hefðbundinni skólagöngu þar. Hann stundaði nám við Iðnskólann á Sauðárkróki og lauk þaðan meistaraprófi í húsgagna- og húsasmíði. Hann vann um tíma hjá Vegagerð ríkisins og sem lögreglumaður en lengstan hluta starfsævinnar starfaði hann við smíðar og rak eigið trésmíðaverkstæði. Árið 2000 hóf hann störf sem kennari við tréiðnadeild FNV og náði sér í kennsluréttindi frá HA. Hann kenndi til ársins 2008. Rak einnig köfunarþjónustu um skeið. Valur var virkur í félagsmálum. Var einn af stofnfélögum Iðnsveinafélags Skagafjarðar og sat í stjórn Byggðasafns Skagfirðinga. Var virkur í starfi frímúrara á Sauðárkróki. Hann stundaði tómstundabúskap með bróður sínum á Kjartansstöðum um nokkurra ára skeið. Maki: Anna Pála Þorsteinsdóttir, f. 1947, frá Hofsósi. Þau eignuðust fjögur börn.

Foreldrar: Franz Jónatansson b. og kennari í Málmey og k.h. Jóhanna Gunnarsdóttir. Verónika ólst upp hjá foreldrum sínum, fyrst á Höfðaströnd og síðan í Málmey. Árið 1914 fóru þau að Skálá og varð það heimili hennar næstu fjóra áratugina. Einn vetur var hún í skóla á Sauðárkróki og veturinn 1916 á húsmæðraskóla í Reykjavík. Hún kunni bæði söngstjórn og orgelleik. Kvæntist árið 1918 Eiði Sigurjónssyni frá Óslandi og tóku þau við búsforráðum á Skálá af foreldrum hennar það sama ár og bjuggu til 1954 er þau fluttu til Reykjavíkur. Í Reykjavík starfaði Verónika á Elliheimilinu Grund. Verónika og Eiður eignuðust fjögur börn.

Vibekka Bang fæddist á Sauðárkróki 26. september 1939. Foreldrar Vibekku voru hjónin Ole Bang, apótekari á Sauðárkróki, f. í Árósum á Jótlandi 23. mars 1905, d. 17. nóvember 1969, og Minna Bang, f. í Árósum 5. september 1914, d. 22. maí 2005. Vibekka giftist hinn 13. apríl 1963 Brynjari Pálssyni og eignuðust þau tvo syni.
,,Vibekka lauk grunnskólanámi frá Gagnfræðaskóla Sauðárkróks 1955. Hún var síðan eitt ár í Húsmæðraskóla í Silkeborg í Danmörku. Þegar heim kom hóf hún störf sem afgreiðslustúlka hjá föður sínum í Sauðárkróks Apóteki og vann þar fram til ársins 1970. Hún og maður hennar ráku saman Bókabúð Brynjars á Sauðárkróki frá árinu 1982 til ársins 2005."

Var í Grímstungu, Undirfellssókn, Hún. 1901. Kennari á Hólabaki, Þingeyrasókn, A-Hún. 1930. Var á Bjargi, Blönduóshr., A-Hún. 1957. Kennari og skólastjóri. Síðast bús. í Blönduóshreppi.

Dóttir Gunnars Flóventssonar Blöndal og Halldóru Hafdísar Karenar Hallgrímsdóttur frá Siglufirði.

Vigdís er dóttir Kristjóns Sigurðssonar og Indíönu Sveinsdóttur sem ættuð var úr Skagafirði, en hún flutti ung til Vesturheims. Vigdís er systir Borgu Jakobson. Bræður þeirra voru Ólafur og Sveinn. Indíana var móðursystir Kristmundar. Vigdís giftist Joseph Bauernhuber og eignuðust þau þrjú börn.

Vigdís Pálsdóttir var fædd á Hólum í Hjaltadal 13. janúar 1924. Hún var yngst sex barna hjónanna Guðrúnar Hannesdóttur og Páls Zóphóníassonar, skólastjóra Bændaskólans á Hólum, síðar búnaðarráðunauts, alþingismanns og búnaðarmálastjóra. Stundaði Vigdís nám í Landakotsskóla, Miðbæjarskóla og lauk þremur bekkjum í Menntaskólanum í Reykjavík en hætti þá námi. Vann hún skrifstofustörf í Reykjavík næstu ár, en fór til hússtjórnarnáms á Laugalandi veturinn 1942-1943, starfaði í Útvegsbankanum í nokkur ár en hóf nám í Handíðaskóla Lúðvíks Guðmundssonar og Kurt Zier og var í fyrsta hópi handavinnukennara, sem útskrifaðist úr skólanum vorið 1949. Eftir það starfaði hún við útsaum og kjólaskreytingar á saumastofu Feldsins um skeið, en vann aftur í Útvegsbanka Íslands þar til 1953. Vigdís hóf störf í handavinnudeild Kennaraskóla Íslands 1964 og kenndi þar næstu áratugi uns hún lét af störfum 1989. Vigdís starfaði um áratugaskeið á vettvangi Heimilisiðnaðarfélags Íslands. Vann þar að stofnun tímaritsins Hugur og hönd og réð miklu um efni þess og útlit í nær tvo áratugi. Vigdís giftist Baldvin Halldórssyni, prentara, leikara og leikstjóra, 25. ágúst 1951, þau eignuðust þrjú börn.

Ábúandi á Borgum í Þistilfirði.

Vigfús fæddist á Ásum í Skaftártungu 20. janúar 1927. Foreldrar hans voru sr. Björn O. Björnsson og Guðríður Vigfúsdóttir. Vigfús ólst upp í foreldrahúsum, en árið 1941 flutti fjölskyldan til Reykjavíkur. Þar starfaði hann við ýmislegt, m.a. hjá hernum og var á þeim árum að verulegu leyti fyrirvinna fjölskyldunnar. Vigfús hóf bókbandsiðn árið 1947 við Iðnskólann í Reykjavík og lauk þaðan sveinsprófi og varð síðar meistari í iðninni. Hann hélt til Kaupmannahafnar til framhaldsnáms árið 1950 og að námi loknu bauð föðurbróðir hans, Sigurður O. Björnsson, starf hjá Prentverki Odds Björnssonar, fyrirtæki fjölskyldunnar á Akureyri. Þar starfaði Vigfús sem verkstjóri í bókbandi í 30 ár. Hann kvæntist Elísabetu Guðmundsdóttur frá Flatey á Skjálfanda árið 1953, þau eignuðust átta börn. Auk þeirra starfa sem að framan greinir vann Vigfús lengst af við ritstörf og eftir hann hafa komið út á annan tug bóka, aðallega sögur fyrir börn.