Margrét Hjaltadóttir (f. 1950) skrifar afa sínum. Maður hennar: Þórir Jón Ásmundsson (f. 1947). Þau bjuggu um skeið á Hjalla í Akrahreppi en fluttu svo suður. Margrét er kölluð Gréta.
Leifur Sigurðsson (1921-2006) skrifar föður sínum þrjú bréf. Eitt bréfið er til Margrétar Þorsteinsdóttur (1889-1989), móður Leifs. Leifur var rennismiður. Kona: Friðrika Elíasdóttir (1913-2004).
Ragnheiður Þórarinsdóttir (1919-2003) skrifar tengdaföður sínum. Hún var búsett á Hjaltastöðum í Akrahreppi ásamt manni sínum, Pétri Sigurðssyni (1919-2012), syni Sigurðar.
Magnús Helgi Helgason (1896-1979) (skrifar undir Magnús Helgason) skrifar Sigurði. Magnús var bóndi í Kolgröf á Efribyggð og í Héraðsdal í Tungusveit, síðast búsettur á Sauðárkróki. Kona: Jónína María Ingibjörg Guðmundsdóttir (1893-1988).
Vor í Skagafirði - tileinkað félaginu í "Varmahlíð" Vor í Skagafirði (tileinkað félaginu „Varmahlíð“)
Nú er vor yfir jörð. Yfir fjall, yfir fjörð Hellast fossar af skínandi, blikandi ljóma. Hér er unaður nýr, Þegar árdagsblær hlýr Leysir allt, sem að lifir úr kveljandi dróma. Hið „ónýta“ og visna að hauðrinu hnígur, Til himinsins ilmur frá jörðinni stígur. Yfir bjartsýna þjóð, Með sín blíðustu ljóð, Vorsins brosandi herskari ástfanginn, syngjandi flýgur.
Nú ber Mælihnjúk hátt. Upp í heiðloftið blátt yfir héraðið rís hann í konungstign sinni. Eins og vörður í kring raðar hamranna hring. Hvílík tign, hvílík dýrð yfir sveitinni minni. Um Kaldbak og Tindastól tíbráin glitrar. Niður tignfríða Blönduhlíð berglindin sitrar. Út við eyjar og sund sefu8r Ægir sinn blund. Yfir öll´ eru ríkjandi blessaðar listdísir virtar.
Ó, þú sólvermda land; Ó, þú sagnauðga land; Þú ert sólarbros Guðs, á hans albesta degi. Þú ert allt, sem er hlýtt, sem er fagurt og frítt, sem er framsækið, ljósþyrst, á betrunarvegi. Þú er máttugt, sem Hólastóll goðborins siðar. Yfir Skaga og Fljót, yfir fald þinn og fót, breiðist friðarblær vorsins, sem skjókróna allaufgaðs viðar.
Hér þarf frjálshuga þjóð. Hér þarf framsækna þjóð. Hér skal forystumenning frá grundvelli rísa. Hér þarf listelska lund, Þó að lúin sé mund. Hér skal ljóssækin æska á brautina vísa. Í ljóselskar sálir skal guðtraustið grafið, sem glampandi breiður á sólarþyrst hafið. Hér þarf raunsterka sál. Hér þarf rammíslenskt mál. Þá er ramminn og myndin í samræmdri einingu vafið.
Bréfið hefst svona: Kæru gömlu vinir og félagar... og má því ætla að það sé til þeirra systkina beggja, Magnúsar og Sigurbjargar. Umslagið er stílað á Magnús.
Á umslaginu er stimpluð dagsetningin 22.12.52. Stimplað í Reykjavík. Texti kortins er ætlaður þeim báðum, Magnúsi og Sigurbjörgu en umslagið stílað á Magnús. Þórir var kaupamaður hjá þeim.
Á umslaginu er stimpluð dagsetningin 21.12.53. Stimplað í Reykjavík. Texti kortins er ætlaður þeim báðum, Magnúsi og Sigurbjörgu en umslagið stílað á Magnús. Þórir var kaupamaður hjá þeim.
Umslagið stimplað í Reykjavík og með dagsetningunni 22.12.1951. Ljósmynd framan á kortinu. Kortið er til þeirra beggja, Sigurbjargar og Magnúsar. Þórir var kaupamaður hjá þeim.
Kortið er frá Margréti og Hrólfi og til þeirra beggja, Sigurbjargar og Magnúsar (Beggu og Manga). Mjög líklega er um að ræða hjónin Hrólf Sigurðsson (1922-2002) og konu hans, Margréti Árnadóttur (1926-2007), en þau eru bæði listmálarar.
