Tvær fundargerðarbækur, innbundnar og handskrifaðar og hafa varðveist mjög vel, sú elsta er síðan 1908. Tölvuútprentað söguágrip í þremur heftum í A4 stærð, gert 2008.
Lestrarfélagið er safn bóka og pappírsgagna sem eru í viðkvæmu, misjöfnu ástandi en elstu gögnin hafa varðveist vel með vel læsilegan texta og fallegt ritmál. Lestrarsafnið er skipt upp i deildir I - II - III, Útskagi, Niðurskagi, Laxárdalur. Gögnin komu lítið flokkuð og ákveðið var að setja safnið niður í eins mikinn uppruna eins og hægt en flokkað er eftir efni og ártali Pappírsgögnin eru prentuð og handskrifuð og eru í misjöfnu ástandi heilleg og rifin en eru hreinsuð af bréfaklemmum og heftum, stöku ryðblettir eftir það. Bækurnar eru vel læsilegar en viðkvæmar. Gott væri að mynda þær til varðveislu og fróðleiks.
Innbundin og handskrifuð bók, með fundagerðum félagsins. Bókin er mjög illa farin, binding bókarinnar er ónýt, blaðsíður eru lausar og blettóttar, kápan er einnig laus.
Heilleg harðspjalda bók um lög og fundargerðir félagsins. Bóki í góðu ástandi og lítið skrifað í hana. Inn í bók er ein laus opna af pappírgögnum um fundargerð, sett með bók.
Gögn úr fórum Péturs Jónassonar, sem lengst bjó í Minni-Brekku í Fljótum. Flest stílabækur sem hann hefur ritað í ýmsan fróðleik og kveðskap, ýmist hefðbundnar stílabækur eða innbundnar. Margt af því er skrifað upp úr bókum og útvarpsþáttum. Einnig er að finna fróðleik tengdan Fljótunum sem hann virðist hafa ritað sjálfur, en ljóst er af bréfaskiptum við Hannes Hannesson frá Melbreið að hann hefur oft haft annála hans til hliðsjónar. Safnið inniheldur mikið af kveðskap og er stór hluti hans eftir Guðmund Stefánsson í Minni-Brekku. Þá eru í safninu bréf og fjöldi dagbóka Péturs frá tímabilinu 1950-1970.
Gögnin í safninu segja langa sögu félagsins en þau eru í misgóðu lagi svo gott væri að mynda elsta hluta safnsins til að halda heimildum félagsins. Hreinsun var úr safni af heftum, bréfaklemmum og umslögum. Fundagerða- reikninga og skýrslubækur innihalda skrár yfir keyptar bækur, félagaskrá, bókhald og fundagerðir. Samkvæmt bókskrárbókum eru bókum skipt í deildir eftir því um hvað þær fjalla. Samanber deild E eru leikrit. Útektar bækur eru skráðar á bæjarheiti, ártal og bókaheiti. Gjafabækur frá Friðbirni Traustasyni og er það heillöng bókaskrá. Lítil ljóðabók Milli vita er skrifuð með mjög fallegri rithönd og gaman væri að koma ljóðunum út í veröldina. Bók er eftir Sigríði K Traustadóttur 24.04. 1886 - 02.07.1951.
Gögnin, bækur og pappír segja sögu félagsins þennan stutta tíma. Þau hafa verið hreinsuð af heftum og eru vel læsileg. Gögnin komu vel flokkuð og eru látin halda sér þannig eftir uppfærslu.
Í safninu eru einugis ein innbundin og handskrifuð bók sem í eru línustrikaðar blaðsíður. Í bókina eru ritaðar fundagerðir og reikningar nautgriparæktunarfélagsins. Bókin er vel varðveitt og læsileg, það er ekki skrifað nema í hluta bókarinnar að öðru leyti eru blaðsíðurnar auðar. Ekki kemur fram hvenær félagið er stofnað né hvort búið sé að leggja það niður.
Tvær innrammaðar ljósmyndir úr dánarbúi Guðmundar S. Valdimarssonar (Mundi Valda Garðs) og Sigurbjörgu Sigurðardóttur (Bogga) á Sauðárkróki. Líklega eru myndirnar úr fórum Boggu þar sem hún er á báðum myndunum.
Bréfa og ljósmyndasafn úr eigu Guðjóns Sigurðssonar bakara og Ólínu Ingibjörgu Björnsdóttur konu hans, safnið samanstendur af sendibréfum og erindum m.a til þáverandi sjávarútvegsráðherra Emils Jónssonar (1963). Í safninu eru auk þess 280 pappírskópíur og ljósmyndir, hluti af þeim er úr eigu Björns (Haraldar) Björnssonar, bróður Ólínu. Safn Björns var í litlu tréboxi (gömlu vindlaboxi). Þess má geta að í tréboxinu voru tvær litlar myndamöppur með ljósmyndum af helstu kennileitum Kaupmannahafnar. Ákveðið var að halda söfnunum aðskildum og skrá myndirnar og myndamöppurnar sérstaklega. Þegar byrjað var að fara yfir myndinar komu í ljós nokkrar myndir sem eru úr eigu Björns Björnssonar sem var tengdasonur Ólínu og Guðjóns, nokkrar af myndunum eru merktar honum og hafa liklega verið birtar í Morgunblaðinu (Björn var lengi fréttaritari blaðsins).
Áhorfendur, hugsanlega í sundlauginni. Þekkja má Ingimar Bogason (með loðhúfu og gleraugu). T.v. við Ingimar er Árni Guðmundsson. Aftan við Árna er Friðrik Friðriksson og t.h. Hafsteinn Hannesson, Elsa Valdimarsdóttir og Jónanna Jónsdóttir. Aftan við Friðrik er Hermann Sigurjónsson frá Lóni.
Fundargjörðarbókin er innbundin og handskrifuð, hún er í A3 stærð og í góðu ástandi og vel læsileg. Í bókinni eru lög félagsins og hverjir stofnfélagar þess voru: Nokkrar blaðsíður vantar í bókina, líklega hefur þeim verið klippt út (sjá einnig í notes).
Úrklippubókin er samanteknar upplýsingar um Danslagakeppni Kvenfélags Sauðárkróks. Ýmis efni á hljóðböndunum, m.a. upptökur af útvarpsefni ruv og æfing hjá kirkjukór.
Ljósmyndasafnið er að stofni til úr tveimur áttum: Sögfélag Skagfirðinga gaf safninu á sínum tíma fjölda mynda og hefur sífellt verið að bæta við. Kristján C. Magnússon var afar ötull myndasafnari og tók sjálfur ljósmyndir, m.a. af mönnum í dagsins önn. Sigrún M. Jónsdóttir, ekkja Kristjáns, gaf Héraðsskjalasafni Skagfirðinga safn manns síns eftir hans dag, mikið og gott að vöxtum. ... Safninu hafa og borist stórhöfðinglegar gjafir einstaklinga. Markmiðið er að safna saman á einn stað sem mestu af því, er víkur að sögu lands og lýðs í Skagafirði."
Ólafur Björnsson, hrd hjá Lögmenn Suðurlandi ehf, vann að þjóðlendumálum fyrir hönd Skagfirðinga. Þetta eru málsgöng varðandi þrjú svæði: Una- og Deildartunguafrétt, Eyvindastaðaheiði og Hof í Vesturdal. Sumt var rekið fyrir hönd sveitarfélags, annað fyrir einkaaðila.
Gögn er varða líflambakaup Skagfirðinga árið 1993 sem Búnaðarsamband Skagfirðinga hefur haft milligöngu um. Líklega hefur verkefnið verið á könnu Egils Bjarnasonar, starfsmanns sambandsins.
33 eintök af prófskírteinum sem gefin voru út af Bifreiðaeftirliti ríkisins á árunum 1982-1986. Allir prófhafar voru búsettir í Skagafirði. Eitt prófskírteinið er frumrit en önnur einungis afrit.
Bréfasafn Sigurðar, ásamt nokkrum bréfum til eiginkonu hans og foreldra. Einnig ýmis persónuleg gögn og gögn sem varða opinber störf Sigurðar á Sauðárkróki.
Um er að ræða vitnisburð um landamerki Reykja í Tungusveit sem gefin var af Arngrími Jónssyni árið 1651 og vottaður af Magnúsi Jónssyni og Þórólfi Jónssyni 1657. Um þetta bréf hefur dr. Einar G. Pétursson ritað grein í ritinu Brageyra léð Kristjáni Eiríkssyni sextugum sem kom út árið 2005. Greinin heitir "Skagfirskt bréf frá 17. öld".
Gögn úr dánarbúi Páls Sigurjónssonar sem var um tíma bóndi á Ingveldarstöðum. Annars vegar reikningar og kvittun varðandi búrekstur sinn á Ingveldarstöðum. Hins vegar kveðskapur ýmis konar.
