"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Sigurgeir Einarsson, f. að Miðkrika í Hvolhreppi í Rangárvallasýslu 29.04.1871, d. 11.04.1953. Foreldrar: Sigríður Sigurðardóttir og Einars Einarsson. Sigurgeir ólst upp í foreldrahúsum við almenn sveitastörf. Hann stundaði síðan sjóðróðra um nokkurt skeið. Hann sigldi til Danmerkur og stundaði þar nám og verslunarstörf um skeið. Eftir heimkomuna vann hann við Lefolis verslun á Eyrarbakka, en 1898 fluttist hann til Reykjavíkur og vann við verslun Gunnars Þorbjarnarsonar í Hafnarstræti. Þegar sú verslun hætti störfum stofnaði Sigurgeir umboðsverslun sem hann starfrækti meðan heilsa leyfði. Einnig fékkst hann við útgerð um tíma. Hann var mikill bókamaður og lagði stund á ritstörf. Gaf út þrjár bækur, auk blaða- og tímaritsgreina. Hann var ókvæntur og barnlaus.