"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Björn Ólafur Jónsson, f. að Vestara-Hóli í Flókadal 29.08.1864, d. 14.08.1924. Foreldrar: Jón Ólafsson (1838-1887) og kona hans Soffía Björnsdóttir (1841-1907). Björn ólst upp á Vestara-Hóli en var eitthvað á Auðólfsstöðum í Langadal í kaupavinnu eða vinnumennsku og kynntist þar konu sinni. Fyrsta ár hjúskapar síns mun hann hafa verið til heimilis að Borgargerði í Borgarsveit, 1887-1888, þá að Egg í Hegranesi 1888-1889 en síðan með sr. Hallgrími Thorlacius að Ríp í Hegranesi 1889-1893. Þá fluttust þau hjónin að Rein, þar sem foreldrar Guðríðar konu Björns voru til heimilis. Vorið eftir fór hann aftur að Ríp, er sr. Hallgrímur fluttist að Glaumbæ og fékk Björn til að búa á jörðinni meðan Rípurprestakalli var óráðstafað, til vorsins 1896. Björn var bóndi á Stafshóli 1896-1899, Stóra-Grindli 1899-1909, Stóraholti 1909-1910, Karlsstöðum 1910-1924. Eftir að Björn kom í Fljótin tók hann að stunda sjómennsku samhliða búskapnum. Réðist hann þá í að nema sjómannafræði. Var hann um það bil 20 ár skipstjóri á Flink, Kristjönu og Fljótavíkingi. Hann gegndi ýmsum trúnaðarstörfum í Haganeshreppi og var m.a. í hreppsnefnd í nokkur ár.
Maki: Guðríður Hjaltadóttir (1861-1947). Þau eignuðust níu börn og sjö þeirra komust upp.

Guðmundur Jónsson fæddist að Vestara-Hóli í Flókadal 17. júní 1877, sonur Jóns Ólafssonar b. á Vestara-Hóli og k.h. Soffíu Björnsdóttur. Guðmundur var bóndi og skipstjóri. Hann kvæntist Guðrúnu Magnúsdóttur (1880-1956) árið 1900. Þau hófu búskap í Haganesi í Fljótum, fluttu síðar í Neðra-Haganes og bjuggu þar 1905-1918. Síðan fluttu þau að Syðsta-Mói. Þau voru ætíð kennd við þann bæ. Þau fluttu til Siglufjarðar árið 1932 og áttu heima þar seinustu árin. Guðmundur var smiður, bæði á tré og járn og vann að mestu við smíðar, þegar hann var ekki á sjó. Hann vann mörg ár hjá Síldarverksmiðju ríkisins við margs konar störf eftir að þau hjón fluttu til Siglufjarðar. Einnig vann hann við bátasmíði.
Guðmundur og Guðrún eignuðust níu börn og tvær fósturdætur.

Sigurbjörn Jósefsson, f. að Steinavöllum í Flókadal 05.01.1884, d. 11.05.1968 á Sauðárkróki. Foreldrar: Jósef Björnsson bóndi á Stóru-Reykjum í Flókadal og kona hans Svanfríður Sigurðardóttir. Sigurbjörn ólst upp hjá foreldrum sínum, fyrst á Steinavöllum og síðan á Stóru-Reykjum. Hann var elstur af systkinunum og mun snemma farið að aðstoða við bústörfin því faðir hans var fatlaður á höndum og fótum. Vann hann að búi foreldranna þar til hann kvæntist 23 ára gamall. Fyrstu árin eftir giftinguna voru þau hjónin í húsmennsku, fyrst á Minni-Reykjum en fóru síðan upp í Skagafjörð, Sigurbjörn sem vinnumaður að Frostastöðum en Friðrika sem vinnukona að Svaðastöðum. Árið 1911 hófu þau búskap í Ökrum, sem var kirkjujörð frá Barði. Þar bjuggu þau í 25 ár en fluttust þá í Langhús og bjuggu þar, þar til Sigurbjörn lést.
Maki: Friðrika Símonardóttir (1877-1979). Þau eignuðust saman saman sjö börn. Eitt þeirr fæddist andvana og eitt lést á öðru ári.
Barnsmóðir: Jóhanna Gottskálksdóttir. Hún kom á heimilið 29 ára gömul, árið 1913 og eignaðist Sigurbjörn einnig börn með henni. Jóhanna var til heimilis hjá honum í mörg ár. Þau eignuðust saman sex börn, en þrjú þeirra létust fljótlega eftir fæðingu.

Fæddur á Siglunesi við Siglufjörð, drukknaði með þilskipinu Maríönnu í maí 1922. Foreldrar: Jón Jónsson bóndi á Siglunesi og kona hans Þuríður Sumarliðadóttir. Jón ólst upp hjá móður sinni, en faðir hans drukknaði er hann var á fyrsta ári. Fóru þau mæðginin frá Siglunesi 1884, fyrst að Leyningi á Siglufirði og voru þar eitt ár. Árið 1885 fór hann til hjónanna Márusar Márussonar og Bjargar Lilju Guðmundsdóttur að Dæli í Fljótum og var þar til 1898. Hann fermdist frá þeim 1899 og fór það ár með Márusi að Fyrirbarði. Þar vann hann að búi þeirra til 1901 og fór síðan með þeim að Karlsstöðum og var þar til Márus andaðist árið 1905. Árið 1905 kvæntist Jón og reistu þau hjónin bú á Karlsstöðum. Fluttust síðar á 1905-1090, á Minni-Þverá 1910-1912, á Minna-Grindli 1912-1921, á Skeiði í Fljótum 1921- til dánardags. Í uppvextinum vann Jón öll sveitarstörf og var einnig við sjóróðra með Márusi og fleirum og fór síðar á þilskip. Maki: Þórunn Sigríður Jóhannesdóttir (1888-1982) frá Hring í Stíflu. Þau eignuðust alls átta börn. Hið elsta dó á fyrsta ári og tvö í apríl 1921 úr barnaveiki.