Ólafur Sveinsson, f. í Fremri-Svartárdal 09.11.1870, d. 25.02.1954 á Starrastöðum.
Foreldrar: Sveinn Guðmundsson, þá bóndi í Svartárdal og seinna í Bjarnastaðahlíð og kona hans Þorbjörg Ólafsdóttir. Ólafur ólst upp með foreldrum sínum. Ólafur hóf búskap á Breið 1899 og bjó þar í tvö ár. Árið 1901 keypti hann Starrastaði , sem hafði verið kirkjujörð frá Mælifelli, og var skráður fyrir búi þar til 1943. Hann hlaut verðlaun úr styrktarsjóði Kristjáns konungs hins IX. fyrir búnaðarframkvæmdir.
Þegar kirkjan á Mælifelli brann, aðfararnótt 21. september 1921, sýndi Ólafur það snarræði og hugrekki að fara inn í brennandi kirkjuna og bjarga embættisbókum kallsins og fleiru af verðmætum munum. Loguðu bækurnar í höndum hans, er hann bar þær út. Brann hvert blað að miðju niður og varð mikið tjón, en fyrir snarræði Ólafs eyðilagðist ekki allt.
Maki 1: Gíslíana Bjarnveig Bjarnadóttir (05.011878-25.02.1902) frá Króki á Skagaströnd. Þau eignuðust son sem dó á fyrsta ári.
Maki 2: Margrét Eyjólfsdóttir (27.06.1867-26.08.1923). Eyjólfur Hansson, síðast bóndi í Stafni í Svartárdal var kjörfaðir hennar en raunverulegir foreldrar voru Björn Fr. Schram og Herdís Eiríksdóttir, sem síðar varð kona Eyjólfs. Margrét og Ólafur eignuðust þrjú börn.