Fyrsta blaðið hefst á ávarpi.
Á fundi í Kolkuósi laugardaginn 21. nóvember 1914 var ákveðið að gefa skyldi út sveitablað fyrir Viðvíkurhrepp yfirstandi vetur og voru í ritnefnd kosnir Hartmann Ásgrímsson kaupmaður í Kolkuós, Guðbrandur Björnsson prestur í Viðvík og Bessi Gíslason Í Kýrholti. Það þýðir ekki að hafa langan formála fyrir útgáfu blaðsins. Hér er engu tilkostað og því ekki um neina verulega ritmennsku að ræða. Blaðið kemur út til þess að skemmta sveitinni í skammdeginu og einnig til þess að veita mönnum kost á að ræða áhugamál sín með stillingu og gætni, en með fullri einurð. Ég vonast til svo góðs af lesendum að þeir færi til betri vegar ófullkominn stílsmáta og ritmennsku. Heyrt höfum við raddir um að farið geti svo að blaðið veki sundrung innan sveitarinnar, því menn kenni að lenda í hita og persónulegum deilum. Vér erum ekki svo smeikir um slíkt- vitum að hér í hreppnum búa friðsemdarmenn, sem vér treystum að rætt geti áhugamál sín með gætni og án persónulegra árása, enda mun ritstjórnin gera sér far um að taka þær greinar í blaðið sem ekki meiði neinn einstaka mann, hitt ætlum vér lesendum að þeirséu svo þroskaðir að þeir ekki reiðist þótt fundið sé að ýmsu með fullri einurð og skynsamlegum rökum. Blaðið vill aðalega ræða um almenn sveitamál og annað er lýtur að heimilisháttum og lífernismáta alþýðu, en vill algerlega hliðra sér hjá stjórnmálum. Kynnisgreinum og kveðskap veitir það feginshendi viðtöku. Æskilegt er að sem flestir leggi orð í belg og er framtíð blaðsins undir því komið. Við látum þá þetta blað frá oss fara í þeirri von að það mæti góðum viðtökum hjá sveitamönnum og verði til þess að glaða áhuga sveitamanna á hverskonar framförum og samtökum, sem til heilla horfir fyrir einstaklinginn og félagsheildina, einnig að það skemmti góðfúsum lesara og veki hann til sjálfstæðra íhugunar og athugunar.