Húsfreyja á Dvergastöðum og Litlahóli í Eyjafirði.

Bóndi á Dvergsstöðum og Litlahóli í Hrafnagilshr. Deildarstjóri hjá KEA og einn af stofnendum þess. Bóndi á Litla-Hóli, Grundarsókn, Eyj. 1930.

Dóttir Benedikts Jóhannssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og Bjargar Helgadóttur frá Holtastöðum í Langadal. Húsfreyja á Akureyri 1930. Kvæntist Ragnari Jónssyni frá Sauðárkróki. Síðast búsett í Reykjavík.

Dóttir Benedikts Jóhannssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og k.h. Bjargar Helgadóttur frá Holtastöðum í Langadal. Húsfreyja í Reykjavík. Kvæntist G. Randveri Hallssyni, hann fórst með skipi á stríðsárunum.

Dóttir Benedikts Jóhannssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og k.h. Bjargar Helgadóttur frá Holtastöðum í Langadal. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík. Kvæntist Óskari Jónssyni.

Óperusöngvari, söngkennari og útvarpsstarfsmaður í Reykjavík. Heiðursfélagi Karlakórs Reykjavíkur. Handhafi íslensku fálkaorðunnar og Tónlistarverðlaunanna.

Foreldrar: Andrés Pétursson b. á Öldubakka á Skaga og v. og k.h. Kristjana Jóhanna Jónsdóttir. Gunnhildur fylgdi foreldrum sínum framan af en var svo í vistum hér og þar; á Þorbjargarstöðum í Laxárdal 1916-1919, á Breiðstöðum í Gönguskörðum 1920-1921, á Veðramóti 1922 þar sem hún kynntist manni sínum Abel Jónssyni. Þau fluttu til Sauðárkróks árið 1923 þar sem þau bjuggu lengst af. Gunnhildur og Abel eignuðust ekki börn en áttu eina fósturdóttur.

Foreldrar: Karl Kristján Arngrímsson b. í Veisu í Fnjóskadal og k.h. Karítas Sigurðardóttir frá Draflastöðum. Kristján ólst upp hjá foreldrum sínum á Landamóti og síðar í Veisu í Fnjóskadal. Ungur hóf hann nám við héraðsskólann á Laugum og síðan á Hvanneyri og lauk þaðan búffræðipróf vorið 1928. Stundaði verklegt búnaðarnám í Danmörku 1929-1931 og nam við landbúnaðarháskólann í Kaupmannahöfn og útskrifaðist þaðan vorið 1933. Það sama vor réðst hann sem ráðunautur til Búnaðarsambands Suðurlands. Vorið 1935 tók hann við starfi skólastjóra og bústjóra á Hólum í Hjaltadal og hélt þeirri stöðu til 1961. Eftir það gerðist hann erindreki hjá Stéttarsambandi bænda og gegndi því starfi til dauðadags. Kristján var kosinn í stjórn Búnaðarsambands Skagfirðinga árið 1936 og átti þar sæti síðan, formaður frá 1948. Sat í Nýbýlanefnd Skagafjarðarsýslu 1947-1961, í Framleiðsluráði landbúnaðarins 1947-1951. Kristján kvæntist Sigrúnu Ingólfsdóttur frá Fjósatungu í Fnjóskadal, þau eignuðust fjögur börn og áttu eina fósturdóttur.

Guðbrandur Björnsson, f. 15.07.1884 á Flateyri við Önundarfjörð, d. 30.04.1970 í Hafnarfirði. Foreldrar: Sr. Björn Jónsson prófastur á Miklabæ í Blönduhlíð og kona hans Guðfinna Jensdóttir. Guðbrandur ólst upp með foreldrum sínum og var tveggja ára er faðir hans vígðist til Bergstaða í Svartárdal. Þremur árum síðar fluttu þau í Miklabæ þar sem Guðbrandur ólst upp til fullorðinsára. Lauk stúdentsprófi í Reykjavík árið 1904. Var síðan við málanám í Kaupmannahöfn um tveggja ára skeið en hætti því námi og hóf guðfræðinám sem hann lauk árið 1908. Vígðist til Viðvíkur saman ár og sat þar í 26 ár en fór þá að Felli í Sléttuhlíð árið 1934. Síðan á Hofsós og sat þar til ársloka 1951. Fluttu þau hjón þá til Hafnarfjarðar en síðan til Reykjavíkur. Var prófastur Skagfirðinga 1934-1952 og tók virkan þátt í ýmsum félagsmálum.
Maki: Anna Sigurðardóttir, f. 1881, frá Pálsbæ á Seltjarnarnesi. Þau eignuðust fimm börn.

Gunnar Gíslason, f. á Seyðisfirði 05.04.1914. d, 31.03.2008. Foreldrar: Gísli Jónsson (1882-1964) verslunarmaður á Seyðisfirði og fyrri kona hans Margrét Arnórsdóttir (1887-1920). Skráður hjá afa sínum, sr. Arnóri Árnasyni, á Hvammi í Laxárdal, árið 1930. ,,Gunnar tók stúdentspróf frá MA árið 1938 og guðfræðipróf frá HÍ árið 1943. Bóndi og sóknarprestur í Glaumbæ í Seyluhreppi 1943-1982. Prófastur í Skagafjarðarsýslu 1977-1982. Jafnframt skólastjóri unglingaskóla í Varmahlíð 1944-1946. Sat allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna 1965. Gegndi fjölmörgum trúnaðarstörfum., m.a. Í stúdentaráði Háskóla Íslands 1939–1940. Formaður Vöku, félags lýðræðissinnaðra stúdenta, 1940–1941. Í hreppsnefnd Seyluhrepps 1946–1986. Í stjórn Skógræktarfélags Skagfirðinga frá 1947, formaður 1961–1981. Í stjórn Byggðasafns Skagfirðinga í Glaumbæ 1948–1986. Í bankaráði Búnaðarbankans 1969–1985. Kosinn 1973 í flutningskostnaðarnefnd. Sat á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 1965. Alþingismaður Skagfirðinga 1959, alþingismaður Norðurlands vestra 1959–1974 (Sjálfstæðisflokkur). Varaþingmaður Skagfirðinga apríl–maí 1955 og apríl–maí 1957."

Maki (17. júní 1944): Ragnheiður Margrét Ólafsdóttir (fædd 13. apríl 1915), þau eignuðust sex börn.

Héraðslæknir í Öxarfjarðarumdæmi um tíma eftir 1903 og sat á Skinnastað. Héraðslæknir í Borgarnesi.

Árni var sonur séra Páls Sigurðssonar, síðast í Gaulverjabæ, og konu hans Andreu Þórðardóttur. Hann nam sagnfræði við Kaupmannahafnarháskóla um aldamótin, en settist eftir það að í Reykjavík og lagði fyrir sig kennslustörf. Síðar gerðist hann bókavörður við landsbókasafnið og var þar þangað til hann var skipaður prófessor í sögu við háskólann; en því embætti gegndi hann meðan kraftar leyfðu. Eftir Árna liggja margar ritgerðir, mest sögulegs eða bókmenntalegs efnis, sem birtust upphaflega í tímaritum, en liggja nú flestar fyrir á einum stað í ritgerðasafni Árna „Á víð og dreif“.

Fædd og uppalin í Reykjavík. Kvæntist Sigurði Pálssyni héraðslækni á Sauðárkróki. Fluttist til Reykjavíkur eftir andlát hans 1910 og bjó þar síðan. Þóra og Sigurður eignuðust tvö börn.

Sigurbjörg Guðmundsdóttir, f. 06.04.1920, d. 05.01.2006 á Sauðárkróki. Foreldrar: Dýrleif Árnadóttir, f. 1899 og Guðmundur Sveinsson, f. 1893. Sigurbjörg gekk í barnaskóla Sauðárkróks og tók gagnfræðapróf frá Menntaskólanum á Akureyri vorið 1937. Hún starfaði í Sauðárkróksapóteki til ársins 1944 er hún giftist Björgvini Bjarnasyni og hófu þau búskap á Siglufirði. Árið 1947 fluttu þau til Sauðárkróks er Björgvin varð þar bæjarstjóri og bjuggu þar til ársins 1958 er hann varð sýslumaður Strandamanna með aðsetur á Hólmavík. Árið 1968 fluttust þau til Ísafjarðar en Björgvin tók þar við embætti sýslumanns í Ísafjarðarsýslum, en árið 1973 tók hann við embætti bæjarfógeta á Akranesi. Þar bjó Sigurbjörg til ársins 1997 er hún flutti aftur til Sauðárkróks. Sigurbjörg var alla tíð heimavinnandi húsmóðir. Sigurbjörg og Björgvin eignuðust þrjú börn.

Fædd í Svarfaðardal. Fluttist að Kálfsstöðum í Hjaltadal 1888. Starfaði sem ljósmóðir. Kvæntist 1889 Tómasi Ísleikssyni frá Núpakoti undir Eyjafjöllum. Þau bjuggu að Miklabæ í Óslandshlíð og að Kolkuósi en fluttu til Vesturheims árið 1903 ásamt fimm af börnum sínum, þrjú yngstu af börnum þeirra sem þá voru fædd, voru skilin eftir á Íslandi. Eftir að þau komu til Winnipeg tóku þau upp eftirnafnið Thorsteinson. Alls eignuðust Guðrún og Tómas 12 börn.

Sonur Tómasar Ísleikssonar og Guðrúnar Jóelsdóttur í Kolkuósi (1891-1903), þau fluttu til Winnipeg 1903. Stundaði nám við Wesley College í Winnipeg, starfaði sem blaðamaður.

Frá Núpakoti undir Eyjafjöllum. Kom sem vinnumaður að Brúarlandi í Deildardal árið 1877 og fluttist tveimur árum síðar að Efra-Ási í Hjaltadal, lærði um þær mundir söðlasmíði. Var á Hólum 1889 og kvæntist það ár Guðrúnu Jóelsdóttur ljósmóður frá Sauðanesi í Svarfaðardal. Þau bjuggu að Miklabæ í Óslandshlíð 1890 og í Kolkuósi 1891-1903 er þau fluttu til Vesturheims og settust að í Winnipeg. Þau tóku fimm af börnum sínum með sér, þrjú yngstu barna þeirra sem fædd voru þá voru skilin eftir á Íslandi. Í Winnipeg lagði Tómas fyrir sig trésmíði, einkum húsabyggingar. Á efri árum var hann búsettur í Gimli. Tómas og Guðrún eignuðust alls tólf börn, fyrir hjónaband hafði Tómas eignast eina dóttur. Eftir að þau komu til Winnipeg tóku þau upp eftirnafnið Thorsteinson.

Sonur Tómasar Ísleikssonar og Guðrúnar Jóelsdóttur í Kolkuósi, þau fluttu til Winnipeg 1903. Hörður var góður hnefaleikamaður. Hann féll í kanadíska hernum í fyrri heimsstyrjöldinni.

Sonur Tómas Ísleikssonar og Guðrúnar Jóelsdóttur í Kolkuósi, þau fluttu til Winnipeg 1903. Starfaði sem trésmiður í Winnipeg. Kvæntist Sigurlaugu Gilbert Magnúsdóttur.

Ljósmyndari og ofl. á Sauðárkróki. Var í Stykkishólmi 1890. Var í Reykjavík 1910. Ljósmyndari í Reykjavík 1945.

Húsfreyja á Hraunum í Fljótum, Skag. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Kvæntist Einari Baldvini Guðmundssyni (eldri) á Hraunum á Fljótum.

Fæddur í Gilhaga. Foreldrar: Þorsteinn Magnússon og Halldóra Sigurðardóttir. Bóndi í Goðdölum 1899-1900, á Grímsstöðum 1900-1904. Fór þá til Vesturheims með fjölskyldu sína. Kvæntist Guðrúnu Ágústu Jóhannsdóttur, þau eignuðust fjögur börn.

Kvæntist Konráði Þorsteinssyni, þau bjuggu í Goðdölum og á Grímsstöðum í Svartárdal en fluttu til Vesturheims 1904. Guðrún og Konráð eignuðust fjögur börn.

Sonur Konráðs Þorsteinssonar og Guðrúnar Ágústu Jóhannsdóttur á Grímsstöðum í Svartárdal, sem fluttu til Vesturheims 1904.

Sonur Konráðs Þorsteinssonar og Guðrúnar Ágústu Jóhannsdóttur á Grímsstöðum í Svartárdal, fluttu til Vesturheims 1904. Nafnið er ekki til í Íslendingabók, drengurinn hefur því sennilega fæðst eftir að þau komu til Vesturheims. Dó í frumbernsku.

Dóttir Konráðs Þorsteinssonar og Guðrúnar Á. Jóhannsdóttur á Grímsstöðum í Svartárdal, sem fóru til Vesturheims 1904.

Dóttir Konráðs Þorsteinssonar og Guðrúnar Á. Jóhannsdóttur á Grímsstöðum í Svartárdal sem fluttu til Vesturheims 1904.

Fædd í Kaupmannahöfn. Kvæntist Ludvig Popp kaupmanni. Þau bjuggu á Akureyri fyrstu ár sín í hjónabandi, fluttu svo til Kaupmannahafnar og svo aftur til Íslands og bjuggu á Sauðárkróki 1885-1893, þau eignuðust þrjú börn.

Fæddur í Kaupmannahöfn. Mun fyrst hafa komið hingað sem verslunarþjónn og verið við verslanir á Vestdalseyri við Seyðisfjörð og á Eskifirði á árunum 1858-1859. Árið 1866 hóf hann eigin verslun á Akureyri. Fljótlega hóf hann sumarverslun við Skagafjörð, fyrst á Hofsósi og einkum með hesta. Árið 1874 keypti hann verslunarhús Halls Ásgrímssonar Grænlandsfara á Sauðárkróki og hóf verslun þar en bjó þó í Kaupmannahöfn. Hann hafði verslunarstjóra á Sauðárkróki uns hann flutti þangað sjálfur með fjölskylduna árið 1885 og tók við verslunarstjórn. Varð verslun hans brátt önnur stærsta verslunin við Skagafjörð næst Gránufélagsversluninni og voru útibú á Hofsósi og Kolkuósi. Heimili þeirra hjóna á Sauðárkróki varð fljótlega helsta miðstöð alls menningarlífs á Sauðárkróki. Popp var mjög listelskur maður og lagði nokkra stunda á málarlist og málaði t.d. leiktjöld fyrir leiksýningar og studdi ásamt konu sinni mjög að allri leikstarfsemi á Sauðárkróki. Eitt helsta áhugamál hans var bygging Sauðárkrókskirkju en hann gaf 200 kr. til byggingarinnar og tvær töflur fyrir sálmanúmer, er hann útbjó sjálfur að nokkru. Eftir lát hans gaf ekkjan fagra altaristöflu til kirkjunnar í minningu hans.
Kvæntist Emilie Antonette Popp, þau eignuðust þrjú börn.

Dóttir Ludvig Popp og Emelie Popp. Búsett í Kaupmannahöfn.

Dóttir Ludvigs Popp kaupmanns á Sauðárkróki og Emelie Popp.

Foreldrar: Pétur Jóhannsson og Jóhanna Jónsdóttir frá Húsabakka í Seyluhreppi. Þau fluttu til Vesturheims 1899.

Dóttir Jóns Jónssonar b. í Hátúni og k.h. Guðrúnar Steinsdóttur. Jóhanna kvæntist Pétri Jóhannssyni b. á Húsabakka í Seyluhreppi, þau fluttu til Vesturheims 1899, börn þeirra fædd á Íslandi voru sex.

Var í foreldrahúsum í Noisomhed, Vestmannaeyjasókn 1870. Læknir í Liverpool, Dvergasteinssókn, N-Múl. 1890. Héraðslæknir á Hólmavík.

Húsfreyja í Vestmannaeyjum 1870. Síðar á Geitaskarði í Langadal í Húnavatnssýslu.

Var í foreldrahúsum í Noisomhed, Vestmannaeyjasókn 1870. Bóndi á Refsstöðum, en lengst af bóndi í Þverárdal, Bólstaðarhlíðarhr., A-Hún. Síðar gerðist hann umboðssali.

Sýslumaður á Sauðárkróki, síðar í Stykkishólmi.

Dóttir sr. Jónmundar J. Halldórssonar að Barði í Fljótum og k.h. Guðrúnar Jónsdóttur. Kvæntist dönskum manni og bjó í Danmörku. Flutti aftur til Íslands eftir andlát manns síns.

Sonur sr. Jónmundar J. Halldórssonar og k.h. Guðrúnar Jónsdóttur á Barði í Fljótum. Búfræðingur og barnakennari á Stað í N-Ísafjarðarsýslu 1930. Bóndi á Stað, Grunnavík, síðar yfirlögregluþjónn á Ísafirði.

Dóttir sr. Jónmundar J. Halldórssonar og Guðrúnar Jónsdóttur á Barði í Fljótum. Var á Stað í N-Ísafjarðarsýslu 1930. Ógift og barnlaus.

Sonur sr. Jónmundar J. Halldórssonar og k.h. Guðrúnar Jónsdóttur á Barði í Fljótum. Loftskeytamaður bæði til sjós og lands, dvaldist lengi erlendis.

Frá Fagranesi í Öxnadal. ,,Flutti sem vinnukona frá Ytrigerðum í Miklagarðssókn að Litlu-Hámundarstöðum á Árskógsströnd 1874 og síðan þaðan að Völlum í Svarfaðardal 1876. Vinnukona í Viðvík, Viðvíkursókn, Skag. 1880. Húsfreyja á Bakka í Viðvíkursveit, síðar í Hvammi í Hjaltadal, Skag." Kvæntist Sigurði Halldórssyni b. á Bakka í Viðvíkursveit, þau eignuðust tvö börn.

Pétur Hannesson var fæddur á Skíðastöðum, Neðribyggð, Skagafirði árið 1893. Faðir hans var Hannes Pétursson (1857-1900) bóndi á Skíðastöðum, móðir hans var Ingibjörg Jónsdóttir (1857-1945) húsfreyja á Skíðastöðum. Pétur var við nám í Unglingaskólanum í Vík í Skagafirði 1908-1909. Útskrifaðist sem búfræðingur frá Bændaskólanum á Hólum 1911. Lærði ljósmyndun hjá Hallgrími Einarssyni á Akureyri árið 1914 til 1915 og framhaldsnám í sömu iðn hjá Carli Ólafssyni í Reykjavík 1917-1918. Pétur var verslunarmaður á Sauðárkróki 1912-1914. Keypti ljósmyndastofu Jóns Pálma árið 1914 og rak þar ljósmyndastofu frá 1915 til 1928. Starfaði sem gjaldkeri í Sparisjóði Sauðárkróks 1923-1932 og sem sparisjóðsstjóri þar frá 1932-1946 og aftur 1951 til 1954. Var starfsmaður endurskoðunardeild Landsbankans í Reykjavík 1946-1947. Skrifstofustjóri Skömmtunarskrifstofu ríkisins 1947-1948. Póstafgreiðslumaður á Sauðárkróki 1948-1958 og símstjóri frá 1954 til 1958. Póstafgreiðslumaður í Kópavogi 1958 til 1960. Starfaði einnig sem fréttaritari Ríkisútvarpsins árið 1949-1958.

,,Lögfræðingur og bankastjóri á Akureyri. Útibúsbankastjóri á Akureyri 1930. Var í Reykjavík 1945. Sigldi til Kaupmannahafnar 1898 til náms við Kaupmannahafnarháskóla. Lauk embættisprófi í lögfræði 1906 og kom þá heim. Bjarni helgaði sig fræðistörfum á efri árum og vann að æviskrám íslenskra Hafnarstúdenta."

Húsfreyja á Akureyri 1930. Húsfreyja í Reykjavík 1945.

Stud. juris. á Laufásvegi 46, Reykjavík 1930. Stjórnarfulltrúi í Reykjavík 1945. Aðalendurskoðandi, prófessor og ættfræðingur. Höfundur Lögréttumannatals og fleiri rita.

Skrifstofustúlka á Akureyri 1930. Skrifstofustarfsmaður í Reykjavík 1945.

Bankaritari á Akureyri 1930. Húsfreyja á Akureyri. Síðast bús. á Akureyri.

Hannes Pálsson fæddist 5. október 1920 að Hólum í Hjaltadal. Hann var sonur Páls Zóphóníassonar, skólastjóra þar og síðar alþingismanns, og konu hans, Guðrúnar Hannesdóttur.
,,Hannes varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík vorið 1940 og á árunum 1942 til 1943 var hann við nám hjá Manufacture Trust Co, einum stærsta banka New York. Hann hóf störf hjá Búnaðarbanka Íslands haustið 1939 og starfaði við bankann í 53 ár. Hann varð útibússtjóri Austurbæjarútibús Búnaðarbankans þegar það var stofnað í desember 1948 og gegndi þeirri stöðu þar til hann var ráðinn aðstoðarbankastjóri Búnaðarbankans 1976. Hannes vann einnig lengi og ötullega að hagsmunamálum almennra bankamanna. Hannes sinnti mörgum trúnaðarstörfum fyrir Framsóknarflokkinn. Hann var formaður fulltrúaráðs framsóknarfélaganna í Reykjavík í átta ár frá 1966, sat í miðstjórn flokksins um árabil, var á lista til alþingiskosninga nokkur ár, sat í uppstillingarnefnd flokksins, var formaður Húsbyggingasjóðs framsóknarfélaganna í Reykjavík auk annarra trúnaðarstarfa. Þá var hann fulltrúi flokksins í sendinefnd Íslands á Allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna fjórum sinnum, fyrst 1971." Hannes var kvæntur Sigrúnu Helgadóttur, f. 27. september 1920, d. 28. maí 2015. Þau voru gift í 72 ár, þau eignuðust fimm börn.

Fædd og uppalin í Deildartungu í Borgarfirði. Fyrir aldamótin átti hún hlut í stofnun bindindisfélags og nokkru seinna var hún ein af stofnendum ungmennafélagsins Íslendings og í stjórn þess. Guðrún kvæntist árið 1912 Páli Zóphaníassyni sem síðar varð skólastjóri á Hólum. Þau bjuggu fyrst að Hvanneyri og að Kletti í Reykholtsdal, fluttu svo í Hóla árið 1920 þar sem þau bjuggu í átta ár. Fluttu til Reykjavíkur það sama ár og bjuggu þar til æviloka. Guðrún og Páll eignuðust sex börn.

Páll Agnar Pálsson fæddist að Kletti í Reykholtsdal 9. maí 1919. Foreldrar hans voru hjónin Páll Zóphóníasson skólastjóri á Hólum, síðar alþm. og búnaðarmálastjóri, og Guðrún Hannesdóttir. Þau bjuggu á Hvanneyri, Kletti í Reykholtsdal, Hólum í Hjaltadal og í Reykjavík. ,,Páll Agnar varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík 1937 og dvaldi eftir það á Austur-Grænlandi árlangt sem aðstoðarmaður í jarðfræðileiðangri Lauge Kock. Páll hélt þaðan til Kaupmannahafnar og lauk kandidatsprófi frá Dýralæknaháskólanum í Kaupmannahöfn 1944.
Hann stundaði dýralæknastörf á Jótlandi 1944-1945 og framhaldsnám í sýkla- og meinafræði húsdýra í Danmörku, Svíþjóð og Bretlandi á árunum 1945-1948. Páll Agnar var sérfræðingur við Tilraunastöð Háskólans í meinafræði á Keldum frá árinu 1948-1998 og var forstöðumaður þeirrar stofnunar á árunum 1959-1967. Á Keldum vann Páll margvísleg rannsóknarstörf, einkum á sviði visnu og mæðiveiki. Páll var yfirdýralæknir frá árinu 1959- 1989 er hann lét af störfum fyrir aldurs sakir. Páll Agnar gegndi fjölmörgum trúnaðarstörfum, var í stjórn Hafnarstúdenta og Íslendingafélagsins í Kaupmannahöfn í nokkur ár og varaformaður Landssambands hestamannafélaga 1959-63. Þá átti hann sæti í stjórn Tilraunaráðs búfjárræktar 1960-65, í dýraverndarnefnd 1958-78, í stjórn vísindasjóðs 1972-75, formaður fisksjúkdómanefndar 1970-89, í flúormengunarnefnd 1969-84, í lyfjanefnd um árabil og í Dýraverndunarnefnd Evrópuráðsins 1968-94. Páll sat fjölmarga fundi og ráðstefnur um búfjársjúkdóma erlendis og flutti erindi um það efni víða um lönd. Páll var kjörinn félagi í Vísindafélagi Íslendinga árið 1965 og var sæmdur Riddarakrossi hinnar íslensku fálkaorðu 17. júní 1974. Árið 1976 hlaut hann heiðursverðlaun úr sjóði Ásu Wright. Hann var sæmdur heiðursdoktorsnafnbót við Konunglega dýralækna- og landbúnaðarháskólann í Kaupmannahöfn 1985, við Dýralæknaháskóla Noregs 1985 og við læknadeild Háskóla Íslands 1986. Árið 1992 varð hann heiðursfélagi í Dýralæknasamtökum Finnlands og heiðursfélagi í Íslenska dýralæknafélaginu 1994. Páll Agnar lagði stund á ritstörf og ritaði fjölda greina og ritgerða, einkum um búfjársjúkdóma, sem birst hafa í innlendum og erlendum tímaritum."
Hinn 22. júní 1946 kvæntist Páll Kirsten Henriksen dýralækni, þau eignuðust tvær dætur.

Hjalti Pálsson fæddist á Hólum í Hjaltadal 1. nóvember 1922. Foreldrar hans voru hjónin Páll Zópóníasson skólastjóri á Hólum, síðar alþm. og búnaðarmálastjóri, og Guðrún Hannesdóttir. Þau bjuggu á Hvanneyri, Kletti í Reykholtsdal, Hólum í Hjaltadal og í Reykjavík. ,,Hjalti varð gagnfræðingur í Reykjavík 1938, búfræðingur frá Hólum 1941, stundaði nám í landbúnaðarverkfræði við háskóla í Fargo í Norður-Dakota í Bandaríkjunum árin 1943-1945 og eftir það við háskóla í Ames í Iowa 1945-1947 og lauk þaðan BSc.-prófi. Hjalti hóf störf í véladeild SÍS árið 1948 og varð framkvæmdastjóri Dráttarvéla hf. frá 1949 til 1960. Frá 1952 var hann framkvæmdastjóri véladeidar SÍS og innflutningsdeildar SÍS frá 1967 þar til hann lét af störfum árið 1987 fyrir aldurs sakir. Hjalti sat í framkvæmdastjórn SÍS í nærri fjóra áratugi, var varaformaður stjórnar frá 1977 og um nokkurt skeið stjórnarformaður Dráttarvéla. Hann sat einnig í stjórn Osta- og smjörsölunnar um árabil og var þar endurskoðandi. Hjalti stofnaði fyrir hönd SÍS með öðrum innflytjendum sameignarfélagið Desa til innflutnings á skipum frá A-Þýskalandi, m.a. fyrir ríkisstjórnina. Hann sat í stjórn þess fyrirtækis þar til því var slitið 1975. Hann vann að stofnun Kornhlöðunnar til innflutnings á lausu korni til fóðurblöndunar, var fyrsti stjórnarformaður hennar og sat í stjórn hennar um árabil. Þá var hann um langt skeið í stjórn Jötuns, var formaður byggingarnefndar Holtagarða, í samninganefnd um viðskipti milli Þýskalands og Íslands árið 1954, í samninganefnd milli Íslands og A-Þýskalands 1958-1960 og var skipaður í fleiri nefndir á vegum hins opinbera, m.a. Hólanefnd sem gerði tillögur um uppbyggingu Hólastaðar. Eftir að Hjalti lét af störfum hjá SÍS vann hann ýmis verkefni fyrir Landssamband hestamanna og var gerður að heiðursfélaga. Sat hann um árabil í stjórn landssambandsins og var ævifélagi í Hestamannafélaginu Fáki. Hann var einnig heiðursfélagi Samtaka sykursjúkra sem hann tók þátt í að stofna árið 1971."
Hinn 21. febrúar 1951 kvæntist Hjalti Ingigerði Karlsdóttur flugfreyju, þau eignuðust þrjú börn.

Zóphónías Pálsson fæddist á Hvanneyri í Borgarfirði 17. apríl 1915. ,,Hann var næstelstur sex barna hjónanna Guðrúnar Hannesdóttur frá Deildartungu í Borgarfirði og Páls Zóphóníassonar, alþingismanns og búnaðarmálastjóra. Zóphónías ólst upp á Hólum í Hjaltadal frá fjögurra ára aldri, þar sem faðir hans var skólastjóri Bændaskólans, en 1928 fluttist hann með foreldrum sínum til Reykjavíkur. Að loknu stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík stundaði Zóphónías nám í mælingaverkfræði við Landbúnaðarháskólann í Kaupmannahöfn og lauk þaðan prófi árið 1939. Starfaði hann síðan í Danmörku, aðallega hjá Geodætisk Institut, bæði í Óðinsvéum og í Kaupmannahöfn, fram til ársins 1945 er hann fluttist með fjölskyldu sinni heim til Íslands og hóf starf sem verkfræðingur hjá Skipulagi bæja og kauptúna. Var hann síðan yfirverkfræðingur þar árin 1950 til 1954 en þá var hann skipaður skipulagsstjóri ríkisins og gegndi hann því embætti til ársins 1985 er hann lét af störfum vegna aldurs. Zóphónías vann þar áfram um skeið að tilteknum skipulagsmálum og var einnig nokkur ár starfandi hjá varnarmáladeild utanríkisráðuneytisins. Árin 1945 til 1954 kenndi hann við Iðnskólann í Reykjavík og var prófdómari þar til 1985. Zóphónías var einnig prófdómari við verkfræðideild HÍ frá 1948 til 1985. Hann var félagi í Rótarýklúbbnum Reykjavík Austurbær frá stofnun hans árið 1963."
Hinn 20. desember 1940 kvæntist Zóphónías Lis Nellemann, þau eignuðust fjögur börn.

Vigdís Pálsdóttir var fædd á Hólum í Hjaltadal 13. janúar 1924. Hún var yngst sex barna hjónanna Guðrúnar Hannesdóttur og Páls Zóphóníassonar, skólastjóra Bændaskólans á Hólum, síðar búnaðarráðunauts, alþingismanns og búnaðarmálastjóra. Stundaði Vigdís nám í Landakotsskóla, Miðbæjarskóla og lauk þremur bekkjum í Menntaskólanum í Reykjavík en hætti þá námi. Vann hún skrifstofustörf í Reykjavík næstu ár, en fór til hússtjórnarnáms á Laugalandi veturinn 1942-1943, starfaði í Útvegsbankanum í nokkur ár en hóf nám í Handíðaskóla Lúðvíks Guðmundssonar og Kurt Zier og var í fyrsta hópi handavinnukennara, sem útskrifaðist úr skólanum vorið 1949. Eftir það starfaði hún við útsaum og kjólaskreytingar á saumastofu Feldsins um skeið, en vann aftur í Útvegsbanka Íslands þar til 1953. Vigdís hóf störf í handavinnudeild Kennaraskóla Íslands 1964 og kenndi þar næstu áratugi uns hún lét af störfum 1989. Vigdís starfaði um áratugaskeið á vettvangi Heimilisiðnaðarfélags Íslands. Vann þar að stofnun tímaritsins Hugur og hönd og réð miklu um efni þess og útlit í nær tvo áratugi. Vigdís giftist Baldvin Halldórssyni, prentara, leikara og leikstjóra, 25. ágúst 1951, þau eignuðust þrjú börn.

Unnur Pálsdóttir var fædd á Hvanneyri í Borgarfirði 23. maí 1913. Hún var elst sex barna hjónanna Guðrúnar Hannesdóttur og Páls Zóphóníassonar, skólastjóra Bændaskólans á Hólum, síðar búnaðarráðunauts, alþingismanns og búnaðarmálastjóra. Unnur giftist 16. júlí 1937 Sigtryggi Klemenzsyni, sem lengi var ráðuneytisstjóri í fjármálaráðuneytinu og síðar seðlabankastjóri, þau eignuðust sex dætur.

Árni var kaupmaður og ræðismaður í Lubeck og Hamborg. Faðir hans var Frans Edward Siemsen (1855-1925), sýslumaður í Gullbringu- og Kjósarsýslu. Móðir hans var Þórunn Árnadóttir Siemsen Thorsteinsson (1866-1943), húsfreyja í Hafnarfirði og Reykjavík. Fyrri kona Árna var Elisabeth Siemsen f. Hartwig, d. 1927. Seinni kona hans var Liselotte Siemsen f. Rosenberg.

Sigurður Pálsson var fæddur að Haukatungu í Kolbeinsstaðahreppi í Snæfells- og Hnappadalssýslu 8. júlí 1901. Foreldrar hans voru Jóhanna Guðríður Björnsdóttir (1868-1936) og síðari maður hennar Páll bóndi Sigurðsson (1864-1934). Tvíburasystir Sigurðar var Valgerður (1901-1959). Sigurði var komið í fóstur hjá afa sínum Sigurði Brandssyni (1832-1911) hreppstjóra í Tröð. Þar var hann til tíu ára aldurs eða þar til afi hans féll frá. Þá flutti Sigurður aftur til foreldra sinna.
Sigurður lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík 1928 og embættisprófi í guðfræði 1933.
Hann hlaut vígslu 28. maí 1933 og tók við Hraungerðisprestakalli.
Sigurður kvæntist Stefaníu Gissurardóttur 9. janúar 1934. Þau eignuðust sjö börn.
Þau fluttu til Selfoss á sjötta áratugnum. 4. september 1966 var Sigurður vígður til vígslubiskups í Skálholtsbiskupsdæmi. Sjötugur lét hann af prestembætti á Selfossi og tók við prestembætti í Reykhólaprestakalli. Sr. Sigurður var sæmdur heiðursdoktorsnafnbót í guðfræði af guðfræðideild Háskóla íslands árið 1976.

Foreldrar: Jón Ásmundsson b. á Írafelli og k.h. Ingigerður Magnúsdóttir. Bóndi á Ánastöðum 1881-1883 og í Gilhaga 1883-1911 og átti heima þar til æviloka. Kvæntist Helgu Indriðadóttur, þau eignuðust tíu börn saman, Magnús átti tvo syni utan hjónabands.

Foreldrar: Indriði Árnason og k.h. Sigurlaug Ísleifsdóttir á Írafelli. Helga var lærð ljósmóðir og starfaði sem slík í 25 ár við miklar vinsældir. Hún kvæntist Magnúsi Jónssyni, þau bjuggu í Gilhaga, þau eignuðust tíu börn saman, Magnús átti auk þess tvo syni utan hjónabands. Helga drukknaði í Svartá þegar hún var á leiðinni heim frá ljósmóðurstörfum.

Sonur Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar í Gilhaga. Bóndi í Gilhaga 1911-1912, á Írafelli í Svartárdal 1916-1917, í Ölduhrygg í Svartárdal 1921-1922, í Sölvanesi 1928-1929, í Efra-Lýtingsstaðakoti 1929-1930, í Jaðri á Langholti 1931-1934, á Varmalandi í Sæmundarhlíð 1934-1935, á Grófargili 1935-1937, í Varmahlíð 1937-1938 og á Steinsstöðum 1938-1939 er hann fluttist til Akureyrar þar sem hann bjó í fimm ár og fluttist svo til Reykjavíkur árið 1944 þar sem hann bjó til æviloka. Meðfram búskap vann hann m.a. við mæðiveikivarnir á Vatnsskarði. Í Reykjavík starfaði Þorsteinn lengst af sem verkamaður hjá rafmagnsveitunum í Elliðaárdal. Þorsteinn var vel hagmæltur og eftir hann er til þónokkuð af lausavísum. Einnig skrifaði hann nokkuð í óbundu máli, m.a. gaf hann út bókina Dalaskáld árið 1955 sem fjallaði um ævi Símonar Dalaskálds en hann var viðloða Gilhaga í mörg ár. Þorsteinn kvæntist Önnu Jósepsdóttur frá Áshildarholti, þau eignuðust þrjú börn saman, eitt þeirra var Indriði Þorsteinsson rithöfundur. Jafnframt áttu þau bæði einn son frá fyrri samböndum.

Dóttir Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar í Gilhaga. Ingigerður ólst upp í Gilhaga, stundaði nám í Kvennaskólanum á Blönduósi 1908-1909 og á húsmæðraskóla Hólmfríðar Árnadóttur í Reykjavík 1909-1910. Kvæntist Jóhannesi Blöndal Kristjánssyni, þau bjuggu á Brúnastöðum í Tungusveit 1921-1945 og að Reykjum í Tungusveit 1945-1970, þau eignuðust fjögur börn.

Dóttir Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar í Gilhaga. Bjó í Lýtingsstaðahreppi, lengst af hjá einhverju systkina sinna.

Sonur Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar í Gilhaga. Bóndi í Gilhaga 1911-1922 og á Hömrum 1922-1931. Indriði var fyrstur manna í Lýtingstaðahreppi til þess að taka bílpróf og stundaði fólks- og vöruflutninga til og frá Sauðárkróki. Indriði kvæntist Efemíu Kristínu Hjálmarsdóttur frá Breið, þau eignuðust fjögur börn.

Dóttir Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar frá Gilhaga. Sigurlaug ólst upp hjá foreldrum sínum í Gilhaga. Kvæntist Steingrími Guðmundssyni árið 1912 þau bjuggu á Írafelli í Svartárdal, Þverá í Hallárdal A-Hún, í Gilhaga í Fremribyggð, í Þorsteinsstaðakoti í Tungusveit, á Akureyri og síðast í Breiðargerði (1947-1960). Lærði karlmannafatasaum og starfaði við sauma þau ár sem hún bjó á Akureyri. Sigurlaug og Steingrímur eignuðust tvö börn og áttu einn fósturson.

Foreldrar: Ólafur Jónsson og k.h. Valgerður Gunnarsdóttir á Ögmundarstöðum í Staðarhreppi. Gunnar ólst upp með foreldrum sínum fram að fermingu, fór þá að Eyhildarholti og fermdist þaðan. Hann var svo í vinnumennsku næstu ár, þar til hann kvæntist árið 1885 Sigurlaugu Magnúsdóttur frá Utanverðunesi. Fyrstu þrjú hjúskaparár sín bjuggu þau að Vík í Staðarhreppi en fluttu að Keflavík í Hegranesi 1888 þar sem þau bjuggu til æviloka. Meðfram búskapnum stundaði Gunnar veiðskap. Gunnar og Sigurlaug eignuðust 14 börn saman, 13 þeirra komust á legg. Fyrir hjónaband hafði Gunnar eignast einn son með Arnbjörgu Hannesdóttur.

Sonur Sigurlaugar Magnúsdóttur og Gunnars Ólafssonar í Keflavík. Ólafur ólst upp með foreldrum sínum og systkinum í Keflavík. Bóndi í Garði í Hegranesi 1920-1925, í Enni í Viðvíkursveit 1928-1930 og á Miklabæ í Óslandshlíð 1935-1981. Ólafur kvæntist árið 1933 Elísabetu Ingveldi Halldórsdóttur ljósmóður frá Miklabæ, þau eignuðust þrjú börn saman og áttu einn fósturson. Fyrir hjónaband eignaðist Ólafur son með Guðnýju Stefánsdóttur frá Halldórsstöðum.

Sonur Gunnars Ólafssonar og Sigurlaugar Magnúsdóttur í Keflavík. Árni ólst upp með foreldrum sínum í Keflavík og tók við búi af föður sínum árið 1940 og bjó þar til dauðadags. Árni var ókvæntur og barnlaus.

Foreldrar: Sveinn Jónsson og Hallfríður Sigurðardóttir á Hóli í Sæmundarhlíð. Kvæntist Þorsteini Jóhannssyni frá Stóru-Gröf. Þau bjuggu í Stóru-Gröf, á Dúki í Sæmundarhlíð, í Reykjavík og síðast í Reykjahlíð við Varmahlíð, þau eignuðust sex börn.

Frá Hóli í Sæmundarhlíð, dóttir Hallfríðar Sigurðardóttur og Sveins Jónssonar oddvita. Kvæntist Ellerti Jóhannessyni, þau bjuggu í Holtsmúla.

Jón Sveinsson, f. 14.05.1887 á Hóli í Sæmundarhlíð, d. 19.03.1971 á Sauðárkróki. Foreldrar: Sveinn Jónsson bóndi á Hóli og kona hans Hallfríður Sigurðardóttir. Jón ólst upp hjá foreldrum sínum á Hóli við hefðbundin sveitastörf og vann að búi foreldranna. Hann fór í Hólaskóla haustið 1906 og útskrifaðist sem búfræðingur 1908. Allt frá 1914 var hann í sambýli við foreldra sína en reisti sjálfstætt bú á Hóli 1923. Hann átti sæti í hreppsnefnd Staðarhrepps 1922-1931 og 1934-1938 og í skólanefnd 1942-1958.
Maki 1: Margrét Sigurðardóttir frá Geirmundarstöðum í Sæmundarhlíð, f. 1895, d. 1923. Þau eignuðust tvö börn
Maki 2: Petrea Óskarsdóttir frá Hamarsgerði á Fremribyggð, f. 1904, d. 1998. Þau eignuðust sjö börn.