Alinn upp á Skottastöðum í Svartárdal og síðar á Bergsstöðum í sömu sveit og var ætíð kenndur við þann bæ. Foreldrar: Halldór Jóhannsson og kona hans Guðrún Guðmundsdóttir. Rithöfundur og bókavörður á Sauðárkróki. Guðmundur fór ungur að skrifa sögur, þó hann væri kominn á miðjan aldur þegar fyrsta bók hans kom út. Hann skrifaði sjö bækur. Sú fyrsta kom út 1966, en sú síðasta 1990. Kvæntist Þórönnu Kristjánsdóttur frá Stapa árið 1969, þau eignuðust eina dóttur, fyrir átti Þóranna tvo syni.

Páll Sigurðsson f. 04.04.1880 á Þóroddsstöðum í Köldukinn. Foreldrar: Sigurður Pálsson bóndi í Pálsgerði í Dalsmynni og kona hans Hólmfríður Árnadóttir. Páll ólst upp á heimili foreldra sinna en eftir að móðir hans lést fluttist hann ásamt föður sínum og bræðrum að Brenniborg í Lýtingsstaðahreppi árið 1902. Þar bjó þá Margrét systir hans, ásamt eiginmanni sínum Stefáni Sigurðssyni. Ásamt yngri bræðrum sínum sótti hann nám við Bændaskólann á Hólum og útskrifaðist þaðan vorið 1906. Að lokinni skólavist tók við lausamennska á ýmsum stöðum í Skagafirði og Húnaþingi, lenst af með heimili hjá Kristjáni bróður sínum á Brúsastöðum í Vatnsdal. Árið 1907-1910 var hann eftirlitsmaður hjá Nautgriparæktarfélagi Lýtingsstaðahrepps og stundaði jafnframt barnakennslu á vetrum. Maki: Guðrún Elísa Magnúsdóttir, f. 24.04.1899 á Kleifum í Kaldbaksvík í Strandasýslu. Þau eignuðust 7 börn og tóku tvær fósturdætur. Bóndi á Bergsstöðum í Svartárdal A-Hún 1921-1922, í Kolgröf á Efribyggð 1922-1927, í Austurhlíð í Blöndudal A-Hún 1927-1933, í Dæli í Sæmundarhlíð 1933-1935, í Holtskoti í Seyluhreppi 1935-1942 og í Keldudal 1942-1953. Páll söng um hríð í karlakórnum Heimi og var safnaðarfulltrúi í mörg ár. Síðast búsettur á Sauðárkróki.

Þorsteinn Björnsson, f. á Bergsstöðum í Svartárdal 24.03.1889, d. 15.08.1980 á Hrafnistu í Reykjavík. Foreldrar: Björn Jónsson prófastur í Miklabæ og kona hans, Guðfinna Jensdóttir.
Þorsteinn ólst upp með foreldrum sínum til fullorðins ára, í stórum systkinahópi. Um tíu ára aldur fékk hann fótarmein og var fluttur á kviktrjám til Akureyrar þar sem hann dvaldist sumarlangt og náði nokkrum bata en fóturinn varð styttri og langt fram á fullorðinsár var hann sárþjáður í fætinum. Þorsteinn bjó yfir þrjátíu ár á Hrólfsstöðum. Hann var hagmæltur en fór dult með. Hér í safninu eru varðveittar dagbækur hans, endurminningar, frásöguþættir og fleiri skrif.
Vegna fötlunar sinnar hætti Þorsteinn að mestu búskap árið 1944 en fékk brúarvörslu við Austurós Héraðsvatna. Fyrstu árin átti hann einhvern bústofn með því starfi en hætti því fljótlega og dvaldi oft vetrarlangt syðra hjá dætrum sínum. Brúarvörslunni hættu þau hjónin árið 1969 og þá fluttu þau alfarin suður og fluttust á Hrafnistu í Reykjavík árið eftir.
Maki: Margrét Rögnvaldsdóttir (08.10.1889-22.09.1993) frá Réttarholti. Þau eignuðust þrjár dætur.