Leifur Sveinbjörnsson fæddist 2. október 1919 í Hnausum í Austur-Húnavatnssýslu. Hann lést á Landspítalanum við Hringbraut 22. febrúar 2008. Foreldrar hans voru Kristín Pálmadóttir og Sveinbjörn Jakobsson frá Hnausum. Leifur kvæntist Elnu Thomsen 23.7.1967. Með búskapnum stundaði Leifur ýmis störf og var virkur í félagsmálum og nefndarstörfum. Í Hnausum var um áratugaskeið símstöð sveitarinnar og ráku hjónin einnig þar ferðaþjónustu. Leifur var bóndi í Hnausum alla tíð eða til ársins 2000 en þá fluttu hjónin í Garðabæ.

Foreldrar hans voru Stefán Jónatansson og Kristín Jónsdóttir. Bóndi á Þorsteinsstöðum í Lýtingsstaðahreppi. Kvæntist Fríðu Emmu Eðvarðsdóttir, þau bjuggu á Þorsteinsstöðum í Lýtingsstaðahreppi og eignuðust fjögur börn saman, fyrir átti Fríða dóttur.

Jónas Þór Pálsson málarameistari fæddist í Syðri-Hofdölum í Skagafirði 15. apríl 1930. Foreldrar hans voru Þórdís Jónasdóttir skáld og Páll Þorkelsson verkamaður. Jónas Þór ólst upp hjá móðurforeldrum sínum, Jónasi Jónassyni frá Hofdölum (Hofdala-Jónasi) og Önnu Ingibjörgu Jónsdóttur. ,,Jónas Þór hleypti heimdraganum ungur og fór í siglingu til Evrópu og skoðaði sig um í nokkrum löndum. Þegar heim kom settist hann á skólabekk í Iðnskólanum í Reykjavík og nam málariðn og síðar fór hann í meistaranám í sömu grein. Hann stofnaði eigið fyrirtæki á Sauðárkróki, sem hét Fyllir, ásamt félaga sínum Hauki Stefánssyni. Þeir áttu farsælt samstarf í tugi ára og sáu um allt viðhald húsa á Króknum. Listagyðjan átti ætíð stóran sess í hjarta Jónasar Þórs. Hann vann í fjölda ára með Leikfélagi Sauðárkróks og Leikfélagi Akureyrar sem leiktjaldahönnuður og smiður, einnig sem sminka. Hann var tónelskur og starfaði í mörgum hljómsveitum, má þar m.a. nefna HG kvartett, Flamingó og hljómsveit Hauks Þorsteinssonar. Hin síðari ár sneri Jónas Þór sér meira að málaralistinni en hann málaði myndir fyrir vini og fjölskyldu og hélt nokkrar málverkasýningar." Jónas Þór kvæntist Erlu Gígju Þorvaldsdóttur frá Sauðárkróki, þau eignuðust tvær dætur, fyrir átti Jónas son.

Sonur Hólmfríðar Jónasdóttur, verkakonu og skáldkonu frá Hofdölum, og Guðmundar Jósafatssonar, verkamanns frá Krossanesi. Uppvaxtarár sín dvaldi Hörður að mestu í foreldrahúsum á Sauðárkróki. Sjómaður og vélgæslumaður á Sauðárkróki. Þá vann hann einnig við hin ýmsu störf í landi lengi hjá Kaupfélagi Skagfirðinga sem afgreiðslumaður og síðustu árin sem afgreiðslumaður hjá ÁTVR á Sauðárkróki. Einnig hljóðfæraleikari. Kvæntist Sólborgu Valdimarsdóttur, þau eignuðust tvær dætur.

Sonur Eyjólfs Einarssonar síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrétar Þormóðsdóttur. Foreldrar hans létust bæði árið 1896 og var Jón þá sendur í fóstur að Ríp í Hegranesi. Kaupmaður í Stykkishólmi og Reykjavík. Kvæntist Sesselju Konráðsdóttur frá Syðsta-Vatni.

Verslunarkona á Seyðisfirði.

Ritsímastjóri á Seyðisfirði 1930, símritari á Akureyri, síðast fulltrúi í Reykjavík.

Símon Dalaskáld (2. júlí 1844 – 9. mars 1916) var íslenskt skáld og förumaður á 19. og 20. öld. Hann var Bjarnarson / Björnsson en tók sér snemma kenningarnafnið Dalaskáld og kenndi sig við Skagafjarðardali (Vesturdal og Austurdal) þar sem hann átti lengst af heimili þótt hann væri mikið á flakki, en margir halda raunar vegna kenninafnsins að hann hafi verið upprunninn í Dalasýslu. Hann var fæddur á Höskuldsstöðum í Blönduhlíð í Skagafirði og var elstur af 13 systkinum. Hann fór að heiman fljótlega eftir fermingu og var í vinnumennsku í Skagafjarðardölum, giftist og átti börn sem öll dóu ung nema eitt, var um tíma við búhokur en var þó mest í ferðalögum, fór um allt land og seldi ritverk sín og fleira. Hann var þó ekki umrenningur eða betlari, miklu fremur skemmtikraftur sem ferðaðist um og stytti fólki stundir. Símon var talinn það sem kallað er talandi skáld og orti oft jafnhratt og aðrir mæla óbundið mál. Talið er að fáir Íslendingar hafi samið jafn margar vísur og Símon, því utan þær rímur sem hann samdi, orti hann vísur um þúsundir manna um land allt. Þótt Símon væri farinn að gefa út kver með rímum sínum og öðrum kveðskap fyrir þrítugt lærði hann ekki að skrifa fyrr en á fimmtugsaldri og varð aldrei vel skrifandi. Þó gaf hann út fjölmarga rímnaflokka, tvær ævisögur - Bólu-Hjálmars sögu og Sögu Eiríks Magnússonar (Mera-Eiríks), og löngu eftir dauða hans kom út skáldsaga sem hann hafði skrifað, Árni á Arnarfelli og dætur hans.

,,Guðmundur Árnason fæddist 7. júlí 1833. Hann ólst upp í Tungu í Vestur-Landeyjahreppi en hann missti foreldra sína ungur. Sagt er að hann hafi fengið taugaveiki og heilabólgu, sem varð til þess að hann missti allt vit um skeið, og mun aldrei hafa orðið samur. Guðmundur er frægur af viðurnefni sínu, Gvendur dúllari, en það vísar til eins konar söngs sem hann iðkaði. Bar hann sig jafnan þannig að við dúllið að hann studdi öðrum olnboganum við fram á borð og hafði einhvern lepp undir honum. Síðan dillaði hann enda litla fingurs eða vísifingurs í hlustinni á meðan hann dúllaði lagið, en það gerði hann með því að velta tungubroddinum upp og niður við efri góminn, svo að fram kom dillandi hljóð í margs konar tilbrigðum og öllum tónhæðum. Oftast dúllaði hann sálmalög og höfðu margir gaman af þessari skemmtun, sem stundum var auglýst opinberlega. Guðmundi var þó fleira til lista lagt, t.d. líkti hann eftir tóni presta, kvað rímur og orti stemmur."

Foreldrar Benedikts voru Jón Benediktsson bóndi á Hólum og Sigríður Halldórsdóttir prófasts á Sauðanesi í Þingeyjarþingi, Björnssonar. Benedikt ólst upp hjá foreldrum sínum og naut þeirrar menntunar er þá gerðist og veitt var "betri manna börnum". Hafði Benedikt prófastur afi hans, gefið sonarsyni sínum Hóla með Hofi eftir sinn dag, en hann andaðist 28. apríl 1868. Um 1880 var fjárhagur Jóns, föður Benedikts þröngur og var það samkomulag þeirra að bjóða Hólaeignina til sölu. Í þann tíma var áhugi fyrir að stofna búnaðarskóla á Norðurlandi. Varð það úr að Skagafjarðarsýsla keypti Hóla með Hofi á 13. þúsund krónur. Hugðist Benedikt nú leita sér frekara náms en hann hafði áður notið. Varð hann lærlingur hjá sr. Árna Þorsteinssyni presti á Ríp árið 1882 til að nema tungumál. Þótti hann fremur laus í ráði og hafði hann meiri áhuga á konuefni sínu, Þorbjörgu Árnadóttur frá Stokkhólma. Voru þau í húsmennsku á Syðri Brekkum 1883, en töldust þó hafa jarðarhluta á móti Sigtryggi bónda Jónatanssyni. Fluttust svo að Hofi í Hjaltadal og voru þar í sambýli við föður Benedikts 1884-1886. Brugðu þá búi og fluttust til Sauðárkróks. Var fjárhagur þá þröngur og Benedikt lítt vanur kaupstaðavinnu. Lauk verunni þar með hjónaskilnaði. Fór hann með eldri dóttur þeirra 1887 til Vesturheims, en hún réðst í vistir með yngri dótturina. Benedikt var síðar allvíða í Kanada og Norður Dakota og hafði litla staðfestu til langdvalar á sama stað en dvaldist síðast í Riverton, hann drukknaði þar í Íslendingafljóti. Benedikt og Þorbjörg eignuðust tvær dætur.
Seinni kona Benedikts, kvænt í Vesturheimi, var Kristín Baldvinsdóttir frá Skeggjastöðum í N-Múlasýslu, þau eignuðust fjögur börn.

,,Myndlistakona sem málar aðallega acrylmálverk. Fædd og uppalin í Krossgerði við Berufjörð á sunnanverðum austfjörðum. Flutti til Reykjvavíkur 17 ára gömul og átti þar heima að mestu leyti í 30 ár. Bjó í Danmörku í 3 og 1/2 ár og í eitt ár í Hrísey á Eyjafirði að kenna myndlist o.fl. Býr núna á Stöðvarfirði og hefur gert það síðasta áratuginn." Anna er gift og á þrjár dætur.

Dóttir Jóhönnu Sigurbjargar Sigurðardóttur og Sigurfinns Bjarnasonar á Meyjarlandi. Vinnukona á Innstalandi 1930. Kvæntist Óskari Guðmundssyni, bjó í Reykjavík.

Heiðbjört Björnsdóttir, f. 06.01.1893 á Veðramóti í Gönguskörðum, d. 24.05.1988 á Sauðárkróki. Foreldrar: Björn Jónsson bóndi og hreppstjóri á Veðramóti og Þorbjörg Stefánsdóttir kona hans. Heiðbjört ólst upp hjá foreldrum sínum. Hún stundaði nám við Kvennaskólann í Reykjavík. Var bústýra Stefáns bróður síns á Sjávarborg 1912-1913. Haustið 1913 sigldi hún til Danmerkur til frekara náms við Listiðnaðarháskólann í Kaupmannahöfn og kom aftur heim sumarið eftir. Hún flutti ásamt Árna, heitmanni sínum, vestur um haf árið 1920, en þá seldi Árni jörðina Sjávarborg og búpening sinn. Settust þau að í Blaine á Kyrrahafsströnd Bandaríkjanna. Árni stofnaði þar verslun og hafði dálítinn búskap. Þau fluttust heim vorið 1925, þá komin með þrjú ung börn. Næsta vetur bjuggu þau í Reykjavík. Árið 1927 keyptu þau Sjávarborg aftur og eignuðust síðar einnig jörðina Borgargerði.
Heiðbjört var mikil búkona og hvíldi búskapurinn mikið til á hennar herðum. Einnig var hún afkastamikil við hannyrðir.
Maki: Árni Daníelsson (05.08.1884-02.08.1965) bóndi á Sjávarborg og kaupmaður á Sauðárkróki. Þau eignuðust þrjú börn.

Björg Björnsdóttir, f. á Veðramóti í Gönguskörðum 07.07.1889, d. 24.01.1977. Foreldrar: Þorbjörg Stefánsdóttir og Björn Jónsson hreppstjóri.
Maki: Bjarni Sigurðsson (1889-1974) frá Vigur. Þau eignuðust sex börn. Þau hófu búskap í Vigur vorið 1919 og bjuggu þar til ársins 1953, er synir þeirra, Björn og Baldur og kona Baldurs tóku þar við búi.

Frá Veðramóti í Gönguskörðum. Húsfreyja í Reykjavík.

Sonur Guðrúnar Magnúsdóttur frá Koti í Svarfaðadal og manns hennar Jónasar Þorleifssonar frá Klænghóli í Skiðadal. Þau voru búsett á Koti í Svarfaðadal.

Foreldrar: Sigurður Sigurðsson b. að Ásmúla í Landi og k.h. Guðný Guðmundsdóttir. Kvæntist árið 1893 Helga Björnssyni b. á Ánastöðum, þau bjuggu þar, á Mælifellsá, í Kolgröf, á Reykjum í Tungusveit og síðast á Reykjaborg. Helgi og Margrét eignuðust tíu börn, fyrir hafði Helgi eignast tvö börn með fyrri konu sinni, Steinunni Jónsdóttur, sem lést 1892. Margrét og Helgi tóku einnig fósturdóttur árið 1924.

Rósa fæddist 10. október á Króksstöðum í Kaupvangssveit í Eyjafirði. ,,Sem unglingur var Rósa í vist hjá hinum nafntogaða presti og fræðimanni, sr. Jónasi á Hrafnagili sem þá var kennari við Gagnfræðaskólann á Akureyri. Árið 1930 var hún ráðin aðstoðarkona á Sjúkrahúsi Akureyrar, en skömmu síðar ráðskona við Menntaskólann á Akureyri. Hélt síðan til frekara náms í Danmörku og lauk prófi frá merktum hússtjórnarskóla, Ankerhus í Sorø. Næstu árin stundaði hún kennslu í sinni grein við Kvennaskólann á Laugalandi í Eyjafirði og síðar Kvennaskólann og Miðbæjarskólann í Reykjavík. Árið 1940 giftist hún Jóni Þ. Björnssyni skólastjóra á Sauðárkróki sem þá hafði verið ekkjumaður í átta ár, hann hafði átt tíu börn með fyrri konu sinni. Hún sá um þungt heimili þeirra af skörungsskap, en kenndi jafnframt við Barna- og unglingaskóla Sauðárkróks 1942­1952. Auk færni sinnar í öllum húsmóðurstörfum var Rósa mikill matreiðslusnillingur. Í meira en áratug stóð hún fyrir hótelrekstri á Hólum í Hjaltadal á sumrin eða þar til þau hjónin fluttust til Reykjavíkur 1962. Eftir það var Rósa lengi matráðskona við Hagaskólann í Reykjavík."

Guðmundur er talinn hafa fæðst að Stöpum á Vatnsnesi en átti lengi heima á Arnarstapa á Snæfellsnesi. Hann átti við krankleika stríða allt frá barnæsku en hann gat ekki stigið í fæturnar. Hann var talinn gáfaður og var víðlesinn. Hann hafði ofan af fyrir sér með barnakennsku. Hann var ,,mikilvirkasta rímnaskáld sinnar tíðar, en einnig orti hann fjölda kvæða um margvísleg efni".

"Jón Guðmundsson (17. öld) í Rauðseyjum var með fyrirferðarmestu rímnaskáldum 17. aldar. Ókunnugt er um foreldra hans, fæðingarár og dánarár ..."

Agnar var fæddur í Varmahlíð í Skagafirði 29. júní 1937. Foreldrar hans voru Vigfús Helgason frá Hóli í Hörðudal og kona hans var Elín Helga Helgadóttir frá Núpum í Fljótshverfi. Agnar fór ungur í Hólaskóla og lauk þaðan búfræðiprófi tæpra 17 ára vorið 1954. Sumarið 1965 hóf hann störf hjá Ræktunarsambandi Skagfirðinga, fyrst mörg ár á jarðýtu, síðar lengi á skurðgröfu, allt til ársins 1987. Agnar var ókvæntur og barnlaus, síðast búsettur í Reykjavík.

Síðast búsettur í Klofningshreppi.

Sonur Stefáns Jónssonar frá Sauðárkróki og konu hans Guðrúnar Guðmundsdóttur frá Mið-Grund. Óskar var aðeins 3ja ára þegar foreldrar hans lögðu í Kanada siglingu árið 1904. Óskar varð eftir í Bjarnarbæ á Sauðárkróki hjá Bjarna Jónssyni föðurbróður sínum og Guðrúnu Ósk konu hans og ólst upp hjá þeim. Kvæntist Guðrúnu Pálsdóttur, þau eignuðust þrjú börn. ,,Óskar starfaði fyrir Síldarútvegsnefnd sem síldarmatsmaður í mörg ár víða um land en eftir það á Sauðárkróki við húsamálningar. Hann tók virkan þátt í bæjarlífinu á Króknum, var einn af stofnendum Iðnaðarmannafélagsins og Ungmennafélagsins og heiðursfélagi þess, og starfaði mikið með Leikfélagi Sauðárkróks."

Foreldrar: Gísli Ólafsson b. á Sigríðarstöðum í Flókadal og k.h. Hugljúf Jóhannsdóttir. Heimilið leystist upp þegar Margrét var fimm ára og fór hún þá í fóstur að Mósskógum, þar sem hún var fram að fermingu. Eftir fermingu dvaldi hún á ýmsum bæjum í Vestur-Fljótum. Árið 1916 kvæntist hún Valdimari Guðmundssyni, þau bjuggu fyrst í Ási í Hegranesi, þar sem Valdimar hafði verið upp alinn. Síðan á Miðmói í Flókadal 1919-1921, í Garði 1921-1925 og eftir það á Sauðárkróki. Margrét og Valdimar eignuðust tvo syni, aðeins annar þeirra komst á legg.

Foreldrar: Sigurður Sveinsson b. á Mannskaðahóli o.v., síðast í Hólakoti og k.h. Guðbjörg Þuríður Sigmundsdóttir. Á unglingsárum stundaði Sigmundur nokkuð Drangeyjarútgerð ásamt föður sínum og bræðrum. Bóndi í Hólakoti á Reykjaströnd 1937-1939 er hann flutti til Sauðárkróks. Á Sauðárkróki vann hann m.a. við húsamálun hjá Guðmundi Jónatanssyni málara og setti svo upp dívanaverkstæði, þar sem hann vann um skeið. Síðast búsettur í Reykjavík. Ókvæntur og barnlaus.

Sonur Hjálmars Péturssonar b. á Breið í Tungusveit og k.h. Rósu Björnsdóttur. Vinnumaður og verkamaður víða í Skagafirði. Lést ókvæntur og barnlaus.

Dóttir Ingimundar Bjarnasonar járnsmiðs á Sauðárkróki og k.h. Sveinsínu Bergsdóttur. Starfaði sem forstöðumaður félags- og þjónustumiðstöðvar aldraðra í Reykjavík. Kvæntist Jóni Guðmundssyni rafvirkjameistara frá Eiríksstöðum í Svartárdal, búsett í Kópavogi.

Foreldrar: Eyjólfur Einarsson síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrét Þormóðsdóttir. Foreldrar hans létust bæði árið 1896. Sigurður var því alinn upp frá þriggja ára aldri hjá sr. Vilhjálmi Briem og k.h. Steinunni Pétursdóttur frá Valadal. Sigurður var söngmálastjóri Þjóðkirkjunnar. Kvæntist Guðbjörgu Jónasdóttur, þau eignuðust þrjú börn.

Foreldrar hans voru Jónas Jón Gunnarsson bóndi í Hátúni og k.h. Steinunn Sigurjónsdóttir. Trésmiður og byggingamaður í Reykjavík, rak einnig svína- og hænsnabú að Hátúni við Rauðavatn á árunum 1964-1978 í félagi við Ólaf bróður sinn. Kvæntist Guðrúnu Ragnarsdóttur frá Snæfellsnesi.

Foreldrar hans voru Jónas Jón Gunnarsson bóndi í Hátúni og k.h. Steinunn Sigurjónsdóttir. ,,Þriggja ára að aldri fluttist Hallur með foreldrum sínum að Hátúni í Seyluhreppi, þar sem hann ólst upp og var ávallt kenndur við Hátún. Þegar Hallur var á áttunda ári vann hann sem „kúskur“ í vegavinnu. 26. október 1944 kvæntist Hallur Aðalbjörgu Önnu Jónsdóttur (Öbbu), fædd 8. ágúst 1926 í Dæli, Fljótum, Skagafirði. Þau eignuðust 4 börn. Árið 1944 fluttust Hallur og Abba til Akureyrar, þar sem hann stundaði vörubílaakstur frá Bifreiðastöð Akureyrar (BSA) eða þar til þau fluttust til Skagafjarðar. Þá byggði hann Lindarbrekku við Varmahlíð, þar sem þau bjuggu alla tíð, utan nokkur ár sem þau bjuggu í Reykjavík. Hallur var mjólkurbílstjóri í allmörg ár. Þá sá hann um vöruflutninga milli Sauðárkróks og Reykjavíkur fyrir Kaupfélag Skagfirðinga. Á þeim árum sem hann bjó í Reykjavík vann hann við vörubílaakstur hjá byggingavöruversluninni BYKO. Hallur tók virkan þátt í kórastarfi, var um margra ára skeið í karlakórnum Heimi og í stjórn þess félagsskapar og gegndi ýmsum trúnaðarstörfum, ásamt því að vera í kirkjukór Víðimýrarsóknar. Þá var hann einn af stofnendum Skagfirsku Söngsveitarinnar á þeim árum sem hann bjó í Reykjavík."

Bóndi Stokkahlöðum í Eyjafirði.

Foreldrar: Einar Björnsson sjómaður á Brekku, Hofsósi (1897-1948) og kona hans Margrét Anna Guðmundsdóttir húsmóðir og verkakona (1909-1987).

Frá Stokkahlöðum, Eyjafirði, lést níu ára gamall.

Foreldrar: Brynjólfur Eiríksson b. á Gilsbakka í Austurdal og k.h. Guðrún Guðnadóttir frá Villinganesi. Bjó á Akureyri. Gagnfræðingur og nam síðan í iðnskóla. Lærði húsamálun hjá Jóni Þórarinssyni Þór á Akureyri, fór síðan til Danmerkur í framhaldsnám. Starfaði síðan við húsamálun í Akureyri og nágrenni. Kvæntist Guðríði Þorsteinsdóttur hjúkrunarkonu.

Foreldrar: Ólafur Stefánsson (1850-1887) og Guðrún Ingibjörg Magnúsdóttir (1834-1907). Foreldrar Stefaníu bjuggu aldrei saman, og var hún í fyrstu með föður sínum í Málmey á Skagafirði, en síðar á fleiri bæjum, þar til hann dó, er hún var níu ára gömul. Fór hún þá í vistir til vandralausra og átti misjafnt atlæti. Fyrst fór hún að Grafargerði á Höfðaströnd til Magnúsar Gíslasonar og Halldóru Skúladóttur, sem voru henni mjög góð, en eftir að Magnús drukknaði í janúar 1889 fór hún að Hofi á Höfðaströnd og síðar að Ártúni. Eftir fermingju, fjórtán ára gömul, fór hún að Brekku hjá Víðimýri til móður sinnar, sem þá var þar ráðskona hjá Birni Bjarnasyni bónda. 21 árs giftist Stefanía Birni. Þau bjuggu í Brekku til 1909, á Reykjarhóli 1909-1915 og í Krossanesi 1915-1919. Voru eftir það í húsmennsku á Hjaltastöðum, síðan að Brenniborg og loks hjá Sigurlínu dóttur sinni á Hofi á Höfðaströnd. Árið 1971 fluttist Stefanía suður til Reykjavíkur eftir 50 ára dvöl á Hofi. Stefanía og Björn eignuðust sjö börn saman. Með fyrri konu sinni, Margréti Andrésdóttur frá Stokkhólma, hafði Björn eignast einn son. Einnig eignaðist hann dóttur með Soffíu Björnsdóttur.

Sigurður Pétur Björnsson fæddist í Ási við Kópasker í N-Þingeyjarsýslu 1. nóvember 1917. Foreldrar hans voru hjónin Björn Jósefsson, læknir á Húsavík, f. á Hólum í Hjaltadal og Sigríður Lovísa Sigurðardóttir, f. á Hofsstöðum í Viðvíkursveit. ,,Silli lauk prófi frá Verslunarskóla Íslands 1940, var í framhaldsnámi í London 1948. Hann var starfsmaður Landssíma Íslands á Húsavík og sýsluskrifari áður en hann gerðist starfsmaður Sparisjóðs Húsavíkur frá 1.11. 1941, sparisjóðsstjóri frá 1.11. 1943 til ársloka 1962 er hann varð útibússtjóri Landsbankans á Húsavík, sem hann gegndi til 1987. Spítalaráðsmaður var Silli 1.2. 1943 til ársloka 1958 og trúnaðarmaður verðlagsstjóra. Fréttaritari Morgunblaðsins frá 1937 til æviloka, umboðsmaður Morgunblaðsins á Húsavík í fjölda ára. Hann tók urmul af myndun allt frá 1930, meðal annars myndir af því þegar strandferðaskipið Súðin kom til Húsavíkur eftir árás Þjóðverja. Silli var félagi í Rótarýklúbbi Húsavíkur frá 7.3. 1944 til æviloka. Formaður Íþróttafélagsins Völsungs var hann í átta ár og safnaðarfulltrúi í þrjá áratugi. Þegar hann var að komast á eftirlaun 1987 byrjaði hann að huga að skráningu á kirkjugarðinum á Húsavík, og hefur síðan unnið að því að skrá alla kirkjugarða og heimagrafreiti í Þingeyjarsýslum auk kirkjugarðana á Hofsstöðum í Viðvíkursveit, Reynistað í Staðarhreppi og á Hólum í Hjaltadal."

Foreldrar: Guðmundur Magnús Árnason b. á Þorbjargarstöðum í Laxárdal og k.h. Kristín Árnadóttir. Árni lauk námi í rennismíði frá vélsmiðjunni Héðni árið 1951. Fluttist þá aftur til Sauðárkróks og stofnaði ásamt Ingólfi bróður sínum verkstæðið Áka við þriðja mann. Árni var síðan einn af stofnendum Skjaldar hf. á sjöunda áratugnum sem rak hraðfrystihús á Eyrinni. Kom einnig mjög að stofnun og uppbyggingu Steinullarverksmiðjunnar á Sauðárkróki og sat í stjórn hennar. Starfaði um áratugaskeið í Sjálfstæðisflokknum og gegndi þar margvíslegum trúnaðarstörfum, sat jafnframt í bæjarstjórn Sauðárkróksbæjar ýmist sem aðal- eða varamaður um 16 ára skeið.
Kvæntist Svanfríði Guðrúnu Þóroddsdóttur frá Hofsósi, þau bjuggu alla tíð á Sauðárkróki og eignuðust fjögur börn.

Anna Guðmundsdóttir f. á Skálanesi í Vopnafirði 19.04.1902, d. 30.11.1985. Foreldrar. Stefanía Benjamínsdóttir og Guðmundur Ólafsson, veitingamaður á Seyðisfirði. Anna fluttist til Reykjavíkur með foreldrum sínum árið 1917 og bjó í Reykjavík alla tíða síðan. Anna lærði ung ljósmyndun en gerði leiklistina að ævistarfi sínu. Hún stofnaði ásamt fleirum Leikfélag Templara. Árið 1929 lék hún sitt fyrsta hlutverk með Leikfélagi Reykjavíkur. Hún svo þar allt þar til Þjóðleikhúsið var stofnað 1950. Sitt síðasta hlutverk lék hún þar 35 árum síðar. Hún var einnig mikil söngmanneskja og söng t.d. í Dómkirkjukórnum í 40 ár.
Maki: Páll Þorleifsson bókhaldari. Þau eignuðust ekki börn.

Foreldrar: Andrés Pétursson b. á Öldubakka á Skaga og k.h. Kristjana Jóhanna Jónsdóttir. Verkamaður á Sauðárkróki. Vann meðal annars við sjóróðra með Pálma Sighvats, við síldveiðar og var í vinnuflokk Þórðar Sighvats á sumrin við lagningu og viðgerðir á símalínum. Hann var þekktur skotveiðimaður. Kvæntist Sigríði Þorkelsdóttur.

Kennari, útgerðarmaður, hreppstjóri og kaupmaður í Ólafsfirði og Hrísey. Verzlunarmaður í Syðstabæ, Hríseyjarsókn, Eyj. 1930.

Sonur Gunnlaugs Jónssonar b. í Víðinesi og k.h. Sigríðar Guðmundsdóttur. Bóndi á Hofi í Hjaltadal, kvæntist Sveinbjörgu Árnadóttur, þau eignuðust þrjú börn.

Sonur Jóns Guðmundar Gunnlaugssonar b. á Hofi í Hjaltadal og k.h. Sveinbjargar Árnadóttur. Bóndi á Hofi. Ókvæntur og barnlaus.

Dóttir Jóns Guðmundar Gunnlaugssonar b. á Hofi í Hjaltadal og k.h. Sveinbjargar Árnadóttur. Bóndi í Hjarðarfelli í Miklaholtshreppi.

Stefán Yngvi Finnbogason fæddist á Mið-Grund í Skagafirði 13. janúar 1931. Foreldrar hans voru Finnbogi Bjarnason frá Þorsteinsstöðum og Sigrún Eiríksdóttir frá Sölvanesi. Foreldrar hans fluttu frá Mið-Grund að Hrauni í Öxnadal árið 1935, voru þar í eitt ár, á Stokkahlöðum í Hrafnagilshreppi 1938-1940, á Kroppi í sömu sveit 1940-1942 og þaðan til Akureyrar. Stefán varð stúdent frá MA árið 1950 og cand. odont. frá HÍ 1957. Yfirskólatannlæknir í Reykjavík frá 1976. Kvæntist Hólmfríði Árnadóttur frá Rauðuskriðu í Aðaldal.

Geir Ísleifur Geirsson var fæddur á Kanastöðum í Landeyjum 20. maí 1922. Foreldrar hans voru Geir Ísleifsson bóndi og Guðrún Tómasdóttir húsfreyja. Geir Ísleifur var kvæntur Bryndísi Jónsdóttur, þau áttu tvo syni. ,,Geir Ísleifur fluttist tveggja ára gamall með móður sinni og systkinum til Vestmannaeyja og ólst þar upp. Hann stundaði nám við Bændaskólann á Hólum og lauk þar búfræðiprófi. Geir Ísleifur vann hjá Heildversluninni Heklu þar til hann hóf rafvirkjanám í Hafnarfirði og fékk sveinsbréf 1948 og meistararéttindi 1954. Árin 1952-­1953 sigldi hann með norsku olíuflutningaskipi um öll heimsins höf og starfaði þar sem rafvirki og vélamaður skipsins. Á árunum 1954 til 1987 var Geir Ísleifur rafvirki á Elliheimilinu Grund, raftækjadeild O. Johnson og Kaaber og í Búrfellsvirkjun. Frá 1987 til 1997 starfaði hann hjá Varnarliðinu á Keflavíkurflugvelli."

Fæddur og uppalinn á Möðruvöllum í Eyjafirði, sonur Jóhanns Jóhannssonar b. og smiðs þar og k.h. Guðrúnar Skúladóttur. Lauk prófi frá bændaskólanum á Hvanneyri vorið 1915 og var áfram á Hvanneyri fjósamaður 1917-1919. Á árunum 1920-1922 dvaldist hann við nám í Danmörku, lauk leikfimiprófi við íþróttaskólann í Ollerup og tók einnig próf í smíðum og járningum frá búnaðarskólanum í Kaupmannahöfn. Eftir það fór hann til Svíþjóðar og kynnti sér þar leikfimikennslu og járnsmíðar. Kom heim að Hólum árið 1922 og tók við leikfimi- og smíðakennslu við bændaskólann. Tómas vann einnig að verkstjórn fyrir búið og byggingum. Árið 1924 kvæntist Tómas Ástríði G. Magnúsdóttur frá Laxnesi í Mosfellsdal, en þau höfðu kynnst á Hvanneyri, þau eignuðust tvær dætur. Á árunum 1924-1927 hafði Tómas á leigu jörðina Hlíð í Hjaltadal en bjó þó ekki þar nema eitt sumar en hafði húsfólk á jörðinni. Þá var hann ráðsmaður á Hólabúinu hjá Steingrími Steinþórssyni 1928-1929. Tómas lést aðeins 35 ára gamall.

Foreldrar hennar voru Jón Sigurðsson vélfræðingur og útgerðarmaður í Hrísey og k.h. Sóley Jóhannesdóttir. Anna stundaði nám við Verslunarskólann í Reykjavík á unglingsárum. Hún giftist Torfa Hjartarsyni sýslumanni á Ísafirði, síðar tollstjóra í Reykjavík, þau eignuðust fimm börn.

Friðrik Á. Brekkan var félagsmálastjóri Sauðárkróksbæjar á árunum 1979-1982.

Jakob Benediktsson var fæddur þann 20. júlí 1907 og lést 23. janúar 1999. Jakob var frá Fjalli í Seyluhreppi, sonar hjónanna Benedikts Sigurðssonar, bónda þar, og konu hans Sigurlaugar Sigurðardóttur. Jakob tók stúdentspróf utan skóla vorið 1926 með svo góðum árangri að hann hlaut fjögurra ára námsstyrk sem gerði honum kleift að sigla utan til framhaldsnáms. Með námsstyrk upp á vasann hélt Jakob til Kaupmannahafnar til frekara náms. Jakob lauk cand. mag. prófi í latínu og þýsku árið 1932 og síðar dr. phil. prófi frá Hafnarháskóla. Kvæntist Grethe Khyl fornleifafræðingi, þau voru barnlaus. ,,Jakob var forstöðumaður Orðabókar Háskólans, ritstjóri Tímarits Máls og menningar og meðritstjóri af Íslands hálfu fyrir Kulturhistorisk Leksikon. Hann gaf einnig út fjölda rita, þeirra á meðal Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns, VII, X og XI bindi. Hann skrifaði einnig mikið sjálfur og munu titlar rita hans vera á sjöunda hundrað. Jakob þýddi einnig fjölmörg verka Halldórs Laxness á dönsku og naut við það verk aðstoðar konu sinnar Grethe Benediktsson (fædd Kyhl) sem var dönsk."

Friðrik Jón Jónsson fæddist á Græn­hóli í Borg­ar­sveit þann 7. ágúst 1925, sonur Jóns Eðvalds Friðrikssonar (1894-1974) og 1.k.h. Ólafíu Elísa­betar Rós­ants­dótt­ur (1897-1931). Eiginkona Friðriks var Þóra Friðjónsdóttir (1922-2005) og eignuðust þau þrjú börn. Friðrik starfaði í áratugi sem trésmiður á Sauðárkróki.

Ólafur Áki Vigfússon (1877-1961) starfaði lengi sem vinnumaður og verkamaður í Skagafirði og Reykjavík. Þekktur hagyrðingur. Varðveittir eru nokkrir gamanbragir hans.

Elínborg fæddist að Másstöðum í Vatnsdal. Foreldrar hennar voru Jón Kristmundur Jónsson bóndi og Halldóra Gestsdóttir húsfreyja. Elínborg flutti til Skagastrandar 1950, eða þar um bil og bjó þar alla tíð síðan. Hún lærði til kennara og kenndi einn vetur á Eyrarbakka, en síðan við Höfðaskóla á Skagaströnd 1945-1995. Ættfræði var hennar helsta áhugamál og kom hún að útgáfu bókana Ættir Austur-Húnvetninga. Elínborg var ógift og barnlaus.

Páll Sigurvin Jónsson var smiður á Sauðárkróki í upphafi 20. aldar. Hann teiknaði mörg hús á Sauðárkróki. Fluttist síðar til Siglufjarðar og gegndi þar stöðu byggingarfulltrúa og bæjarverkstjóra.

Foreldrar: Davíð Guðmundsson, prestur og alþingismaður á Felli og síðar prófastur á Hofi í Hörgárdal og kona hans Sigríður Ólafsdóttir, f. 1839. Guðmundur ólst upp með foreldrum sínum og fékk hjá þeim uppfræðslu. Varð gagnfræðingur frá Möðruvallaskóla 1883. Vann að búi foreldra sinna næstu árin en reisti síðan bú með konu sinni að Hofi í Hörgárdal og bjó þar móti föður sínum 1892-1896. Bóndi á Hraunum í Fljótum 1896-1918, er Einar sonur hans tók við búsforráðum. Hafði ýmis trúnaðarstörf á hendi, m.a. hreppstjóri Holtshrepps 1889-1938, sýslunefndarmaður Holtshrepps 1898-1904 og 1906-1919. Var ritari sýslunefndar um áratuga skeið. Sat í Fasteignamatsnefnd Skagafjarðar. Formaður Kaupfélags Fljótamanna í 10 ár og Sparisjóðs Fljótamanna í 22 ár. Átti sæti í hreppsnefnd og var forgöngu- og stuðningsmaður allra helstu félags- og menningarmála í sveitinni. Guðmundur lagði mikla stund á að efla æðarvarpið á Hraunum og fann upp dúnhreinsunarvél sem hann notaði til þæginda og vinnusparnaðar. Safnaði þjóðlegum fróðleik og ýmsu er tengdist sögu Skagafjarðar.
Maki: Ólöf Einarsdóttir frá Hraunum í Fljótum. Ólöf var bústýra Einars sonar síns fram á gamals aldur, er hún flutti til Reykjavíkur. Einar var eina barn þeirra hjóna sem náði fullorðinsaldri.

Þórarinn Jónasson, f. 08.03.1910 í Hróarsdal. Foreldrar: Jónas Jónsson bóndi og smáskammtalæknir og þriðja kona hans Lilja Jónsdóttir. Þórarinn ólst upp hjá foreldrum sínum og systkinum í Hróarsdal. Árið 1936 tók hann formlega við búi þar ásamt bræðrum sínum Páli og Sigurði en þeir höfðu lengi ásamt Leó eldri bróður þeirra, sinnt öllum búrekstri í nafni foreldra sinna. Á þessum árum sótti Þórarinn talsvert vinnu út frá heimili sínu, allt þar til hann gifti sig árið 1949. Vann hann m.a. við símalagnir hjá Þórði Sighvats, húsbyggingar hjá Ólafi Eiríkssyni mági sínum og bræðrum sínum Sigurði og Páli. Komu þeir m.a. að byggingu Steinstaðaskóla. Eftir það fór hann víða og setti upp útvarp á bæjum og síðar vindrafstöðvar.
Þórarinn gegndi fjölda trúnaðarstarfa fyrir sveit sína. Sat ég hreppsnefnd 1954-1966 og 1974-1978. Var bæði varamaður og aðalmaður í sýslunefnd um tíma, hreppstjóri 1955-1956, sat í skattanefnd, skólanefnd og stjórn Búnaðarfélags Rípurherepps ásamt fleiru. Maki: Anna Sigurjónsdóttir frá Nautabúi í Hjaltadal. Þau eignuðust tvær dætur og dó Anna frá þeim ungum. Eftir það tók Sigurbjörg Gunnarsdóttir við heimilishaldi innanbæjar þar til hún lést 1964.

Vigfús Helgason, f. 12.12.1893, d. 31.07.1967.
Foreldrar: Ása Kristjánsdóttir og Helgi Guðmundsson. Vigfús fæddist að Hóli í Hörðudal í Dalasýslu en fluttist í æsku með foreldrum sínum að Ketilstöðum í Hörðudal. Hann vann á búi foreldra sinna til ásrsins 1916 en fór þá til Noregs og stundaði nám í Lýðskólanum Klep einn vetur og ári eftir við búnaðarskólann á Stend. Þar stundaði hann bæði bóklegt og verklegt nám og lauk prófi vorið 1918. Sumarið eftir dvaldist hann á fleiri stöðum í Noregi og stundaði verklegt nám. Haustið 1918 fór hann til Danmerkur til framhaldsnáms í búfræði við Landbúnaðarháskólann í Kaupmannahöfn og lauk þaðan kandidatsprófi vorið 1920. Veturinn eftir dvaldi hann í Reykjavík og hlýddi á fyrirlestra í Háskóla Íslands. Árið 1921 dvaldi hann nokkra mánuði í Englandi og Skotlandi og kynnti sér nýjungar í sauðfjárrækt. Haustið 1921 var hann skipaður kennari við Bændaskólann á Hólum í Hjaltadal og gengdi því starfi til ársins 1963 er hann hætti vegna aldurs. Árið 1927 fór hann í námsferð um Norðurlönd og dvaldi einnig nokkurn tíma við framhaldsnám í búsvísindum árin 1928 og 1929. Fyrstu árin í kennslu vann hann ýmis önnur verkefni á sumri, var m.a. við mælingar á Flóaáveitusvæðinu og trúnaðarmáður Búnaðarfélags Íslands í Skagafirði og Húnavatnssýslu þar sem hann tók út jarðabætur. Frá því um 1940 hafði Vigfús smábúskap á Hólum. Árið 1932 keypti hann nýbýlið Varmahlíð í Seyluhreppi og hóf sama ár allmikla garðrækt á jörðinni. Hana rak hann í sex og hafði nokkurn annan búskap á jörðinni. Reisti einnig veitingaskála á staðnum og dvaldi þessi sumur í Varmahlíð. Um þetta leyti stóð til að byggja Héraðsskóla í Varmahlíð og var Vigfús þvingaður til að selja jörðina.
Maki (g. 10.08.1935) Elín Helga Helgadóttir frá Núpum í Fljótshverfi. Þau eignuðust 8 börn.

Foreldrar: Bergur Sveinsson b. síðast á Mánaskál í Laxárdal fremri, og k.h. Jóhanna Sveinsdóttir. Pálína missti föður sinn sex ára gömul og ólst upp hjá vandalausum eftir það. Um tvítugt flutti hún til Reykjavíkur og vann á búinu í Tungu við Suðurlandsbraut. Flutti aftur norður í Skagafjörð 1925 að Ási í Hegranesi og vann þar um tveggja ára skeið en fluttist þá til Sauðárkróks þar sem hún kynntist mannsefni sínu, Páli Þorgrímssyni, þau voru alla tíð búsett á Sauðárkróki. Pálína tók virkan þátt í réttindabaráttu verkakvenna, ein af stofnendum Vkf. Öldunnar og sat í stjórn þess um skeið. Pálína og Páll eignuðust fimm börn.

Sonur Jóns Stefánssonar verkstæðisformanns á Sauðárkróki og k.h. Petru Gísladóttur.

Guðmundur Þorláksson. ,,Magister í norrænum fræðum frá Háskólanum í Khöfn. Sinnti kennslu og ritstörfum. Vegna heilsuleysis fluttist hann að Frostastöðum 1906 og andaðist þar 1910 hjá Magnúsi bróðursyni sínum. Hann var ókv. og bl."

Guðmundur Rúnar Kristjánsson er fæddur í Litlateigi á Akranesi. Faðir: Kristján Arnbjörn Hjartarson (1928-2003) verkamaður á Skagaströnd. Móðir: Sigurbjörg Björnsdóttir (1930-1981) verkakona á Skagaströnd.
Rúnar er ..húsasmiður og skáld, búsettur á Skagaströnd. Hefur starfað mikið að félagsmálum, birt fjölda greina og ljóða í blöðum og tímaritum."

Björn Pétursson fæddist 4. október 1867 á Sléttu. Faðir: Pétur Jónsson (1836-1909) bóndi á Sléttu. Móðir: Björg Stefánsdóttir (1832-1912) húsfreyja.
Björn kvæntist Dóróteu Friðriku Jóelsdóttur (1874-?) árið 1892. "Þau hjón reisa hús að Bakka í Fljótum 1895, en vorið 1898 flytja þau að Höfn og 1899 að Stóru-Þverá. Bjuggu þar til 1904, er þau fluttust til Ameríku. Mun fátækt og fleira hafa verið orsök þeirrar farar. Þau fóru með börn sín að undanskildum Pétri, sem varð eftir á Bjarnagili hjá afa sínum og ömmu, Halldóri og Þórönnu. Þegar þau hjón fluttu vestur, verða óefað mikil þáttaskil í lífi þeirra. Þau eru búsett þar í 26 ár, og vann Björn við póststörf að undanskildum 3 árum, er hann vann að hernaðarstörfum í Bretlandi í fyrri heimsstyrjöldinni. Þar bilaði heilsa Björns. ... Var hann sæmdur heiðursmerki fyrir vel og prúmannlega unnin skyldustörf. Þjóðhátíðarárið 1930 kom Björn heim, og nú skyldi Ísland ei kvatt öðru sinni. ... En síðustu 8 ár ævi sinnar átti hann heimili hjá hjónunum Guðrúni Halldórsdóttur, er var hálfsystir konu hans, og manni hennar, Júlíusi Geirssyni að Móskógum. Þar lést hann ... og var jarðsettur að Barði." Saman áttu Björn og Dórótea átta börn en Dórótea lést í Ameríku.
Íslendingabók segir að þau hafi flutt til Vesturheims 1904 og að Björn hafi verið í kanadíska hernum í fyrri heimsstyrjöldinni.

Sonur Hreins Þorvaldssonar og Guðrúnar Þrúðar Vagnsdóttur. Ökukennari á Sauðárkróki.

Dóttir Gunnars Flóventssonar Blöndal og Halldóru Hafdísar Karenar Hallgrímsdóttur frá Siglufirði.

Foreldrar: Helga Jóhanna Haraldsdóttir frá Sjávarborg og Bjarni Þór Bjarnason.

Búsettur á Dalvík.

Sonur Páls Ragnarssonar tannlæknis á Sauðárkróki og Margrétar Steingrímsdóttur hjúkrunarfræðings. Kjötiðnaðarmaður á Sauðárkróki.

Sonur Hannesar Hannessonar b. á Daufá og k.h. Kristjönu Kristjánsdóttur. Bóndi á Daufá, sambýliskona hans frá 1936 var Þórunn Sigríður Jóhannesdóttir frá Hring í Stíflu. Þórunn hafði áður verið tvígift og misst menn sína báða, hún átti tíu börn úr fyrri samböndum.

Rafeindavirkjameistari.

Foreldrar: Margrét Guðmundsdóttir frá Ytra-Vatni í Lýtingsstaðahreppi og Jens Kristjánsson frá Tröð í Önundarfirði. Þau bjuggu í Sandgerði, á Reykjaskóla í Hrútafirði og á Sauðárkróki. Íþróttakennari í Borgarnesi.

Foreldrar: Jónanna Sigríður Jónsdóttir frá Hofsósi og Jósafat Sigfússon frá Gröf á Höfðaströnd. Kvæntist Sveini M. Friðvinssyni, þau eignuðust þrjú börn. Búsett á Sauðárkróki.

Foreldrar: Svavar Ellertsson frá Holtsmúla og Helga Sigríður Sigurðardóttir frá Eyrarbæ á Sauðárkróki.

Foreldrar: Haraldur Sigurðsson verslunarmaður á Sauðárkróki og k.h. Ólöf Sesselja Bjarnadóttir. Bankastarfsmaður í Reykjavík. Kvæntist Böðvari Bragasyni lögreglustjóra í Reykjavík.

Páll Þorgrímsson, f. 09.03.1895, d. 28.06.1969. Foreldrar: Þorgrímur Ásgrímsson b. í Hofstaðaseli og k.h. María Gísladóttir. Faðir Páls lést þegar Páll var fimm ára gamall og ólst hann upp eftir það með móður sinni, lengst af á Hofstöðum og í Hofstaðaseli. Lauk búfræðiprófi frá Hólum árið 1922. Stundaði síðan vinnumennsku og lausamennsku á ýmsum stöðum næstu árin en vorið 1928 réðst hann í Hóla og vann á búinu. Árið 1930 tók hann svo við ráðsmennsku á Hólabúinu og gegndi því um fjögurra ára skeið. Vorið 1935 kvæntist hann Dagbjörtu Stefánsdóttur frá Hvammi í Hjaltadal og hófu þau búskap þar sama ár og bjuggu óslitið til ársins 1969. Páll sat í hreppsnefnd Hólahrepps 1954-1958, sýslunefndarmaður 1957-1969, gjaldkeri Sjúkrasamlags Hólahrepps um hríð og deildarstjóri Hóladeildar K.S um langt skeið. Páll og Dagbjört eignuðust ekki börn en tóku þrjú fósturbörn.

Foreldrar: Haraldur Sigurðsson b. á Bjarnastöðum í Blönduhlíð og síðar steinsmiður á Sauðárkróki og k.h. Sigríður Markúsdóttir.
Maki: Ólafur Helgi Jensson, kaupmaður á Hofsósi. Þau eignuðust 5 börn en eitt þeirra dó skömmu eftir fæðingu.
Árið 1920 fluttist fjölskyldan frá Hofsósi á Siglufjörð og þaðan til Vestmannaeyja árið 1927. Á Siglufirði hafði Lilja m.a. matsölu í stórum stíl.

Eysteinn Árnason fæddist 6. september 1923 á Nunnuhóli, sem var hluti jarðarinnar Möðruvalla í Hörgárdal, Eyjafjarðarsýslu. Foreldrar Eysteins voru Árni Björnsson, kennari á Akureyri og Jónína Sigrún Þorsteinsdóttir, húsmóðir og leikkona. Hinn 28. desember 1948 kvæntist Eysteinn Önnu Valmundardóttur, þau eignuðust tvo syni. ,,Eysteinn tók gagnfræðapróf frá Menntaskólanum á Akureyri og stundaði auk þess tungumálanám meðfram vinnu í kvöldskólum. Hann dvaldi í Svíþjóð árið 1947 við nám í almennum verksmiðjurekstri með sælgætisframleiðslu sem sérsvið og vann sem stjórnandi framleiðslu hjá Nóa-Síríusi hf. til ársins 1956. Þá fluttist hann til Akureyrar og tók við starfi hjá Lindu hf. og stofnaði m.a. fyrirtækið Ískex hf., en sú vara er enn á íslenskum markaði. Var framkvæmdastjóri Sana hf. 1965-1969. Árið 1971 stofnaði Eysteinn innflutningsfyrirtækið E. Árnason & Co hf., sem hann rak til starfsloka. Áhugamál Eysteins voru fjölmörg, hann var í stjórn Lionsklúbbs Akureyrar, sat mörg ár í stjórn Félgs íslenskra stórkaupmanna og hlaut gullmerki FÍS að loknu starfi. Var um áraraðir félagi í karlakórnum Geysi og um áratuga skeið virkur félagi í Frímúrarareglunni og gegndi þar mörgum trúnaðarstöðum."

Bóndi og kennari á Stóru-Brekku í Möðruvallasókn í Eyjafirði 1930. Seinna kennari á Akureyri. Kvæntist Jónínu Sigrúnu Þorsteinsdóttur, húsmóður og leikkonu, þau eignuðust tvö börn.

Gísli Páll Sigmundsson fæddist 23. júlí 1851 á Ljótsstöðum í Skagafirði. Faðir: Sigmundur Pálsson, verslunarstjóri á Hofsósi og bóndi á Ljótsstöðum. Móðir: Margrét Þorláksdóttir, húsmóðir á Ljótsstöðum. Gísli ólst upp hjá foreldrum sínum á Ljótsstöðum. ,,Hann sigldi til Danmerkur og nam trésmíði, hann smíðaði meðal annars fyrstu taðkvörnina og plóg. Bóndi á Ljótsstöðum 1890-1914. Á búskaparárum sínum á Ljótsstöðum gegndi hann ýmsum trúnaðarstörfum fyrir hrepp sinn." Gísli kvæntist árið 1889 Friðriku Guðrúnu Friðriksdóttur (1854-1939) frá Miklabæ. Hún hafði áður verið gift Páli, bróður Gísla, en hann dó árið 1884. Gísli og Friðrika áttu eina dóttur saman en Friðrika hafði eignast aðra dóttur með Páli.

Faðir: Sigmundur Pálsson, verslunarstjóri á Hofsósi og bóndi á Ljótsstöðum. Móðir: Margrét Þorláksdóttir, húsmóðir á Ljótsstöðum. Ágúst fæddist 18. ágúst 1856. Samkvæmt manntali var hann á Ljótsstöðum 1870. Flutti svo til Siglufjarðar 1879 og þaðan til Raufarhafnar þar sem hann starfaði sem verslunarþjónn. Er skráður sem verslunarmaður á Seyðisfirði 1885-87. Réði sig til faktors í Keflavík árið 1887. Virðist hafa drukknað þar.

Guðbrandur Þorkell er fæddur í Ólafsvík 23. 11.1941. Giftur Droplaugu Þorsteinsdóttur. Starfaði lengi hjá Kaupfélagi Skagfirðinga. Býr nú í Reykjavík.

Áður verkefnastjóri hjá Forlaginu.

Sagnfræðingur. Fæddur 1944 og ólst upp á Akureyri. Skrifaði m.a. Sögu Grindavíkur og Sögu Ísafjarðarkaupstaðar og Eyrarhrepps hins forna. Hefur einnig fengist við kennslu.

Vigfús Lárus Friðriksson, f. í Bjarghúsum í Vesturhópi 19.10.1899, d. 18.05.1986. Foreldrar: Friðrik Magnússó bóndi og trésmiður í Bjarghúsum og Ingibjörg Vigfúsdóttir.
Vigfús tók gagnfræðapróf frá Menntaskólanum á Akureyri 1915. Hann lærði ljósmyndum hjá Guðmundi R. Trjámannssyni á Akureyri 1923-1925 og tók sveinspróf 1927. Hann var við verslunarstörf og fleira á Akureyri 1915-1923. Stofnaði ljósmyndastofu á Akueyri um 1925 en Vigfús Sigurgeirsson keypti stofuna 1926. Vigfús Lárus rak stofu í félagið við Jón Sigurðsson undir nafninu Jón og Vigffús á áriunum 1926-1952.
Maki: Nýbjörg Jakobsdóttir (1906-1994). Þau eignuðust eina dóttur.

Júlíana er listfræðingur og arkitekt að mennt.

Foreldrar Jóns voru Jónas Jónsson bóndi í Hróarsdal í Hegranesi í Skagafirði og seinni eiginkona hans Lilja Jónsdóttir. Jón var búfræðingur frá Hólum í Hjaltadal 1923 og tók kennarapróf árið 1929. Hann kenndi við Austurbæjarskóla og í forföllum við Barnaskóla Reykjavíkur. Jón fór í námsferð til Danmerkur og Svíþjóðar árið 1935 og og dvaldi við nám á Norðurlöndum 1955-1956. Einnig var honum boðið að halda fyrirlestra í Harvardháskóla þar sem hann fjallaði um galdur, seið, skýringar á Hávamálum og þjóðleg íslensk fræði, en Jón var fræðimaður að eðlisfari og var vel að sér þar. Einnig var hann fróður um jurtir og og grös. Jón var bóndi á Selnesi á Skaga frá 1957 og var í stjórn Ungmennafélagsins Hegra um skeið. Jón skrifaði fjölda greina í blöð, m.a. um ræktun á sykurrófum, en hann var fyrstur manna á Íslandi til að rækta sykurrófur. Önnur ritverk Jóns eru: Vegamót, barnasögur 1935 , í Framsókn 1957 og um rjúpuna í Dýraverndaranum 1950. Hann þýddi bókina Foreldrar og uppeldi e. Th. Bögelund, 1938. Jón var einkar barngóður, sem kom vel fram á kennaraárum hans, einnig reyndist hann sumardrengjum sínum vel.
Hann var ókvæntur og barnlaus.