Dóttir Erlendar Eysteinssonar og Ástríðar Helgu Sigurðardóttur á Beinkeldu í Reykjabraut. Jósefína ólst upp með foreldrum sínum, fyrst á Beinkeldu og síðar á Stóru-Giljá. Jósefína fór ung til Reykjavíkur þar sem hún lærði m.a. að sauma karlmannsföt. Síðar stundaði hún nám í Kvennaskólanum á Blönduósi. Hún giftist árið 1913, þá 19 ára gömul, Guðmundi Frímannssyni kennara frá Hvammi í Laxárdal, þau eignuðust eina dóttur, þau slitu samvistum. Árið 1919 kvæntist hún Friðriki Hansen frá Sauðá í Borgarsveit, þau eignuðust átta börn saman.

Foreldrar: Ólafur Ólafsson smáskammtalæknir á Syðri-Ey og k.h. Sigríður Sæmundsdóttir frá Grýtu í Eyjafirði. ,,Húsfreyja á Heiði í Gönguskörðum, Skag. Tók sér ættarnafnið Heiðdal en varð að breyta því í Heiðberg. Ráðskona á Hólabaki, Þingeyrasókn, Hún. 1880, var þar einnig 1882. Flutti að Hólabaki frá Hjallalandi í Vatnsdal 1880. Húsfreyja í Heiði, Sauðárkrókssókn, Skag. 1901." Kvæntist Jóni Jónssyni, þau bjuggu lengst á Heiði í Gönguskörðum, þau eignuðust átta börn, Jón átti auk þess launson.

Jósefína Hansen Friðriksdóttir, f. 05.05.1942 í Djúpadal. Foreldrar: Friðrik Hansen (1891-1952) og seinni kona hans, Sigríður Eiríksdóttir (1907-1992).
Maki: Guðmundur Bergsteinn Jóhannsson læknir frá Sauðárkróki.

Foreldrar: Jónas Jónsson í Hróarsdal og bústýra hans Steinunn Jónsdóttir frá Víðivöllum. Jósteinn ólst upp hjá föður sínum og naut heimafræðslu. Hann fór frá föður sínum í verstöðvar vestur að Ísafjarardjúpi 1891, en kom aftur með unnustu sinni, Ingibjörgu Sigurgeirsdóttur, að Hróarsdal 1894 og dvöldu þau þar, þar til hann fór 1895 sem vinnumaður að Glaumbæ til Hallgríms Thorlaciusar prests, en Ingibjörg var á sama stað í sjálfsmennsku. Þaðan fóru þau í húsmennsku að Kárastöðum í Hegranesi 1896. Var hann næsta ár í vinnumennsku í Hegranesi, en hún í sjálfsmennsku með börn þeirra, en skildu svo samvistir 1901. Fór hann þá vinnumaður að Ási í Hegranesi með son þeirra, en kom honum síðar í fóstur að Garði og Utanverðunesi. Hún fór með dóttur þeirra að Páfastöðum á Langholti og síðast til Akureyrar, stundaði þar sauma og hannyrðir. Hann var lengi vinnumaður að Ási og síðar lausamaður við sjósókn og önnur störf, reisti sér svo grasbýli að Naustavík, gamalli verstöð Hegranessbúa í Utanverðunesi 1915, og bjó þar til 1935; veiktist þá af slagi og dvaldi síðustu ár að Svanavatni í Hegranesi hjá hálfbróður sínum, Leó Jónassyni. Jósteinn og Ingibjörg eignuðust tvö börn. Jósteinn átti utan hjónabands dóttur með Theódóru Guðmundsdóttur að Þorgeirsbrekku á Höfðaströnd. Sambýliskona Jóns þegar hann bjó í Naustavík var Guðmunda Sigurrós Sigurðardóttir.

Júlíana er listfræðingur og arkitekt að mennt.

Júlíana Jóhannsdóttir, f. 23.09.1915í Brekkukoti í Hjaltadal. Foreldrar: Jóhann Guðmundsson bóndi í Brekkukoti, f. 1876 og kona hans Birgitta Guðmundsdóttir, f. 1881.
Maki: Páll Jóhannes Þorsteinsson skipstjóri á Ólafsfirði, f. 1900. Þau eignuðust fimm börn.

Foreldrar: Björn Bjartmarsson b. á Birnunesi á Árskógströnd og í Hrísey og Hallbera Rósa vinnukona, þau voru ekki gift. Júlíus ólst upp hjá vandalausum. Réðist að Neðra-Ási í Hjaltadal árið 1905 og átti heima í Skagafirði eftir það. Vinnumaður í Hofstaðaseli hjá Sigurði Björnssyni og Konkordíu Stefánsdóttur 1907-1939, á Hofsstöðum 1939-1940, á Frostastöðum 1940-1941, á Flugumýri 1941-1942, á Unastöðum 1942-1944 en vistréðist þá að Flugumýri aftur og átti þar heima síðan óslitið til æviloka 1970. Júlíus var ókvæntur og barnlaus.

Var á Sauðárkróki árið 1930, varð síðar rafvirkjameistari í Reykjavík

Frá Litla-Hóli í Eyjafirði. Búfræðingur og bifreiðarstjóri á Akureyri, síðar í Keflavík.

Júlíus var sonur hjónanna Daníels Júlíussonar frá Syðra-Garðshorni og Önnu Jóhannsdóttur frá Brekkukoti í Svarfaðardal. ,,Júlíus stundaði búfræðinám í Uppsölum í Svíþjóð 1946-1951 og starfaði við Búnaðarfélag Íslands frá 1954. Sumarið 1959 fluttu Júlíus og Þuríður í Svarfaðardal og bjuggu lengst af í Syðra-Garðshorni til 1976. Þá fluttist fjölskyldan til Reykjavíkur. Júlíus fékk starf við Búnaðarblaðið Frey og starfaði þar til starfsloka." Þann 5. júlí 1958 gekk Júlíus að eiga Þuríði Árnadóttur íþróttakennara, þau eignuðust þrjú börn.

Sonur Páls Pálssonar b. á Syðstahóli í Sléttuhlíð og k.h. Ástu Jóhönnu Gunnlaugsdóttur. Kvæntist Brynhildi Jónsdóttur, þau eignuðust þrjú börn og ólu upp dótturson sinn. Verkamaður á Sauðárkróki.

Sonur Lúðvíks Kemp og Elísabetar Stefánsdóttur. Skipstjóri, síðast búsettur í Reykjavík, kvæntist Þórunni Kristjönu Sigurðardóttur frá Hafnarnesi við Reyðarfjörð.

,,Júlí­us fædd­ist í Efsta­koti á Upsa­strönd 16. sept­em­ber 1930, son­ur hjón­anna Kristjáns E. Jóns­son­ar og Þóreyj­ar Friðbjörns­dótt­ur. Júlí­us lauk fiski­manna­prófi frá Stýri­manna­skól­an­um í Reykja­vík árið 1954 og var til sjós um nokk­urn tíma auk þess að starfa við neta­gerð hjá Netja­mönn­um á Dal­vík. Árið 1965 stofnaði hann Neta­gerð Dal­vík­ur hf. ásamt fleir­um og hafði með hönd­um fram­kvæmda­stjórn fyr­ir­tæk­is­ins en hann lauk meist­ara­námi í neta­gerð um svipað leyti. Um nokk­urn tíma annaðist Júlí­us sjóvinnu­kennslu sem boðin var sem val­grein við Dal­vík­ur­skóla og þá annaðist hann ým­ist kennslu eða próf­dæm­ingu á skip­stjórn­ar­nám­skeiðum til 30 tonna skip­stjórn­ar­rétt­inda á ýms­um stöðum norðan­lands. Árið 1981 var stofnuð skip­stjórn­ar­braut í fram­halds­deild­um Dal­vík­ur­skóla og var Júlí­us ráðinn sem aðal­kenn­ari braut­ar­inn­ar og starfaði sem slík­ur til nokk­urra ára ásamt því að hafa með hönd­um framkvæmda­stjórn Neta­gerðar­inn­ar.Hann sat í sögu­nefnd Dal­vík­ur sem annaðist út­gáfu á Sögu Dal­vík­ur sem kom út í fjór­um bind­um árin 1978-1985 en Krist­mund­ur Bjarna­son frá Sjáv­ar­borg var höf­und­ur. Hann var frum­kvöðull að stofn­un Héraðsskjala­safns Svarf­dæla og fyrsti formaður stjórn­ar. Þá var hann meðal frum­kvöðla að stofn­un Minja­safns­ins Hvols á Dal­vík. Júlí­us var kjör­inn í veitu­nefnd Dal­vík­ur þegar unnið var að stofn­un Hita­veitu Dal­vík­ur og upp­bygg­ingu dreifi­kerf­is veit­unn­ar á Dal­vík. Þá sat hann sem var­a­full­trúi í bæj­ar­stjórn Dal­vík­ur­kaupstaðar 1978-1982. Júlí­us átti sam­leið með Morg­un­blaðinu í lang­an tíma og var um skeið frétta­rit­ari þess á Dal­vík. Júlíus kvæntist Ragn­heiði Sig­valda­dótt­ur og eignuðust þrjá syni."

Júníus Jónsson, f. að Þórustöðum í Grímsnesi 14.06.1885, d. 02.01.1968.Foreldrar: Jón Jóhannson frá Kotferju og kona hans Rannveig Sveinsdóttir frá Þórustöðum.
Sex ára missti Júníus föður sinn og fluttist þá ásamt móður sinni að Apavatni og var þar nokkur ár. Gerðist vinnumaður um skeið og var sjómaður á kútterum í átta vertíðir. Þegar hann var 23 ára settist hann á skólabekk í Flensborgarskóla og lauk þar námi 1910. Gerðist þá kennari einn vetur á Snæfellsnesi en vann við vega- og brúargerði þar vestra á sumrum. Vorið 1913 réðst hann verkstjóri norður í Eyjafjörð við vega-og brúargerð og vann þar þrjú sumur. Fór þaðan vestur í Skagafjörð og vann þar að byggingu Héraðsvatnabrúar og var einnig verkstjóri við ýmis verk á Norðurlandi. Árið 1927 varð hann verkstjóri hjá Akureyrarbæ og gegndi því starfi til 1952, er hann lét að störfum vegna vanheilsu.
Maki: Soffía Jóhannsdóttir. Þau eignuðust þrjú börn. Ólu einnig dótturdóttur sína upp eftir að móðir hennar féll frá.

Fædd Petersen, frá Kaupmannahöfn. Giftist Georg Bernharð Michelsen frá Sauðárkróki.

Jytte var eiginkona Tuxens sem var þekktur skordýrafræðingur og kom hér oft vegna vinnu sinnar. Vinur K.B. og fjölskyldu hans.

Dóttir Sigurðar Eggertssonar Briem og Guðrúnar Ísleifsdóttur. Var í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Akureyri og síðar í Reykjavík.

Dóttir Frank Michelsen úrsmíðameistara á Sauðárkróki og Guðrúnar Pálsdóttur. Starfaði sem prjónakona á Sauðárkróki, bjó síðar í Reykjavík.

Kári Jónsson fæddist á Sauðárkróki 27. október 1933. ,,Hann var sonur Jóns Björnssonar verslunarmanns, sem lengi stýrði Ytribúð Kaupfélags Skagfirðinga (Gránu), og konu hans, Unnar Magnúsdóttur. ,,Kári lauk gagnfræðaprófi á Sauðárkróki vorið 1950 og gerðist síðan afgreiðslumaður í verzlun Haraldar Júlíussonar. Árið 1954 fór Kári ásamt vini sínum til Kanada og vann þar meðal annars við ríkisjárnbrautirnar. Eftir heimkomuna hóf hann aftur störf hjá Haraldi og vann þar til ársins 1959 en réðst þá til Verzlunarfélags Skagfirðinga. Í maímánuði 1966 hóf hann störf hjá Pósti og síma á Sauðárkróki og starfaði þar meðan kraftar entust. Hann varð fulltrúi stöðvarstjóra 1974 og skipaður stöðvarstjóri 1983." Kári kvæntist Evu Snæbjörnsdóttur, þau eignuðust tvo syni.

Foreldrar: Þuríður Guðlaug Márusdóttir, f. 1926 og Jón Kort Ólafsson, f. 1921, d. 2000. Kári ólst upp í Efra-Haganesi í Fjótum. Hann lærði bifvélavirkjun á bílaverkstæði Áka á Sauðárkróki þar sem hann starfaði þar til hann flutti til Reykjavíkur árið 1972. Árið 1973 stofnaði Kári eigið fyrirtæki og var sjálfstæður atvinnurekandi upp frá því. Síðustu starfsárin vann hann m.a. við fasteigna- og bílasölu. Tók virkan þátt í félagsstarfi, m.a. JC hreyfingunni og var um tíma í hverfisráði Sjálfstæðisflokksins í Breiðholti. Hann var einnig í skagfirsku söngsveitinni.
Maki 1: Sigurlaug Vilborg, f. 1949. Þau slitu samvistum árið 1985. Þau eignuðust þrjú börn. Þau hófu búskap á Sauðárkróki en fluttu til Reykjavíkur.
Maki 2: Kristín Alfreðsdóttir, f. 1959. Þau eignuðust tvö börn. Þau slitu samvistum 2012. Þau bjuggu í Reykjavík.

Fæddur í Neðra-Ási í Hjaltadal, Skag. 2. apríl 1921. Foreldrar hans voru Steinn Stefánsson og og Soffía Jónsdóttir bændur í Neðra-Ási í Hjaltadal. ,,Átján ára fór Kári að Laugarvatni og stundaði nám við Alþýðuskólann í tvo vetur og Íþróttaskólann þriðja veturinn. Hann útskrifaðist sem íþróttakennari 1942. Eftir nám á Laugarvatni sinnti Kári svokallaðri umferðarkennslu í íþróttum víða um land um tíma. Hann fór m.a. gangandi yfir heiðar til að sinna þeirri fræðslu, stundum á skíðum. Í tuttugu sumur vann Kári við skurðgröft og framræslu hjá búnaðarsamböndum í Skagafirði og A-Húnavatnssýslu, en á veturna vann hann ýmis verkamannastörf hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, fór á vertíð o.fl. Kári sinnti sundkennslu í Skagafirði og víðar um árabil, auk þess að vera prófdómari í sundi og leikfimi. Hann starfaði í nokkur ár hjá Útgerðarfélagi Skagfirðinga, en síðustu starfsárin, 1982-1991, var hann vaktstjóri við Sundlaug Sauðárkróks." Eiginkona Kára var Dagmar Valgerður Kristjánsdóttir frá Róðhóli í Sléttuhlíð, þau eignuðust fimm börn.

Kári Valgarðsson fæddist á Sauðárkróki 13. júlí 1942. Foreldrar hans eru Jakobína Ragnhildur Valdimarsdóttir og Valgarð Einar Björnsson. ,,Kári lauk gagnfræðaprófi á Sauðárkróki 1958 og prófi frá Iðnskólanum á Sauðárkróki 1963. Hann vann á Keflavíkurflugvelli árið 1959 og var til sjós frá Grundarfirði árið 1960 áður en hann byrjaði að læra smíði á Litlu Trésmiðjunni á Sauðárkróki sem síðar varð Trésmiðjan Borg hf. Árið 1966 gerðist hann eigandi að Trésmiðjunni Borg ásamt fleirum og var framkvæmdastjóri hennar 1971-1979. Eftir það var hann verkstjóri o.fl. þar til hann lét af störfum. Hann var einn af stofnfélögum Björgunarsveitarinnar Skagfirðingasveitar árið 1965. Hann var í slökkviliði Sauðárkróks og í bæjarmálum fyrir lista óháðra (K-listann) og var einnig virkur þátttakandi í starfi UMSS og Leikfélagi Sauðárkróks á yngri árum. Hinn 31.12. 1969 giftist Kári Huldu Tómasdóttur, þau eignuðust þrjú börn."

Karl Ásgeir Sigurgeirsson, f. 12.12.1943. Frá Bjargi í Miðfirði, búsettur á Hvammstanga.

Foreldrar hans voru Margrét Guðfinna Bjarnadóttir og Bjarni Gíslason á Siglufirði. ,,Faðir Kalla drukknaði þegar mótorbáturinn Samson fórst í hákarlalegu og var Kalla skömmu síðar komið í fóstur að Brúnastöðum í Fljótum til hjónanna Guðrúnar Jónsdóttur og Sveins Arngrímssonar. Hann fluttist með fósturforeldrum sínum að Ásgeirsbrekku í Viðvíkursveit árið 1928. Hann átti síðan heima á allmörgum bæjum þar í nágrenninu, lengst í Hofstaðaseli en einnig á Dýrfinnustöðum og Lóni, síðast búsettur á Sauðárkróki." Hann vann margvísleg sveitastörf alla sína starfsævi. Kalli var ókvæntur og barnlaus.

Karl Grímur Dúason, f. 15.04.1900, d. 12.05.1970. Foreldrar: Dúi Grímsson bóndi í Langhúsum í Fljótum og kona hans Eugenía Jónsdóttir Norðmann. Faðir Dúa var barnabarn Gríms græðara á Minni-Reykjum. Karl var yngstur þriggja bræðra. Hann ólst upp að Krakavöllum og var með foreldrum sínum til fjórtán ára aldurs er hann fór í Gagnfræðaskóla Akureyrar og var þar frá 1914-1916 og lauk svo gagnfræðaprófi vorið 1918. Eftir það fór hann til Danmerkur og stundaði þar verslunarnám til 1920. Eftir það fór hann heim til foreldrar sinna á Krakavöllum og vann að búi þeirra uns hann fluttist með þeim til Siglufjarðar. Þar vann hann við Síldarverksmiðjur Ríkisins og auk Þess við endurskoðun bæjarreikninga þar um mörg ár. Á Siglufirði kynntist hann konu sinni, Sigriði Ögmundsdóttur. Þau eignuðust fimm börn. Fyrir átti Sigríður tvær dætur. Frá Siglufirði fluttist Karl með fjölskyldu sína til Ytri-Njarðvíkur árið 1951. Þar vann hann við frystihús mága sinna ásamt smíðum við húsbyggingar bæði fyrir sjálfan sig og aðra. Karl hafði orðið fyrir heilsubresti þegar á unglingsáum og síðustu árin tók hjartað að bila. Hann lést sjötugur að aldri.

Karl Hafsteinn Pétursson var fæddur 21. mars 1931 í Búðardal á Skarðsströnd í Dalasýslu. Foreldrar Karls voru Pétur Guðfinnsson bifreiðarstjóri Sigríður Dóróthea Karlsdóttir prjónakona. ,,Karl sinnti ýmsum störfum og var m.a. lengi bifreiðastjóri eða þar til hann hóf búskap á Klifmýri á Skarðsströnd í Dalasýslu árið 1967. Eftir að hann fluttist til Reykjavíkur árið 1987 rak hann m.a. matvöruverslun og var húsvörður í Hátúni 12 þar sem hann bjó síðustu æviárin. Karl starfaði að sveitarstjórnarmálum í Skarðsstrandarhreppi, m.a. sem oddviti og var virkur í ýmiss konar félagsstarfsemi, s.s. Breiðfirðingafélaginu." Karl kvæntist 10. nóvember 1957 Eddu Hermannsdóttur, þau eignuðust fimm börn, þau skildu.

Karl Ingjaldsson, f. að Öxará í Þingeyjarsýslu 29.05.1900, d. 12.11.1935. Foreldrar: Elín Kristjánsdóttir (1862-1941) og Ingjaldur Jónsson.
Karl fluttist til Akureyrar árið 1925 og réðist til Kaupfélags Eyfirðinga. Var deildarstjóri þar. Einnig vann hann um tíma við verslunina París á Akureyri.
Maki: Hallfríður Gísladóttir (1911-1990). Þau eignuðust eina dóttur.

Sonur Jóns Hróbjartssonar og Önnu Einarsdóttur á Gunnfríðarstöðum í Langadal, Anna var frá Hring í Blönduhlíð. Bóndi í Kirkjuskarði í Holtastaðasókn 1930. Bóndi á Gunnfríðarstöðum.

,,Karl Ottó Runólfsson tónskáld fæddist í Reykjavík 24.10. árið 1900. Hann var sonur Runólfs Guðmundssonar, sjómanns og verkamanns í Reykjavík, og k.h., Guðlaugar M. Guðmundsdóttur. Fyrri kona Karls var Margrét Kristjana Sigurðardóttir sem lést kornung, 23 ára, eftir skamma sambúð þeirra hjóna. Seinni kona Karls var Helga Kristjánsdóttir. Karl lærði prentiðn í Gutenberg, lauk sveinprófi 1918 og starfaði við prentverk til 1925. Hann fór þá til Kaupmannahafnar, lærði þar á trompet hjá Lauritz Sörensen, lærði á fiðlu hjá Axel Jörgensen og lærði að útsetja lög fyrir lúðrasveitir hjá Dyring. Þá stundaði hann nám við Tónlistarskólann í Reykjavík 1934-39, lærði þar tónsmíðar hjá Frans Mixa og að útsetja lög fyrir hljómsveitir hjá Victor Urbancic. Karl kenndi og stjórnaði Lúðrasveit Ísafjarðar 1920 og 1922-23, Lúðrasveit Hafnarfjarðar 1924-25 og 1928-29, Lúðrasveit og Hljómsveit Akureyrar 1929-34, var hljómsveitarstjóri hjá Leikfélagi Reykjavíkur 1934-35 og meðlimur Lúðrasveitar Reykjavíkur frá stofnun og stjórnandi hennar 1941-42. Lengst af stjórnaði Karl þó Lúðrasveitinni Svani eða í 21 ár, auk þess sem hann stjórnaði Lúðrasveit barna- og unglingaskóla Reykjavíkur. Þá lék hann með danshljómsveitum, víða um land, á sínum yngri árum. Karl kenndi hljómfræði og trompetleik við Tónlistarskólann í Reykjavík 1939-64, stundaði einkakennslu á fiðlu og trompet og lék sjálfur á trompet í Útvarpshljómsveitinni og Sinfóníuhljómsveit Íslands 1950-55. Karl var stofnandi og síðar formaður Lúðrasveitar Reykjavíkur í mörg ár og formaður Landssambands íslenskra lúðrasveita í tíu ár. Hann var mikilsvirt tónskáld sem samdi flestar tegundir tónsmíða, þ.á m. nokkur ástsæl sönglög og raddsetti mikinn fjölda þjóðlaga."

Karl Valdimar Konráðsson, f. á Skarðsá í Sæmundarhlíð 25.12.1897, d. 28.10.1976 á Auðnum í Sæmundarhlíð. Foreldrar: Konráð Konráðsson bóndi á Skarðsá og barnsmóðir hans Steinunn Stefánsdóttir, þá vinnukona á Skarðsá. Karl ólst upp hjá móður sinni í ýmsum stöðum fyrstu fjögur æviárin en var þá látinn í fóstur í Litlu-Gröf til Guðlaugar Eiríksdóttur og Sigurðar Jónssonar. Árið 1904 hóf faðir hans búskap á Skarðsá ásamt Sigurbjörgu móður sinni og tók börn sín þá til sín. Hjá þeim ólst Karl upp þar til hann hóf sjálfur búskap á Auðnum 1928. Þá kom til hans sem ráðskona hálfsystir hans, Anna Guðrún Stefanía Sveinsdóttir, síðar húsfreyja á Varmalandi í Sæmundarhlíð. Að tveimur árum liðnum réðist til hans uppeldissystir hans, Sigríður María Jóhannesdóttir (20.11.1882-04.08.1965). Alllöngu síðar fluttist svo einnig til þeirra Vigdís Jóhannesdóttir, hálfsystir Sigríðar. Voru þær báðar þar til heimilis til æviloka. Uppeldissonur Karls og Sigríðar var Valdimar Stefán Eiríksson (19.12.1921-05.02.1942), sonur Eiríks Sigurgeirssonar og Kristínar Vermundardóttur.

Húsfreyja á Neðra-Spákonufelli 1930. Var í Ásbergi í Au-Húnavatnssýslu 1957. Síðast búsett í Færeyjum.

Karlakór Sauðárkróks var upprunalega stofnaður 20. nóvember 1935 og starfaði til ársloka 1942. Í janúar 1943 var stofnaður annar kór er hlaut nafnið Ásbirningar. Hann starfaði fram á mitt ár 1944. Karlakór Sauðárkróks var svo endurstofnaður 25. október 1963 og starfaði fram til ársins 1982. Hann var formlega lagður niður árið 2012.
Tilgangur félagsins er fyrst og fremst sá að halda uppi og efla karlakórsöng og sönglífi á Sauðárkróki og í Skagafjarðarsýslu.

Karlakór Sauðárkróks var upprunalega stofnaður 20. nóvember 1935 og starfaði til ársloka 1942. Í janúar 1943 var stofnaður annar kór er hlaut nafnið Ásbirningar. Hann starfaði fram á mitt ár 1944. Karlakór Sauðárkróks var svo endurstofnaður 25. október 1963 og starfaði fram til ársins 1982. Hann var formlega lagður niður árið 2012.
Tilgangur félagsins er fyrst og fremst sá að halda uppi og efla karlakórsöng og sönglífi á Sauðárkróki og í Skagafjarðarsýslu.

Foreldrar: Jóhann Kr. Árnason b. og kennari í Garðshorni á Höfðaströnd og k.h. Sigríðar Jónsdóttur. Karlína kvæntist Flosa Péturssyni byggingameistara á Akureyri. Síðast búsett á Akureyri.

Dóttir Benedikts Jóhannssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og k.h. Bjargar Helgadóttur frá Holtastöðum í Langadal. Húsfreyja í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík. Kvæntist Óskari Jónssyni.

Dóttir Gísla Þorsteinssonar verslunarmanns á Sauðárkróki og Helgu Jónsdóttur. Kvæntist Alberti Sölvasyni, vélsmíðameistara og forstjóra á Akureyri, síðast búsett á Akureyri.

Foreldrar: Konráð Bjarnason b. í Brekkukoti fremra í Blönduhlíð og k.h. Rósa Magnúsdóttir. Karólína fór kornung í fóstur að Marbæli til hjónanna Sigurlínu Magnúsdóttur og Árna jónssonar og fermdist þaðan árið 1906. Um tvítugt var hún eitt misseri við saumanám á Sauðárkróki. Kvæntist Halldóri Stefánssyni, þau bjuggu m.a. í Brekkukoti fremra, í Borgarseli og á Sauðárkróki, þau eignuðust fjögur börn.

Heimilislæknir og fyrrum stjórnmálamaður

Kaupmannsfrú í Möllershúsi á Blönduósi. Kvæntist Jóhanni Georgi Möller kaupmanni (1848-1903), þau eignuðust níu börn.

Kaupfélag Eyfirðinga var stofnað á Grund í Eyjafirði 19. júní 1886 af nokkrum bændum úr innsveitum Eyjafjarðar. Upphaflega hét félagið Pöntunarfélag Eyfirðinga en 1887 var það nefnt Kaupfélag, síðan aftur Pöntunarfélag frá 1894 uns nafnið Kaupfélag Eyfirðinga var skráð 1906 og hefur það haldist síðan. Fyrirmynd félagsins var sótt í Þingeyjarsýslur því
Kaupfélag Þingeyinga hafði starfað í 4 ár og bændur þar skorað á Eyfirðinga að gjöra slíkt hið sama sem þeir og gerðu sumarið 1886. Í fyrstu var KEA smátt í sniðum, enda stofnað til að ákvarða stefnu varðandi verslun og vörupantanir, sérstaklega hvað snerti sölu á sauðum í fremstu hreppum Eyjafjarðar. Árið 1906 var fyrsta sölubúð KEA opnuð á Akureyri og markaði sá atburður tímamót í sögu félagsins og raunar samvinnuhreyfingarinnar allrar. Með lögum félagsins sem samþykkt voru á aðalfundi þetta ár var félaginu breytt úr pöntunarfélagi í sölufélag. Fyrsta hús KEA var reist á sunnanverðu Torfunefi 1898 og í framkvæmdastjóratíð Hallgríms Kristinssonar, 1902-1918, keypti félagið lóðina austan við verslunarhús sitt allt til sjávar, auk þess sem það festi kaup á mestöllum sérdeildum, lyfjabúð, byggingavörudeild og raflagnadeild. Félagið átti mjólkurvinnslustöð, sláturhús og kjötiðnaðarstöð. Sjávarútvegur var einnig býsna snar þáttur í starfsemi félagsins, sérstaklega á Dalvík og í Hrísey. KEA var hluthafi í mörgum stórum atvinnufyrirtækjum og má í því sambandi nefna Vélsmiðjuna Odda, Þórshamar, Slippstöðina, ÚA og ístess. í samvinnu við SÍS rak félagið Kaffibrennslu Akureyrar, Efnaverksmiðjuna Sjöfn og Plasteinangrun hf. Af eigin iðnfyrirtækjum má nefna Brauðgerð KEA, Smjörlíkisgerð KEA og Efnagerðina Flóru.

Hinn 17. nóvember árið 1918 komu flestir bændur í Fellshreppi saman á fund í þinghúsi hreppsins á Skálá til þess að ræða um úvegun á nauðsynjavörum handa hreppsbúum. Var ákveðið að stofna pöntunarfélag og voru stofnendur 20. Þann 24. sama mánaðar voru samþykkt lög fyrir félagið og því gefið nafn. Félagið hóf þó ekki starfsemi fyrr en 1919 og gekk þá í Samband íslenskra samvinnufélaga. Félagssvæðið var upphaflega aðeins Fellshreppur, síðan bættist Hofshreppur við. Fyrsta vörusendingin var sett á land í Haganesvík. Ein sending af vefnaðarvöru og leirtaui kom til Hofsóss, áður en félagið fékk þar húspláss og var varningurinn því fluttur í Mýrnavík sem varð fyrsta bækistöð og afgreiðsla félagsins varí sjóbúð sem hafði verið reist við víkina árið 1914. Árið 1919 keypti félagið verslunarleyfi og fékk lánaðan hjá Kaupfélagið Skagfirðinga skúr í Hofsósi. Var þetta allt mjög örðugt viðfangs þegar svo langt var á milli athafnastaða félagsins. Eftir þetta flutti Kaupfélag Fellshrepps starfsemi sína alfarið í Hofsós og 1922 keypti það verslunarhús Ólafs Jenssonar og Jóns Björnssonar á Sandinum í Hofsósi. Kaupfélag Fellshrepps varð síðan Kaupfélag Austur-Skagfirðinga.

Ár 1966, föstudag 29.julí var stofnfundur Kaupmannafélags Sauðárkróks haldinn í samkomuhúsinu Bifröst, Sauðárkróki. Mættir til fundar voru 12 stofnendur og að auki frá Kaupmannasamtökunum Íslands þeir, Sigurður Magnússson, formaður K.Í. Knútur Briem, framkvæmdastjóri K.Í. og Jón I. Bjarnason. Sigurður Magnússon setti fundinn og stjórnaði honum og skipaði fundarritarar Jón I. Bjarnason. Tillaga að lögum var lögð fram en þar segir m.a. Tilgangur félagsins er að efla samstarf kaupmanna á staðnum, vinna að menningu, hag og sóma stéttarinnar , stuðla að heilbrigðum verslunnarháttum og bættri þjónustu. Félagið skal eftir megni leita samstarfs við öllum kaupmannafélög og kaupmenn landsins til hagsbóta fyrir stéttina í heild m.a. með þáttöku í Kaupmannasamtökum Íslands.
Í safni þessu liggur bréf frá Kaupmannasamtökum Íslands, þar segir: Hafi mér ekki borist skilagrein fyrir 20.04.1970, leyfi ég mér að líta þannig á að þið óskið ekki eftir áframhaldandi aðild að Kaupmannasamtökum og í framhaldi af því mundi Kaupmannafélag Sauðárkróks og meðlimir þess verða teknir hér út af félagaskrá, svo sem lög samtakanna gera ráð fyrir. Undirritun. Sigurður Magnússon.
í safni þessu liggur Gjafabréf þar segir að stjórn Kaupmannafélags Sauðárkróks samþykkir hér með að fundargjörða og bréfabækur svo og önnur skjöl Verslunnarmannafélags Skagfirðinga og Húnvetninga skuli afhent til varðveislu í Héraðsskjalasafni á Sauðárkróki, einnig samþykkir stjórnin að sjóðir félagsins ( styrktatsjóður og framkvæmdasjóður) samtals að upphæð 14.558, 20, verði afhentir Hérðasskjalasafninu að gjöf. Sauðárkróki, 27. okt. 1971. Undirritun. Haraldur Árnasson, Árni Blöndal.
Þakkarbréf liggur í safni frá Héraðsskjalasafni Sauðárkróki, 12. janúar. 1972. Undirritun Kári Jónsson.

Fæddist 11. mars 1911 á Flóðatanga í Stafholtstungum í Borgarfirði. Hann bjó lengst af á Bragagötu 30 í Reykjavík en var síðast til heimilis á Skúlagötu 20 í Reykjavík.
Maki: Helga Kristinsdóttir, þau eignuðust þrjú börn. ,,Kjartan byrjaði 7 ára gamall að æfa íslenska glímu við bróður sinn sem var þremur árum eldri. Eftir almenna sveitaskólakennslu fór hann að æfa frjálsar íþróttir og sund. Hann var í íþróttaskólanum í Haukadal hjá Sigurði Greipssyni 17 ára gamall. Síðan æfði hann glímu og fimleika hjá Jóni Þorsteinssyni íþróttakennara í Ármanni. Kjartan var kjörinn formaður UMF Stafholtstungna í Mýrasýslu 18 ára frá 1929-1931, og hóf þá félagsmálastarfsemi sína, sem hann hélt ætíð síðan. Kjartan gerðist bóndi á Sigmundarstöðum í Hálsasveit í Borgarfirði 22 ára með föðursystur sinni, Kristínu Kjartansdóttur, og bjó þar frá 1933-1938. Þegar Kjartan fluttist suður til Reykjavíkur gerðist hann lögreglumaður þar 1939-1942. Hann gerðist glímu- og sundkennari hjá ÍSÍ og fræðslumálastjórn víða um land 1942-1945, og svo framkvæmdastjóri ÍSÍ 1945-1951. Árið 1951 gerðist hann yfirskjalavörður Alþingis og starfaði hann þar til ársins 1982. Ásamt sínu aðalstarfi á Alþingi var íslenska glíman og ýmis störf innan íþróttahreyfingarinnar áfram hans hjartans mál. Hann var kosinn formaður Glímusambands Íslands á stofnfundi þess, 11. apríl 1965. Hann baðst undan formennsku 1970, en var kosinn aftur formaður 1974-1975 og vann þá að undirbúningi að för glímuflokks til Kanada sumarið 1975 í tilefni 100 ára afmælis landnáms Íslendinga í Vesturheimi. Kjartan Bergmann var aðalstofnandi Ungmennafélagsins Víkverja í Reykjavík 1964, og kennari þar til margra ára, og síðar kosinn heiðursfélagi. Einnig var hann kjörinn heiðursfélagi Glímusambands Íslands 1981 og Íþróttasambands Íslands 1992. Á ferli sínum sem glímumaður vann hann til flestra þeirra verðlauna sem íslenskur glímumaður getur unnið til, en aðalsmerki hans var að glíma fallega og drengilega glímu. Árið 1993 réðst Kjartan í það þrekvirki að gefa út bókina stóru sem hann og samdi, Íslensk glíma og glímumenn."

Frá Bólstaðarhlíð í Au-Hún. Kvæntur Stefaníu Ósk Stefánsdóttur. Búsettur á Sauðárkróki.