Stefanía Arnórsdóttir, f. 15.04.1889 á Felli í Kollafirði í Strandasýslu, d. 14.07.1948 í Danmörku. Foreldrar: Arnór Árnason prestur í Hvammi í Laxárdal ytri og fyrri kona hans, Stefanía Sigríður Stefánsdóttir. Stefanía ólst upp hjá föður sínum og seinni konu hans, Ragnheiði Eggertsdóttur, en móður sína hafði hún misst er hún var fjögurra ára gömul. Sem ung stúlka var hún um skeið í Reykjavík og vann þar m.a. við afgreiðslustörf í verslun. Í Skagafirði starfaði Stefanía mikið í félagsmálum, lét félags- og menningarmál kvenna til sín taka. Hún gerðist félagi í Hinu skagfirska kvenfélagi og var virkur félagi til dauðadags. Hún var forstöðukona félagsins frá 1935-1942. Þegar kvenfélögin í sýslunni stofnuðu Samband skagfirskra kvenna, var hún kosin í stjórn sambandsins og átti þar sæti og var gjaldkeri til dauðadags. Á árunum 1945 og 1946 starfaði hún í nefnd ásamt annarri konu í sambandinu og þremur fulltrúum sýslunefndarinnar, sem gera skyldu tillögur um skólasetur fyrir væntanlegan húsmæðraskóla Skagafjarðarsýslu og fleira viðkomandi þeirri skólastofnun. Veturinn 1946 sat Stefanía kvennafund í Kaupmannahöfn ásamt frú Sigríði Magnússon, formanni Kvenfélagasambands Íslands. Stefanía veiktist skyndilega sumarið 1947 og leitaði sér lækninga bæði til Reykjavíkur og Norðurlanda, en án árangurs.
Maki: Sigurður Sigurðsson frá Vigur, sem m.a. var sýslumaður Skagfirðinga. Þau eignuðust níu börn.