Þetta er ein af sögunum af skrattanum og fylgjendum hans. Í þetta skiptið er veisla í neðribyggðum þar sem skrattinn gengur í skrokk á fylgjendum sínum. Sagan er öll hin undarlegasta og ekki allaf auðvelt að átta sig á hvað er að gerast, auk þess skiptir sögumaður úr þriðju yfir í fyrstu persónu fleirtölu.
Þar sem það vantar að minnsta kosti aftan á frásögnina getur verið að eitthvað samhengi fari þarna forgörðum.