Person

Eggert Einar Jónsson (1890-1951)

16. mars 1890 - 28. sept. 1951

Fæddur í Sölvanesi, sonur Jóns Péturssonar og Solveigar Eggertsdóttur á Nautabúi, þar sem Eggert ólst upp frá sjö ára aldri. ,,Eftir fermingu dvaldist Eggert á Breiðabólsstað í Vesturhópi og stundaði nám hjá Hálfdáni presti Guðjónssuni, síðar vígslubiskupi. 17 ára gamall tók Eggert að sér að safna hestum í Skagafirði til afnota við konungskomuna og þjóðhátíðina á Þingvöllum árið 1907. Var hann í konungsfylgdinni allan tímann og rak hestana norður að því loknu. Hjá Duus vann hann um sumarið og tókst að afla sér námseyris til dvalar í Verslunarskóla Íslands. Útskrifaðist þaðan vorið 1910 og hóf störf hjá föðurbróður sínum, Pálma Péturssyni, sem þá var kaupfélagsstjóri. Árið 1912 réðst Eggert í það nýkvongaður að kaupa allar eigur Poppsverslunar á Hofsósi og alla Hofstorfuna. Um var að ræða verslunarhús, íbúðarhús með sölubúð, kornvöruhús, vörugeymslu, sláturhús, þurrfiskhús, fjórar sjóðbúðir, fiskverkunarhús og svonefnt Ásgrímshús, ásamt öllum lóðarréttindum og hlunnindum, sem þessu fylgdu. Einnig keypti hann stórbýlið Hof á Höfðaströnd ásamt Hofsgerði, Háagerði, Ártúni, Hvammkoti, Naustum og Svínavöllum að viðbættu Garðshorni. Á Hofi dvaldist Eggert til ársins 1914 er hann fluttist til Reykjavíkur. Á þessum árum gerðist hann umboðsmaður fyrir breskan hestakaupmann og hélt því til ársins 1917, er ríkið tók í sínar hendur alla slíka sölu. Árið 1916 keypti Eggert Tungu við Suðurlandsbraut og rak þar kúabú. Ári síðar hafði hann einnig keypt Gufunes, Knútskot, Eiði og Geldinganes í Mosfellssveit ásamt því að reka einnig bú á Kálfatjörn á Vatnsleysuströnd. Einnig hafði hann á leigu jörðina Ósagerði í Ölfusi og stundaði heyskap í Borgarfirði. Árið 1919 keypti hann Reykhóla á Barðaströnd þar sem hann ætlaði að koma upp stóru hrossaræktarbúi. Sama ár hófst hann handa við að byggja 50 kúa fjós í Gufunesi. En um þetta leyti skall kreppan mikla á svo Eggert neyddist til að selja Reykhóla og Gufunes og var nú komin í töluverðar fjárhagskröggur. Árið 1922 hóf hann þó útgerð og rekstur íshúss í Innri-Njarðvík og keypti jörðina hálfa 1924. Á árunum 1922-1948 rak hann umfangsmikla útgerð og fiskverkun í Innri-Njarðvík og reisti þar hraðfrystihús, eitt það stærsta hér á landi á þessum tíma. Árin 1924-1931 var Eggert búsettur í Reykjavík en umsvif hans áttu sér engin hreppamörk. 1932 fluttist hann til Vestmannaeyja þar sem hann gerðist umboðsmaður Shell og stundaði þar eigin útgerð og stofnsetti m.a. eigin lifrarbræðslu. Rak síldarsöltun á Sauðárkróki árin 1930-1934, kom upp skipasmíðastöð í Innri-Njarðvík og var einn af stofnendum Sölumiðstöðvar hraðfrystihúsanna. Með tilkomu hersins seldi Eggert töluvert land undir flugvöll og vænkaðist fjárhagur hans þá nokkuð. Um þetta leyti keypti hann Kirkjubæina á Rangárvöllum og stofnaði þar hrossaræktarbú. Jafnframt var hann einn forvígismanna að stofnun Landssambands hestamanna 1949." Eggerti var jafnan lýst svo: ,,engum líkur að hvatleik sínum og áræði".
Eggert kvæntist Elínu Sigmundsdóttur frá Vindheimum, þau eignuðust tvær dætur.

Jón Pétursson (1867-1946) (3. júlí 1867 - 7. feb. 1946)

Pétur Jónsson (1892-1964) (06.04.1892-30.09.1964)

Jón Jónsson (1894-1966) (29.04.1894-30.05.1966)

Pálína Sigurveig Jónsdóttir (1904-1968) (26. des. 1904 - 18. sept. 1968)

Jórunn Jónsdóttir (1901-1976) (8. júní 1901 - 10. apríl 1976)

S00694

Héraðsskjalasafn Skagfirðinga (1947-)**

IS-HSk

Final

Hlutaskráning

09.05.2016 frumskráning í AtoM SFA
Lagfært 01.07.2020. R.H.

• íslenska

Skag.ævi. 1910-1950 III bls.41