"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Lúðvík Kemp var fæddur í Víkurgerði í Fáskrúðsfirði. Foreldrar hans voru Stefán Árnason bóndi á Ásunnarstöðum, og fyrsta kona hans, Helga Lúðvíksdóttir Kemp. Móðir hans var berklaveik og ólst hann upp hjá fósturforeldrum. Kemp lauk prófi frá Flensborgarskóla í Hafnarfirði 1909 og frá Verzlunarskóla Íslands 1911. Þá réðst hann norður í Skagafjörð. Kvæntist hann þar Elísabetu Stefánsdóttur frá Jórvík í Breiðdal árið 1912. Kemp var bóndi á Illugastöðum í Laxárdal 1914–1947 og jafnframt vegaverkstjóri. Síðan bjó hann á Akureyri í tvö ár en flutti þá til Skagastrandar þar sem hann stundaði skrifstofustörf í mörg ár. Kemp var landsþekktur hagyrðingur á sinni tíð en ekki þótti kveðskapur hans eiga við í fínni selskap.

Sonur Christian Hansen beykis og b. á Sauðá og k.h. Bjargar Jóhannesdóttur Hansen. Kristján lauk prófi frá Hólaskóla vorið 1907. Árið 1909 kvæntist hann Þóreyju Sigmundsdóttur og þau settust að á Sleðbrjót í Jökulsárhlíð árið 1910 en fluttust aftur til Sauðárkróks ári síðar og bjuggu þar til æviloka. Kristján tók við verkstjórastarfi hjá Vegagerð ríkisins um 1920 og sinnti því starfi til æviloka. Þá var hann allmörg haust verkstjóri við Sláturhús K.S. og kjötmatsmaður og sat um allmörg ár í stjórn félagsins. Hann var brunaliðastjóri og prófdómari við bifreiðapróf. Hann sat í skattanefnd Sauðárkróks um langt skeið, einnig lengi í forystuliði Framsóknarflokksins í Skagafirði og átti allmörg síðustu ár sæti í stjórn Framsóknarfélags Skagfirðinga. Kristján var listrænn og fékkst m.a. við að mála leiktjöld fyrir Leikfélag Sauðárkróks. Eins fóst hann við útskurð, skrautritun og við að teikna mannamyndir. Kristján var einn af stofnendum Bændakórs Skagfirðinga og söng einnig með Karlakór Sauðárkróks. Kristján og Þórey áttu eina kjördóttur, en hún var systurdóttir Kristjáns. Fyrir hjónaband eignaðist Kristján son með Guðrúnu Friðriksdóttur frá Hofi í Flateyjardal.