"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Sonur Björns Sveinssonar og Guðbjargar Jónsdóttur. Ólst upp með foreldrum sínum í Húnaþingi til 11 ára aldurs. Árið 1915 keypti Jón jörðina Þverárdal í Laxárdal fremri ásamt föður sínum. Sumarið 1919 kvæntist hann Finneyju Reginbaldsdóttur frá Látrum í Aðalvík. Árið 1921 keyptu ungu hjónin og faðir hans jörðina Sjávarborg í Borgarsveit og bjuggu þar til 1926 er Jón keypti Heiði í Gönguskörðum þar sem þau bjuggu í tíu ár. Árið 1936 fluttu þau til Sauðárkróks og keyptu fljótlega Hótel Tindastól þar sem þau ráku veitinga- og gistiþjónustu fram á árið 1941 er breska setuliðið krafðist afnota af húsinu. Í Skarðshreppi gegndi Jón ýmsum trúnaðarstörfum, sat í hreppsnefnd og sýslunefnd, var formaður búnaðarfélags og virðingarmaður fasteigna. Á Sauðárkróki starfaði Jón sem sláturhússtjóri hjá Sláturfélagi Skagfirðinga í 11 ár, sá um gæðamat og vigtun á ull og gærum hjá K.S., var stöðvarstjóri hjá Vörubílastöð Skagafjarðar í 18 ár, umboðsmaður fyrir Ölgerð Egils Skallagrímssonar í 34 ár og Líftryggingafélagið Andvöku í allmörg ár. Jón var einn af stofnendum Byggingarsamvinnufélags Sauðárkróks og Stangveiðifélags Sauðárkróks og formaður beggja félaga um tíma.
Jón og Finney eignuðust tvær dætur.

Sigurður Árni Björnsson, f. 22.05.1884 á Heiði í Gönguskörðum, d. 01.05.1964 í Reykjavík. Foreldrar: Björn Jónsson bóndi og hreppstjóri á Veðramóti og Þorbjörg Stefánsdóttir. Sigurður ólst upp á heimili foreldra sinna. Lauk búfræðiprófi frá Bændaskólanum á Hólum vorið 1904. Hóf þá störf hjá Ræktunarfélagi Norðurlands og vann sem verkstjóri við uppbyggingu Gróðrastöðvarinnar á Akureyri það sumar. Tók síðan ásamt bræðrum sínum við búrekstri á Veðramóti. Eftir giftingu árið 1912 tók Sigurður við 2/3 hlutum Veðramóts af föður sínum og tveimur árum síðar allri jörðinni. Sigurður tók allt frá æskuárum ötulan þátt í menningar- og félagslífi sveitar sinnar og héraðs. Hann var einn af stofnendum UMF Tindastóls 1907 og fyrsti formaður þess.Hann var um árabil í fremstu röð skagfirskra íþróttamanna. Sigurður var oddviti Skarðshrepps frá 1922, hreppstjóri og sýslunefndarmaður frá 1924, jafnframt formaður Búnaðarfélags og skólanefndar, allt þar til hann fluttist til Reykjavíkur. Þá var hann eftirlitsmaður með útflutningi hrossa frá Sauðárkróki. Hann sat í stjórnum Kaupfélags Skagfirðinga, Sláturfélags Skagfirðinga og Verslunarfélags Skagfirðinga. Hann stjórnaði málfundum í sýslufundarviku og var sjálfur mikill ræðumaður.
Maki: Sigurbjörg Guðmundsdóttir (1884-1973) frá Holti í Svínadal í A-Húnavatnssýlu. Þau eignuðust fimm börn. Árið 1934 seldu þau hjónin búið, fluttust til Reykjavíkur og keyptu sér hús við Fjólugötu. Þá höfðu þau nýlega eignast jörðina Kimbastaði í Borgarsveit í viðskiptum en seldu hana líka. Eftir ársdvöl í Reykjavík var Sigurður ráðinn í starf framfærslufulltrúa hjá Reykjavíkurbæ og gengdi því starfi til 1960, er hann tók við starfi yfirframfærslufulltrúa. Einnig gegndi hann ýmsum trúnaðarstörfum og átti m.a. sæti í Sáttanefnd Reykjavíkur um nokkrra ára skeið. Hann var sæmdur Riddarakrossi Fálkaorðunnar árið 1944.