Foreldrar hans voru hjónin Friðrik Hansen, kennari, vegavinnuverkstjóri, oddviti og ljóðskáld frá Sauðá við Sauðárkrók og Jósefína Erlendsdóttir Hansen, saumakona og klæðskeri frá Beinakeldu, Torfalækjarhreppi, A-Hún. ,,Erlendur ólst upp á Sauðárkróki og Stóru-Giljá í Húnavatnssýslu hjá móðurbræðrum sínum. Hann var kosinn f.h. Alþýðuflokksins í fyrstu bæjarstjórn Sauðárkróks í júlí 1947 og var bæjarfulltrúi 1947-1950, 1960-1962 og 1966-1974. Var einn af stofnendum Iðnsveinafélags Skagafjarðar 1965. Erlendur hlaut meistarabréf í rafvirkjun 1956 og rak eigið rafmagnsverkstæði til 1972. Stofnaði og rak ásamt Jóhönnu Lárentsínusdóttur sambýliskonu sinni saumastofuna Vöku frá 1972-1988 og þar í framhaldi fasteignafélagið Erlendur Hansen sf. Erlendur var mikill áhugamaður um sögu og menningu Skagafjarðar og Húnavatnssýsla. Hann safnaði bókum, handritum og ljósmyndum og hélt vandaðar skrár yfir þær. Hann var einnig vel hagorður eins og hann átti ætt til og er til fjöldi ljóða og lausavísna eftir hann."
Erlendur átti eina dóttur. Hann og Jóhanna áttu ekki börn saman en Jóhanna átti einn son fyrir.

Jónas Jónasson, f. 13.11.1879 á Tyrfingsstöðum á Kjálka, d. 22.08.1965 á Sauðárkróki. Foreldrar: Jónas Jónsson bóndi á Tyrfingsstöðum og kona hans Katrín Hinriksdóttir.
Jónas ólst upp með foreldrum sínum til 1891 en fór þá um vorið sem vikapiltur að Vindheimum til hjónanna Eyjólfs Jóhannessonar og Guðbjargar Sigurðardóttur (sem var hálfsystir móður hans). Hann gekk í Hólaskóla og lauk búnaðarprófi 1899 með góðan vitnisburð. Stundaði síðan landbúnaðarstörf á sumrum en barnakennslu á veturna. Bóndi í Grundarkoti 1903-1907, á Uppsölum 1907-1912, Vöglum 1912-1918, Óslandi 1918-1923 og Syðri-Höfdölum 1923-1936. Það ár seldi hann jörðina og fluttist til Sauðárkróks, þar sem hann byggði húsið að Freyjugötu 21 í félagi við dóttur sína og tengdason. Eftir flutninga þangað var hann hátt í tvo áratugi vörður mæðiveikivarna við Grundarstokksbrú. Hugur Jónasar mun hafa staðið til frekara náms í æsku en fjárhagsaðstæður komið í veg fyrir það. Hann kenndi snemma sjúkdóms sem fylgdi honum æ síðan en hann þjáðist af liðagigt. Jónas gaf sig lítt að félagsmálum en sat þó í hreppsnefnd flest árin sem hann bjó á Óslandi. Oft var Jónas fenginn til að tala á samkomum og var hann vel hagmæltur.
Maki: Anna Ingibjörg Jónsdóttir, f. 1871. Þau eignuðust þrjú börn.