Ferdinand Jónsson fæddist á Fornastöðum í Fnjóskadal í S-Þingeyjarsýslu. Foreldrar hans voru Hólmfríður Jónsdóttir og Jón Ferdinandsson sem bjuggu um tíma í Smiðsgerði en síðar í Þingeyjarsýslu. ,,Ferdinand var búfræðingur frá Hvanneyri. Kvæntist 1950 Þóreyju Kolbrúnu Indriðadóttur frá Skógum í Fnjóskadal. Hann tók við búskap á Birningsstöðum 1951 en áður hafði hann unnið í Vaglaskógi og um tíma hjá POB. Ferdinand fluttist til Akureyrar 1958 og réðst þá til Smjörlíkisgerðar KEA og vann meðan aldur leyfði." Ferdinand og Þórey eignuðust tvö börn.

Guðrún Jóna Dagbjartsdóttir var fædd í Neðri Hvestu í Ketildölum í Arnarfirði 8. júlí. 1921 og þar ólst hún upp. Ljósmóðir. Giftist Ingimundi Jónssyni á Brekku í Núpasveit í Norður-Þingeyjarsýslu, þau voru bændur í Brekku frá 1927 til 1982, þau eignuðust sjö börn.

Foreldrar: Jón Jónsson b. á Fornastöðum og k.h. Kristín Sigurðardóttir. Fór að Hólum í Hjaltadal í kringum árið 1903 til Þóru móðursystur sinnar og Sigurðar Sigurðssonar skólastjóra. Kvæntist Jóni Ferdinandssyni frá Þorleifsstöðum í Svarfaðardal árið 1914. Þau bjuggu í Smiðsgerði í Kolbeinsdal 1916-1919, síðan á bæjum í Þingeyjarsýslu. Hólmfríður var síðast búsett í Akureyri.

Indriði fæddist á Ytra-Fjalli í Aðaldal. Foreldrar hans voru Indriði Þórkelsson bóndi og oddviti og Kristín Sigurlaug Friðlaugsdóttir húsfreyja. Indriði stundaði nám í ensku og enskum bókmenntum í San Francisco og starfaði þar um tíma við múrverk og trésmíðar. Hann var bóndi á Grenjaðarstað í Aðaldal og einnig að hálfu í Aðalbóli í Aðaldal. Indriði var m.a. formaður Ættfræðifélags Íslands og í stjórn Félags Vestur - Íslendinga. Eftir hann liggja ýmis ritverk og eru þar kunnust Ættir Þingeyinga. Indriði var kvæntur Sólveigu Jónsdóttur húsfreyju. Þau eignuðust þrjú börn.

Foreldrar: Ferdinand Halldórsson b. á Þorleifsstöðum í Svarfaðardal og k.h. Sólveig Jónsdóttir. Síðar kvæntist móðir hans Guðmundi Péturssyni b. í Smiðsgerði. Haustið 1911 fór Jón í Hólaskóla og lauk þaðan búfræðiprófi vorið 1913 með fyrst einkunn. Árið 1914 kvæntist hann Hólmfríði Jónsdóttur frá Fornastöðum í Fnjóskadal, þau eignuðust sex börn og tóku eina fósturdóttur. Bóndi í Smiðsgerði í Kolbeinsdal 1916-1919, síðan í Þingeyjarsýslu.

Foreldrar: Guðmundur Stefánsson b. á Kirkjuhóli hjá Víðimýri og k.h. Guðbjörg Hannesdóttir. ,,Stefán fæddist þann 3. október árið 1853 á Kirkjuhóli í Skagafirði og var skírður Stefán Guðmundur Guðmundsson. Til fimmtán ára aldurs bjó Stefán í Skagafirði, en fluttist þá í Þingeyjarsýslu og starfaði þar sem vinnumaður. Hann bjó þar allt til þess er hann fluttist til Vesturheims með foreldrum sínum og systur árið 1873, þá að verða tvítugur. Í fimm ár bjó hann í Wisconsinfylki í Bandaríkjunum og kvæntist sama ár og hann flutti þaðan náfrænku sinni, Helgu Sigríði Jónsdóttur. Þau áttu saman átta börn, en sex þeirra komust upp. Næst bjó Stefán að Görðum í Norður-Dakóta, í tíu ár. Árið 1889 fluttist hann síðan til Albertafylkis í Kanada og bjó þar til dauðadags. Fyrstu ár Stefáns í Vesturheimi vann hann t.d. við járnbrautalagningu og skógarhögg en hætti því upp úr fertugu og einbeitti sér að búskapnum. Hann afrekaði það sem bóndi að nema land þrisvar og virðist hafa farist það vel úr hendi. Í Wisconsin kallaði Stefán sig Stefán Guðmundsson en í Dakóta var hann skrifaður Stefansson. Þetta leiddi til þess að bréf hans rugluðust við bréf annarra Stefanssona svo Stefán tók upp nafnið Stephan G. Stephansson sem hann varð þekktur undir. Fyrsta ljóðakver Stefáns var Úti á víðavangi sem kom út árið 1894. Ljóðabækur hans urðu fjölmargar, flestar gefnar út í Reykjavík. Eitthvað af lausamáli eftir hann birtist líka í íslensku blöðunum fyrir vestan. Meginverk hans verður að teljast Andvökur I-VI sem út kom á árunum 1909-1938. Andvökur draga nafn sitt af því að Klettafjallaskáldið, eins og Stefán er oft nefndur, átti erfitt með svefn í Vesturheimi og flest ljóð hans því samin á nóttunni."

Fædd og uppalin í Þingeyjarsýslu. Kvæntist Jóni Guðmundi Gunnlaugssyni frá Víðinesi, þau bjuggu á Hofi í Hjaltadal og eignuðust þrjú börn.