Sonur Nikódemusar Jónssonar og Valgerðar Jónsdóttur. Útgerðarmaður á Sauðárkróki. Kvæntist Pálmeyju Haraldsdóttur, þau eignuðust fimm börn.

Foreldrar: Þorsteinn Þorsteinsson og Guðlaug Baldvinsdóttir, Vík í Haganesvík. Sveinn var skipstjóri og hafnarvörður á Siglufirði og síðar hafnarvörður í Vestmannaeyjum.
Maki: Anna Júlíana Guðmundsdóttir frá Syðsta-Mói í Fljótum (1901-1985). Þau eignuðust þrjú börn.

Fæddur í Hafnarfirði. Foreldrar: Ögmundur Sigurðsson og fyrri kona hans Guðrún Sveinsdóttir en hún lést þegar Sveinn var á öðru ári. Giftist Ögmundur þá Guðbjörgu Kristjánsdóttur sem gekk Sveini í móðurstað. Sveinn varð gagnfræðingur aðeins fjórtán ára og stúdent fjórum árum síðar. Lauk guðfræðiprófi frá Háskóla Íslands árið 1920. Kenndi veturinn eftir við gagnfræðaskólann í Flensborg. Vígðist til Kálfholts í Holtum haustið 1921 og bjó þar í áratug en fluttist þá niður í Þykkvabæ. Bjó þar á nokkrum stöðum uns byggt var prestsetrið Kirkjuhvoll 1943. Þar bjó hann til haustsins 1969 er hann fluttist til Reykjavíkur og bjó þar til æviloka. Meðfram preststarfinu sinnti hann kennslu.
Maki 1: Helga Sigfúsdóttir frá Mælifelli. Eignuðust þau 4 börn.
Maki 2: Dagbjört Gísladóttir frá Suður-Nýjabæ í Þykkvabæ. Þau eignuðust 3 dætur.

Sonur Stefáns Guðmundssonar og Sigurlaugar Ólafsdóttur. Þau bjuggu fyrst um sinn að Giljum í Vesturdal en fluttu svo fyrst að Daufá en síðan í Litluhlíð. Þegar Sveinn var sex ára gamall lést faðir hans, vegna mikillar fátæktar var hann tekinn frá móður sinni níu ára gamall og þurfti að vinna fyrir sér á ýmsum bæjum eftir það. Árið 1908 fór hann sem vinnumaður í Tunguháls og kvæntist þar Guðrúnu Soffíu Þorleifsdóttur sem var þá búandi þar. Sveinn varð fljótt umsvifamestur í framförum og framkvæmdum bænda í Lýtingsstaðahreppi, bústofn hans var stór og ætíð fóðraður til mikilla afurða. Sveinn sinnti einnig ábyrgðar- og trúnaðarstörfum í sinni sveit , sat í hreppsnefnd, í stjórn búnaðarfélagsins, var forðagæslumaður og fjallskilastjóri. Árið 1938 fluttu þau hjónin til Akureyrar þar sem Sveinn vann fyrst við landbúnaðarstörf en síðar við skipaafgreiðslu Eimskips. Sveinn var stofnandi Landgræðslusjóðs Hofsafréttar og var slíkt einstakt framtak í þeirri tíð. Einnig stofnaði Sveinn sjóð til minningar um móður sína, Sigurlaugu Ólafsdóttur en tilgangur sjóðsins var ,,að styrkja fátækar, heilsulitlar eða barnamargar ekkjur í hreppnum". Sveinn og Guðrún eignuðust ekki börn en áttu einn fósturson.

Sonur Braga Sigurðarsonar vélsmiðs á Sauðárkróki og k.h. Sigurlaugar Sveinsdóttur.

Var húsmaður og lausamaður í Sléttuhlíð og á Höfðaströnd, Skag. Var í Mosfelli í Fagranessókn, Skag. 1860. Leigjandi á Keldum í Fellssókn, Skag. 1910. Ókvæntur. Oft nefndur sem síðasti förumaðurinn í Skagafirði.

Sonur Lilju Sigurðardóttur og Sveins Gíslasonar.

Alinn upp hjá Birni Gunnarssyni og Þóru Jónsdóttur á Kljáströnd við Grenivík. Verkamaður á Neskaupstað 1930. Síðar sjómaður og bankaritari á Akureyri.

Frá Stóru-Gröf á Langholti. Starfaði sem múrari.

Sveinn Vilhjálmur Pálsson, f. á Gili í Fljótum 15.08.1903, d. 28.07.1992. Foreldrar: Páll Arngrímsson bóndi í Hvammi í Fljótum og kona hans Ingveldur Hallgrímsdóttir. Sveinn ólst upp hjá foreldrum sínum, lengst af í Hólakoti en síðar í Hvammi. Þegar hann fékk aldur til fór hann til sjós og réri bæði fyrir fisk og hákarl úr Hraunakróki. Átti hann heimili í Hvammi þar til hann stofnaði heimili að Illugastöðum með sambýliskonu sinni. Hann var bóndi á Illugastöðum 1936-1939, á Sléttu 1940-1942 og aftur 1943-1971. Árið 1942-1943 voru þau Kristín í húsmennsku á Bjarnargili. Þá brugðu þau búi og fluttu til Reykjavíkur. Þau bjuggu fyrst í Hraunbænum en síðar á Bræðraborgarstíg. Síðustu árin voru þau á Dvalarheimili á Dalbraut í Kópavogi.

,,Sveinsína ólst upp hjá foreldrum sínum, Bergi Sveinssyni og Jóhönnu Sveinsdóttur, fyrst á Þorbrandsstöðum í Langadal, en fluttist síðan að Mánaskál á Laxárdal, er hún var þrettán ára gömul. Um tvítugsaldur brá hún sér til Reykjavíkur og sótti sauma- og hannyrðanámskeið hjá systrunum á Landakoti og vann þar jafnframt. Að því loknu fluttist hún heim í átthagana og dvaldis á Mánaskál allt þar til hún fluttist til Ingimundar Bjarnasonar járnsmiðs að Kirkjuskarði. Sveinsína var merkiskona á marga lund; mikil húsmóðir og sinnti félagsmálum af atorku og áhuga. Hún var formaður verkakvennafélagsins Öldunnar 1940-1941, starfaði lengi með kvenfélaginu og var um árabil ein af virkustu félögum leikfélagsins. Ásamt annasömum húsmóðurstörfum, vann hún um langt árabil þá vinnu sem til féll, bæði sláturhúss- og fiskvinnu. Hún var greind, glaðvær, góður félagi sem hvarvetna bar með sér hressandi blæ. Hún var ágætlega hagmælt og alltítt, að snjallar stökur hennar um menn og atvik á vinnustöðum flygju milli starfsfólksins og vektu kátínu. Sveinsína var meðalhá vexti og allþrekin, dökkhærð og brúneyg. Tengsl hennar við sveitina voru sterk. Hún hafði mikið yndi af að umgangast dýr og sinnti af alýð þeim blómum, sem uxu í garði hennar. Gestrisni hennar og greiðasemi var rómuð og gerði hú sér ekki mannamun með hreinlyndi og heillyndi fremur en bóndi hennar. Hún var virt kona, vinmörg og höfðingleg." Ingimundur og Sveinsína eignuðust fjórar dætur.

Sverrir Björnsson, húsasmíðameistari, fæddist á Halldórsstöðum á Langholti í Skagafirði 31. desember 1935. Foreldrar hans voru Björn Gíslason, bóndi og smiður í Reykjahlíð í Varmahlíð og Hallfríður Þorsteinsdóttir. Eiginkona Sverris er Guðný Eyjólfsdóttir (1937-) frá Reykjavík, þau eignuðust fimm börn. ,,Sverrir ólst upp í Skagafirði, á Halldórsstöðum, í Geitagerði og Stóru-Seylu þar til foreldrar hans byggðu Reykjahlíð 1948 á landskika úr Reykjarhóli. Skólaganga Sverris hófst í farskóla í Húsey. Hann fór í Gagnfræðaskólann á Sauðárkróki og lærði síðan trésmíðar í Iðnskólanum á Sauðárkróki. Þaðan lá leiðin til Reykjavíkur í starfsnám þar sem hann lauk sveinsprófi í trésmíði. Í Reykjavík kynntist hann konu sinni. Sverrir og Guðný bjuggu sín fyrstu búskaparár í Reykjavík, en fluttu til Sauðárkróks 1961 og hafa búið þar síðan. Sverrir vann við trésmíðar alla tíð þar til hann lét af störfum vegna aldurs. Fljótlega fór hann að vinna sjálfstætt með mági sínum en saman ráku þeir trésmíðaverkstæði. Um 1970 hóf hann störf hjá Trésmiðjunni Borg, gerðist litlu síðar hluthafi í fyrirtækinu og vann þar sem húsasmíðameistari til starfsloka. Sverrir var meðlimur í ýmsum kórum í gegnum tíðina, m.a. Karlakór Sauðárkróks, Kirkjukór Sauðárkróks og síðustu árin Kór eldri borgara. Hann var einnig meðlimur í Lionsklúbbi Sauðárkróks í áratugi."

Sverrir Sigurðsson Svavarsson fæddist 24. nóvember 1934 á Sauðárkróki. Foreldrar hans voru hjónin Svavar Sigpétur Guðmundsson og Sigurbjörg Ögmundsdóttir. ,,Sverrir ólst upp á Sauðárkróki og sem unglingur vann hann nokkur sumur í Varmahlíð, hjá Lindemann, sem rak þar hótel og bensínsölu. 18 ára að aldri fór hann að vinna á Keflavíkurflugvelli og síðan hjá Ísbirninum í Reykjavík og fleiri fyrirtækjum þar. Árið 1956 flutti hann aftur til Sauðárkróks og starfaði hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, m.a. í gömlu Gránu, Mjólkursamlagi KS og fleiri deildum Kaupfélagsins um árabil. Hann starfaði sem póstafgreiðslumaður hjá Pósti og síma allmörg ár áður en hann gerðist kirkjuvörður og útfararstjóri við Sauðárkrókskirkju. Eftir að hann hætti störfum vegna aldurs hafði hann ásamt Sigrúnu eiginkonu sinni umsjón með föndri eldri borgara í Safnaðarheimili Sauðárkrókskirkju. Hann var einn af stofnfélögum Kiwanisklúbbsins Drangeyjar á Sauðárkróki og var virkur félagi til dauðadags. Hann var góður söngmaður og starfaði með Karlakór Sauðárkróks í mörg ár og einnig Kirkjukór Glaumbæjarsóknar. Hann var til margra ára félagi í Leikfélagi Sauðárkróks og Hestamannafélaginu Léttfeta á Sauðárkróki."
Sverrir var tvíkvæntur. Hinn 5. júní 1955 kvæntist hann Sigurlín Ester Magnúsdóttur, þau skildu, eignuðust þau þrjá syni. Hinn 17. júní 1967 kvæntist Sverrir Sigrúnu Gíslu Halldórsdóttur frá Halldórsstöðum í Skagafirði, þau eignuðust þau tvö börn.

Sonur Sverris Björnssonar húsasmíðameistara á Sauðárkróki og k.h. Guðnýjar Eyjólfsdóttur.

Húsasmíðameistari eigandi rammaverkstæðis á Sauðárkróki.

"Hinn 4. maí 1872 var gefin út tilskipun um sveitarstjórn á Íslandi. Þá komust amtsráð, sýslunefndir og hreppsnefndir á laggirnar...Sýslunefnd skipuðu að öllum jafnaði 6-10 fulltrúar, kosnir af sveitarfélögum. Ef hreppar voru fleiri en tíu í sýslu, skipuðu nefndarmenn hinna fjölmennari föst sæti í sýslunefnd, en hinir fámennari hreppar skiptust á sýslunefndarmönnum..."
Á "þjóðhátíðinni á Reynistað" sem svo hefur verið nefnd og haldin í Espihólsstofu Eggerts Briem í júlí 1974 voru mörg þjóðþrifamál rædd og hófst í kjölfarið mikil vakningaralda sem hreif með sér unga sem aldna. Samgöngumál voru þar ofarlega á baugi og fór það svo að bættar samgöngur, einkum brúarsmíð, voru efst á málaskrá sýlsunefndar um áratugaskeið.
Eggert Briem kvaddi til fyrsta sýslunefndarfundar Skagfirðinga 8. október 1874 og voru þangað mættir fulltrúar 7 hreppa. Til ársins 1897 voru hreppar sýslunnar 12 . Ákveðið var að þeir fulltrúar þeirra tveggja hreppa sem ekki áttu sæti í nefndinni hverju sinni skyldu mega vera viðstaddir fundi og hafa þar málfrelsi. Var reynt að halda fundina sem næst miðbiki sýslunnar. Sýslunefnd starfaði til ársins 1988.

Theodóra Guðmundsdóttir, síðar Thoroddsen, f. á Kvennabrekku í Dölum. Árið 1884 giftist hún Skúla Thoroddsen, sýslumanni og alþingismanni. Þau bjuggu fyrst á Ísafirði en síðan í nokkur ár á Bessastöðum á Álftanesi, þar til þau fluttust til Reykjavíkur árið 1908, en þar átti Theodóra heima upp frá því. Þau Theodóra og Skúli eignuðust þrettán börn. Af þeim náðu tólf fullorðins aldri. Skúli lést árið 1916 og nokkrum árum síðar tveir synir þeirra með stuttu millibili. Theodóra Thoroddsen var virk í bókmennta- og menningarlífi Reykjavíkur og hafði mikinn áhuga á þjóðmálum, einkum þeim sem lutu að kvenréttindum. Hún var í Lestrarfélagi kvenna Reykjavíkur og las upp ljóð og frásagnir eftir sig á fundum. Fyrstu verk hennar birtust í Mánaðarritinu, sem var handritað og gekk á milli félagskvenna. Hún samdi merka vísnaþætti um hlut kvenna í íslenskum bókmenntum og birtist sá fyrsti í Skírni árið 1913. Þar fjallaði hún m.a. um aðstöðu kvenna til ritstarfa. Sjálf fór Theodóra ekki að sinna ritstörfum að marki fyrr en um miðjan aldur. Hún var vel menntuð á sviði þjóðfræða, skrásetti þjóðsögur og safnaði lausavísum, samdi ritgerð um íslenska þjóðtrú og þýddi á íslensku norskar og færeyskar þjóðsögur. Hún skrifaði smásögur og sagnaþætti, orti kvæði og stökur, en þekktust er hún fyrir þulur sínar. Þær fyrstu birtust í Skírni árið 1914 ásamt formála eftir Theodóru um þulur sem skáldskapartegund. Þulur komu út árið 1916 og í annarri útgáfu með viðbótum árið 1938. Sú útgáfa hefur verið endurprentuð nokkrum sinnum. Ritsafn Theodóru kom út árið 1960 í útgáfu Sigurðar Nordals.

Theodore fæddist í Seattle í USA 1926, hann átti íslenska móður og danskan föður. Hann missti móður sína á unga aldri. Var við nám í The University of Washington, Seattle árin 1949, 1950 og 1952 og er með eftirfarandi gráður þaðan, B.S., M.S. og Ph. D. (efnaverkfræðingur). Theodore tók miklu ástfóstri við Ísland og gaf Íslendingum vísindabókasafn, einnig færði hann Landsbókasafni Íslands veglega bókagjöf úr einkasafni sínu.

,,Fornleifafræðingur og var þjóðminjavörður 1968-2000. Þór lauk stúdentsprófi frá MR 1958 og fil.kand.-prófi í fornleifa- og þjóðháttafræði frá Uppsalaháskóla 1963. Hann gerðist síðan safnvörður við Þjóðminjasafn Íslands árið 1964 og gegndi því starfi til 1968 en tók þá við embætti þjóðminjavarðar. Því embætti gegndi hann þar til hann lét af störfum árið 2000. Þór gegndi einnig fjölda trúnaðarstarfa, var meðal annars formaður húsafriðunarnefndar um 20 ára skeið, var í stjórn Hins íslenska fornleifafélags frá 1967 og formaður þess frá 1993, í stjórn Stofnunar Árna Magnússonar um skeið og formaður Íslandsdeildar Sambannds norrænna safnmanna 1968-2000."

Foreldrar: Thor Jensen og Margrét Þ. Kristjánsdóttir. Stúdent 1922 og lauk lögfræðiprófi við Háskóla Íslands 1926. Stundaði framhaldsnám í hagfræði í Cambridge og París og einnig um skeið á Spáni og í Portúgal. Framkvæmdastjóri hjá Kveldúlfi hf., forstjóri Sölusambands Íslenskra fiskframleiðenda. Skipaður aðalræðismaður Íslands í Bandaríkjunum 1941 og ambassador þar 1955. Einnig sendiherra Íslands í mörgum öðrum ríkjum vestan hafs. Var alþingsmaður Snæfellinga 1933-1941. Maki: Ágústa Ingólfsdóttir. Þau eignuðust þrjú börn.

Þór starfar sem Sviðs- og Minjavörður Suðurnesja. Hann er fornleifafræðingur að mennt.

Þóra Björg Guðmundsdóttir, f. 29.12.1940.
Foreldrar: Elín Jóhannesdóttir og Guðmundur Marinó Ingjaldsson (1912-1979).
Móðursystir: Hólmfríður Jóhannesdóttir sem bjó á Sauðárkróki.

Þóra Elfa er framhaldsskólakennari að mennt. Setjari. Búsett í Kópavogi.

Fædd og uppalin í Reykjavík. Kvæntist Sigurði Pálssyni héraðslækni á Sauðárkróki. Fluttist til Reykjavíkur eftir andlát hans 1910 og bjó þar síðan. Þóra og Sigurður eignuðust tvö börn.

Þóra Helgadóttir fæddist í Merkigarði 11. apríl 1924. Hún ólst upp hjá foreldrum sínum. Þóra var 14 ára þegar móðir hennar dó, hún tók þá fljótlega við heimilishaldi í Merkigarði og sá um heimilið fyrst fyrir föður sinn og síðan fyrir Arnljót bróður sinn. Þóra fór í Húsmæðraskólann á Blönduósi um tvítugt og var þar í einn vetur. Þóra eignaðist einn son, Sigurð Helga Þorsteinsson, rafvirkjameistara í Skagafirði. Árið 1991 flutti Þóra á Sauðárkrók og hélt heimili fyrir Sigurð son sinn þar til hann andaðist.

Var í Ölvaðsholti, Hraungerðissókn, Árn. 1845, flutti þangað með foreldrum frá Efra-Geldingaholti 1844. Fór 1847 frá Ölvaðsholti að Hæli í Gnúpverjahreppi. Húsfreyja í Ártúni, Gufunessókn 1859. Vinnukona í Breiðholti, Reykjavíkursókn, Gull. 1860. Vinnukona í Útkoti í Garðasókn sumarið 1862. Vinnukona Guðmundar Guðmundssonar á Hóli í Garðasókn, Gull frá um 1863-68 og eignaðist með honum a.m.k. 4 börn. Vinnukona á Lambastöðum, Reykjavíkur/Seltjarnarnessókn 1870. Vinnukona á Lambastöðum, Reykjavík 1880. Fluttist til Skagafjarðar með dætrum sínum Margréti Þormóðsdóttur og Jónu Guðmundsdóttur 1881. Var á Mælifellsá, Mælifellssókn, Skag. 1890. Tökukona í Ríp, Rípursókn, Skag. 1901. Var í Bjarnarhöfn, Bjarnarhafnarsókn, Snæf. 1910. Var í Ágústshúsi, Stykkishólmi, Snæf. 1920. Fylgdi Jóni Ólafi Guðsteini Eyjólfssyni, barnabarni sínu, yfir á Snæfellsnesið.

Foreldrar: Jón Jónatansson b. á Höfða á Höfðaströnd og k.h. Rannveig Sigríður Espólín Hákonardóttir. Fór úr Skagafirði austur í Mjóafjörð með móður sinni árið 1883. Kvæntist Birni Gunnarssyni frá Höfða við Eyjafjörð, þau fluttust síðar til Norðfjarðar.

Dóttir Jóns Sigurðssonar b. og smiðs í Stóragerði í Óslandshlíð og k.h. Níelsínu Soffíu Kristjánsdóttur. Kvæntist Friðriki V. Guðmundssyni b. á Höfða á Höfðaströnd, Þóra lést þar af barnsförum.

Um kirkjur

Þóra fæddist á Sauðárkróki 18. júlí 1913.
Húsfreyja í Reykjavík og síðast búsett þar.
Maður hennar var Pétur Gunnarsson (1911-1973).

Foreldrar: Stefán Rósantsson og Helga Guðmundsdóttir á Gilhaga. Rósa ólst upp í stórum systkinahóp á Gilhaga. Ung gegndi hún húsmóðurhlutverkinu á bænum í veikindum móður sinnar. Rósa átti heimili að Gilhaga uns hún fluttist að Reykjum. Rósa gekk tvo vetur í skóla á Löngumýri, 1957-1959, og kenndi síðar vélprjón við skólann. Hún vann m.a. í mötuneyti Steinsstaðaskóla. Þá var hún lengi húsvörður í Félagsheimilinu Miðgarði. Hún var listfeng og handlaginn og saumaði m.a. altarisdúk í Reykjakirkju. Hún söng í kirkjukór Reykjakirkju og tók virkan þátt í hvers konar menningar- og líknarmálum, m.a. starfi Kvenfélags Lýtingsstaðahrepps. Maki: Indriði Jóhannesson. Þau eignuðust ekki börn.

Foreldrar hennar voru Sigurður Jónsson, skáld og bóndi á Arnarvatni og k.h. Sólveig Hólmfríður Pétursdóttir. Þóra giftist Jóni Kristjánssyni, bónda og starfsmanni Kísiliðjunnar hf. ,,Þóra var húsfreyja á stóru heimili á Arnarvatni í hálfa öld þar sem hún gekk í öll störf, innan heimilis sem utan. Þóra söng í kirkjukór Skútustaðakirkju frá 1946 og sá um bréfhirðingu á Arnarvatni í aldarþriðjung."

Þóra fæddist á Gili í Borgarsveit. Faðir: Þorsteinn Pétursson bóndi á Gili, Mið-Grund og síðast í Grundargerði. Móðir/eiginkona Þorsteins: Ingiríður Eiríksdóttir.
Þóra ólst upp hjá foreldrum sínum og vann, með hléum, í búi þeirra í Grundargerði þar til faðir hennar lést árið 1838. Var vinnukona hjá móður sinni á sama stað 1836-37 og hjá Eiríki bróður sínum á sama stað. Bjó hún sjáf í Grundargerði 1842-54 og gerðist svo vinnukona á sama stað frá 1854 til æviloka.
Þóra hafði lítið bú en virðist hafa komist þokkalega af. Hún var ógift en eignaðist tvö börn.
Barnsfaðir 1: Páll Sigfússon bóndi á Miklahóli í Viðvíkursveit og Litlabæ í Blönduhlíð (f. 1800): Lilja (f. 1830). Sögusagnir voru samt til um að Ari Arason á Flugumýri væri réttur faðir barnsins.
Barnsfaðir 2: Þorleifur Einarsson (1788-?): Stefán (f. 1839).

Þóranna Pálmadóttir, f. 18.03.1889, d. 11.03.1951 í Reykjavík. Foreldrar: Pálmi Þóroddsson og Anna Jónsdóttir.
Maki: Pétur Pétursson, f. 07.09.1872, bókhaldari á Sauðárkróki. Þau eignuðust fimm börn og náðu fjögur þeirra fullorðinsaldri. Þau bjuggu á Sauðárkróki til 1914 en þá fluttust þau til Akureyrar þar sem Pétur rak eigin verslun og útgerð.

,,Þórarinn Guðmundsson var fiðluleikari og tónskáld. Þórarinn var fyrsti Íslendingurinn til að ljúka prófi í fiðluleik við erlendan skóla, en árið 1913 lauk hann prófi frá Tónlistarháskólanum í Kaupmannahöfn og stundaði síðar framhaldsnám í Þýskalandi. Þórarinn kenndi fiðluleik um langt skeið en hann var fyrsti formaður og stjórnandi Hljómsveitar Reykjavíkur 1921. Árið 1930 varð hann starfsmaður Ríkisútvarpsins og var lengi stjórnandi hljómsveitar þess. Hann stofnaði Félag Íslenskra tónlistarmanna árið 1939 og var formaður þess fyrstu árin. Síðustu starfsár sín lék Þórarinn með Sinfóníuhljómsveit Íslands eða þar til hann náði eftirlaunaaldri."

Foreldrar: Jóhann Eyjólfsson og Ingibjörg Guðjónsdóttir. Fæddur á Skíðastöðum Laxárdal ytri, sex vikna komið í fóstur til Markúsar Arasonar og Ragnheiðar Eggertsdóttur sem bjuggu þá á Herjólfsstöðum, svo í Holtsmúla á Langholti, að Eyhildarholti í Hegranesi og að lokum á Ríp í Hegranesi. Saman áttu þau ekki börn en ólu Þórarinn upp og voru hjá honum til æviloka. Þórarinn kvæntist árið 1918 Ólöfu Guðmundsdóttur frá Ási í Hegranesi og það sama ár hófu þau búskap á Ríp og bjuggu þar óslitið til 1980 eða í 62 ár samfleytt, þau eignuðust tíu börn.

Þórarinn Jónasson, f. 08.03.1910 í Hróarsdal. Foreldrar: Jónas Jónsson bóndi og smáskammtalæknir og þriðja kona hans Lilja Jónsdóttir. Þórarinn ólst upp hjá foreldrum sínum og systkinum í Hróarsdal. Árið 1936 tók hann formlega við búi þar ásamt bræðrum sínum Páli og Sigurði en þeir höfðu lengi ásamt Leó eldri bróður þeirra, sinnt öllum búrekstri í nafni foreldra sinna. Á þessum árum sótti Þórarinn talsvert vinnu út frá heimili sínu, allt þar til hann gifti sig árið 1949. Vann hann m.a. við símalagnir hjá Þórði Sighvats, húsbyggingar hjá Ólafi Eiríkssyni mági sínum og bræðrum sínum Sigurði og Páli. Komu þeir m.a. að byggingu Steinstaðaskóla. Eftir það fór hann víða og setti upp útvarp á bæjum og síðar vindrafstöðvar.
Þórarinn gegndi fjölda trúnaðarstarfa fyrir sveit sína. Sat ég hreppsnefnd 1954-1966 og 1974-1978. Var bæði varamaður og aðalmaður í sýslunefnd um tíma, hreppstjóri 1955-1956, sat í skattanefnd, skólanefnd og stjórn Búnaðarfélags Rípurherepps ásamt fleiru. Maki: Anna Sigurjónsdóttir frá Nautabúi í Hjaltadal. Þau eignuðust tvær dætur og dó Anna frá þeim ungum. Eftir það tók Sigurbjörg Gunnarsdóttir við heimilishaldi innanbæjar þar til hún lést 1964.

Fæddist að Hóli í Sæmundarhlíð. Heimildum ber ekki saman um fæðingarár. Skagfirskar æviskrár segja að hann hafi fæðst 20. nóvember 1962 en í Íslendingabók er hann talinn hafa fæðst árið 1863. Þórarinn var búfræðingur frá Hólum. Kvæntur Sigríði Þorleifsdóttur (1864-1949). Þau fluttu vestur til Winnipeg í Manitoba árið 1887. Þórarinn fór niður um ís á Winnipegvatni og drukknaði í desember 1890.

Fæddur í Geitagerði í Skagafirði 6. febrúar 1870, dáinn 5. september 1944. Foreldrar: Jón Þórarinsson bóndi þar og kona hans Margrét Jóhannsdóttir húsmóðir. Faðir Hermanns Þórarinssonar varaþingmanns. Lauk Búfræðiprófi frá Hólum 1890. Kennari við Hólaskóla 1893–1896. Bústjóri á Hjaltabakka 1896–1899, síðan bóndi þar til æviloka. Sáttamaður í héraði yfir 30 ár, formaður sáttanefndar frá 1937. Hreppstjóri frá 1906 til æviloka. Oddviti Torfalækjarhrepps frá því um aldamót til 1920. Í fræðslunefnd 1908–1930, lengst af formaður. Í stjórn Kvennaskólans á Blönduósi rúm 30 ár, formaður skólastjórnar frá 1920 til æviloka. Yfirskoðunarmaður landsreikninganna 1926. Skipaður 1927 í yfirfasteignamatsnefnd. Kosinn 1927 í milliþinganefnd í landbúnaðarmálum. Konungkjörinn alþingismaður 1905–1908, alþingismaður Húnvetninga 1911–1913 og 1916–1923, alþingismaður Vestur-Húnvetninga 1923–1927 (Heimastjórnarflokkurinn, Sambandsflokkurinn, Bændaflokkurinn eldri, Heimastjórnarflokkurinn, Utanflokkabandalagið, Sparnaðarbandalagið, Borgaraflokkurinn eldri, Íhaldsflokkurinn). Sagði af sér þingmennsku 1908. Varaforseti sameinaðs þings 1924–1926.

Símritari í Reykjavík.

Þórarinn Magnússon er fæddur 13. október 1819 í Presthvammi þar sem foreldrar hans þá bjuggu. Faðir: Magnús Ásmundsson (1787-1843) bóndi og hreppstjóri á Halldórsstöðum í Laxárdal, Suður-Þingeyjarsýslu og víðar. Móðir: Sigríður Þórarinsdóttir (1794-1862), húsfreyja á Halldórsstöðum og víðar.
Þórarinn ólst upp hjá foreldrum sínum til tvítugs en þá fer hann frá Halldórsstöðum og að Grenjaðarstað þar sem hann var „meðalasveinn“ séra Jóns Jónssonar sem fékkst við lækningar. Þórarinn dvaldi í fjögur ár á Grenjaðarstað og lagði þar stund á nám í skrift, reikningi, dönsku og fleira. Guðrún Jónsdóttir (1821-1886) frá Hóli í Sæmundarhlíð (systir Jóns Jónssonar hreppstjóra á Hóli) dvaldi á sama tíma á Grenjaðarstað en hún var frænka séra Jóns. Svo fór að Guðrún og Þórarinn giftust 6. Júní 1842. Svaramenn þeirra voru Magnús Ásmundsson, faðir Þórarins og Þorleifur Bjarnason bóndi í Vík í Sæmundarhlíð, stjúpi Guðrúnar.
Árið 1843 fluttu Guðrún og Þórarinn að Bessastöðum í Sæmundarhlíð en hún hefur líklega erft jörðina eftir Jón Oddsson afa sinn. Þar bjuggu þau til ársins 1849 er þau fluttu að Halldórsstöðum í Laxárdal. Þegar þau bjuggu á Bessastöðum var Sigríður systir Þórarins send þangað til dvalar en hún hafði eignast barn í lausaleik. Svo fór að Sigríður og Jón Jónsson, albróðir Guðrúnar, giftust. Önnur systir Þórarins, Hólmfríður Magnúsdóttir, giftist svo Bjarna Þorleifssyni í Vík í Sæmundarhlíð en hann var hálfbróðir (sammæðra) Guðrúnar konu Þórarins. Tengsl og samneyti milli þessara tveggja ætta var því mikill.
Þórarinn og Guðrún eignuðust 7 börn sem komust á legg.
Þórarinn dó á Halldórsstöðum þann 18. Júní 1878.