Dóttir Helgu Pálsdóttur Biering og Hilmars Biering.

25. ágúst 1895 var haldinn kvennafundur á Sauðárkróki og ákveðið að stofna til félagsskapar á meðal skagfirskra kvenna. 15 konur mættu á fundinn. Meginhlutverk var að stuðla að auknum réttindum og menningu kvenna. Á aðalfundi 1950 var samþykkt að breyta nafni félagsins í Kvenfélag Sauðárkróks.

Árið 1895. 25. ágúst var fundur haldinn á Sauðárkrók samkvæmt fundaraboði frá nokkrum konum þar er komið höfðu sér saman um að stofna félag meðal skagfirska kvenna. Á fundinn mættu 15 konur. Fundinn setti Margrét Guðmundsdóttir og skýrði tilgang hans og var hún síðan kosin til að stýra fundinum. Lagði hún fram frumvarp til laga í 13 greinum, sem var samþykkt eftir nokkra umræðu. Tilgangur félagsins segir í 2. gr laga þess, hann er að styðja að því að réttindi og menning kvenna aukist, einnig vill það styrkja allt það sem að þess áliti horfir til samra framfara. Félagið lætur halda fyrirlestur um það efni er því þykir best henta þá er það getur því viðkomið. Stjórn var kosin og Margét Guðmundsdóttir forseti, Ólöf Hallgímsdóttir gjaldkeri, Líney Sigurjónsdóttir skrifari. Á fundinum var ákveðið að kaupa gjörðabók til fundarhalds, næsti fundur var haldin 1. des. 1895 í barnaskólanum á Sauðárkróki. Allar bækurnar sem eru hér í þessu safni segja þá miklu sögu til líkna og mannúðarmála sem þessar konur skópu og gáfu af sér til samfélagsins. Í síðustu bókinn 1942 kemur fram að félagskonur eru nú 42 og á síðasta skráða fund í þessu safni er skráður 3. feb. 1953, og e haldinn á efri hæð bakarísins þar mættu 28 konur og þar var meðal annars kosning fulltrúa í stjórn h/f félagsheimilisins Bifröst, kosin Jórunn Hannesdóttir og til vara Sigríður Auðuns og tveggja fulltrúa til að sitja aðalfundi þess, kosnar Sigríður Auðuns og Jóhanna Þorsteinsdóttir. Ýmislegt annað koma fram á þessum fundi en eftir fundinn skemmtu konur sér með sameiginlegri kaffidrykkju, söng og hljóðfæraslætti. Að því loknu var sest við spil og spilað til miðnættis. Hver framvinda félagsins er eftir þetta kemur ekki fram í þessum gögnum. (Gögn skráð úr fundagerðabókum félagsins )

,,Hið íslenska bókmenntafélag var stofnað árið 1816 og hefur starfað óslitið síðan. Það tók við hlutverki Hins íslenzka lærdómslistafélags sem stofnað hafði verið 1779, en starfsemi þess lá niðri um þær mundir sem Bókmenntafélagið var stofnað. Voru félögin formlega sameinuð árið 1818. Þess eru fá dæmi meðal annarra þjóða og einsdæmi hér á landi að frjálst félag geti státað af slíkri hefð. Stofnun þess olli á sínum tíma þáttaskilum í viðhorfi manna til íslenskrar tungu og bókmennta síðari alda."

Hestamannafélagið Stormur var stofnað á Hofsósi 31.10.1974. Fyrsti formaður þess var Friðbjörn Þórhallsson. Á framhaldsaðalfundi félagsins 14.02.1984 var samþykkt nafnabreyting á félaginu en sú ákvörðun var tilkomin vegna inngöngu í Landssamband hestamanna. Þann 28.02.1984 var svo haldinn fyrsti stjórnarfundur félagsins undir nýju nafni. Starfssvæði félagsins var lengst af út að austan í Skagafirði. Þann 16.02.2016 voru þrjú hestamannafélög í Skagafirði, Svaði, Léttfeti og Stígandi sameinuð í hestamannafélagið Skagfirðing.

Samkvæmt fundargjörðabók segir að þann 2.10.1974 hafi Gísli Kristjánssson, oddviti Hofsóshrepps boðað hrossaeigendur í Hofsóshreppi til fundar í félagsheimilinu Höfðaborg. Mættir voru 8 hrossaeigendur og skýrði oddviti frá því vandamáli sem skapast hefur í þorpinu vegna hrossa sem þar ganga laus og sagði úrbætur mjög nauðsynlegar og þar sem engin félagasamtök væru til væri mjög æskilegt að stofna hestamannafélag þá yrðu þessi mál leyst og skipulögð á félagslegum grundvelli. Sýndur var á fundinum uppdráttur af fyrirhuguðu gripahúsahverfi í landi hreppsins hjá Hofsgerði. Máli þessu skildi hraðað sem hægt væri. Mætt voru auk oddvita. Jóhannes Pálsson, Sveinn Einarsson, Snorri Jónssson. Friðbjörn Þórhallsson, Pétur Olafsson, Gunnar Baldvinsson, Sigursteinn Guðlaugsson og Margrét Kristjánsdóttir.
Hlé kemur í ritun bókar frá 1976 til 1984.
Í fundagerð 14.02.1984 sem er framhaldsfundur frá 13.02 þá eru kynnt drög af lögum félasins og þar kom fram að breyta ætti nafni félagsins vegna væntanlegrar inngöngu í L.H og gerði tillögu að félagið heiti Svaði. ( skráð úr fundagjörðabók 28.12.2023 LVJ )

Árið 1945 síðasta vetrardag var haldin að Varmahlíð stofnfundur til hestamannfélags í Skagafirði. Forgöngu menn að stofnun þessa félags voru þeir Sigurður Óskarsson bóndi, Krossanesi,og Sigurjón Jónasson bóndi, Syðra - Skörðugili. Sigurjón setti fundinn og nefndi til fundarstjóra Gunnar Björnsson, Víðimýri og fundarritara Gunnar Gíslason, Glaumbæ. Sigurjón Jónasson tók fyrst til máls og lýsti hann með nokkrum orðum hvað fyrir þeim Sigurði í Krossanesi og sér vekti með því að beita sér fyrir stofnun þessa félags. Hann taldi að fyrst og fremst ætti það að vera markmið félagsins að auka veg og gengi skagfirska reiðhestsins. Á fundinum voru 18 menn sem samþykktu stofnun félagsins. (Segir í fyrstu fundagerðabók félagsins, hér Item 1).
Hestamannafélagið Skagfirðingur var stofnað á Sauðárkróki 16. febrúar 2016. Félagið varð til við sameiningu þriggja Hestamannafélaga Léttfeta, Stíganda og Svaða.
Félagssvæðið er Skagafjörður .

Hestamannafélagið Léttfeti var stofnað árið 1933. Starfssvæði félagsins var Sauðárkrókur og nágrenni. Árið 2016 voru hestamannafélögin Léttfeti, Stígandi og Svaði sameinuð í eitt félag sem fékk nafnið Hestamannafélagið Skagfirðingur.

Foreldrar: Sveinn Gunnarsson b. á Mælifellsá og k.h. Margrét Þórunn Árnadóttir. Útskrifaðist frá Kvennaskólanum á Blönduósi árið 1921 og hóf sama ár barnakennslu í Lýtingsstaðahreppi. Árið 1929 eignaðist hún hluta í jörðinni Ytri-Mælifellsá og hóf þar búskap ásamt Steinunni systur sinni og Sveini manni hennar. Árið 1936 útskrifaðist Herselía frá Kennaraskóla Íslands, stundaði forfallakennslu í Reykjavík til ársins 1941, er hún var settur kennari í Ásahreppi í Holtum. Árið 1942 kom hún aftur í Skagafjörð og var skipuð skólastjóri í Lýtingsstaðahreppi og gegndi því starfi til 1965. Hún var til heimilis í Steinsstaðaskóla 1948-1965. Herselía lagði lið öllum þeim framfara-, framkvæmda-, og félagsmálum sem í umræðunni voru á þessum tíma. Hún stofnaði barnastúku og stjórnaði henni í 23 ár, var virkur félagi í kvenfélagi hreppsins og sömuleiðis í ungmennafélaginu. Árið 1972 var gefin út eftir hana smásagnasafnið Varasöm er veröldin. Síðar gaf hún út barnabókina Dagný og Doddi. Herselía var síðast búsett í Reykjavík.

Fæddur á Mið-Grund í Blönduhlíð. Foreldrar hans voru Guðmundur Sigurðsson og Guðrún Eiríksdóttir. Valdimar ólst upp með foreldrum sínum í Ytra-Vallholti. Hann útskrifaðist frá Gagnfræðiskólanum á Möðruvöllum með 1. einkunn vorið 1897. Eftir það vann hann að búi foreldra sinna samhliða því að koma upp eigin bústofni. Jafnhliða þessu stundaði hann fyrst barna- og unglingakennslu á vetrum. Hann varð sundkennari við Steinstaðalaug. Valdimar keypti svo Skinþúfu, síðar Vallanes og var bóndi þar frá 1907-1944. Valdimar kvæntist Guðrúnu Jóhannsdóttur frá Húsabakka, þau eignuðust fjögur börn.

Fóstursonur Guðmundar Sigurðssonar og Guðbjargar Hjálmarsdóttur.

Hermóður var fæddur á Sandi í Aðaldal. Foreldrar hans voru Guðmundur Friðjónsson skáld og Guðrún Lilja Oddsdóttir húsfreyja. Hermóður stundaði nám á Laugum og á Hólum í Hjaltadal. Hann var kvæntur Jóhönnu Álfheiði Steingrímsdóttur. Bóndi í Árnesi í Aðaldal og bjó þar stórbúi ásamt konu sinni. Þau eignuðust fjögur börn. Hermóður var formaður Búnaðarfélags Aðaldælinga og Búnaðarsambands Suður - Þingeyinga um árabil. Hann var mikill athafnamaður.

Hermína fæddist á Stóruvöllum í Bárðardal 16. mars 1904. Foreldrar hennar voru Sigurgeir Jónsson, organisti og söngstjóri og Júlíana Friðrika Tómasdóttir. Hermína giftist 10. ágúst 1929 Birni Kristjánssyni stórkaupmanni frá Sauðárkróki, þau eignuðust tvö börn. Skólastjóri Tónlistarskóla Reykjavíkur.

Hermann Sigurvin Sigurjónsson, f. á Lækjarbakka á Upsaströnd við Dalvík 08.01.1901, d. 05.06.1981 á Sauðárkróki. Foreldrar: Sigurjón Jóhannsson bóndi á Þorsteinsstöðum í Svarfaðardal og fyrri kona hans Guðfinna Vormsdóttir.
Hermann missti móður sína á fimmta ári en ólst upp hjá föður og stjúpu á Þorsteinsstöðum. Hann varð vinnumaður á bæjunum Dæli, Hlíð og Klængshóli í Skíðadal 1907-1915 að hann fór vestur í Skagafjörð að Egg í Hegranesi og er þar tvö ár, titlaður hjú fyrra árið en lausamaður hið síðara. Hermann hafði kynnst konuefni sínu, er þau voru sambæja á Klængshóli í Skíðadal. Giftu þau sig árið 1922. Fluttust vorið eftir í vinnumennsku að Hvammi í Hjaltadal en voru síðan húsmennsku í Hlíð árið 1924-1925. Settu þau saman bú á Ingveldarstöðum árið 1925. Næstu 13 árin eru þau búendur á fjórum bæjum í Hólahreppi þar til þau flytjast að Lóni í Viðvíkursveit þar sem þau búa allt til ársins 1963, er þau bregða búi og flytjast til Sauðárkróks. Byggðu þau sér tvíbýlishús að Hólavegi 28 í félagi við son sinn og tengdadóttur.
Á Sauðárkróki stundaði Hermann ýmsa verkamannavinnu meðan heilsu naut.
Maki (giftust 25.11.1922): Rósa Júlíusdóttir (15.05.1897-08.04.1988). Þau eignuðust sex börn en eitt þeirra dó á fyrsta ári.

Hermann Ragnar Stefánsson var fæddur og uppalinn í Reykjavík. Starfaði sem danskennari og stjórnandi Dansskóla Hermanns Ragnars sem hann stofnaði og starfrækti með konu sinni Unni Arngrímsdóttur (1930-2014). Síðar starfaði hann sem útvarpsmaður. Hann var síðast búsettur í Kópavogi.

Hermann Jónsson, f. í Móskógum í Fljótum 13.11.1938, d. 01.01.2019 á Sauðárkróki. Foreldrar: Jón Guðmundsson (1900-1988) og Helga Guðrún Jósefsdóttir (1901-1971). Hermann ólst upp í foreldrahúsum í Fljótum, fyrstu árin í Móskógum en fluttist vorið 1940 að Molastöðum með fjölskyldu sinni. Hann vann ýmis störf til sjós og lands, var bóndi á Merkigili í Eyjafirði 1960-1965 og bóndi í Lambanesi í Fljótum 1965-2001. Hann var hreppsstjóri í Holtshreppi frá 1982 og síðan í Fljótahreppi til ársins 1998. Þau hjónin fluttu til Sauðárkróks haustið 2003 þar sem Hermann tók virkan þátt í félagsstarfi eldri borgara.
Maki: Auður Ketilsdóttir frá Finnastöðum (f. 1937). Þau eignuðust einn sön. Fyrir átti Hermann einn son, Hólmkel Hreinsson.

Hermann var fæddur á Bíldudal 12. desember 1891. Faðir: Níels Jón Sigurðsson verkstjóri. Móðir: Halldóra Bjarney Magnúsdóttir. Hermann lauk prófi frá Verslunarskólanum. Að námi loknu réðst hann til verslunarstarfa hjá verslun Popps á Hofsósi. Hermann stundaði síðan verslunarstörf á Hofsósi og Sauðárkróki til ársins 1914. Eiginkona Hermanns var Elín Lárusdóttir (1890-1980) en þau gengu í hjónaband 31.08.1912. Árið 1914 fluttu þau búferlum í Málmey og bjuggu þar næstu fjögur árin. Hermann og Elín fluttu að Ysta-Mói í Fljótum vorið 1918 og bjuggu þar það sem eftir var búskapartíð þeirra. Í fyrstu voru þau með jörðina á leigu en keyptu jörðina 1927. Hermann var hreppstjóri Haganeshrepps frá 1924 til 1970. Jafnlengi sat hann í sýslunefnd Skagafjarðarsýslu, í hreppsnefnd sat hann í 39 ár, þar af oddviti í 26 ár. Elín og Hermann eignuðust níu börn.

Hermann Jónsson, f. á Syðri-Brekkum í Skagafirði 25.12.1896, d. 22. 01.1976. Faðir: Jónas Jónsson (1856-1941) bóndi og trésmiður á Syðri-Brekkum í Skagafirði. Móðir: Pálína Guðný Björnsdóttir (1866-1949) húsmóðir að Syðri-Brekkum. Maki (30. maí 1925): Vigdís Oddný Steingrímsdóttir (1896-1976).
Hermann tók stúdentspróf við MR árið 1920. Lögfræðipróf við HÍ tók hann árið 1924 og hrl. árið 1945. Var fulltrúi hjá bæjarfógetanum í Reykjavík 1924–1928. Lögreglustjóri í Reykjavík 1929–1934. Skipaður 28. júlí 1934 forsætisráðherra og jafnframt dóms- og kirkjumálaráðherra og landbúnaðarráðherra, einnig atvinnu- og samgöngumálaráðherra frá 20. mars til 2. apríl 1938 og fór með kennslumál og utanríkismál frá 20. mars 1938 til 17. apríl 1939, lausn 7. nóvember 1941, en gegndi störfum til 18. nóvember. Skipaður 18. nóvember 1941 forsætisráðherra að nýju og jafnframt dómsmála- og landbúnaðarráðherra, lausn 16. maí 1942. Varð þá lögfræðilegur ráðunautur Búnaðarbankans. Skipaður 14. mars 1950 landbúnaðarráðherra, lausn 11. september 1953. Skipaður 24. júlí 1956 forsætisráðherra og jafnframt landbúnaðar- og dómsmálaráðherra, lausn 4. desember 1958, en gegndi störfum til 23. desember 1958. Glímukóngur Íslands árið 1921. Bæjarfulltrúi í Reykjavík 1930–1938, í bæjarráði 1932–1933. Skipaður 1930 í landskjörstjórn. Kosinn 1942 í stjórnarskrárnefnd og 1943 í milliþinganefnd um undirbúning verklegra framkvæmda. Í bankaráði Búnaðarbankans 1943–1972, formaður 1943–1960. Í skilnaðarnefnd 1944. Í Þingvallanefnd 1946–1968 og í fjárhagsráði 1947–1950. Fulltrúi á þingi Evrópuráðsins 1950–1967. Í sölunefnd setuliðseigna 1953–1972. Kosinn 1954 í togaranefnd og 1955 í atvinnumálanefnd. Formaður Framsóknarflokksins 1944–1962. Sat á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 1947, 1948 og 1955.

Alþingismaður Strandamanna 1934–1959, alþingismaður Vestfirðinga 1959–1967 (Framsóknarflokkur).

Forsætisráðherra 1934–1942 og 1956–1958, landbúnaðarráðherra 1950–1953.

Hermann Jón Stefánsson fæddist í Efrakoti 25. maí 1905.
Hann notaði millinafnið Jón og var bóndi á Ánastöðum í Svartárdal. Hann var ókvæntur og barnlaus.
,,Foreldrar Jóns voru Stefán Jónasson (1877-1925) og Hallbera Sólveig Baldursdóttir (1867-1938). Þau hófu sinn búskap í Villinganesi, bjuggu í Efrakoti frá 1900 til 1916 en fluttu þá í Ánastaði."
Jón lést á Sauðárkróki 18. nóvember 1995.

Búfræðingur og nam húsasmíði á Akureyri. Bóndi á Hvarfi í Bárðardal um árabil frá 1927. Stundaði smíðar með búskapnum og vann mjög að félagsmálum. Síðast bús. í Bárðdælahreppi.

Herfríður Valdimarsdóttir, eða Hebba eins og hún var alltaf kölluð, fæddist í Vallanesi í Skagafirði 14. desember 1920. Hún var dóttir hjónanna Guðrúnar Jóhannsdóttur og Hermundar Valdimars Guðmundssonar. ,,Árið 1943 giftist Hebba Óskari Inga Magnússyni, f. 1917, d. 2003, og hófu þau búskap í Reykjavík. Eftir stutta búsetu í Vallanesi hófu Hebba og Óskar búskap í Brekku 1950 þar sem þau bjuggu alla tíð síðan. Hebba og Óskar byggðu frá grunni upp myndarbýli í Brekku, þar sem börn komu til dvalar á hverju sumri á árunum 1951 til 1984. Alls urðu þessi börn yfir 300 að tölu. Þau hjónin stunduðu blandaðan búskap, auk þess að vera brautryðjendur í skógrækt. Á vetrum var Hebba matráðskona í Varmahlíðarskóla. Hún var virk í félagsstarfi sveitarinnar, hafði yndi af garðyrkju og var m.a. formaður Kvenfélags Seyluhrepps í yfir 20 ár. Hún er heiðursfélagi Kvenfélags Seyluhrepps og Skógræktarfélags Skagafjarðar." Hebba og Óskar eignuðust þrjú börn.

Foreldrar: Þorsteinn Þorsteinsson og Guðlaug Baldvinsdóttir í Vík í Haganesvík. Maki: Jóhann P. Jónsson. Þau eignuðust tvo syni. Þau bjuggu í Vestamannaeyjum en fluttust að Vík í Haganesvík árið 1933. Seinna fluttust þau til Siglufjarðar.

Herdís Þorgrímsdóttir fæddist á Stafshóli í Deildardal í Hofshreppi, Skagafirði, 24. janúar 1931. Foreldrar hennar voru Þorgrímur Þorleifsson (1901-1988) og Guðrún Tómasdóttir (1908-1975). ,,Frá Stafnshóli fluttist Herdís að Hjarðarholti við Hofsós. Þar gekk hún í barnaskóla og síðar í húsmæðraskólann að Löngumýri í Skagafirði. Herdís giftist Halldóri Sigurgeirssyni bónda og organista árið 1953, fluttu þá í Arnstapa í Þingeyjarsveit og bjuggu með tengdaforeldrum sínum þar. Halldór lést 1968 og bjó Herdís áfram á Arnstapa síðustu árin með syni sínum Þorgeiri þar til hann tók við búinu. Samhliða bústörfunum vann Herdís ýmis störf við Stórutjarnaskóla." Herdís og Halldór, eignuðust sex börn.

Sjúkraliði Akureyri

Herdís Sigurjónsdóttir fæddist í Sigríðarstaðakoti í Flókadal í Fljótum í Skagafirði 25. desember 1914. ,,Foreldrar hennar voru hjónin Sigurjón Björnsson frá Sigríðarstöðum í Flókadal, síðar skipstjóri á Siglufirði og kona hans Sigurlaug Jóhannsdóttir frá Helgustöðum í sömu sveit. Þegar Herdís var tíu ára gömul fluttist fjölskyldan að Hóli við Siglufjörð en síðan inn í kaupstaðinn á Hólaveg 5 þar sem fjölskyldan bjó upp frá því. Árið 1937 fluttist Herdís til Sauðárkróks til Valdimars Péturssonar sem hún giftist síðar, þau eignuðust þrjú börn."

Herdís var fædd í Valadal. Foreldrar hennar voru Pétur Pálmason og Jórunn Hannesdóttir. Hún var gift Sr. Hálfdáni Gunnarssyni presti í Goðdölum, síðar vígslubiskupi á Sauðárkróki. Þau eignuðust fimm börn, þrjú þeirra misstu þau í æsku.

Talsímakona, síðast búsett í Reykjavík.

Fæddist á Sauðárkróki 10. júlí 1928, dóttir Helga Ólafssonar kennara og Valýar Þorbjargar Ágústsdóttur. ,,Herdís lauk prófi frá Hjúkrunarskóla Íslands 1951 og var skólahjúkrunarfræðingur á Siglufirði frá 1955 til 1968. Hún hóf störf á lungnadeild Landspítalans árið 1968 og var deildarstjóri taugadeildar frá 1970 til 1984. Herdís var deildarstjóri á Droplaugarstöðum frá 1986 til 1991. Hún var varaformaður Kvenfélags Hallgrímskirkju frá 1968 til 1985 og varaformaður Prestakvennafélags Íslands frá 1972 til 1975." Herdís giftist sr. Ragnari Fjalari Lárussyni, prófasti frá Miklabæ, þau eignuðust sex börn.

Herdís Guðbjörg Bjarnadóttir fæddist 21. febrúar 1901. Hún var frá Bjarghúsum í Vestur-Húnavatnssýslu. Hún náði 101 árs aldri og hafði þá um skeið verið elst Vestur-Húnvetninga.
Hún átti heima á fjölmörgum heimilum í Húnavatnssýslum, og var m.a. vinnukona á Sporði, Víðidalstungusókn, V-Hún. 1930 og í Syðri-Stóru-Borg, Þverárhr., V-Hún. 1957.
Hún bjó um tíma á Sauðárkróki. Hún stofnaði aldrei eigið heimili og var ókvænt og barnlaus. Seinustu áratugina dvaldi hún á Heilbrigðisstofnun Hvammstanga.

Herdís Björnsdóttir fæddist á Stóru-Ökrum í Blönduhlíð í Skagafirði 23. desember 1925. Foreldrar hennar voru hjónin Björn Sigurðsson, bóndi á Stóru-Ökrum og k.h. Sigríður Gunnarsdóttir. ,,Herdís giftist hinn 6. júní 1951 Sveini Jóhannssyni frá Mælifellsá í Skagafirði, þau hófu búskap á Stóru-Ökrum, en bjuggu lengst af á Varmalæk í Skagafirði þar sem þau stunduðu hefðbundinn búskap og hrossarækt og ráku verslun. Rekstur verslunarinnar á Varmalæk var aðalstarf Herdísar um áratuga skeið auk þess að halda fjölmennt og ákaflega gestkvæmt heimili." Herdís og Sveinn eignuðust sex börn.

Herdís Ásu Sæmundardóttir, f. 30.07.1954.
Búsett á Sauðárkróki. Fyrrum kennari og fræðslustjóri, starfar á fræðslusviði sveitarfélagsins.

Foreldrar: Ólöf Konráðsdóttir og Ásgrímur Halldórsson, búsett á Tjörnum í Sléttuhlíð og víðar. Herbert var bifreiðastjóri í Reykjavík. Reisti sér hús í landi Tjarna og kallaði Þrastarlund. Maki: Kristín Anna Jóhannsdóttir, f. 1911 á Lónkoti í Sléttuhlíð. Þau eignuðust sex börn.

Herbert Sigurðsson fæddist á Hvammstanga 13. janúar 1921. Foreldrar hans voru Sigurður Magnússon Skagfjörð og Herdís Bjarnadóttir. Herbert kvæntist 6. september 1947 Ingibjörgu Gunnarsdóttur, f. 23. maí 1921, frá Svínavatni í Austur-Húnavatnssýslu, þau eignuðust þrjú börn. ,,Herbert ólst upp frá fimm ára aldri í Bólstaðarhlíð í Austur-Húnavatnssýslu, hjá föðursystur sinni, Elísabetu Magnúsdóttur, og Klemenzi Guðmundssyni. Þar gekk hann í barna- og unglingaskóla og sótti svo nám í Reykjaskóla í Hrútafirði. Hann lauk námi í trésmíði frá Iðnskólanum í Reykjavík 1947 og varð húsasmíðameistari. Hann vann allan sinn starfsaldur við sína iðn og rak jafnframt eigið verkstæði í Reykjavík."

Bifreiðastjóri og verkamaður. Búsettur á Dalvík. Kvæntur Guðrúnu Skarphéðinsdóttur.

Fæddur á Sauðárkróki, sonur Jóns Jónssonar, bónda og verkamanns og Tryggvínu Sigríðar Sigurðardóttur. Bjó á Neskaupstað.

,,Héraðsskjalasafn Skagfirðinga var formlega stofnað í apríl 1947 og var það fyrst um sinn varðveitt í húsakynnum Bóksafns Skagafjarðarsýslu. Árið 1946 mælti Jón Sigurðsson alþingismaður á Reynistað fyrir frumvarpi þess efnis að heimila skyldi stofnun skjalasafna í einstökum héruðum, sem myndu þó heyra undir yfirstjórn Þjóðskjalasafns Íslands. Lög um héraðsskjalasöfn voru samþykkt í byrjun árs 1947 og í kjölfar þess var Héraðsskjalasafn Skagfirðinga stofnað og var það hið fyrsta sinnar tegundar. Hlutverk héraðsskjalasafnsins var, og er enn, meðal annars að innheimta og varðveita opinber gögn innan Skagafjarðarsýslu. Árið 1965 var hafist handa við byggingu nýs safnahúss og flutt í hluta hússins í lok árs 1969, opnun safnsins dróst þó á langinn og var það ekki opnað almenningi fyrr en í byrjun árs 1972. Fyrsti formlegi skjalavörður við safnið var Kristmundur Bjarnason á Sjávarborg og gegndi hann því embætti til 1990 er Hjalti Pálsson tók við sem héraðsskjalavörður. Unnar Ingvarsson var héraðsskjalavörður frá 2000 til 2014. Núverandi héraðsskjalavörður er Sólborg Una Pálsdóttir og tók hún við því starfi árið 2014."

Árið 1947 voru samþykkt á landinu raforkulög, en með þeim var stofnað Rafmagnsveitur ríkisins og Héraðsrafmagnsveitur ríkisins. Héraðsrafmagnsveitur ríkisins voru stofnaðar meðal annars til að selja notendum rafmagn á þeim svæðum landsins þar sem ekki voru starfandi rafveitur í eigu sveitarfélaga. Skipuleg rafvæðing sveitanna var þannig hafin. Rafmagnsveitur ríkisins önnuðust rekstur Héraðsrafmagnsveitna ríkisins, en fyrirtækin voru fjárhagslega aðskilin.

Sonur Kristjáns Linnet sýslumanns Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Héraðslæknir í Bolungarvík, síðar læknir í Reykjavík.

Blaðamaður, Stokkhólmi

Helgi Tryggvason var fæddur í Kothvammi, Kirkjuhvammshreppi í Húnavatnssýslu þann 10. mars 1903.
Hann var kennari í Reykjavík 1945. Kenndi í kennaraskólanum. Síðast búsettur í Kópavogi.
Fyrri kona hans var Magnea Hjálmarsdóttir (1908-1996). Seinni kona hans var Guðbjörg Bjarnadóttir (1923-2012).
Helgi lést 19. ágúst 1988.

Helgi ólst upp í Búðardal, en fluttist til Reykjavíkur fimmtán ára gamall. Hann stundaði nám við Myndlistar- og handíðaskólann 1971-1976. Hann stundaði einnig nám í Hollandi sem hann lauk árið 1979. Hann er myndlistarmaður.

Fæddur í Odda á Rangárvöllum. Foreldrar: Skúli Skúlason, stjórnarráðsritari og Sigríður Helgadóttir. Helgi var stúdent árið 1910 og lagði síðan stund á læknisfræði og lauk prófi árið 1915. Árið 1923 varð Helgi sérfræðingur í augnsjúkdómum, en þá hafði hann um hríð starfað að þeirri sérgrein. Hann varð héraðslæknir í Síðuhéraði frá 1. ágúst árið 1915, en því starfi gegndi hann til ársins 1919. Hann sinnti læknisstörfum í Reykjavík frá árinu 1921 til ársins 1927, en síðan á Akureyri. Hann var aukakennari í augnsjúkdómafræði við læknadeild Háskóla íslands á tímabilinu 1923 til 1927. Maki: Kara Sigurðardóttir Briem (1900-1982)

Helgi Skagfjörð Gíslason, f. 09.01.1951.
Móðir: Erla Skagfjörð Jósefsdóttir.

Helgi Sigurðsson fæddist í Torfgarði á Langholti í Skagafirði 19. september árið 1913. Foreldrar hans voru hjónin Sigurður Helgason bóndi í Torfgarði á Langholti og Helga Magnúsdóttir húsfreyja. Helgi kvæntist árið 1939 Þóru Jóhannsdóttur húsfreyju í Stóru-Gröf syðri, þau eignuðust tvö börn. Þóra átti þrjú börn af fyrra hjónabandi.
,,Helgi ólst upp í foreldrahúsum í Torfgarði en fór snemma að vinna utan heimilis sem kaupamaður á ýmsum bæjum og verkamaður víða, m.a. við lagningu þjóðvegarins um Blönduhlíð í Skagafirði. Helgi var bóndi á Víðimýri 1939-1941, á Reykjarhóli 1941-1943, á Kárastöðum í Hegranesi 1943-1944 og í Geitagerði 1944-1957 en það ár keypti hann jörðina Stóru-Gröf syðri á Langholti þar sem hann bjó um margra ára skeið þar til hann flutti til Sauðárkróks árið 1969. Starfaði hann þar um árabil í fóðurvörudeild Kaupfélags Skagfirðinga."

Helgi Rafn Traustason fæddist á Patreksfirði 18. apríl 1937. Foreldrar hans voru Trausti Jóelsson og kona hans Rannveig Jónsdóttir.
Helgi Rafn stundaði nám í gagnfræðaskólanum í Reykjavík, á Laugarvatni og Akureyri. Hann lauk gagnfræðaprófi með ágætum frá Gagnfræðaskóla Austurbæjar. Veturinn 1954-1955 nam hann við Samvinnuskólann í Reykjavík og lauk hann prófi úr þeim skóla árið 1955. Sama ár flutti skólinn að Bifröst í Borgarfirði. Hann vann við hreingerningar í Samvinnuskólanum er hann var við nám þar og hóf störf hjá Samvinnutryggingum mánuði áður en hann lauk þar námi. Þá vann hann nokkur sumur hjá Kaupfélagi Patreksfjarðar og í fjármáladeild Sambandsins sumarið 1954. Hann var aðalbókari hjá Samvinnutryggingum 1955-1960, kaupfélagsstjóri Samvinnufélags Fljótamanna 1960-1963, fulltrúi kaupfélagsstjóra Kaupfélags Skagfirðinga 1963-1972 og kaupfélagsstjóri KS 1972-1981. Helgi Rafn var frumkvöðull körfuboltans á Sauðárkróki.
Kona hans: Inga Valdís Tómasdóttir (1937-). Þau kvæntust árið 1957.

Helgi Pétursson fæddist árið 1865 á Fjalli í Sléttuhlíð. Foreldrar: Pétur Sigmundsson b. að Fjalli og k.h. Sigríður Helgadóttir. Helgi stundaði sjómennsku framan af en hóf svo búskap ásamt konu sinni, Margréti Sigurðardóttur frá Garðshorni á Höfðaströnd árið 1897. Bjuggu í Garðshorni 1897-1898, á hluta af Hofi á Höfðaströnd 1898-1901, á Spáná í Unadal 1901-1902, á Geirmundarhóli í Hrollleifsdal 1902-1910 og á Kappastöðum í Sléttuhlíð 1910-1915. Eftir það áttu þau heimili hjá Vilhelmínu dóttur sinni á Hamri í Hegranesi. Helgi og Margrét eignuðust átta börn.

Fyrirtæki í Reykjavík. Á bréfsefni þess stendur
Helgi Magnússon og o
Hafnarstræti 19
Reykjavík
Vatnsleiðslur-skolpleiðslur-hitaleiðslur-byggingarefni
Einkasalar á Íslandi

Helgi er bókmenntafræðingur. Sonur Gríms M. Helgasonar og Hólmfríðar Sigurðardóttur.

Helgi Konráðsson var fæddur á Syðra vatni 24.10.1902 og voru foreldrar hans Konráð Magnússon og Ingibjörg Hjálmsdóttir. Helgi lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík 1924 og Guðfræðiprófi frá Háskóla Íslands 1928 og var þá vígður um vorið og settur sóknarprestur á Bíldudal, eftir það gegndi hann Höskuldsstöðum í Húnavatnssýslu. Reynistaðaklausturprestakall var honum veitt 1934 og á Sauðárkróki var hann síðan prestur til dauðadags og prófastur í Skagafjarðarprófastsdæmi frá 1952. Árið 1933 kvæntist hann Jóhönnu Þorsteinsdóttur frá Reykjum í Hrútafirði og átti með henni kjördóttur, Ragnhildi.

Fæddur og uppalinn á Íshóli í Bárðardal. Var hjá foreldum sínum fram um fermingaraldur, fór þá í vistir og var á ýmsum stöðum í Bárðadal, Ljósavatnsskarði og síðast í Eyjafirði. Bóndi á parti af Tyrfingsstöðum 1898-1899. Mælifellsá á parti 1899-1901, Kirkjuhóli 1901-1914 er hann missti konu sína og brá búi. Bóndi í Kolgröf á parti 1915-1916, Þröm 1916-1925, Miðsitju á parti 1926-1931, brá þá búi og fór að Miklabæ í Blönduhlíð. Þar féll hann af hestbaki og lést samstundis. Helgi kvæntist árið 1898 Sigurbjörgu Jónsdóttur frá Króksstöðum í Kaupangssveit, þau eignuðust fjögur börn sem upp komust. Sigurbjörg lést 1914. Seinni sambýliskona Helga var María Ingibjörg Guðmundsdóttir, þau eignuðust þrjú börn.

Helgi Jónsson, f. 31.08.1937, d. 12.01.1997. Foreldrar: Jón Jónsson frá Hárlaugsstöðum (f. 1897) og Rósa Runólfsdóttir (f. 1908).
Á yngri árum stundaði Helgi vertíðir í Vestmannaeyjum, Grindavík og Hafnarfirði. Hann var við bústörf á Herríðarhóli til 1974 en réði sig þá í vinnumennsku að Merkigili hjá Moniku Helgadóttur og varð síðar bóndi þar.

Helgi Jónsson, f. 31.01.1877 á Þröm í Blöndudal. Foreldrar: Jón Davíðsson og Steinunn Jónsdóttir. Helgi ólst upp hjá foreldrum sínum á Þröm. Maki: Þóra Kristjánsdóttir frá Hafgrímsstöðum í Lýtingsstaðahreppi. Þau bjuggu fyrstu tvö árin á Þröm en síðan á Hafgrímsstöðum. Þar lést Þóra 1903, viku eftir fæðingu níunda barns þeirra. Síðar bjó Helgi þrjú ár í Stapa en frá fardögum 1923 í Merkigarði og hafði látið af búskap tveimur árum áður en hann dó. Ráðskona hans í Merkigarði var Ingigerður Halldórsdóttir. Helgi var lengi formaður Lestrarfélags Mælifellssóknar. Hann átti lengi sæti í sveitarstjórn.

Frá Snússu, Hrunamannahreppi, Árnessýslu. Var um tíma fjósamaður á Hólum í Hjaltadal. Bóndi í Laugarási í Biskustungum.

Helgi Hannesson, f. 17.03.1952.
Kennari við Fjölbrautaskóla Norðurlands vestra.

Helgi er fæddur í Holti í Fellum, en ólst upp á Arnheiðarstöðum og Droplaugarstöðum í Fljótsdal. Hann lauk stúdentsprófi frá M.A. 1955. Helgi nam líffræði og grasafræði við háskóla í Göttingen og Hamborg 1955-1963. Hann kenndi við Eiðaskóla og M.A. 1957-1969. Helgi var forstöðumaður við Náttúrugripasafnið á Akureyri 1964-1987 og rannsóknarstöðina Kötlu á Arsskógsströnd 1970-1976. Helgi hefur fengist við margskonar rannsóknir á íslenskri náttúru, einkum vatnalífi og sveppaflóru landsins og skrifað kver um þau efni, Sveppakverið og Veröldin í vatninu; hefur einnig ritað fjölda greina í blöð og tímarit. Hann stofnaði og stýrði Samtökum um náttúruvernd á Norðurlandi 1969-1980 og Vísindafélagi Norðlendinga 1971-1987. Helgi stofnaði og ritstýrði tímaritinu Týli, tímarit um náttúruvernd og var í ritstjórn Glettings, tímarit um austfirsk málefni.Árið 2005 gaf hann út veglega bók um Lagarfljót.
Hann hefur beitt sér fyrir verndun náttúrunnar á ýmsum vettvangi. Hefur verið búsettur á Egilsstöðum frá 1987.

,,Helgi var fædd­ur 14. ág­úst 1911 í Reykja­vík, son­ur hjón­anna séra Hálf­dan­ar Guðjóns­son­ar og Her­dís­ar Pét­urs­dótt­ur frá Valadal. Hann lauk stúd­ents­prófi frá Mennta­skól­an­um á Ak­ur­eyri 1930. Helgi nam lyfja­fræði í Reykja­vík og Kaup­manna­höfn og lauk cand. pharm.-prófi 1939. Hann stofnaði Húsa­vík­ur Apó­tek sem hann rak í tvo ára­tugi, starfaði eft­ir það sem lyfja­fræðing­ur og við kennslu í Reykja­vík. Meðfram dag­leg­um störf­um vann Helgi að þýðing­um og var einn helsti bók­menntaþýðandi Íslend­inga á 20. öld. Hann þýddi öll leik­rit Williams Shakespeares, gríska harm­leiki eft­ir Æský­los, Sófók­les og Evripídes. Einnig sí­gilda ljóðleiki eft­ir aðra höf­unda, þar á meðal Pét­ur Gaut eft­ir Henrik Ib­sen. Þá end­ur­sagði Helgi efni nokk­urra þekktra leik­rita Shakespeares og gaf út á bók. Auk þess þýddi Helgi Kór­an­inn, sagna­söfn og fjölda ljóða frá flest­um heims­álf­um. Helgi var kvænt­ur Láru Sig­ríði Sigurðardótt­ur, fædd 16. janú­ar 1914 á Sauðár­króki, dáin 21. júlí 1970 í Reykja­vík. Þau eignuðust þrjú börn."

Foreldrar Helga voru Guðmundur Bjarnason og Sigurbjörg Jónasdóttir. Fyrrum eiginkona Helga var Helga Dúna Jónsdóttir. Þau eignuðust þrjú börn. Helgi er viðskiptafræðingur.

Fæddur á Meyjarlandi á Reykjarstönd, sonur Guðmundar Sigurðssonar sjómanns á Sauðárkróki og k.h. Sigríðar Ásmundsdóttur. Helgi ólst upp við mikla fátækt, vistarvera fjölskyldunnar var reykingasalur af gufuskipinu Víkingi, sem strandaði við Sauðárkrók um aldamót. Stóð þetta húsnæði í Skógargötunni og var í daglegu tali nefnt Salurinn og voru fjölskyldumeðlimir gjarnan kenndir við "Salinn". Eftir að hafa dvalið, tæplega tvítugur, á Akureyri hjá föðurbróður sínum við verslunarstörf um tveggja ára skeið, kom Helgi aftur heim til Sauðárkróks og hóf útgerð og sjómennsku með Sigurði bróður sínum. Var hann fyrst formaður á báti Sölva Jónssonar smiðs og síðar á eigin báti er hann nefndi Lífsstjörnuna. Einnig tók hann töluverðan þátt í starfi V.m.f. Fram. Helgi bjó með foreldrum sínum og systkinum alla tíð. Hann var ókvæntur og barnlaus.