Guðmundur Hallvarðsson fæddist 7. desember 1942.
Hann var alþingismaður Reykvíkinga 1991–2003, alþingismaður Reykjavíkurkjördæmis suður 2003–2007 (Sjálfstæðisflokkur).
Kona hans: Hólmfríður María Óladóttir (1946-).

Alinn upp á Skottastöðum í Svartárdal og síðar á Bergsstöðum í sömu sveit og var ætíð kenndur við þann bæ. Foreldrar: Halldór Jóhannsson og kona hans Guðrún Guðmundsdóttir. Rithöfundur og bókavörður á Sauðárkróki. Guðmundur fór ungur að skrifa sögur, þó hann væri kominn á miðjan aldur þegar fyrsta bók hans kom út. Hann skrifaði sjö bækur. Sú fyrsta kom út 1966, en sú síðasta 1990. Kvæntist Þórönnu Kristjánsdóttur frá Stapa árið 1969, þau eignuðust eina dóttur, fyrir átti Þóranna tvo syni.

Frá Meira Garði í Dýrafirði. Kvæntist Láru Ingibjörgu Magnúsdóttur, þau eignuðust átta börn. Hófu búskap í Súðavík en fluttust svo á Ísafjörð. Árið 1966 fluttu þau til Reykjavíkur.

Guðmundur Guðmundsson f. í Flatatungu 20.10.1880, d. 23.12.1953 á Akureyri. Foreldrar: Guðmundur Björnsson bóndi á Giljum í Vesturdal og víðar og kona hans Guðrún Björnsdóttir. Guðmundur ólst upp með foreldrum sínum í framanverðum Skagafirði og var stoð þeirra á síðustu búskaparárum þeirra. Hann lærði trésmíði hjá Þorsteini Sigurðssyni á Sauðárkróki og lauk sveinsprófi 1904. Stundaði þá iðn nær eingöngu þar til hann hóf búskap. Tvö fyrstu árin eftir að Guðmundur kvæntist átti hann heimili í Goðdölum og hafði grasnyt þar en taldist ekki búnandi. Bóndi í Brekku hjá Víðimýri 1909-1915. Keypti þá Reykjarhól og bjó þar til 1935. Árið 1930 lét hann hluta úr landinu undir nýbýli, er síðar hlaut nafnið Varmahlíð. Eftir að þau hjónin hættu búskap áttu þau heima á Sauðárkróki til 1941 en fluttu þá til Akureyrar og bjuggu þar til æviloka. Á báðum stöðum stundaði Guðmundur smíðar.
Maki: Stefanía Guðrún Guðmundsdóttir (16.09.1887-15.10.1946). Þau eignuðust þrjú börn og ólu upp eina fósturdóttur, Þóreyju Pétursdóttur.
Maki:

Foreldrar: Gísli Gíslason vinnumaður á Óspakseyri og Helga Guðmundsdóttir frá Kambhóli í Víðidal. Þegar Guðmundur var þriggja ára missti hann föður sinn, móðir hans giftist aftur Jóhanni Guðmundssyni. Þau fluttust til Skagafjarðar þegar Guðmundur var tvítugur. Guðmundur kvæntist Ólöfu Jónsdóttur árið 1891, þau bjuggu á Hryggjum í Staðarfjöllum 1893-1898, á Hlíðarenda við Sauðárkrók 1898-1900, fluttu til Sauðárkróks árið 1900 og áttu þar heima síðan. Guðmundur og Ólöf eignuðust fimm börn saman. Fyrir hafði Guðmundur eignast dóttur með Helgu Magnúsdóttur frá Breið.

,,Fjölskylda Guðmundar bjó í fyrstu að Lokinhömrum í Arnarfirði, þar sem Guðmundur fæddist, en fluttist síðar að Haukadal í Dýrafirði. Guðmundur lauk gagnfræðaprófi og hóf árið 1917 nám í Menntaskólanum í Reykjavík. Árið 1918 gerðist hann blaðamaður í Reykjavík og síðar á Seyðisfirði en þar var hann ritstjóri blaðanna Austurlands og Austanfara. Hann dvaldi í Noregi árin 1924-27 en flutti árið 1928 til Ísafjarðar og starfaði þar sem bókavörður og kennari. Árið 1965 fluttist hann í Borgarfjörð og bjó á Kleppjárnsreykjum í Reykholtsdal. Hann stofnaði ásamt fleirum Félag íslenskra rithöfunda árið 1945. Árið 1955 var hann skipaður bókafulltrúi ríkisins og gegndi því starfi til 1969." Guðmundur gaf út fjölda bóka, bæði skáldsögur og ævisögur, má þar nefna ævisögu Moniku Helgadóttur á Merkigili: Konan í dalnum og dæturnar sjö.

Guðmundur fæddist á Egilsá, sonur hjónanna Friðfinns Jóhannssonar og Kristínar Guðmundsdóttur. Guðmundur stundaði nám við Héraðsskólann á Laugarvatni og búfræði á Hólum í Hjaltadal. Hann bjó alla sína tíð á Egilsá og stundaði ritstörf meðfram búskap. Alls komu út sextán bækur eftir hann, auk fjölda greina í blöð og tímarit. Guðmundur var mikill áhugamaður um skógrækt og var einn af stofnendum Norðurlandsskóga. Eiginkona hans var Anna Sigurbjörg Gunnarsdóttir frá Keflavík, þau eignuðust þrjár dætur.

Guðmundur Ernir Sigvaldason fæddist í Reykjavík 24. júlí 1932. Guðmundur var sonur Birgittu Guðmundsdóttur, verkakonu og Sigvalda Jónassonar, bónda. Guðmundur var þrígiftur og átti sjö börn. ,,Guðmundur lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík árið 1952 og doktorsprófi í bergfræði og jarðfræði frá Georg-August Universität í Göttingen í Þýskalandi árið 1959. Hann hlaut styrk til rannsókna við US Geological Survey í Washington í Bandaríkjunum og Melno Park 1959–1961. Guðmundur starfaði sem sérfræðingur við iðnaðardeild atvinnudeildar Háskóla Íslands 1961–1967 og var sérfræðingur við Raunvísindastofnun Háskóla Íslands og kenndi við jarðfræðiskor 1968–1972. Hann vann tvívegis að jarðhitaverkefnum á vegum Sameinuðu þjóðanna í Rómönsku Ameríku, fyrst í El Salvador 1967–1968 og síðan í Níkaragva 1972–1973. Guðmundur var forstöðumaður Norrænu eldfjallastöðvarinnar frá stofnun hennar árið 1973 og til 1998. Guðmundur sat í úthlutunarnefnd Vísindasjóðs 1968–1982 og varð formaður nefndarinnar 1999–2001. Hann var fulltrúi Íslands í vísindasiðanefnd NATO 1970–1982, formaður Alþjóðasambands eldfjallastöðva 1981–1991 og sat í stjórn European Laboratory Volcanos Project 1986–1996. Guðmundur var í stjórnum og starfaði sem aðalráðgjafi í fjölmörgum alþjóðlegum vísinda- og fræðiverkefnum, m.a. á vegum Evrópubandalagsins og einstakra Evrópuríkja. Guðmundur hefur ritað fjöldann allan af fræðigreinum í blöð og fagtímarit, gert sjónvarpsþætti fyrir almenning og hlotið viðurkenningar fyrir vísindastörf sín. Hann varð heiðursdoktor við Háskóla Íslands árið 2000."

Guðmundur Eiríksson, f. í Sölvanesi á Fremribyggð 25.02.1893, d. 24.09.1989 á Sauðárkróki. Foreldrar: Eiríkur Jón Guðmundsson bóndi í Sölvanesi og önnur kona hans, Jórunn Guðnadóttir. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum í Sölvanesi og bjó þar fyrstu árin eftir að hann kvæntist, eða frá 1915-1919. Í Litladalskoti 1924-1961 og í Breiðargerði 1961-1976. Eftir lát konu sinnar 1970 dvaldi hann á Breiðargerði til ársloka 1975, er hann fór á ellideildina á Sauðárkróki.
Auk bústarfanna starfaði hann við grenjavinnslu og rjúpnaveiðar. Hann átti lengi sæti í hreppsnefnd og var oddviti í 8 ár, frá 1938-1946. Var í sóknarnefnd Goðdalasóknar um skeið og sinnti fleiri trúnaðarstörfum. Guðmundur fékkst nokkuð við að skrifa og hafa birst þættir eftir hann í Skagfirðingabók.
Maki: Björg Soffía Jónsdóttir (23.11.1897-01.01.1970). Þau eignuðust tvö börn og ólu auk þess upp að mestu leyti tvö fósturbörn, Ester Gýgju Guðmundsdóttur og Sigurð Kristjánsson.

Foreldrar: Einar Baldvin Guðmundsson b. og alþingismaður á Hraunum og 1. k. h. Kristín Pálsdóttir frá Viðvík. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum á Hraunum og vann þar að bústörfum til lands og sjávar. Hann stundaði nám á Möðruvallaskóla líklega veturnar 1881-1883. Að lokinni þeirri skólagöngu fór hann utan til námsdvalar í Þýskalandi og Noregi. Nokkru eftir að hann kom úr utanförinni gekk hann í þjónustu Gránufélagsins á Sauðárkróki og lagði þar stund á verslunarstörf. Um 1890 varð hann bókhaldari Poppsverslunar á Sauðárkróki og gengdi því starfi til 1898, er hann varð verslunarstjóri Poppsverslunar á Hofsósi. Árið 1904 varð Guðmundur verslunarstjóri Gránufélagsins á Siglufirði og gegndi því starfi til æviloka. Guðmundur kvæntist Jóhönnu Stefánsdóttur frá Reynistað, þau eignuðust fjögur börn.

Foreldrarhans voru Pétur Friðriksson Eggerz og Sigríður Guðmundsdóttir

Foreldrar: Davíð Guðmundsson, prestur og alþingismaður á Felli og síðar prófastur á Hofi í Hörgárdal og kona hans Sigríður Ólafsdóttir, f. 1839. Guðmundur ólst upp með foreldrum sínum og fékk hjá þeim uppfræðslu. Varð gagnfræðingur frá Möðruvallaskóla 1883. Vann að búi foreldra sinna næstu árin en reisti síðan bú með konu sinni að Hofi í Hörgárdal og bjó þar móti föður sínum 1892-1896. Bóndi á Hraunum í Fljótum 1896-1918, er Einar sonur hans tók við búsforráðum. Hafði ýmis trúnaðarstörf á hendi, m.a. hreppstjóri Holtshrepps 1889-1938, sýslunefndarmaður Holtshrepps 1898-1904 og 1906-1919. Var ritari sýslunefndar um áratuga skeið. Sat í Fasteignamatsnefnd Skagafjarðar. Formaður Kaupfélags Fljótamanna í 10 ár og Sparisjóðs Fljótamanna í 22 ár. Átti sæti í hreppsnefnd og var forgöngu- og stuðningsmaður allra helstu félags- og menningarmála í sveitinni. Guðmundur lagði mikla stund á að efla æðarvarpið á Hraunum og fann upp dúnhreinsunarvél sem hann notaði til þæginda og vinnusparnaðar. Safnaði þjóðlegum fróðleik og ýmsu er tengdist sögu Skagafjarðar.
Maki: Ólöf Einarsdóttir frá Hraunum í Fljótum. Ólöf var bústýra Einars sonar síns fram á gamals aldur, er hún flutti til Reykjavíkur. Einar var eina barn þeirra hjóna sem náði fullorðinsaldri.

Guðmundur er fæddur 20. júlí 1894 á Veðramóti í Göngusköðrum. Faðir: Björn Jónsson, bóndi og hreppstjóri á Veðramóti. Móðir: Þorbjörg Stefánsdóttir, húsfreyja á Veðramóti.
Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum á Veðramóti, næstyngstur 10 systkina. Móðir hans lést þegar hann var ungur að aldri. Skólagöngu Guðmundar lauk við barnanám. Að því loknu vann hann á búi föður síns og bræðra á Veðramóti til ársins 1918 er hann kvæntist og fluttist Sauðárkróks. Þar bjuggu þau hjónin til vorsins 1922 er þau fluttu að Tungu í Gönguskörðum og reistu þar bú.
Eftir níu ára búsetu í Tungu fluttu þau aftur á Sauðárkrók. Guðmundur átti við heilsubrest að stríða en einnig spilaði kreppan inn í. Á Króknum stundaði Guðmundur þá daglaunavinnu sem gafst. Hann, ásamt nokkrum samborgurum á Króknum, stofnaði hjónaklúbb sem nefndur var „Gömlu dansa klúbburinn“. Einnig starfaði hann allmikið með Leikfélagi Sauðárkróks. Fyrri kona Guðmundar var Þórey Ólafsdóttir (1895-1945) en þau giftust 14. júlí 1918. Saman áttu þau þrjú börn.
Seinni kona hans var Lára Sigurlín Þorsteinsdóttir (1900-1980) en þau giftust á Sauðárkróki 27. nóvember 1954.
Guðmundur lést í Reykjavík 8. apríl 1956 í Reykjavík.

Guðmundur Björnsson, f. 11.08.1962, d. 19.07.1962. Foreldrar: Björn Guðmundsson bóndi á Ytra-Mallandi á Skaga og kona hans Sigríður Pétursdóttir. Guðmundur var lengi hjá Björgu móðursystur sinni og hmanni hennar, Jón Jónssyni á Stóru-Seylu. Hann reisti fyrst bú þar á móti þeim, þá ókvæntur. Bóndi á hluta Seylu 1894-1897, Holtskoti 1898-1900, Vallanesi 1900-1907, Reykjum í Tungusveit 1907-1911. Keypti Syðra-Vatn 1911 og bjó þar til 1941 er hann hætti búskap og fór til Jóhannesar sonar síns.
Maki: Anna Jóhannesdóttir (10.08.1872-11.07.1941). Þau eignuðust sjö börn sem upp komust.

Guðmundur Björnsson, f. 12.10.1864 í Gröf í Víðidal í V-Hún. Foreldrar: Björn Leví Guðmundsson bóndi í Gröf í Víðidal og kona hans Þorbjörg Helgadóttir húsfreyja. Guðmundur tók stúdentspróf frá Lærða skólanum í júní 1887 með 1. einkunn. Lauk cand. med. prófi frá Hafnarháskóla í janúar 1894 með 1. einkunn. Dvaldi um skeið í Noregi með styrk úr landssjóði til að kynna sér ráðstafanir varðandi holdsveiki. Fór einnig í kynnisferðir um Evrópu á árunum 1905-6 og síðar. Starfaði í Kaupmannahöfn og Reykjavík. Kenndi við Læknaskólann um skeið. Var jafnframt ljósmæðrakennari. Landlæknir og forstöðumaður Læknaskólans frá 1906-1931. Settur prófessor við Háskóla Íslands 1911. Var einnig alþingismaður og gegndi ýmsum trúnaðarstörfum. Eftir hann liggur mikið af rituðu máli um heilbrigðismál auk þess sem hann gaf út ljóðabókina Undir ljúfum lögum árið 1918 (undir höfundarnafninu Gestur).
Maki 1: Guðrún Sigurðardóttir, f. 31.12.1864, d. 29.01.1904. Þau eignuðust sjö börn.
Maki 2: Margrét Magnúsdóttir Björnsson, f. Stephensen. F. 05.08.1879, d. 15.08.1946. Þau eignuðust sjö börn.

Sonur Bjarna Jóhannssonar b. í Þúfum í Óslandshlíð og k.h. Jónínu Dóróteu Jónsdóttur. Búsettur á Melstað, ókvæntur og barnlaus.

Guðmundur er talinn hafa fæðst að Stöpum á Vatnsnesi en átti lengi heima á Arnarstapa á Snæfellsnesi. Hann átti við krankleika stríða allt frá barnæsku en hann gat ekki stigið í fæturnar. Hann var talinn gáfaður og var víðlesinn. Hann hafði ofan af fyrir sér með barnakennsku. Hann var ,,mikilvirkasta rímnaskáld sinnar tíðar, en einnig orti hann fjölda kvæða um margvísleg efni".

Guðmundur Bergsson, f. 11.01.1871, d. 06.04.1961 á Þrasastöðum í Stíflu. Foreldrar: Bergur Jónsson (f. 1836) bóndi á Þrasastöðum og kona hans Katrín Þorfinnsdóttir (f. 1833). Guðmundur ólst upp með foreldrum sínum á Þrasastöðum. Ár 1898 tóku hann og kona hans við búsforráðum á Þrasastöðum. Guðmundur var smiður góður og vefari. Árið 1908 brann bærinn til kaldra kola og drápust 4 kýr í fjósi. Olli það miklum búsyfjum á barnmörgu heimili.
Maki (g. 22.05.1897): Guðný Jóhannsdóttir frá Sléttu (08.12.1876-22.03.1917). Þau eignuðust átta börn sem upp komust en misstu fjögur börn í æsku.

Guðmundur Benediktsson, f. 06.04.1901 á Hrafnabjörgum í Svínadal A-Hún., d. 25.10.1987 á Akranesi. Foreldrar: Benedikt Jóhannes Helgason bóndi á Hrafnabjörgum og Guðrún Ólafsdóttir. Guðmundur missti föður sinn aðeins 6 ára gamall og fluttist tveimur árum síðar með móður sinni að Ási í Vatnsdal til móðurbróður síns, Guðmundar Ólafssonar alþingismanns, og átti þar heima til fullorðinsára. Vann hann þar að búi frænda síns og á sumrin á námsárunum og átti þar heima þar til hann gerðist prestur og fluttist að Barði. Hann hóf nám við MA og lauk þar stúdentsprófi vorið 1928. Lauk embættisprófi frá guðfræðideild HÍ 1933 og var settur sóknarprestur í Barðsprestakalli í Fljótum sama ár og þjónaði þar til 1966. Þar hafði hann einnig búskap og byggði upp húsakost á jörðinni. Tók jafnframt að sér aukaþjónustu í Fellsókn 1951-1952 og í Hofsósprestakalli öllu 1962-1963.
Guðmundur var allmörg ár í hreppsnefnd og oddviti hennar frá 1946-1950. Formaður sjúkrasamlags sveitarinnar 1945-1965. Formaður lestrarfélags Haganeshrepps 1934-1966.
Þegar Guðmundur missti konu sína sviplega tók Signý dóttir þeirra við forstöðu heimilisins en hún var skipuð skólastjóri við barnaskólann á Sólgörðum árið 1959. Þá voru þau feðgin ýmist heima á Barði eða í skólanum á Sólgörðum, sem var heimavistarskóli. Kenndi Guðmundur þá í forföllum Signýjar og þegar með þurfti. Guðmundur fluttist til Guðmundar Ólafs sonar síns sem þá bjó í Reykjavík en síðar fluttist hann með honum á Akranes. Maki: Guðrún Sigrún Jónsdóttir, f. 1905 á Kimbastöðum í Borgarsveit. Þau eignuðust fimm börn og lést eitt þeirra fárra vikna. Ólu auk þess upp Guðfinnu Gunnarsdóttur frá 9 ára aldri.

Guðmundur Benediktsson, f. að Neðra-Haganesi í Fljótum 19.07.1893, d. 07.10.1970 á Berghyl. Foreldrar: Benedikt Stefánsson sjómaður og bóndi og kona hans Ingibjörg Pétursdóttir. Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum í Neðra-Haganesi til 7 ára aldurs en þá drukknaði pabbi hans. Eftir það var hann að nokkru leyti hjá föðurbróður sínum, Guðmundi Stefánssyni bónda í Minni-Brekku en annars með móður sinni á ýmsum stöðum í Holts-og Haganeshreppi. Á árunum 1917-1923 stundaði hann sjómennsku frá Siglufirði, hákarlaveiði seinni hlutar vetrar og á vorin en á sumrin síldveiðar eða eyrarvinnu. Á árunum 1917-1923 hákarlaveiðar að vorinu frá Akureyri en landbúnað á sumrin. Guðmundur byrjaði búskap í Minni-Brekku 1920-1926, á Stóru-Þverá 1926-1927 og Berghyl 1927-1970. Hann stundaði sjóinn áfram stíft á búskaparárunum til 1923 er hann lenti í skipsháska og hætti sjómennsku eftir það.
Guðmundur var virkur í félagsmálum. Hann starfaði i hreppsnefnd 1928-1936, nokkur ár í Ungmennafélagi Holtshrepps og var þar nýtur starfsmaður sem annars staðar. Hann var í skólanefnd um skeið, stefnuvottur í mörg ár, úttektarmaður og gengdi ýmsum öðrum störfum fyrir sveit sína.
Maki: Jóna Kristín Guðmundsdóttir (29.12.1899-19.12.2003) frá Minni-Brekku. Þau eignuðust þrjú börn og ólu auk þess um Ingimar Benidikts Stefánsson, bróðurson Guðmundar.

Héraðslæknir Selbu,Þrándheimi, Noregi´52

,,Guðmundur Árnason fæddist 7. júlí 1833. Hann ólst upp í Tungu í Vestur-Landeyjahreppi en hann missti foreldra sína ungur. Sagt er að hann hafi fengið taugaveiki og heilabólgu, sem varð til þess að hann missti allt vit um skeið, og mun aldrei hafa orðið samur. Guðmundur er frægur af viðurnefni sínu, Gvendur dúllari, en það vísar til eins konar söngs sem hann iðkaði. Bar hann sig jafnan þannig að við dúllið að hann studdi öðrum olnboganum við fram á borð og hafði einhvern lepp undir honum. Síðan dillaði hann enda litla fingurs eða vísifingurs í hlustinni á meðan hann dúllaði lagið, en það gerði hann með því að velta tungubroddinum upp og niður við efri góminn, svo að fram kom dillandi hljóð í margs konar tilbrigðum og öllum tónhæðum. Oftast dúllaði hann sálmalög og höfðu margir gaman af þessari skemmtun, sem stundum var auglýst opinberlega. Guðmundi var þó fleira til lista lagt, t.d. líkti hann eftir tóni presta, kvað rímur og orti stemmur."

Bóndi á Laugarbóli í Hrafnseyrarsókn í Arnarfirði.

Frá Kvíabekk í Ólafsfirði. Var bústýra hjá Jósteini Jónassyni í Naustavík í Hegranesi. Síðar bústýra hjá Leó Jónssyni b. Svanavatni og síðast verkakona á Sauðárkróki.

Guðmann Tobíasson fæddist í Geldingaholti í Seyluhreppi 29. apríl 1935. Foreldrar hans voru Tobías Sigurjónsson bóndi í Geldingaholti og Kristín Gunnlaugsdóttir frá Ytri-Kotum í Norðurárdal. Árið 1958 giftist Guðmann Marsibil Þórðardóttur, þau eignuðust tvær dætur. ,,Guðmann stundaði nám í búfræðum við Hólaskóla árin 1953-1954. Hann kynntist eiginkonu sinni á Löngumýrarskóla, þar sem hún stundaði nám veturinn 1956-1957. Guðmann og Marsibil hófu búskap á Sauðárkróki 1959, Árið 1958 hóf hann störf hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, þar vann hann hin ýmsu störf, þar á meðal í fóðurdeild, mjólkursamlagi og byggingavörudeild. Árið 1968 fluttust þau í Varmahlíð og hóf hann störf sem útibússtjóri í Kaupfélaginu og starfaði hann þar til 1994 þegar þau fluttust á Sauðárkrók þar sem hann vann áfram hjá Byggingavörudeild Kaupfélagsins á Eyrinni til sjötugs. Guðmann var virkur í öllum félagsmálum, sem dæmi var hann í Hreppsnefnd Seyluhrepps frá 1978 til 1994, Lionsklúbbi Sauðárkróks, Framsóknarfélagi Skagafjarðar og Karlakórnum Heimi frá 1970 til 2010."

Guðlaugur var fæddur í Stíflu í Fljótum í Skagafirði, en bjó sín æskuár á Þorgautsstöðum í sömu sveit, sem síðar fór undir stöðuvatn vegna Skeiðsfossvirkjunar.
Guðlaugur flutti síðar til Haganesvíkur, þar sem hann stundaði hákarlaveiðar, en flutti svo til Siglufjarðar um 1920 og var þar póstberi lengst af, oftast nefndur Laugi póstur. Hann var ágætlega hagmæltur og afar fróður um kveðskap og hina ýmsu bragarhætti. Á sinn hæglega hátt setti hann svip á mannlífið á Siglufirði og var mörgum innan handar við að yrkja eftirmæli,afmælisvísur og fleira. Guðlaugur sendi frá sér ljóðakver en ljóð hans voru einnig birt í blöðum og tímaritum

Guðlaugur var fæddur Ölviskrossi í Kolbeinsstaðarhreppi í Hnappadalssýslu þann 31. mars 1895. Foreldrar hans voru Stílveig Þórhalladóttir og Jón Guðmundsson. Guðlaugur ólst þar upp og stundaði hefðbundin landbúnaðarstörf fram yfir tvítugassaldur, en fluttist þá til Reykjavíkur. Árið 1919 gerðist Guðlaugur lögregluþjónn og vann við það allar götur síðan.

Foreldrar: Helgi Ólafsson kennari á Sauðárkróki og Akureyri, síðar búsettur í Reykjavík, og k.h. Valý Þ.Á. Ágústsdóttir. Flugstjóri. Kvæntist Ernu Kristinsdóttur sjúkraliða.

Guðlaug Sigurðardóttir, f. á Dæli í Sæmunarhlíð 25.12.1893, d. 15.08.1950. Foreldrar: Sigurður Jónsson bóndi í Litlu-Gröf á Langholti og kona hans Gunnvör Guðlaug Eiríksdóttir. Guðlaug ólst upp hjá foreldrum sínum, fyrst í Dæli en síðan að Litlu-Gröf. Var hún hjá þeim lengst af þangað til hún fór sjálf að búa að Geirmundarstöðum. Hálfan vetur var hún á hússtjórnarskóla í Reykjavík, eftir áramótin 1916. Guðlaug hélt áfram búskap á Geirmundarstöðum eftir lát manns síns með aðstoð Valtýs bróður síns og Sigurðar tengdaföður síns, en hann lést 1925. Sumarið 1931 varð hún að bregða bí eftir að taugaveiki hafði komið upp á heimliinu. Eftir aðgerðir vegna þessa stóð hún uppi nánast allslaus. Um haustið fóru hún og dóttir hennar að Stóru-Gröf til Jórunnar systur hennir en veturinn eftir fór Guðlaug að Páfastöðum. Vorið 1932 fór hún á Sauðárkrók og réðist fyrst sem þvottakona á sjúkrahúsið og starfaði þar í þrjú ár. Einnig gekk hún í umönnunarstörf þar. Árið 1935 réði hún sig svo í sem vinnukonu hjá Haraldi Júlíussyni kaupmanni en fór svo að Geirmundarstöðum vorið eftir þegar mágkona hennar veiktist af berklum. Þar var hún síðan nánast til æviloka.
Maki: Sigurður Sigurðsson (13.02.1897-23.12.1922). Þau eignuðust eina dóttur.

Dóttir Helgu Indriðadóttur ljósmóður og Magnúsar Jónssonar í Gilhaga. Bjó í Lýtingsstaðahreppi, lengst af hjá einhverju systkina sinna.

Foreldrar: Gunnlaugur Þorsteinsson og Geirlaug Eiríksdóttir. Guðlaug ólst upp á Svaðastöðum en hún missti föður sinn 5. ára. Kvæntist Birni Þorkelssyni, þau bjuggu alla sína búskapartíð á Sveinsstöðum. Guðlaug og Björn eignuðust fimm börn, aðeins eitt þeirra komst á legg. Þau áttu eina fósturdóttur, Jakobínu Sveinsdóttur.

Guðlaug G. Gunnarsdóttir er fædd á Hofsós þann 19. ágúst 1942 og er dóttir hjónanna Gunnar Stefánssonar, smiðs og Rósu Sveinsdóttur, verkakonu. Guðlaug á 4 börn með manni sínum Sævari Einarssyni, smið og sjómanni og eru þau hjónin búsett á Sauðárkróki. Guðlaug rak um árabil bensín- og veitingasölu á Ábæ sem nú er rekið undir nafninu N1 - ábær.

Guðlaug var seinni kona Björns Sveinbjörnssonar verkfræðings hjá Ofnasmiðjunni á yngri árum.

Guðlaug Arngrímsdóttir fæddist í Litlu-Gröf, Skagafirði 14. Janúar 1929. Hún lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands, Sauðárkróki 31. mars, 2017.
Foreldrar hennar voru Arngrímur Sigurðsson (f. 31. desember 1890 og d. 5 desember 1968) og Sigríður Benediktsdóttir (f. 9 júní 1886 og d. 4 ágúst 1948). Bróðir Guðlaugar var Þórir Angantýr (f. 2 janúar 1923 og d. 30 desember 2000). Uppeldisbróðir Guðlaugar var Ragnar Magnús Auðunn Blöndal (f. 29 júní 1918 og d. 15 september 2010).
Guðlaug gekk í barnaskóla í Hátúni einn vetur og í Varmahlíð svo fór hún í gagnfræðaskólann á Sauðárkróki. Hún vann á Akureyri um tíma í verslun en snéri aftur í Skagafjörð þegar móðir hennar lést. Síðar fór hún í Húsmæðraskólann í Reykjavík. Guðlaug var bóndi og húsmóðir í Litlu-Gröf en starfaði einnig utan heimilis. Meðal annars í félagsheimilinu Miðgarði frá því að það var opnað 1967, á haustin í sláturhúsinum, hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, í Kjöthöllinni og sem leiðbeinandi hjá dagvistun aldraðra. Guðlaug tók til sín börn í sumardvöl í sveit. Hún bjó með föður sínum Arngrími og Þóri Angantýr bróður sínum. Guðlaug var ógift og barnlaus.

Guðjón fæddist að Þverhamri í Breiðdal 1937. Hann tók hið meira fiskimannapróf frá Stýrimannaskólanum 1961. Guðjón vann ýmis störf, var sjómaður, stýrimaður,kennari, afgreiðslumaður, skrifstofumaður, stundaði búskap og var virkur í trúnaðar og félagsstörfum. Hann skrifaði bækur fyrir börn og unglinga og fékk fyrstu verðlaun fyrir söguna Morgundögg. Guðjón samdi hann ljóð og smásögur

Guðjón var fæddur að Mannskaðahóli á Höfðaströnd. Foreldrar hans voru Sigurður Sveinsson og Guðbjörg Þuríður Sigmundsdóttir. Þegar Guðjón var aðeins nokkurra mánaða gamall fór hann í fóstur til föðurbróður síns Sveinbjörns Sveinssonar og konu hans Önnu Hallfríðar Sölvadóttur í Hornbrekku á Höfðaströnd, síðar Á í Unadal. Í kringum árið 1928 fluttist hann til Sauðárkróks og hóf nám í bakaraiðn hjá Snæbirni Sigurgeirssyni bakarameistara. Árið 1931 lauk hann svo iðnskóla- og sveinsprófi í bakaraiðn frá kaupmannahöfn. Eftir það kom hann aftur til Sauðárkróks og starfaði hjá Snæbirni og tók svo við rekstri bakarísins að honum látnum. Guðjón giftist Ólínu Ingibjörgu Björnsdóttur frá Skefilsstöðum á Skaga og eignuðust þau saman þrjú börn. Fyrir átti Ólína fimm börn sem Guðjón gekk í föðurstað.
Guðjón tók ríkan þátt í félagsstarfi og starfaði í flestum félögum á Sauðárkróki. Árið 1946 var hann kjörinn í hreppsnefnd, síðar bæjarstjórn, fyrir Sjálfstæðisflokkinn, og átti þar sæti óslitið til ársins 1974. Jafnframt var hann forseti bæjarstjórnar 1958-1966.

Guðjón fæddist í Reykjavík 9. júlí 1907. ,,Guðjón hóf nám í bókbandi 1. febrúar 1926, hjá föður sínum í bókbandsstofu Landsbókasafnsins. Lauk hann námi 1930 og framhaldsnámi 1931, en síðan hóf hann störf á bókbandsstofu Landsbókasafnsins, þar sem hann starfaði til starfsloka. Guðjón vann að ýmsum félagsstörfum fyrir bókbindara og um tíma var hann einnig gjaldkeri ÍR. Að auki gekk hann til liðs við oddfellowstúkuna Þórstein, árið 1943." Hinn 16. maí 1931 kvæntist Guðjón Kristínu Maríu Gísladóttur frá Eskifirði, þau eignuðust þrjú börn.

Fæddur í Krossanesi í Vallhólmi, foreldrar hans voru Jósafat Guðmundsson og Guðrún Ólafsdóttir. Móðir hans lést þegar hann var aðeins nokkurra vikna gamall og tók þá Margrét móðursystir hans við heimilinu. Ólst upp í Krossanesi og á Syðri-Hofdölum. Verkamaður á Sauðárkróki. Maki: Þórey Sigtryggsdóttir (1907-1953), þau áttu tvær dætur.

Guðjón Jósafat Einarsson fæddist 28. maí 1919 í Ási í Hegranesi. Foreldrar hans voru hjónin Valgerður Jósafatsdóttir frá Syðri-Hofdölum og Einar Guðmundsson, bóndi í Ási, Hegranesi. 1958 kvæntist Guðjón Steinunni Örnu Sigurjónsdóttur, þau eignuðust einn son og voru búsett á Sauðárkróki. ,,Guðjón starfaði lengst af við byggingar og múrverk hjá Byggingarfélaginu Hlyn hf. og síðustu starfsárin hjá Loðskinni hf. á Sauðárkróki."

Sonur Jóns Einarssonar í Héraðsdal og Sigríðar Margrétar Sigurðardóttur. Guðjón var fæddur og uppalin á Tunguhálsi en móðir hans var vinnukona þar er hann fæddist. Hann var fljótlega tekinn í fóstur af hjónunum á Tunguhálsi, þeim Guðrúnu Þorleifsdóttur og þáverandi manni hennar Guðmundi Ólafssyni. Guðmundur lést árið 1908 og ári síðar kvæntist Guðrún Sveini Stefánssyni sem þá gekk Guðjóni í föðurstað. Guðjón útskrifaðist sem búfræðingur frá Hólum vorið 1922 og tók að hluta við búsforráðum af stjúpa sínum á Tunguhálsi árið 1929 en alfarið árið 1938. Guðjón valdist til margvíslegra ábyrgðar- og trúnaðarstarfa fyrir sveitarfélagið, sat m.a. í hreppsnefnd 1944-1958 og var oddviti mestallan tímann. Guðjón var jafnframt einn af stofnendum og framkvæmdastjóri Landþurrkunarfélags Lýtingsstaðahrepps árið 1945 en starf þess félags markaði tímamót í samgöngumálum sveitarinnar. Guðjón kvæntist Valborgu Hjálmarsdóttur, þau eignuðust sex börn. Árið 1964 létu Guðjón og Valborg af búskap á Tunguhálsi og fluttu til Sauðárkróks þar sem Guðjón starfaði um skeið sem framkvæmdastjóri Verslunarfélags Skagfirðinga.

Guðjón Ingimundarson kennari fæddist á Svanshóli í Kaldrananeshreppi í Strandasýslu 12. janúar 1915. Foreldrar Guðjóns voru Ingimundur Jónsson og Ólöf Ingimundardóttir bændur á Svanshóli. Guðjón kvæntist 27.5. 1944 Ingibjörgu Kristjánsdóttur frá Nautabúi, f. 11.9. 1922, þau eignuðust sjö börn
,,Guðjón lauk prófi frá Héraðsskólanum í Reykholti 1934, íþróttakennaraprófi frá Laugarvatni 1937 og smíðakennaraprófi frá Handíðaskólanum í Reykjavík 1944. Hann stundaði nám í teiknikennaradeild seinni hluta vetrar 1948 og sótti ýmis endurmenntunarnámskeið varðandi sund-, handavinnu- og íþróttakennslu. Guðjón var kennari við Héraðsskólann á Laugarvatni 1937-1941. Hann flutti til Sauðárkróks 1941 og bjó þar til dauðadags. Guðjón var kennari við skólana á Sauðárkróki 1941-1974 og sundkennari á vornámskeiðum í Varmahlíð 1940-1956. Guðjón var forstjóri Sundlaugar Sauðárkróks og sundkennari 1957-1986. Hann hafði umsjón með Námsflokkum Sauðárkróks 1974-1979 og kenndi á ýmsum námskeiðum. Alla sína ævi tók Guðjón mikinn þátt í félagsmálum, m.a. var hann bæjarfulltrúi á Sauðárkróki fyrir Framsóknarflokkinn 1950-1974 og forseti bæjarstjórnar 1966-1970. Hann var formaður íþróttanefndar Sauðárkróks 1946-1978, í skólanefnd um árabil og formaður hennar 1974-1978, í fræðsluráði Norðurlands vestra 1974-1978, í stjórn Fiskivers Sauðárkróks hf. frá stofnun 1957 og Skagfirðings hf. frá 1959 þar til þau félög hættu störfum. Guðjón sat í stjórn Framsóknarfélags Sauðárkróks um langt árabil, var endurskoðandi Kaupfélags Skagfirðinga til fjölda ára, í stjórn Menningarsjóðs KS í mörg ár og formaður fræðuslunefndar þess um skeið. Íþrótta- og ungmennafélagsmál áttu hug hans allan og beitti hann sér mjög fyrir uppbyggingu íþróttamannvirkja og skóla á Sauðárkróki. Hann var í stjórn Ungmennasambands Skagafjarðar 1942-1973 og þar af formaður í 29 ár. Formaður Ungmennafélagsins Tindastóls í fimm ár og í stjórn alls níu ár. Hann var varaformaður Ungmennafélags Íslands 1965-1983 og í sambandsráði Íþróttasambands Íslands um árabil. Guðjón hlaut riddarakross fálkaorðunnar fyrir störf að félagsmálum 1984. Hann var heiðursfélagi Sundfélagsins Grettis á Ströndum, Ungmennasambands Skagafjarðar, Ungmennafélagsins Tindastóls, Íþróttasambands Íslands, Ungmennafélags Íslands og Rotaryklúbbs Sauðárkróks."