Ár 1959, laugardag 1. ágúst komu fulltrúar kjörnir af Sauðárkróksbæ, Fiskiðju Sauðárkróks h/f og Fiskveri Sauðárkróks h/f á stofnfund hlutafélags þessarra aðila um útgerð, til fundar i bæjarsalnum á Sauðárkróki. Þessir voru mættir á fundinn, fyrir hönd Sauðárkróksbæjar Rögnvaldur Finnbogason bæjarstjóri og varamaður hans Guðjón Sigurðsson forseti bæjarstjórnar. Fyrri hönd Fiskiðju Sauðárkróks h/f Marteinn Friðriksson framkvæmdarstjóri og fyrir hönd Fiskiveri Sauðárkróks h/f, þeir Árni J. Þórðarson framkvæmdarstjóri, og Guðjón Ingimundarson. Páll J. Þórðason tók að sér framkvæmdarstjórn Skagfirðings h/f. Hlutafé félagsins er kr: 400.000.00.
Hinn 26. apríl 1965 hélt Fiskiver Sauðárkróks uppboð á lausafjármunum. Á þessu uppboði keypti Hróðmar Hjörleifsson, Kimbastöðum skifborð fyrir 2012 krónur. Skrifborðið var læst en lykill fyrirfannst enginn. Vitað var að þessi fundargerðarbók var innilokuð í borðinu. Seljendur sögðu Hróðmari að hann yrði að skila því sem læst væri inn í borðskúffunni, en Hróðmar svarðai því til að þeir yrðu að sækja það til sín en það hafa þeir ekki gert. Og nú 30. janúar 1974 vill Hróðmar afhenda þessa bók til Skjalasafns Skagafjarðarsýslu og tek ég nú við þessari bók fyrir hönd safnsins. Kimbastöðum 30. jan. 1974. Björn Egilsson.

Á fundi að Hólum 2. maí. 1892 gengu 10 bændur í búnaðarfélag. Voru lesin upp lög félagsmanna og samþykkt. Í félagið gengu þessir: Magnús Ásgrímsson Sleitustöðum, Pétur Gestsson Smiðsgerði, Gísli Sigurðsson Neðra - Ási, Stefán Ásgrímsson Efra - Ási, Gunnlaugur Jónsson Víðirnesi, Gísli Þorfinnsson Hofi, Jóhannes Þorfinnsson Reykjum, fjárhirðir, Árni Ásgrímsson Kálfsstöðum, ritari, Páll Pétursson Kjarvalsstöðum, Guðjón Jóhannesson Nautabúi, formaður. Tilgangur félagsins er að efla grasrækt og garðrækt. Eins og segir í fundagerðabók, 1892.

Lestrarfélag Reykjastrandar var stofnað 1. desember 1929 að Hólakoti, stofnfélagar voru 27. Í fyrstu stjórn félagsins voru kosnir Pétur Jónasson Reykjum, Magnús Hálfdánarsson Hólkoti og Maron Sigurðsson Hólakoti. Þann 23. nóvember 1930 var haldinn fyrsti fundurinn að Daðastöðum. Á fyrsta aðalfundi hins nýstofnaðs félags segir að "Þar sem að þetta var fyrsti aðalfundur félagsins voru lög þess innfærð sem gildandi lög fyrir félagsmenn þess, með einhljóða samþykktum félagsmanna".
Í sömu fundargerð segir ennfremur að einn maður var kosinn í stjórn félagsins og hlaut Jón Þorkelsson Ingveldarstöðum kosningu. Fundarmenn ákváðu einnig eftir alllangar umræður að kjósa skemmtinefnd sem var ætlað að efla hag félagsins, þau sem voru kosin í þessa nefnd voru;
Jóhanna Sigurðardóttir Hólakoti,
Sigurbjörg Hálfdánardóttir Hólakoti,
Pétur Jónasson Reykjum,
Jón Þorkelsson Ingveldarstöðum og Skafti Sigurfinnsson frá Meyjarlandi.
Einnig var Árni Þorvaldsson Hólakoti kosinn bókavörður.

Sveinn Guðmundsson fæddist á Sauðárkróki 3. ágúst 1922. Foreldrar hans voru Guðmundur Sveinsson frá Hóli í Sæmundarhlíð, og Dýrleif Árnadóttir frá Utanverðunesi. ,,Eftir fullnaðarpróf úr barnaskóla hóf Sveinn störf til sjós og lands. Árið 1944 réðst hann til starfa hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og starfaði þar í 53 ár, þar af 45 ár í fullu starfi. Kjötmatsmaður við sláturhús KS í 48 ár. Sveinn stundaði hrossarækt stóran hluta ævinnar og varð hún vel kunn þeim sem íslenska hestinum unna. Fyrir hrossaræktina hlotnuðust honum margvíslegar viðurkenningar. Hann var sæmdur gullmerki Landssambands hestamanna árið 1986 og árið 1994 var hann sæmdur riddarakrossi hinnar íslensku fálkaorðu. Sveinn var gerður að heiðursborgara Sauðárkróks árið 1996. Árið 2010 hlaut hann heiðursverðlaun Landssambands hestamanna. Á yngri árum stundaði Sveinn knattspyrnu og aðrar íþróttir."

Maki 1: Guðbjörg Þorvaldsdóttir, þau eignuðust eina dóttur.
Maki 2: Birgitta Meyer, þau eignuðust einn son.
Maki 3: Ragnhildur Óskarsdóttir, þau eignuðust tvo syni.

Búnaðarfélag Sauðárshrepps var stofnað 27. apríl árið 1886 í þinghúsi Sauðárhrepps. Fyrsti formaður félagsins var Þorleifur Jónsson á Reykjum og varaformaður Jón Guðmundsson í Brennigerði. Lögin voru á þá leið að þau heimiluðu öllum þeim búendum konum jafnt sem körlum að ganga í félagið. Tilgangur félagsins var að efla framfarir í búnaði, einkum jarðarbótum, auka og bæta heyfang sem og að tileinka sér rétta meðferð á áburði. Efla garðrækt, kynbætur á bústofni og húsbyggingar fyrir bæði menn og skepnur. Markmiðið var einni að læra rétta meðferð á hirðingu á hvers bústofns fyrir sig eftir eðli þess og ásigkomulagi.
Hver félagsmaður skal er skyldugur til að láta vinna að jarðarbótum á jörð sinni.
Styrkir þeir sem félagið vonast til að fá til eflingar í búnaði skal að nokkru leyti varið til kaupa á verkfærum sem er nýtt til jarðarbóta.
Árið 1933 eða 1934 var lögum félagsins breytt umtalsvert frá eldir sem voru dagsett 1910.
Þar með breyttist orðalag og hver tilgangur félgasins var.
Að fá þá sem á félagssvæðinu búa að vinna að umbótum á öllum sviðum landbúnaðarins og vernda réttindi þeirra sem að því vinna. Félagið telur skylt að vinna að trjáræktartilraunum innan sveitarfélagsins.
Tilgang sínum vill félagið ná með því að vekja áhuga, styðja við og viðurkenna framkvæmdir á bújörðum.
a) Að rækta jörðina með þeim aðferðum, tækjum og vinnubrögðum sem svara kröfum nútímans.
b) Að efla búfjárrækina með samtökum og kynbótum, búfjársýningum, tryggilegum ásetningi og góðri hirðingu búfjársins.
c) Að vanda landbúnaðarafurðir og auka þekkingu á ........ hagnýtingu og vinna að því að auka gengi þeirra á markaðinum.
d) Að efla búfjárrækt og auka áhuga fyrir henni meðal félagsmanna og einkum miða að því að fegra og prýða heimilin og sveitina.
e) Að auka búnaðarþekkingu og menningu félagsmanna með öflum góðra bóka og fyrirlestri valinna manna.
f) Að ráða hæfa menn í þjónustu sína.
g) Að vera í búnaðarfélagi Íslands og sambandi við þau og eftir föngum við aðrar stofnanir sem eru að vinna að sama markmiði.

Eftirtaldir samþykktu lögin og voru stofnfélagar búnaðarfélagsins.
Jón Guðmundsson, Brennigerði. Kristján Hansen, Sauðá. Sveinn Sölvason, Skarði. Stefán Stefánsson, Veðramóti. Björn Jónsson, Heiði. Ólafur Andrésson, Meyjarlandi. Björn Þorbergsson, Fagnanesi. Benedikt Sölvason, Ingveldarstöðum. Jóhannes Ólafsson sýslumaður, Gili. Þorleifur Jónasson formaður, Reykum.

Slysavarnadeildin Hjálp var formlega stofnuð 13.10.1944 í þeim tilgangi til að styðja Slysavarnarfélag Íslands í viðleitni þess til að koma í veg fyrir drukknanir og önnur slys, bæði með fjárframlögum og með því að stofna sérstaka slysavarnadeild í Hólahreppi. Fyrir stofnfundinn var safnað undirskriftir 50 einstaklinga sem skuldbundu sig til að ganga í félagið ef það yrði stofnað jafnvel það mætti ekki á sjálfan stofnfundinn. í forsvari fyrir stofnun félagsins var Anna Sigurjónsdóttir á Nautabúi og skýrði hún frá á fundinum að nokkur undirbúningu hefði verið að stofnun deildarinnar. Hefðu hreppsbúar af nær öllum heimilinum hreppsins með undirskrift sinni lýst fylgi sínu við stofnun slysavarnadeildarinnar. Á fundinum var lagðar fram tvær tillögur um árgjald félagsmanna, a) Árstillag verði krónur 2.00 og b) Árstillag verði króna 1.00 og verðlagsvísitala á hana eins og er á hverjum tíma. Á fundinum var tillaga a samþykkt
Lög Slysavarnadeildarinnar Hjálp voru samþykkt á fundi 4. nóvember 1945. Þar kemur fram að tilgangur deildarinnar er að styðja Slysavarnafélag Íslands í störfum þess, gefa stjórn þess allar þær upplýsingar um skipströnd, drukknanir og aðrar slysfarir er gerast á starfssvæði hennar jafnskjótt og þess er kostur og láta félaginu í té álit sitt um allt sem verða má félaginu og stefnumálum þess til eflingar og gagns.

Karlakór Sauðárkróks var upprunalega stofnaður 20. nóvember 1935 og starfaði til ársloka 1942. Í janúar 1943 var stofnaður annar kór er hlaut nafnið Ásbirningar. Hann starfaði fram á mitt ár 1944. Karlakór Sauðárkróks var svo endurstofnaður 25. október 1963 og starfaði fram til ársins 1982. Hann var formlega lagður niður árið 2012.
Tilgangur félagsins er fyrst og fremst sá að halda uppi og efla karlakórsöng og sönglífi á Sauðárkróki og í Skagafjarðarsýslu.

Haraldur Árnason var fæddur í Blaine í Bandaríkjunum 6. mars 1925. Foreldrar hans voru þau Árni Daníelsson, bóndi á Sjávarborg í Skagafirði og kona hans Heiðbjört Björnsdóttir húsfreyja. Haraldur var stúdent frá MR 1944. Tveimur árum seinna lauk hann prófi frá Háskóla Íslands í forspjallsvísindum og efnafræði. 1946-1950 var hann við nám í Die Eidgenössische Technische Hochscule í Zürich í Sviss. Þaðan lauk hann prófi sem Diplom Ingenieur Agronom. Haraldur var búfjárræktarráðunautur hjá Búnaðarsambandi Skagfirðinga 1951-1956. Bókhaldari á Sauðárkróki 1960-1965. Þá stofnaði hann verslun Haraldar Árnasonar og rak þar til hann varð skólastjóri við Bændaskólann á Hólum 1971-1980, en hann hafði kennt þar 1968-1971. Hann varð síðar bóndi á Sjávarborg og skrifstofumaður á Sauðárkróki. Kona hans var Margrét Árnason (Margrit Truttmann) (1928-2014), deildarstjóri hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og húsfreyja á Sjávarborg II í Skarðshreppi.

Ár 1966, föstudag 29.julí var stofnfundur Kaupmannafélags Sauðárkróks haldinn í samkomuhúsinu Bifröst, Sauðárkróki. Mættir til fundar voru 12 stofnendur og að auki frá Kaupmannasamtökunum Íslands þeir, Sigurður Magnússson, formaður K.Í. Knútur Briem, framkvæmdastjóri K.Í. og Jón I. Bjarnason. Sigurður Magnússon setti fundinn og stjórnaði honum og skipaði fundarritarar Jón I. Bjarnason. Tillaga að lögum var lögð fram en þar segir m.a. Tilgangur félagsins er að efla samstarf kaupmanna á staðnum, vinna að menningu, hag og sóma stéttarinnar , stuðla að heilbrigðum verslunnarháttum og bættri þjónustu. Félagið skal eftir megni leita samstarfs við öllum kaupmannafélög og kaupmenn landsins til hagsbóta fyrir stéttina í heild m.a. með þáttöku í Kaupmannasamtökum Íslands.
Í safni þessu liggur bréf frá Kaupmannasamtökum Íslands, þar segir: Hafi mér ekki borist skilagrein fyrir 20.04.1970, leyfi ég mér að líta þannig á að þið óskið ekki eftir áframhaldandi aðild að Kaupmannasamtökum og í framhaldi af því mundi Kaupmannafélag Sauðárkróks og meðlimir þess verða teknir hér út af félagaskrá, svo sem lög samtakanna gera ráð fyrir. Undirritun. Sigurður Magnússon.
í safni þessu liggur Gjafabréf þar segir að stjórn Kaupmannafélags Sauðárkróks samþykkir hér með að fundargjörða og bréfabækur svo og önnur skjöl Verslunnarmannafélags Skagfirðinga og Húnvetninga skuli afhent til varðveislu í Héraðsskjalasafni á Sauðárkróki, einnig samþykkir stjórnin að sjóðir félagsins ( styrktatsjóður og framkvæmdasjóður) samtals að upphæð 14.558, 20, verði afhentir Hérðasskjalasafninu að gjöf. Sauðárkróki, 27. okt. 1971. Undirritun. Haraldur Árnasson, Árni Blöndal.
Þakkarbréf liggur í safni frá Héraðsskjalasafni Sauðárkróki, 12. janúar. 1972. Undirritun Kári Jónsson.

Kristinn var fæddur 1887. Hann var sonur hjónanna Páls Jakobs Eggerts Briem og fyrri konu hans Kristínar Guðmundsdóttur. Kristinn missti móður sína tveggja vikna gamall og var skírður við kistu hennar. Móðurforeldrar hans á Auðnum tóku hann í fóstur og var hann hjá þeim til sex ára aldurs, svo ýmist hjá þeim eða föður sínum. Árið 1895 flutti Kristinn með föður sínum og seinni konu hans, Álfheiði Briem, til Akureyrar. Eftir að hann lauk gagnfræðaprófi flutti hann með föður sínum til Reykjavíkur, þar sem hann hélt áfram námi, einkum í ensku og dönsku. Kristinn sneri sér að verslunarstörfum og vann við verslunina Edinborg í þrjú ár. Síðan hélt hann til Edinborgar í Skotlandi og vann þar hjá eigendum Edinborgarverslunar á Íslandi í þrjú ár og fluttist þá heim til Íslands. Hann kvæntist Kristínu Björnsdóttur frá Hofstöðum í Skagafirði. Þau fluttu til Sauðárkróks árið 1912, en þar stofnaði hann verslun.

Sonur Álfheiðar Guðjónsdóttur Blöndal og Kristjáns Þórðar J. Blöndal. Starfaði sem póstafgreiðslumaður á Sauðárkróki og umboðsmaður Flugfélags Íslands á Sauðárkróki. Var í Lúðrasveit Sauðárkróks. Kvæntist Jóhönnu Árnadóttur frá Geitaskarði.

Árið 1932, föstudag 19.febrúar var stofnfundur Nautgriparæktarfélags Seyluhrepps settur og haldin að Stóru - Seylu. Fundarstjóri var Tóbías Sigurjónsson Geldingarholti og nefndi hann til ritara Harald Jónsson. Fundargjörðir voru lesnar upp og samþykktar með öllum atkvæðum svo og lög félagsins samþykkt´i einu hljóði . Kosin var stjórn fyrir félagið, þessir hlutu atkvæði, Tóbías, Holti. Jón, Glaumbæ. HAraldur, Völlum

Eins og segir í Saga Skagafjarðar, síðari hluti 2. bls. 34.: Sláturhúsi Skagfirðinga hafði verið komið á laggirnar að tilhlutan ýmissa félagsmanna K.S. eins og fyrr er getið (sjá I. b, bls. 156). og átti K. S. hluta í því og stóð það í nánum tengslum við Kaupfélagið fram yfir 1920, þótt sjálfseignastofnun væri. Þegar hin pólítíska óöld hófst, misstu kaupfélagsmenn undirtökin í sláturfélagi, kaupmenn og fylgismenn þeirra máttu sín meir. Þeir munu hafa séð að verslunaraðstöðu þeirra hrakaði ef þeir misstu tökin á stjórnartaumunum þar. Því hófst langvinn rimma um notkun sláturhússins og framtíð þess er freðkjötsmarkaðurinn hófst til vegs.
Látið er staðarnumið í sögu félagsins hér því fundargerðabók nær til ársins 1920 en vísa í heimildina Saga Skagafjarðar, Kristmundur Bjarnason. LVJ.

Búnaðarfélag Lýtingsst.hrepps var stofnað sjötta dag júlímánaðar, árið 1888 á almennum hreppsfundi að Lýtingsstöðum. Þá var jafnframt haldinn stofnfundur Búnaðarfélags Lýtingsstaðahrepps. Á dagskrá fundarins var frumvarp til laga fyrir búnaðarfélagið lagt fram og eftir nokkrar umræður voru samþykkt gildandi lög fyrir félagið. Fyrsti formaður búnaðarfélagsins var kosinn Ólafur Briem þá bóndi á Álfgeirsvöllum. Kosnir voru tveir skoðunarmenn fyrir hverja sókn og einn til vara. Fyrir Reykjasókn, Björn Þorláksson, Kolgröf og Eyjólfur Jóhannesson, Vindheimum. Til vara var Pálmi Pétursson, Skíðastöðum. Fyrir Mælifellssókn Jóhann Pétursson, Skíðastöðum og Sigurður Sigurðsson, Brekkukoti. Til vara Sr. Jón Magnússon, Mælifelli. Fyrir Goðdalasókn; Indriði Árnason, Írafelli og Jón Guðmundsson, Villinganesi. Til vara Ólafur Ólafsson Litluhlíð.
Stofnfélagar voru allir þeir einstaklingar sem taldir eru upp hér að ofan, alls tíu.

Tilgangur félagsins var að bindast samtökum til jarðbóta, einkum að slétta tún, hlaða vörslugarða, grafa vatnssveituskurði og hlaða stíflugarða. Í lögum félagsins kemur fram að ef einhver félagsmaður vann ekkert að jarðarbótum þrjú ár í röð var hann rækur úr félaginu og átt ekki afturkvæmt í það nema aðalfundur samþykkti það (þá voru eigi taldar þær jarðabætur sem áskildar voru í byggingarbréfum jarða).
Hlutverk formanns búnaðarfélagsins var að útvega félagsmönnum nauðsynleg jarðbótaverkfæri sem þeir höfðu óskað eftir fyrir árslok hvert ár. Jarðbótaverkferi þau sem keypt voru á kostnað félagsins voru ætluð til sameiginlegra afnota fyrir félagsmenn.

Tilgangur félagsins er að efla áhuga og framkvæmdir í jarðarækt og búnaði. Fram kemur í gögnum að Lög Búnaðarfélags Rípurhrepps samþykkt á aðalfundi er haldin var í Ási 16. mars 1912. Og þennan dag var aðalfundur haldin en það kemur ekki hreint fram hvort hér hafi verið um stofnfund að ræða en gengið er út frá því og kosin er stjórn og hlutu kosningu Ólafur Sigurðsson , formaður. Magnús Gunnarsson og Gísli Jakobsson, meðstjórnendur og endurskoðandi Guðmundur Ólafsson.
Framhald félagins eru í þessum gögnum til 1984 en í Reikningabók D er aftast í bók þetta skráð, Árið 1984, þessari bók er lokað og önnur tekin í notkun 1985. Jón Björnsson , Hellulendi.
Ekki er vitað um framhald félagsins eftir það.

Stofnfundur Skógræktarfélas Staðarhrepps var haldin 17.nóvember 1050 en boðað var til fundarins af stjórn Ungmennafélags Æskunnar. Fundinn setti Sigurður Ellertsson. En kosnir í stjórn voru Sigurður Jónsson, Reynistað. Steinbjörn Jónsson, Hafsteinsstöðum. Sigurður Ellertsson, Holtsmúla og til var Halldór Hafstað, Vík.
Eins og segir í lögum félagsins er tilgangurinn að stuðla að útbreiðslu og eflingu Skógræktarinnar í Staðarhreppi og þá fyrst og fremst að vinna að því að koma upp tjágróðri við bæi og vísi að nytjaskógi á hverri jörð í Staðarhreppi. Ekki er vitað um framvindu félagsins.

Samkvæmt fundagjörðabók er félagið búið að vera starfandi í einhvern tíma fyrir þessa fundagjörðabók en ekki kemur fram stofnár né framvinda eftir 2001.

Sigurður var sonur Jóns Sigurðssonar oddvita og bónda á Skúfsstöðum og konu hans Guðrúnar Önnu Ásgrímsdóttur. Fór til náms á Búnaðarskólann á Hólum og var þar 1904 sem óreglulegur nemandi og lauk þar ekki prófi en kvæntist þá um haustið Önnu Margréti Sigurðardóttur frá Bakka í Viðvíkursveit. Þau hófu búskap á móti foreldrum Sigurðar árið 1906 á hluta Skúfstaða. Keyptu síðan jörðina árið 1915 og bjuggu þar til æviloka. Leigðu ábúendum jarðarhluta 1916-1924, en bjuggu eftir það ein á allri jörðinni. Sigurður tók þátt í ýmsum félagsstörfum í sveit sinni. Sigurður og Anna eignuðust fimm börn.

Í febrúarmánuði 1878 senda þeir Jón Jónsson á Mælifelli og Árni Eiríkssn á Sölvanesi skriflegt ávarp til nokkurra ungra manna í Lýtingstaðahrepp, þess efnis að fá þá að ganga í lestrarfélag og fékk það 13 áskrifendur. Sömdu þeir síðan frumvarp til laga fyrir félagið. Kvöddu síðan til fundar að Mælifellsá hinn 3. dag maímánaðar og mættu á honum aðeins 9. Til fundastjóra var kosin Árni Eiríksson á Sölvanesi og til skrifara Jón Jónsson Mælifelli, lagafrumvarp var rætt ítarlega og samþykkt í einu hljóði. Það er 31 desember 1878 sem haldin er aukafundur í Lestrarfélaginu "Neista" mættu á fundinn 15 manns.
Skráð fundagerð frá 1978, Item 3, þar segir meðal annars aftast í bók : Lögð hefur verið fram tillaga stjórnar um að afhenda hreppnum bókasafn félagsins. Safnið er nú nær eingöngu fjármagnað af hreppsfé fyrir liggur að ráða bót á húsakynnum safnsins og því þykir stjórn eðlilegt að safnið verði í eign og umsjón Sveitafélagsins. Ef áður nefnd tillaga nær fram að ganga er æskilegt að fundargestir móti sér skoðun á framtíðarhlutverki félagsins, hbort því ljúki með þessu eða hvort finna megi ný verkefni. Uppkast 15.10. 1978. Ekki er vitað meira um framvindu félagsins í þessum gögnum.

Foreldrar: Eiríkur Eiríksson og Hólmfríður Guðmundsdóttir á Skatastöðum. Árni ólst upp í Sölvanesi hjá móðurbróður sínum Sveini Guðmundssyni og k.h. Guðrúnu Jónsdóttur. Árni var bóndi í Hamarsgerði 1883-1885 og á Starrastöðum 1885-1887, bjó á Akureyri 1887-1888, bóndi á Nautabúi 1889-1897 og á Reykjum í Tungusveit 1897-1907. Fluttist eftir það til Akureyrar þar sem hann starfaði sem gjaldkeri í Íslandsbanka til æviloka. Á sínum yngri árum var Árni einn fremsti glímumaður sinnar sveitar. Árni lærði ungur að leika á orgel og var forsöngvari í Mælifells- og Reykjakirkjum meðan hann bjó á því svæði. Jafnframt var Árni hreppsnefndaroddviti í Lýtingsstaðahreppi í hálfan annan áratug og deildarstjóri KS í þeirri sveit. Árni kvæntist Steinunni Jónsdóttur frá Mælifelli, þau eignuðust fjögur börn en ólu einnig upp nokkur fósturbörn.

Helgi Jónsson, f. 31.01.1877 á Þröm í Blöndudal. Foreldrar: Jón Davíðsson og Steinunn Jónsdóttir. Helgi ólst upp hjá foreldrum sínum á Þröm. Maki: Þóra Kristjánsdóttir frá Hafgrímsstöðum í Lýtingsstaðahreppi. Þau bjuggu fyrstu tvö árin á Þröm en síðan á Hafgrímsstöðum. Þar lést Þóra 1903, viku eftir fæðingu níunda barns þeirra. Síðar bjó Helgi þrjú ár í Stapa en frá fardögum 1923 í Merkigarði og hafði látið af búskap tveimur árum áður en hann dó. Ráðskona hans í Merkigarði var Ingigerður Halldórsdóttir. Helgi var lengi formaður Lestrarfélags Mælifellssóknar. Hann átti lengi sæti í sveitarstjórn.

Guðmundur Helgason bóndi Árnesi, Skagafirði, fæddist í Víkurkoti Akrahreppi 30. júní 1943. Foreldrar Guðmundar voru Helgi Ingimar Valdimarsson b. í Árnesi og k.h. Snjólaug Guðmundsdóttir. Guðmundur kvæntist Dagnija Medne, f. 3.9. 1963, frá Lettlandi, þau eignuðust þrjú börn saman, fyrir átti Dagnija son.

Jóhann Eiríksson, f. á Sólheimum í Blönduhlíð 19.01.1892, d. 08.05.1970 á Sauðárkróki.
Foreldrar: Eiríkur Gíslason, síðast húsmaður á Tyrfingsstöðum og barnsmóðir hans, Ólöf Jónsdóttir, þá ógift vinnukona á Sólheimum.
Jóhann ólst upp með móður sinni, fyrstu tvö árin í Sólheimum og síðar aftur þar 1897-1902. Annars voru þau á ýmsum bæjum í Blönduhlíð og fylgdust að til ársins 1911, að Ólöf fór í aðra vist.Þegar bærinn á Víðivöllum brann 1908 voru þau þar og komst Jóhann naumlega úr brunanum. Jóhann var áfram á Víðivöllum til 1915 en eftir það fylgfust þau að á Miðsitju, Úlfsstöðum og Kúskerpi. Árið 1919 fóru þau í húsmennsku að Flatatungu á Kjálka. Átti Jóhann þá orðið eitthvað af skepnum og voru þú búandi í nokkur ár. Árið 1924 tók Jóhann jörðina Tyrfingsstaði til ábúðar og var móðir hans áfram ráðskona hans, þar til Freyja Ólafsdóttir réðst þangað og giftist síðan Jóhanni árið 1940.
Maki: Freyja Ólafsdótir(1899-1982). Þau eignuðust eina dóttur.

Á Sumardaginn fyrsta 20.apríl. 1950 kom margt af áhugafólki um leiklist og félagsstarfsemi saman á Hofsósi að tilstuðlan nokkurra manna á Hofsósi. Þorsteinn Hjálmarsson símstjóri, einn aðalhvatamaður fundarins bað Jóhann Eiríksson að stýra fundinum og Björn í Bæ að skrifa niður gjörðir fundarins. Þorsteinn Hjálmarsson var frummælandi um stofnun leikfélags í Hofsósi og nágrenni. Tók hann fram a leiklistastarfsemi væri góð undirstaða fyrir vaxandi menningu og taldi hann að Sumardagurinn fyrsti á þessu ári væri mjög sérstakur þar sem Þjóðleikhús Íslands væri vígt þennan dag og því tilvalið til stofnunar leikfélagsins. ( Segir í fundagerðabók 1.).

Tilurð Nautgriparætkunarfélags Viðvíkurhrepps má rekja til umræðu um nautgiriparækt á hreppsfundi í Viðvíkurhreppi í október árið 1914 og varð úr að nokkrir bændur lögðu til fé og sömdu um kaup á 2ja ára gömlu nauti sem alþingismaðurinn Jósef Björnsson á Vatnsleysu hafði keypt áður frá óðalsbóndanum Sigurði Péturssyni á Hofsstöðum og var greitt 120.- kr. fyrir nautið. Þann 20. janúar 1915 var boðað til stofnfundar fyrir nefndan félagsskap. Á fundinum var lögð frumvarp til laga fyrir nautgriparæktunarfélagið, eftir nokkar umræður og breytingatillögur voru lögin samþykkt og undirrituð af öllum stofnmeðlimum. Því næst var kosin þriggja manna stjórn og hlutu kosningu eftirtaldir: Jósef Björnsson, Jóhannes Björnsson, Hartmann Ásgrímsson.

Skógræktarfélag Skagfirðinga var stofnað árið 1933.

Samband Skagfiskra kvenna S.S.K. var stofnað 9. aprí. 1943 á Hótel Tindastóli á Sauðárkróki í því skyni að stofna samband fyrir kvenfélög í Skagafjarðarsýslu. Rannveig Hansdóttir Líndal hafði framgöngu fyrir stofnun sambandsins og boðaði til fundarins eftir að hún hafði kynnt sér að konur víðsvegar í héraðinu höfðu mikinn áhuga fyrir að þetta næði fyrir fram að ganga. Rannveig hafði einnig séð svo um að nokkur félaganna sendu fulltrúa á fund þennan eða sendu skriflegar beiðnir um upptöku í sambandið ef það yrði stofnað og voru sex kvenfélög sem komu að stofnun sambandsins.
Tilgangur sambandsins var meðal annars að efla samvinnu, samúð og félagsanda meðal kvenna á félagssvæðinu. Tilgangi sínum vildi sambandið ná með því að halda fundi þar sem fulltrúar hinna eintöku félaga á félagssvæðinu séu mættir einu sinni til tvisvar á ári og einnig með því að styðja við stofnun kvenfélaga í þeim sveitum þar sem enginn kvenfélög eru og með því að vinna að áhugamálum kvenna.
Á stofnfundinum talaði Rannveig um tilgang hins væntanlega sambands, hún lagði áherslu á að félögin öll myndu hafa bæði hagsmuni og ánægju af þessum samtökum ef þau myndu takast og sagðist vita að konur sem voru búnar að fá reynslu í þessum efnum voru þessu mjög fylgjandi. Til að létta undir byrjunarörðugleika sambandsins ákvað hún að gefa því sparisjóðsbók með innistæðu, alls kr.100.- sem fyrstu eign S.S.K. Rannveig gerði uppkast að lögum S.S.K., voru þau samþykkt einróma á fundinum og eru þau fyrstu lög félagsins. Fyrsta stjórn S.S.K var kosin Rannveig Líndal formaður, Stefanía Arnórsdóttir gjaldkeri og Jórunn Hannesdóttir ritari.
Fyrsti aðalfundur Sambands Skagfirskra kvenna var haldinn í Bifröst 14. júní 1943, það sama ár gerðist Samband Skagfirskra kvenna aðili að Sambandi Norðlenskra kvenna. Konur innan S.S.K. létu sig varða allt mannlegt og mörg þörf mál vor rædd, sem dæmi íslenski búningurinn, línrækt á Íslandi, raforkumál, garðrækt, matreiðsla, orlof, sjúkramál, bindindismál, mál aldraðra og uppeldismál svo einhver dæmi séu nefnd.

Sigurlaug Sigurðardóttir f. á Stóra-Vatnsskarði 05.01.1878, d. 15.10.1974 á Sauðárkróki. Foreldrar: Sigurður Bjarnason bóndi á Stóra-Vatnsskarði og seinni kona hans, Salbjörg Sölvadóttir. Sigurlaug missti föður sinn þegar hún var tólf ára. Móðir hennar lét þá af búskap og fór Sigurlaug í vist til frænku sinnar Soffíu Þorkelsdóttur og eiginmanns hennar. Meðna hún dvaldi þar lærði hún margt nytsamlegt, svo sem fatasaum.
Maki: Benedikt Sigurðsson. Þau bjuggu á Fjalli í Sæmundarhlíð. Þau eignuðust þrjú börn og tóoku nokkur til viðbótar í fóstur.

Árni Jónsson, f. í Vatnsdalshólum 1851, d. 1897 á Ásbrandsstöðum í Vopnafirði. Forledrar: Jón Jónsson bóndi og trésmiður í Vatnsdalshólum og kona hans Björg Þórðardóttir.
Árni ólst upp hjá foreldrum sínum og var fermdur frá þeim. Sama ár fór hann til Magnúsar föðurbróður síns, sem kenndi honum undir skóla og var hjá honum á Hofi á Skagaströnd 1866-1868 og á Skorrastað í Norðfirði 1868-1869. Árni var við nám í Reykjavík næstu ár og lauk þar stúdentsprófi 1875. Hann varð cand. phil. í Reykjavík 1876 og cand. med. frá Læknaskólanum 1878. Hann starfaði á fæðingarstofnun í Kaupmannahöfn 18788-187 en var skipaður héraðslæknir 1879. Sat hann á Sauðárkróki 1879-1880, á Sauðá 1880-1881, í Glæsibæ 1881-1892 og hafði jafnframt búrekstur þar 1881-1883 og 1887-1892. Árið 1892 var hann skipaður héraðslæknir í Vopnafirði.
Maki: Sigríður Jóhannesdóttir (1851-1890) Þau eignuðust 4 börn. Tvö þeirra dóu á fyrsta ári.
Maki 2: Sigurveig Ósk Friðfinnsdóttir (1865-1946). Þau eignuðust fjögur börn. Seinni maður Sigurveigar var Jón Benediktsson (1873-1946). Þau eignuðust tvö börn.

"Ævisaga Christians Jacobsson. Prentað á kostnað höfundarins. Winnipeg 1892". Hdr. er afrit bæklingsins.

I "Skriðuhreppur forni". Landlýsing býla- og búendatal 1703 til Móðuharðinda og um Myrkárpresta. Höf. Eiður Guðmundsson frá Þúfnavöllum í Hörgárdal. Ehd.
II "Móðuharðindin. Mannfellirinn mikli í Bægisár- og Myrkárprestaköllum og þeim hluta Möðruvallaprestakalls; sem er í Skriðuhreppi; árin 1784 og 1785". Höf. Loftur Guðmundsson frá Þúfnavöllum í Hörgárdal. Ehdr.. (Svo sagði Loftur mér; K.B.; en sbr. nýlega út komið Ritsafn Eiðs Guðmundssonar; Akureyri 1982-1984. Ehdr.

Endurminningar Guðrúnar Sveinsdóttur kennslukonu frá Bjarnastaðahlíð í Vesturdal. Ehdr.

is

I Smásögur og skrítlur. Safnað hefur og skrásett Ísl. Gíslason.
1) Skrítlur.
2) Samtíningur minninga frá bernsku- og æskuárum.
II) 1) Þegar nauthvelið öskraði.
2) Þáttur af Vilhjálmi Sigurðssyni - er síðast bjó á Miðnesi.
3) Eyjólfur í Króki.
4) Ekki lengi að pissa.

Fimmtudaginn 2. janúar 1941, vqr fundur haldinn að Hlíðarhúsi í þeim ákveðna tilgangi að stofna kvenfélag, 11 konur mættu á stofnfundinn. Á fundinum var fyrsta stjórn félagsins kosin og var Sigurbjörg Halldórsdóttir kosin fyrsti formaður félagsins, Nanna Ingjaldsdóttir gjaldkeri og Guðrún Jónsdóttir ritari. Umræða fyrsta fundarins snerist um að taka spunavél á leigu hjá Sigurmoni Hartmannssyni, Kolkuósi en svo fór að ári síðar keypti kvenfélagið spunavél sem Stefán Jónsson frá Núpi við Djúpavog smíðaði fyrir þær. Kvenfélagskonurnar voru duglegar að leggja sitt til samfélagsins þó að félagið væri ekki fjölmennt. Á fyrstu starfsárum félagsins gáfu þær fé til sjúkrastofu á Hofsósi og barnahjálpar Sameinuðu þjóðanna. Þær héldu meðal annars saumanámskeið og fóru í skemmtiferð, lögðu til fé til orgelkaupa fyrir barnaskólann, þær keyptu fermingarkyrtla og sáu sjálfar um þvott og viðhald á þeim og keyptu 2 fána og fánastengur fyrir Viðvíkurkirkju. Kvenfélagið Ósk gekk í Samband Skagfirskra kvenna (SSK) árið 1953.
Síðasta fundagerð kvenfélagsins er skráð 22. janúar 1994, ekki er kunnugt hver framvinda félagsins verður eftir það, talið er að dregið hafi verulega úr starfsemi þess en ekki víst hvort það var lagt alveg niður.

1715

is

I Smásögur og skrítlur. Safnað hefur og skrásett Ísl. Gíslason.
1) Skrítlur.
2) Samtíningur minninga frá bernsku- og æskuárum.
II) 1) Þegar nauthvelið öskraði.
2) Þáttur af Vilhjálmi Sigurðssyni - er síðast bjó á Miðnesi.
3) Eyjólfur í Króki.
4) Ekki lengi að pissa.

Ævisaga Christians Jacobsson. Prentað á kostnað höfundarins. Winnipeg 1892. Hdr. er afrit bæklingsins.

is

Sigurður Pálsson læknir á Sauðárkróki og k.h. Þóra Gísladóttir: Hitt og þetta úr þeirra fórum.
I Tvö bréf frá Sigurði lækni; annað í uppkasti (til Árna bróður hans).

II Skýrsla Björns Árnasonar og Sigurðar Jónssonar ; dags. 17. október

1910; er þeir fundu lík Sigurðar læknis Pálssonar.
III Tvær greiðslubeiðnir Sigurðar læknis til Halldórs Jónssonar gjaldkera.

IV Ýmiss kveðskapur:

1) Vísa um Sigurð Pálsson; ort 1883 af Einari Sigurðssyni; Tóftum í Flóa.
2) Fimm veizluljóð: Brúðkaupsljóð á dönsku 1886 og 1902 (til Sigurðar Thoroddsen og Maríu Claessen; ort af Chr. Popp) og kveðjur 1904 til Eggerts Briem yngra; ort af Chr. Popp; Valgard Claessen og sr; Árna Björnssyni (líklega).
3) Kvæði á dönsku eftir Chr. Popp til Sigurðar læknis; dags. 23. 12.1898. (ehdr)
4) Kvæði til sama manns eftir Jón Ósmann (ehdr).
5) Brúðkaupsljóð á dönsku til Jóhanns Möllers verzlunarstjóra; Blönduósi;
og Þorbjargar Pálmadóttur 1906 (uppskriftir m.h. Páls Sigurðssonar)
6) Forspár Símonar Dalaskálds; vísa um Sigurð Pálsson lækni á skólaárum; ljóðabréf frá Jónasi Jónssyni; Hróarsdal; til Sigurðar læknis Pálssonar; Sigurður læknir Pálsson; dáinn 13. október 1910.
7) Erfiljóð eftir Gísla Ólafsson frá Eiríksstöðum.
8) Minningar- og saknaðarljóð um Sigurð Pálsson lækni. ..eftir G.M.... Einblöðungur; pr. í Reykjavík 1911.
9) Sigurður Pálsson héraðslæknir ...minningarljóð flutt við útför hans eftir sr.Matthías Jochumsson (tvíblöðungur; pr. á Akureyri 1910).
10) Til Brudeparret Anna Claessen og Ólafur J. Briem den 6. Maj 1911; ljóð eftir Chr. Popp (tvíblöðungur; pr. í Reykjavík 1911).
V Nafnspjald læknis.
VI Nýtt kirkjublað; 15. maí (að mestu helgað sr. Páli; Gaulverjabæ).

Endurminningar Guðrúnar Sveinsdóttur kennslukonu frá Bjarnastaðahlíð í Vesturdal. Ehdr.

I "Skriðuhreppur forni". Landlýsing býla- og búendatal 1703 til Móðuharðinda og um Myrkárpresta. Höf. Eiður Guðmundsson frá Þúfnavöllum í Hörgárdal. Ehd.
II "Móðuharðindin. Mannfellirinn mikli í Bægisár- og Myrkárprestaköllum og þeim hluta Möðruvallaprestakalls# sem er í Skriðuhreppi# árin 1784 og 1785". Höf. Loftur Guðmundsson frá Þúfnavöllum í Hörgárdal. Ehdr.. (Svo sagði Loftur mér# K.B.# en sbr. nýlega út komið Ritsafn Eiðs Guðmundssonar# Akureyri 1982-1984. Ehdr.

Ungmennafélagið Framför, stofnað 1. nóvember árið 1905. Á stofnfundi þess voru átta ungir menn og var Jón Árnason á Reykjum aðalhvatamaðurinn að stofnun félagsins. Fleiri gengu í félagið á næstu fundum og má telja að þá 25 menn sem gengu í félagið á fyrsta ári þess sem stofnfélaga. Fyrstu árin voru eingöngu piltar í félaginu en eftir fáein ár voru stúlkur einnig teknar inn í félagið. Á árunum 1909-1912 munu félagar hafa verið á bilinu 50-60.
Í fyrstu var félagið eingöngu málfundafélag en fljótlega var einnig farið að æfa íþróttir. Árið 1910 gaf Jóhann hreppstjóri á Brúnastöðum í Lýtingsstaðahreppi félaginu land undir gróðarstöð, með því skilyrði að þar yrði hafin trjárækt. Eftir það hófst þar kartöflurækt og gróðursetning trjáplantna. Á vegum félagsins var einnig starfandi stúka.
Eftir nokkurra ára starf hófst sundkennsla á vegum félagsins í Steinsstaðalaug. Hérðasmót vorum haldin við Geldingaholt árin 1908-1913 en síðar í Garði. Á fyrstu árum félagsins var samkomuhúsið við Steinsstaði torfhús með þiljum innan og trégólfi. Var það reist af bindindisfélagi og lestrarfélagi sem störfuðu í sveitinni.
Félagslífið í félaginu var fjörugt fyrstu árin. Að vetrinum voru fundir annan hvern sunnudag. Einnig voru glímur, dans og leikir.
Ungmennafélagið Framför var eitt að stofnfélögum Ungmennasambands Skagafjarðar þegar það var stofnað 17. apríl 1910, ásamt Ungmannafélaginu Æskunni Staðarhreppi og Ungmennafélaginu Fram Seyluhreppi.

Jón Guðmundsson f. 03.09.1900 í Efra-Haganesi í Fljótum. Foreldrar: (Filippus) Guðmundur Halldórsson b. í Neðra-Haganesi og kona hans Anna Pétursdóttir. Gekk í barnaskóla í Haganesvík og lærði bókfærslu hjá Hermanni á Ysta-Mói. Fór til sjós hjá Stefáni Benediktssyni í Neðra-Haganesi um fermingu. Var eftir það á árabátum, síldarbátum og hákarlabátum. Hóf störf hjá Samvinnufélagi Fljótamanna 1923, fyrst sem sláturhússtjóri. Fluttist frá Dælí í Fljótum 1929 að Móskógum í sömu sveit. Stundaði sjóróðra, ásamt búskap og tilfallandi störfum hjá Samvinnufélaginu. Fluttist í Molastaði 1940 og byggði upp húsakost þar. Í hreppsnefnd Haganeshrepps, fyrst 1925, Hreppstjóri Holtshrepps 1944-1956. Lengi endurskoðandi hjá Samvinnufélagi Fljótamann, í kjörstjórn og skattanefnd. Formaður sóknarnefndar Barðskirkju í fjögur ár. Fluttist í Kópavog árið 1960. Vann við bókhald og í byggingarvöruverslun Byko hjá Guðmundi syni sínum. Fluttist á Sauðárkróki 1981. Kona: Helga Guðrún Jósefsdóttir frá Stóru-Reykjum í Fljótum, þau eignuðust 13 börn.

Héraðsfréttablaðið Feykir var stofnað árið 1981. Stofnendur voru 26 talsins. Fyrsti ritstjóri blaðsins var Baldur Hafstað. Hann ritstýrði blaðinu 1981-1982.
Ritstjórar hafa verið 11 talsins (að Baldri meðtöldum). Sá sem lengst hefur ritstýrt er Þórhallur Ásmundsson, en hann ritstýrði blaðinu 1988-2004.
Páll Friðriksson (núverandi ritstjóri, 2016) er sá eini sem hefur tvisvar verið ritstjóri blaðsins.
Fyrsta blaðið kom út föstudaginn 10. apríl 1981 og kom fyrst út á tveggja vikna fresti. Feykir varð að vikublaði árið 1987.
Segja má að Feykir að hafi að vissu leyti fylgt prentsmiðjunni á Króknum, en hún hét í byrjun Sást, um tíma Hvítt og svart og heitir núna Nýprent ehf.
Prentsmiðjan og skrifstofa blaðsins eru saman til húsa að Borgarflöt 1, Sauðárkróki. Frá árinu 2006 hefur Nýprent verið útgefandi blaðsins.

Ingibjörg Hauksdóttir Hafstað fæddist 19. apríl 1951. Var búsett í Vík í Staðarhreppi í Skagafirði ásamt manni sínum Sigurði Sigfússyni (1947-). Búsett á Sauðárkróki.

Sigríður Halldóra Sveinsdóttir fæddist þann 20. janúar 1956. Dóttir Sveins Jónssonar og Guðnýjar Friðriksdóttur á Hjallalandi í Sæmundarhlíð.
Hún er leikskólakennari á Sauðárkróki.
Áður búsett á Saurbæ í Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði.

Foreldrar: Ólafur Sigurðsson bóndi og alþingismaður að Ási í Hegranesi og k.h. Sigurlaug Gunnarsdóttir. Gunnar ólst upp með foreldrum sínum í Ási. Fór til Danmerkur haustið 1879 að læra nýtísku vefnað og annan heimilisiðnað. Sneri aftur til Íslands 1880 og hafði þá meðferðis ýmis iðnaðartæki, svo sem hraðskyttuvefstól, lóskurðarvél, vaðmálapressur og fleira. Vann næstu ár við iðnaðarstörf hjá foreldrum sínum og tók til kennslu nemendur innan héraðs og utan, er lærðu meðferð ýmissa iðnaðartækja. Hann flutti frá Ási 1883 og bjó að Keldudal í Hegranesi 1883-1888, stundaði einnig iðnaðarstörf sín, var og 1883-1888 oddviti í Rípurhreppi. Fór búferlum að Lóni í Viðvíkursveit 1888 og bjó þar til 1897, en flutti þá aftur á hálfan Ás á móti bróður sínum og bjó þar til æviloka. Gunnar kvæntist Guðnýju Jónsdóttur frá Reykholti í Borgarfirði, þau eignuðust átta börn.

Dóttir Gunnars Ólafssonar og Guðnýjar Jónsdóttur sem bjuggu m.a. í Keldudal og Ási í Hegranesi. Lausakona í Hlíð, Snóksdalssókn, Dal. 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Indíana Sigmundsdóttir fæddist 28. febrúar 1909 að Vestara-Hóli í Skagafirði. Foreldrar hennar voru Sigmundur Jónsson, bóndi á Vestara-Hóli og seinni kona hans, Halldóra Baldvinsdóttir frá Lambanesi. Indiana átti heimili á Vestara-Hóli til ársins 1956. Síðari hluta ævinnar bjó hún á Sauðárkróki. Indíana bjó einnig um tíma á Sjöundastöðum. Ógift og barnslaus.

Dóttir Ingvars Pálssonar kaupmanns í Reykjavík og Jóhönnu Gróu Jósafatsdóttur. Húsfreyja í Reykjavík.

Dóttir Eggerts Claessen og Soffíu Jónsdóttur.

Petrea Ástrún Jónsdóttir Sívertsen fæddist á Mælifelli í Skagafirði 24. mars 1915. Foreldrar hennar voru hjónin Jórunn Hannesdóttir frá Skíðastöðum og Jón Sigfússon frá Mælifelli. Var á Sauðárkróki 1930. Kvæntist 26. október 1941 fyrri manni sínum, Sveini Steindórssyni, garðyrkjubónda frá Efri-Steinsmýri í Meðallandi, þau eignuðust eina dóttur, þau bjuggu að Álfafelli í Hveragerði. Sveinn lést 1944. Seinni maður Ástrúnar var Marteinn Sívertsen, húsasmíðameistari og kennari, þau bjuggu í Reykjavík, þau áttu ekki börn saman en Marteinn átti fyrir einn son.

Foreldrar: Magnús Benedikt Benediktsson Blöndal, síðast hreppstjóri í Stykkishólmi og f.k.h. Ragnheiður Sigurðardóttir. Fjögurra ára gamall fór Þórður í fóstur að Kornsá í Vatnsdal til frænda síns, Lárusar Blöndal sýslumanns og Kristínar konu hans. Að Lárusi látnum fór hann í fóstur, þá 12 ára, til Björns prests á Hofi á Skagaströnd og k.h. Bergljótar. Fluttist Þórður með þeim árið 1901 að Hvammi í Laxárdal, er sr. Björn tók við prestakalli þar. Um tvítugt sigldi Þórður til Danmerkur og starfaði þar á búgarði um tveggja ára skeið. Við heimkomuna settist Þórður að á Sævarlandi og gerðist ábúandi þar árið 1914, er Elín hálfsystir hans fluttist til hans ásamt móður sinni. Bjuggu þau systkinin þar á hluta jarðarinnar á móti Jóhanni Sigurðssyni og k.h. Sigríði Magnúsdóttur til ársins 1921, er þau fluttust til Sauðárkróks og settust þar að. Á Sauðárkróki vann hann verslunar- og skrifstofustörf. Starfaði fyrst sem sýsluskrifari, en réðst þaðan til KS og vann fyrst við afgreiðslu og síðan bókhald. Hann sat einnig í hreppsnefnd Skefilsstaðahrepps og síðar í hreppsnefnd Sauðárkróks. Var í sóknarnefnd á Sauðárkróki um árabil og jafnframt gjaldkeri; gjaldkeri sjúkrasamlagsins og vann ötullega að uppbyggingu þess. Hann hafði á höndum bókhald fyrir fjölmarga einstaklinga og félagasamtök. Þórður kvæntist ekki en hélt heimili með Elínu hálfsystur sinni, þau tóku þrjú börn í fóstur.

Sigurður var fæddur á Fjalli í Sæmundarhlíð, foreldar hans voru Þórður Ingvarsson frá Litla-Búrfelli í Svínavatnshreppi og Ingibjörg Sigurðardóttir frá Stóra-Vatnsskarði. Sigurður ólst upp hjá móður sinni og bróður hennar, Benedikt, á Fjalli og lærði jafnfram söðlasmíði hjá Benedikt. ,,Faðir Sigurðar fluttist til Húsavíkur og hafði Sigurður lítið sem ekkert af honum að segja. Haustið 1905 fór Sigurður til náms í Hólaskóla og útskrifaðist þaðan sem búfræðingur vorið 1907 með góðum vitnisburði, var þar í fremstu röð nemenda. Árið 1910 kvæntist hann Ingibjörgu Sigfúsdóttur frá Mælifelli. Þau voru á Mælifelli til vors 1912. Þá keyptu þau jörðina Nautabú á Neðribyggð og hófu þar búskap. Búnaðist þeim vel og árið 1933 hlutu þau verðlaun úr Styrktarsjóði Kristjáns IX fyrir umbætur á jörð sinni. Á Sigurð hlóðust mörg trúnaðarstörf; hreppstjóri Lýtingsstaðahrepps 1922-1938, formaður fasteignamatsnefndar yfirmats í Skagafjarðarsýslu 1932, formaður héraðsnefndar Kreppulánasjóðs, í stjórn KS 1928-1938, í hreppsnefnd Lýtingsstaðahrepps 1933-1938, í stjórn Búnaðarsamabds Skagfirðinga 1931-1947. Árið 1938 hætti Sigurður búskap á Nautabúi og fluttist til Sauðárkróks þar sem hann tók við starfi framkvæmdastjóra K.S. Starfi kaupfélagsstjóra gengdi hann til vors 1946 og það sama ár fluttust þau Ingibjörg til Reykjavíkur. 1942 var Sigurður kjörinn á þing fyrir Framsóknarflokkinn sem fyrsti þingmaður Skagfirðinga og sat á Alþingi til vors 1946. Þá hafði hann verið skipaður í nýbyggingarráð og var þar meðan það starfaði, síðan í arftaka þess, fjárhagsráði 1947-1953. Eftir að fjárhagsráð hætti störfum vann hann á Innflutningsskrifstofunni 1953-1960." Sigurður og Ingibjörg eignuðust, þrjú börn og tóku tvö fósturbörn.

Foreldrar: Einar Guðmundsson hreppstjóri og alþingismaður að Hraunum í Fljótum og 1.k.h. Kristín Pálsdóttir frá Viðvík. Kvæntist Guðmundi Davíðssyni hreppstjóra á Hraunum í Fljótum. Þau bjuggu að Hofi í Hörgárdal 1892-1896, á Hraunum í Fljótum frá 1896 og fram á gamals aldur. Ólöf var síðast búsett í Reykjavík. Aðeins eitt af börnum Ólafar og Guðmundar náði fullorðinsaldri.

Fædd á Hafsteinsstöðum í Skagafirði, dóttir Jóns Jónssonar b. og hreppstjóra á Hafsteinsstöðum og k.h. Steinunnar Árnadóttur frá Ysta-Mói. Kvæntist Pétri Snæland b. á Sauðá, síðar í Reykjavík. Sigríður starfaði sem nuddari.

Frá Tómasarhúsum í Aðaldal. Húsfreyja Tungu í Gönguskörðum. Kvæntist Jakobi Frímanni Brynjólfssyni frá Glaumbæ í Langadal, þau eignuðust fjögur börn.

Með foreldrum og í vistum í Fnjóskadal og á Svalbarðsströnd til 1893, flutti þá til Akureyrar.

Hún var dóttir Sigurðar Sigurðssonar frá Vigur, sýslumanns Skagfirðinga og k.h. Guðríðar Stefaníu Arnórsdóttir.

Sonur Jónatans Stefánssonar b. á Ölduhrygg í Svartárdal og k.h. Guðríðar Ólafsdóttur. Verkamaður á Sauðárkróki.

Sonur Sigurjóns Jónassonar b. og oddvita, síðast á Skefilsstöðum á Skaga og k.h. Margrétar Stefánsdóttur. Bóndi, síðar smiður á Sauðárkróki. Kvæntist Sigríði Sigtryggsdóttur.

Foreldrar: Stefán Sigurðsson og Þórdís Ingimundardóttir á Vatnsenda. Gunnlaug var frá sjö ára aldri alin upp á Gautastöðum í Stíflu af Jóhannes Bogasyni og k.h. Guðrúnu Ólafsdóttur. Kvæntist Bjarna Sigfússyni frá Gröf á Höfðaströnd.

Hún var dóttir hjónanna Stefáns Eiríkssonar og Svanfríðar Bjarnadóttur. ,,15 ára gömul flutti Sigríður frá Skógum í Þelamörk til Sauðárkróks til föðursystur sinnar Bjargar Eiríksdóttur og manns hennar Kristjáns Gíslasonar kaupmanns. Á Sauðárkróki kynntist hún mannsefni sínu, Eyþóri Stefánssyni og þau gengu í hjónaband 13. desember 1936, þau eignuðust eina dóttur."

Foreldrar: Jónína Guðrún Einarsdóttir og Ingólfur Daníelsson á Steinsstöðum. Fósturforeldrar Daníels voru Hannes Halldór Kristjánsson og Sigríður Benediktsdóttir í Hvammkoti.
Daníel var bóndi í Laugabóli í Lýtingsstaðahreppi í Skagafirði 1944-1945 og var áfram þar eftir að hann brá búi. Hann hóf búskap á Brenniborg á Neðribyggð í Lýtingsstaðahreppi árið 1956 og bjó þar fram til ársins 1963. Flutti aftur að Laugabóli er hann brá búi á Brenniborg. Síðar búsettur í Kópavogi. Ókvæntur.

Finnbogi Jón Rögnvaldsson var fæddur á Sauðárkróki 30. september 1952. Foreldrar hans eru Rögnvaldur Elfar Finnbogason og Hulda Ingvarsdóttir. Hinn 30. desember 1973 kvæntist Finnbogi Kolbrúnu Sigfúsdóttur frá Egilsstöðum, þau eignuðust þrjár dætur. Finnbogi Jón Rögnvaldsson nam húsasmíði hjá Kristni Sveinssyni og vann ætíð síðan við smíðar, lengst af sem sjálfstæður atvinnurekandi.

Foreldrar hans voru hjónin Sigurjóna Steinunn Jóhannsdóttir og Pétur Gunnlaugsson á Brekkukoti í Svarfaðardal. Jóhann Svarfdælingur, einnig nefndur Jóhann risi, hét fullu nafni Jóhann Kristinn Pétursson. Hann var stærsti Íslendingur sem sögur fara af og var 2,34 metrar á hæð þegar hann mældist hæstur og vó þá 163 kg. ,,Jóhann flutti frá Íslandi árið 1935, ferðaðist víða um heim og vann meðal annars við að sýna sig í fjölleikahúsum í Norðurlöndunum. Jóhann festist í Kaupmannahöfn þegar seinni heimsstyrjöld dundi yfir og komst að lokum til Íslands árið 1945. Eftir að hafa ferðast um Ísland við að sýna kvikmyndir, flutti Jóhann til Bandaríkjanna árið 1948 og bjó þar til ársins 1982. Jóhann landaði nokkrum kvikmyndahlutverkum í Bandaríkjunum og lék meðal annars í kvikmynd sem skartaði Gary Busey og Jodie Foster. Þá kom hann fram í eigin persónu í heimildarmynd árið 1981 og þar var hann titlaður hæsti maður heims. Þegar Jóhann kom í síðasta sinn til Íslands, settist hann að á Dalvík og bjó þar til dauðadags. Jóhann lést árið 1984, þá 71 árs að aldri."

Vigfús var fæddur á Möðruvöllum í Hörgárdal. Faðir: Hans Scheving, klausturhaldari á Möðruvöllum. Móðir: Guðrún Vigfúsdóttir, húsfreyja.
Vigfús var sýslumaður á 18. öld, lengst af í Skagafjarðarsýslu. Hann varð stúdent frá Hólaskóla 1754 og lauk lögfræðiprófi frá Kaupmannahafnarháskóla 1757. Hann var lengi Hólaráðsmaður en þegar Þórarinn Jónsson sýslumaður á Grund dó 1767 var hann settur sýslumaður Eyjafjarðarsýslu og gegndi því embætti þar til Jón Jakobsson tók við árið eftir. Vigfús varð sýslumaður Skagafjarðarsýslu 21. febrúar 1772 og bjó þá á Víðivöllum í Blönduhlíð. Kona Vigfúsar var Anna Stefánsdóttir, dóttir Stefáns Ólafssonar prests á Höskuldsstöðum og systir Ólafs Stephensen stiftamtmanns. Vorið 1800 fékk Vigfús lausn frá embætti og flutti þá suður að Innra-Hólmi til Magnúsar Stephensen, tengdasonar síns, var hjá honum eftir það og dó í Viðey.

Bjarni fæddist á Brautarholti á Kjalarnesi. Faðir: Vigfús Þórarinsson, síðar sýslumaður í Rangárvallasýslu (1789) og bjó þá á Hlíðarenda í Fljótshlíð þar sem Bjarni ólst upp. Móðir: Steinunn Bjarnadóttir (Pálssonar landlæknis). Bjarni hlaut góða kennslu heimafyrir hjá einkakennurum og lauk stúdentsprófi 15 ára. Bjarni sigldi til Kaupmannahafnar og lauk lagaprófi frá Hafnarháskóla. Bjarni sneri til Íslands 1811 varð nokkru síðar dómari í Landsyfirréttinum. Síðar varð hann sýslumaður í Árnessýslu 1820. 1822 varð hann aftur dómari við Landsyfirrétt og bjó þá í Gufunesi. Skipaður amtmaður í Norður- og austuramti árið 1833 og bjó á Möðruvöllum í Hörgárdal, Eyjafjarðarsýslu. Bjarni var skáld mikið og talin helsti boðberi rómantísku stefnunnar á Íslandi. Eiginkona Bjarna var Hildur Bogadóttir (Benekiktssonar úr Hrappsey) og áttu þau fjölda barna.

Fædd og uppalin við Ísafjarðardjúp. Kvæntist Gísla Ólafssyni skáldi frá Eiríksstöðum í Svartárdal, þau eignuðust þrjú börn og ólu einnig upp dótturson sinn. Fyrstu ár sín í hjónabandi voru þau í húsmennsku á nokkrum bæjum í Svartárdal. Bjuggu á Blönduósi 1924-1928 er þau fluttu til Sauðárkróks þar sem þau bjuggu til æviloka. Jakobína starfaði mikið með kvenfélagi Sauðárkróks og var meðal þeirra sem lögðu fyrstu hönd að gróðursetningu trjáplantna í Sauðárgili þar sem nú kallast Litli skógur.

Sonur Lilju Sigurðardóttur og Sveins Gíslasonar.

Bergur Ragnar Hólmsteinsson fæddist 9. janúar 1947 að Ytri-Hofdölum í Viðvíkursveit, Skagafirði. Foreldrar hans eru Hólmsteinn Sigurðsson og Guðrún Bergsdóttir. Bergur ólst upp að Ytri-Hofdölum. ,,Ungur fór hann að stunda sjómennsku, fyrst á ísfisktogurum hjá Útgerðafélagi Skagfirðinga en einnig var hann á flutningaskipum um tíma. Bergur stofnaði fyrirtæki ásamt vini sínum um skurð og sölu á túnþökum, var vélavörður í frystihúsinu Skildi í nokkur ár, en tók einnig þátt í sveitastörfunum. Síðustu ár var hann bílstjóri hjá Suðurleiðum."

Ingibjörg Þorvaldsdóttir Hillers fæddist á Sauðárkróki 14. maí 1918. Foreldrar hennar voru hjónin Þorvaldur Guðmundsson, kennari, hreppstjóri og sjúkrahúshaldari á Sauðárkróki og Ingibjörg Salóme Pálmadóttir. ,,Hinn 30. maí 1936 gekk Ingibjörg að eiga Björn Guðmundsson frá Reykjarhóli í Seyluhreppi, þau eignuðust eina dóttur, þau skildu. Árið 1941 hóf Ingibjörg að búa á Selfossi með Börge Hillers, mjólkurfræðingi frá Marup Mark við Koldind/Koldindbro á Jótlandi. Þau Ingibjörg og Börge gengu í hjónaband 29. desember 1951. Þau eignuðust fjögur börn. Ingibjörg fæddist á Sjúkrahúsinu á Sauðárkróki, flutti með foreldrum sínum að Brennigerði í Skarðshreppi 1920, þar sem þau bjuggu í tíu ár, en fluttu að þeim liðnum aftur til Sauðárkróks. Hún var gædd listrænum hæfileikum, söng í Kirkjukór Sauðárkróks og lék m.a. annað aðalhlutverkið í Pilti og stúlku eftir Jón Thoroddsen. Hún flutti á Selfoss 1941 og átti þar heima síðan. Hún stundaði þar ýmis tilfallandi störf."