Dóttir Benedikts Þorsteinssonar b. í Birkihlíð, Kimbastöðum og Gili og s.k.h. Sigurborgar Jóhannesdóttur. Húsfreyja í Godthaab, Vestmannaeyjum 1930. Síðast búsett í Reykjavík. Kvæntist Hermanni Benediktssyni.

Sonur Benedikts Þorsteinssonar b. í Birkihlíð, Kimbastöðum og Gili og s.k.h. Sigurborgar Jóhannesdóttur. Bóndi á Gili í Borgarsveit 1918-1920 og í Birkihlíð 1920-1978. Sat í hreppsnefnd Staðarhrepps 1933-1966, í stjórn Búnaðarfélags Staðarhrepps 1935-1972 (formaður frá 1944), fjallskilastjóri um árabil og formaður fjallskilastjórnar Staðarafréttar og gangnastjóri í Staðarfjöllum í áratugi. Sóknarnefndarfulltrúi Reynistaðarsóknar 1941-1965 og söng í áratugi í kirkjukór Reynistaðarkirkju. Kvæntist Elinóru Lovísu Jónsdóttur frá Sauðárkróki, þau eignuðust einn son.

Fædd á Hvalnesi á Skaga. Foreldrar: Jóhannes Oddsson húsmaður á Herjólfsstöðum og Elínborg Jónsdóttir frá Ketu á Skaga. Fyrri maður: Hannes Þorleifsson b. á Kimbastöðum, þau eignuðust eina dóttur. Seinni maður: Benedikt Þorsteinsson frá Litlu-Gröf, þau bjuggu í Birkihlíð, á Kimbastöðum og á Gili, þau eignuðust fimm börn saman.

Foreldrar: Þorsteinn Bjarnason b. og hreppstjóri í Litlu-Gröf og 1.k.h. María Jóhannsdóttir. Benedikt ólst upp hjá foreldrum sínum. Bóndi í Birkihlíð 1888-1895, Kimbastöðum 1895-1909, Gili 1909-1920. Fór þá að Birkihlíð aftur og bjó þar á parti af jörðinni á móti syni sínum á árunum 1922-1928. Benedikt átti um skeið sæti í hreppsnefnd Skarðshrepps og var lengi gangnaforingi í Úthnjúkum í Staðarfjöllum. Benedikt var tvíkvæntur, fyrri kona hans var Guðrún Magnúsdóttir frá Birkihlíð, þau voru barnlaus, Guðrún lést aðeins 24 ára gömul. Seinni kona hans var Sigurborg Jóhannesdóttir f. á Hvalnesi, þau eignuðust fimm börn.

Dóttir Benedikts Þorsteinssonar og Sigurborgar Jóhannesdóttur í Birkihlíð, Kimbastöðum og Gili. Var á Kimbastöðum 1901. Kvæntist Þórði Jóhannssyni, þau bjuggu á Kjartansstöðum 1930.

Fædd og uppalin í Reykjavík. Hún lærði herrafatasaum og þar syðra mun hún hafa kynnst Pétri Zophoníassyni frá Viðvík. Kom hún norður í Viðvík vorið 1904 sem unnusta hans og taldi sig sitja þar í festum. En málin þróuðust á annan veg því Pétur búsettist syðra og kvæntist annarri stúlku árið 1906. Þórunn var áfram í Viðvík með dóttur þeirra. Árið 1908 leystist heimilið í Viðvík upp, Þórunn réðst þá út að Hraunum í Fljótum með dóttur sína þar sem hún stundaði mest saumaskap og fataviðgerðir. Árið 1912 kvæntist hún Þórði Guðna Jóhannessyni frá Sævarlandi. Þau bjuggu í Hrúthúsum í Fljótum 1914-1915, á Siglufirði 1915-1931 en það sama ár skildu þau, þau eignuðust sex börn saman. Þórunn vann alla tíð við saumaskap, auk þess sem hún gekk til verka utan heimilis, svo sem síldarsöltun á sumrin, eins og flestallar húsmæður á Siglufirði á þeim tíma.

Sonur Málfríðar Friðgeirsdóttir frá Áshildarholti og Jóns Kaprasíussonar á Gvendarstöðum. Friðrik hrapaði til bana í Drangey.

Lærisveinn á Hólum, Hólasókn, Skag. 1901. Kennari, búfræðingur og hótelstjóri á Sauðárkróki. Síðast bús. í Reykjavík.

Foreldrar: Björn Jónsson b. í Gröf og k.h. Hólmfríður Jónatansdóttir ljósmóðir. Jón Björnsson ólst upp í Gröf til 17 ára aldurs. Jón lærði smíðar hjá Þorsteini Sigurðssyni trésmíðameistara á Sauðárkróki og síðar hjá Steingrími Guðmundssyni í Reykjavík, 1896 tók Jón sveinspróf í trésmíði og settist eftir það að í Skagafirði og kom að byggingu íbúðarhúsa, kirkna og brúa svo eitthvað sé nefnt. Árið 1913 gekk Jón að eiga Pálínu Pálsdóttur frá Ljótsstöðum og byrjaði búskap á þeirri jörð 1914. Þó Jón stundaði búskap með góðum árangri, var hann víða við smíðar. Jón gegndi trúnaðarstörfum í Hofshreppi, sat í hreppsnefnd um skeið, sóknarnefnd og skólanefnd en vildi þó gjarnan losna við opinber störf. Árið 1935 hættu hjónin búskap og fluttust til Siglufjarðar þar sem hann kom sér upp eigin trésmíðaverkstæði. Jón og Pálína eignuðust sex börn.

Sonur Rögnvaldar Jónssonar og Steinunnar Helgu Jónsdóttur sem lengst bjuggu að Miðhúsum í Óslandshlíð. Fór til Vesturheims 1913 frá Miðhúsum, Hofshreppi, Skag. Hermaður í kanadíska hernum í fyrri heimsstyrjöld.

Loftur Rögnvaldsson fæddist í Miðhúsum í Óslandshlíð 16. nóvember 1891, sonur Rögnvaldar Jónssonar og k.h. Steinunnar Helgu Jónsdóttur. Hann var kennari á Hólum, síðar bóndi og búfræðingur á Hlíðarenda í Óslandshlíð 1920-1922 og 1923-1925. Árið 1925 hóf hann búskap í Óslandi í sömu sveit. Þar var hann bóndi til æviloka.
Kona hans var Nanna Ingjaldsdóttir (1898-1981), þau eignuðust tvo syni.

Foreldrar: Jón Jónsson b. á Arnarstöðum í Sléttuhlíð og víðar og k.h. Gunnhildur Hallgrímsdóttir. Bóndi á Þrastarstöðum 1884-1886, á Geirmundarhóli í Hrollleifsdal 1886-1889, í Miðhúsum í Óslandshlíð 1889-1914, í húsmennsku 1914-1917, byggði ásamt konu sinni upp nýbýlið Hlíðarenda úr landi Miklabæjar í Óslandshlíð árið 1917 og bjó þar til dauðadags. Kvæntist Steinunni Helgu Jónsdóttur frá Þrastarstöðum, þau eignuðust fimm börn, fjögur þeirra komust á legg. Rögnvaldur var smiður bæði á járn og tré og eftirsóttur við veggjahleðslu og hvers konar byggingarvinnu. Hann var einn af stofnendum bindindisfélagsins ,,Tilreyndin" í Óslandshlíð 1898 er síðar varð Ungmennafélagið Geisli, nú Neisti.

Foreldrar: Jón Hallsson b. á Þrastarstöðum og víðar og 2.k.h. Sigurbjörg Indriðadóttir. Kvæntist Rögnvaldi Jónssyni, þau bjuggu fyrstu hjúskaparár sín að Þrastarstöðum og á Geirmundarhóli í Fellshreppi en lengst af á Miðhúsum í Óslandshlíð eða 1889-1914. Brugðu þá búi og voru í þrjú ár í húsmennsku. Árið 1917 reistu þau nýbýlið Hlíðarenda úr landi Miklabæjar í Óslandshlíð, Rögnvaldur lést árið 1926 en Steinunn bjó áfram á Hlíðarenda í nokkur ár þar til hún flutti til Siglufjarðar og var síðast búsett þar. Steinunn og Rögnvaldur eignuðust fimm börn, fjögur þeirra komust á legg.

Dóttir Rögnvaldar Jónssonar og Steinunnar Helgu Jónsdóttur sem lengst af bjuggu í Miðhúsum í Óslandshlíð. Kvæntist Kristjáni Möller verslunarmanni á Sauðárkróki. Þau fluttust til Siglufjarðar og voru síðast búsett þar.

Verslunarmaður á Sauðárkróki, síðar lögreglumaður á Siglufirði. Kvæntist Jónu Sigurbjörgu Rögnvaldsdóttur frá Miðhúsum í Óslandshlíð.

Pétur Marinó Runólfsson fæddist 13. janúar 1906 í Böðvarsdal í Vopnafirði. Hann var bóndi í Efra-Ási í Hjaltadal 1933-1962. Eftir uppvaxtarárin í Böðvarsdal hóf Pétur nám í Bændaskólanum á Hólum árið 1928 og útskrifaðist sem búfræðingur vorið 1930. Hann var búsettur í Hólahreppi eftir það. Þremur árum seinna hóf hann búskap á hálfri jörðinni Efra-Ási. Þar bjó hann öll sín búskaparár, lengst af í fjórbýli. Pétur sat í hreppsnefnd Hólahrepps 1942-1954 og í skólanefnd 1942-1946. Hann var í stjórn og formaður Búnaðarfélags Hólahrepps 1949-1962. Hann var einnig í stjórn nautgriparæktarfélagsins Auðhumlu í Hólahreppi og Sauðfjárræktarfélagi Hólahrepps um tíma. Pétur hafði yndi af tónlist og söng í Kirkjukór Hólakirkju. Kona hans var Helga Ástríður Ásgrímsdóttir (1909-1991), þau eignuðust þrjú börn saman og tóku einn fósturson.

Foreldrar: Ásgrímur Stefánsson b. í Efra-Ási og k.h. Sigmunda Skúladóttir. Eftir fráfall föður hennar 1926, þegar Guðrún var aðeins tæpra níu ára gömul, flutti hún með móður sinni til Siglufjarðar og gekk þar í barna- og unglingaskóla. Eftir fermingu fór hún að vinna fyrir sér, fyrst í Hjaltdal, m.a. á Hofi. Veturinn 1934-1935 stundaði hún nám við Héraðsskólann á Laugarvatni. Hún vann bæði í Reykjavík og á Akranesi og lærði fatasaum hjá Þórunni og Áslaugu á Akri. Síðar var hún nokkur ár á Hólum og þaðan fór hún að tilhlutan Sigrúnar Ingólfsdóttur skólastjórafrúar á Hólum á húsmæðraskólann á Laugalandi veturinn 1942-1943. Sumarið 1943 kvæntist hún Ferdínandi Rósmundssyni frá Kjarvalsstöðum í Hjaltadal. Þau hófu sambúð sína í húsmennsku á Neðra Ási en 1944 hófu þau búskap í Ási sem var nýbýli úr landi Efra-Áss, þar sem þau bjuggu til 1964 en það sama ár fluttu þau að Lóni í Viðvíkursveit þar sem þau áttu eftir að búa í rúm 30 ár. Guðrún sinnti búverkum og skepnuhirðingu og mörg haust vann hún á sláturhúsinu á Sauðárkróki. Guðrún var síðast búsett á Sauðárkróki og vann fáein ár á saumastofu Erlendar Hansen. Guðrún og Ferdínand eignuðust tvö börn.

Kvenfélagasamband Íslands var stofnað þann 1. febrúar 1930. Á heimasíðu Kvenfélagasambandsins stendur: „Markmiðið með stofnun Kvenfélagasambandsins var að sameina kvenfélög landsins í eina heild. Innan KÍ eru 18 héraðs- og svæðasambönd með um 170 kvenfélög innanborðs“. Þar er einnig nefnt að stofndagurinn, 1. febrúar hafi, árið 2010 verið útnefndur „Dagur kvenfélagskonunnar“.

Samband norðlenskra kvenna var stofnað á Akureyri 17. júní 1914. Sambandið var stofnað fyrir forgöngu Halldóru Bjarnadóttur og fór stofnfundurinn fram í Gagnfræðaskólanum.

Fyrsta stjórnin var skipuð Halldóru Bjarnadóttur, Akureyri, Hólmfríði Pétursdóttur, Arnarvatni og Rannveigu H. Líndal frá Lækjarmóti.
Samkvæmt 3. grein hinna fyrstu laga sambandsins er tilgangur sambandins „að efla samúð og samvinnu meðal kvenna og styðja hverskonar menningar- og mannúðarstarfsemi á félagssvæðinu og vera tengiliður kvenfélagasambandanna í Norðlendingafjórðungi“.

Árni Gíslason fæddist í Eyhildarholti í Rípurhreppi í Skagafirði þann 21. janúar 1930. Hann er búfræðingur að mennt, nam á Hólum og var bóndi í Eyhildarholti í áratugi. Þá var Árni hreppstjóri hreppsnefndar Rípurhrepps 1974-1998 og hreppsnefndaroddviti 1986-1994.
Kona hans var Ingibjörg Sveinsdóttir (1936-2018).

Sigrún Hróbjartsdóttir fæddist 23. maí 1927 og var dóttir hjónanna Hróbjartar Jónassonar frá Hróarsdal og Vilhelmínu Helgadóttur. Sigrún lauk námi við Húsmæðraskólann á Löngumýri árið 1950 og var síðar húsfreyja og bústýra á Hamri í Rípurhreppi í Skagafirði. Maður hennar var Einar Kristinsson frá Vopnafirði og eignuðust þau fjögur börn. Sigrún sinnti ýmsum félagsstörfum samhliða bústörfunum og var m.a. formaður Kvenfélags Rípurhrepps og ritari Sóknarnefndar Rípurkirkju. Sigrún lést 16. október 2015.

Kvenfélagið Heimaey var stofnað fyrir tilstuðlan Jónínu Jónsdóttur í félagsheimili V.R. þann 9. apríl 1953. Félagið var stofnað í Reykjavík og hugsað fyrir konur ættaðar úr Vestmannaeyjum.
Fyrsta stjórn félagsins: Kristín Ólafsdóttir, formaður, Huld Kristmannsdóttir, ritari, Stella Eggertsdóttir, gjaldkeri og Stella Guðmundsdóttir, meðstjórnandi. Ritari fyrsta fundar var Selma Antoníusardóttir. 38 konur sátu stofnfundinn.

Náttúrulækningafélag Akureyrar var stofnað 27. ágúst 1944. Þann dag kom Jónas Kristjánsson læknir og forseti Náttúrulækningafélags Íslands í heimsókn til Akureyrar ásamt Birni L. Jónssyni, veðurfræðingi, síðar lækni, og þáverandi varaforseta NLFÍ í þeim tilgangi að stofna Náttúrulækningafélag á Akureyri. 58 manns innrituðust í félagið á stofnfundinum og fundarmenn samþykktu stofnun Náttúrulækningafélags Akureyrar sem varð deild í Náttúrulækningafélagi Íslands.

Guðmundur Hallvarðsson fæddist 7. desember 1942.
Hann var alþingismaður Reykvíkinga 1991–2003, alþingismaður Reykjavíkurkjördæmis suður 2003–2007 (Sjálfstæðisflokkur).
Kona hans: Hólmfríður María Óladóttir (1946-).

Sigrún Aadnegard fæddist 26. júní 1944.
Hún er húsfreyja á Bergsstöðum í Skagafirði.
Hún var um tíma formaður Sambands skagfirskra kvenna og forstöðumaður Félagsheimilisins Ljósheima.
Sigrún stóð að stofnun Kvenfélagsins Framfarar í Skarðhreppi og var hún fyrsti formaður þess.
Maður hennar er: Andrés Viðar Ágústsson (1942-).

Fædd í Kaupmannahöfn 10. apríl 1846. Anna fluttist til Íslands 1868. Hún lærði ljósmyndun í Kaupmannahöfn veturinn 1877-1878. Rak ljósmyndastofu í nafni eiginmanns síns (H. Schiöth) á Akureyri á sumrin 1878-1899. Arnór Egilsson keypti ljósmyndastofuna 1899.
Maki: Peter Frederik Hendrik Schiöth bakarameistari, síðar póstmeistari (1841-1923), þau eignuðust fimm börn.

Foreldrar: Arnór Sigurjónsson skólastjóri á Laugum og kona hans Helga Kristjánsdóttir.
Hún var kennari, búsett í Útvík í Staðarhreppi, Skagafirði, síðar á Dýjabekk á svipuðum slóðum.
Solveig hefur komið að ýmsum málum varðandi kvenfélögin í Skagafirði, verið m.a. ritari í stjórn Sambands skagfirskra kvenna og ritari í stjórn Kvenfélags Staðarhrepps.
Maður hennar er Sigmar Halldór Árnason Hafstað (1924-).

Ingibjörg Hauksdóttir Hafstað fæddist 19. apríl 1951. Var búsett í Vík í Staðarhreppi í Skagafirði ásamt manni sínum Sigurði Sigfússyni (1947-). Búsett á Sauðárkróki.

Sigríður Halldóra Sveinsdóttir fæddist þann 20. janúar 1956. Dóttir Sveins Jónssonar og Guðnýjar Friðriksdóttur á Hjallalandi í Sæmundarhlíð.
Hún er leikskólakennari á Sauðárkróki.
Áður búsett á Saurbæ í Lýtingsstaðahreppi, Skagafirði.

Sigríður Sigurbjörg Garðarsdóttir fæddist 1. janúar 1952. Dóttir Svanhildar Steinsdóttur og Garðars Björnssonar í Neðra-Ási.
Hún býr í Miðhúsum II í Akrahreppi í Skagafirði ásamt manni sínum Jóni Stefáni Gíslasyni (1950-).

Árið 1950 var nafni Hins skagfirska kvenfélags breytt í Kvenfélag Sauðárkróks. Hið skagfirska kvenfélag var upprunlega stofnað 25. ágúst 1895. Félagið hefur staðið fyrir dægurlagakeppnum og leiksýningum ásamt hinu hefðbundna kvenfélagsstarfi.

,,Páll Jónsson fæddist í Lundum í Stafholtstungum 20. júní 1909, sonur Ingigerðar Kristjánsdóttur og Jóns Gunnarssonar, sem þar voru í húsmennsku. Jón faðir hans var löngum á faraldsfæti og Ingigerður móðir hans var í húsmennsku á mörgum bæjum í Borgarfirði. Á 17. ári flutti Páll til Reykjavíkur og bjó þar síðan. Hann starfaði lengi sem bókavörður við Borgarbókasafn Reykjavíkur en var einnig einn af forvígismönnum Ferðafélags Íslands, landskunnur bókasafnari og ljósmyndari. Ljósmyndasafn Páls telur á að giska 20.000 ljósmyndafilmur, teknar víðs vegar um landið. Hann og vinur hans Þorsteinn Jósefsson höfðu margvíslega samvinnu við ljósmyndun og varð myndagerðin Páli talsverð tekjulind þegar fram í sótti. Fjölmargar myndir Páls birtust í Árbók Ferðafélags Íslands, en einnig í tímaritum og blöðum. Páll hafði glöggt auga fyrir myndefni og var ósínkur á tíma til að bíða eftir rétta augnablikinu. Páll starfaði að bókaútgáfu með Örlygi Hálfdanarsyni bókaútgefanda og lagði gjörfa hönd á margar af glæsilegum bókum sem forlag hans gaf út á 7. og 8. áratug 20. aldar. Páll gaf loks Örlygi myndasafn sitt en Örlygur gaf síðan safnið til Héraðsskjalasafns Skagfirðinga árið 2005."

,,Sigfús lærði bókband á Vopnafirði. Framhaldsnám í bókbandi hjá Ursin, konunglegum bókbindara í Kaupmannahöfn, 1857-1859. Lærði ljósmyndum hjá Hans Ulseth ljósmyndara og bókbindara í Bergen, jafnhliða störfum við bókband frá apríl 1864-1865. Vann við bókband hjá Ásgeiri Finnbogasyni á Lambastöðum á Seltjarnarnesi, sumarið 1857. Bókbandsveinn hjá Ursin 1859-1861. Bókbindari í Kristaníu (Ósló) 1861-1864. Rak ljósmyndastofu á Austurvelli 2, húsi Teits Finnbogasonar, í Reykjavík sumarið 1868. Við ljósmyndun í Stykkishólmi haustið 1868, í Reykjavík sumarið 1869. Ljósmyndari í Reykjavík frá 1871. Byggði sérstakan myndaskála við íbúðarhús sitt, Lækjargötu 2, 1876 og ljósmyndastofu ofan á húsið 1886 og rak hana þar til 1909. Lengst af þem tíma var daglegur rekstur stofunnar í höndum Daníels Daníelssonar. Fór í marga ljósmyndaleiðangra um landið, t.d. um Reykjanes 1873, til Heklu og Geysis 1874, tók ljósmyndir af þjóðhátíðinni sama ár, fór ferðir um Suðurland 1884-1886. Auglýsti eftir eldri mannamyndum og gerði myndir eftir þeim til að tryggja varðveislu þeirra. Fjöldaframleiddi myndir af ýmsum merkismönnum og hópum og seldi. Gekkst fyrir opinberum skuggamyndasýningum í félagið við Þorlák Johnson kaupmann 1884. Gaf út íslensk jólakort 1897. Stundaði bókband á vetrum samhliða ljósmyndastörfum á sumrin. Forgöngumaður um verslun við Norðmenn og kom á fót norska félaginu, sem verslaði á nokkrum stöðum hér á landi 1870. Stofnaði bókaverslun 1872 og rak hana til 1909. Var jafnframt með bókaútgáfu. Útflutningsstjóri "Allan- línunar" frá 1876 og umsjónarmaður með vesturferðum á hennar vegum. Keypti prentsmiðju Sigmundar Guðmundssonar 3. maí 1887 með Sigurði Jónssyni járnsmiði. Sigurður seldi Sigfúsi strax sinn hlut og átti hann því prentsmiðjuna einn, enda var hún nefnd prentsmiðja Sigfúsar Eymundssonar. Sigfús seldi prentsmiðjuna 1890 og varð þá til Félagsprentsmiðjan. Frumkvöðull um gufuskipaferðir á Faxaflóa. Umboðsmaður fyrir ensk reiðhjól 1896. Hammond ritvélar 1901 og Typografinn 1901."

Var í Lóni, Hofstaðasókn, Skag. 1890. Vinnumaður á Ási, Rípursókn, Skag. 1901. Fluttist til Danmerkur 1906. Kaupmaður á Jótlandi í Danmörku. Fluttist til Vesturheims 1923. Bjó í Árborg, Manitoba, Kanada. Dánardagur ekki þekktur.

Foreldrar: Ólafur Sigurðsson bóndi og alþingismaður að Ási í Hegranesi og k.h. Sigurlaug Gunnarsdóttir. Gunnar ólst upp með foreldrum sínum í Ási. Fór til Danmerkur haustið 1879 að læra nýtísku vefnað og annan heimilisiðnað. Sneri aftur til Íslands 1880 og hafði þá meðferðis ýmis iðnaðartæki, svo sem hraðskyttuvefstól, lóskurðarvél, vaðmálapressur og fleira. Vann næstu ár við iðnaðarstörf hjá foreldrum sínum og tók til kennslu nemendur innan héraðs og utan, er lærðu meðferð ýmissa iðnaðartækja. Hann flutti frá Ási 1883 og bjó að Keldudal í Hegranesi 1883-1888, stundaði einnig iðnaðarstörf sín, var og 1883-1888 oddviti í Rípurhreppi. Fór búferlum að Lóni í Viðvíkursveit 1888 og bjó þar til 1897, en flutti þá aftur á hálfan Ás á móti bróður sínum og bjó þar til æviloka. Gunnar kvæntist Guðnýju Jónsdóttur frá Reykholti í Borgarfirði, þau eignuðust átta börn.

Dóttir Gunnars Ólafssonar og Guðnýjar Jónsdóttur sem bjuggu m.a. í Keldudal og Ási í Hegranesi. Lausakona í Hlíð, Snóksdalssókn, Dal. 1930. Síðast bús. í Reykjavík.

Fædd og uppalin í Borgarfirði, dóttir Jóns Þorvarðarsonar prests og prófasts að Reykholti í Borgarfirði og k.h. Guðríðar Skaftadóttur. Kom til Skagafjarðar árið 1879 úr Reykjavík, vinnukona að Ási í Hegranesi veturinn 1879-1880 og kynntist þá manni sínum Gunnari Ólafssyni frá Ási í Hegranesi. Þau bjuggu að Ási, í Keldudal og Lóni í Viðvíkursveit, þau eignuðust átta börn.

Sonur Gunnars Ólafssonar og Guðnýjar Jónsdóttur sem bjuggu í Keldudal, á Lóni og í Ási í Hegranesi. Bústjóri á Lóni í Viðvíkursveit 1905-1914, bóndi á sama stað 1914-1938. Kvæntist Önnu Björnsdóttur frá Hofstöðum, þau eignuðust einn son.

Frá Meðalheimi í Ásum. Kvæntist Sigurjóni Jónssyni, þau bjuggu lengst af á Bessastöðum og Varmalandi í Sæmundarhlíð, þau eignuðust tvo syni. Síðast búsett í Ási í Hegranesi.

Foreldrar: Jón Jónsson b. og hreppstjóri á Hóli og k.h. Sigríður Magnúsdóttir. Sigurjón ólst upp hjá foreldrum sínum. Var við smíðanám hjá Þorsteini Sigurðssyni smið en kvæntist um það bil og hætti þá smíðanámi. Sigurjón var ýmist við búskap eða í húsmennsku. Bóndi á Þröm 1892-1893, Bessastöðum 1902-1911 og Varmalandi 1923-1928. Kvæntist Björgu Runólfsdóttur frá Meðalheimi í Ásum, þau eignuðust tvo syni.

Ekkja Jónasar Jónassonar, þau voru kennd við Tjörn í Borgarsveit. Anna Elín varð ekkja árið 1900 eftir að maður hennar Jónas Jónasson ferjumaður á Tjörn í Borgarsveit, veiktist skyndilega og lést. Anna Elín fluttist með fjögur börn sín til Vesturheims 1902. Þau bjuggu öll í Mountain N-Dak. Anna Elín giftist aftur Guðna Gestssyni, f. 2.5. 1862 á Langanesi, d. 18.6. 1923. Var hann ekkjumaður eftir fyrri konu og þrjú börn.

Sonur Jónasar Jónassonar (1851-1900) ferjumanns á Tjörn í Borgarsveit og Önnur Elínar Kristjánsdóttur. Anna fór líklega til Vesturheims með systkini Guðmundur árið 1902. Guðmundur fór til Vesturheims 1905 frá Sjávarborg. Settist að í Mountain og stundaði landbúnað. Kvæntist Elísabetu Guðnadóttir, f. 20.10.1889.

Dóttir Jónasar Jónassonar ferjumanns á Tjörn í Borgarsveit og Önnu Elínar Kristjánsdóttur. Móðir hennar fór til Vesturheims 1902 ásamt þremur börnum sínum. Samkvæmt Vesturfaraskrá fór Sigurlína til Vesturheims frá Sjávarborg 1903, þá skráð sem tökubarn þar. Húsfreyja í N-Dakota.

Samband íslenskra karlakóra var stofnað þann 10. mars 1928 á Bankastræti 4 í Reykjavík á aðalstofnfundi SÍK, en málið hafði verið rædd á fundi þann 16. febrúar sama ár. Fundurinn var haldinn á skrifstofu Óskars Norðmanns, en hann var kjörinn fyrsti formaður sambandsins. Meðstjórnendur voru þeir Björn E. Árnason, Ólafur Þorgrímsson, Hallgrímur Sigtryggsson og Skúli Ágústsson.

Dóttir Jónasar Jónassonar ferjumanns á Tjörn í Borgarsveit og k.h. Önnu Elínar Kristjánsdóttur. Anna er sögð hafa farið til Vesturheims 1902 og sennilega fór Björg með henni það ár þó hún hafi samkvæmt Íslendingabók farið 1903, hvorug mæðgnanna finnst í Vesturfaraskrá. Síðast búsett í N-Dakota.

Dóttir Jónasar Jónassonar (1851-1900) og Önnu Elínar Kristjánsdóttur á Tjörn í Borgarsveit. Finnst ekki í Íslendingabók. Fæðingardagur mögulega rangur. Anna móðir Helgu er sögð hafa farið til Vesturheims 1902 og sennilega fór Helga með henni það ár, hvorug mæðgnanna finnst í Vesturfaraskrá.

Sonur Júníusar Þórarinssonar b. á Kirkjuhóli í Seyluhreppi og f.k.h. Sigríðar Ingibjargar Jósefsdóttur. Jóhann ólst upp hjá Rósu Gunnlaugsdóttur ömmu sinni á Reykjarhóli. Síðar bóndi á Árskógsströnd. Dánardagur óþekktur.

Foreldrar: Magnús Hallgrímsson prestur á Fagranesi, síðar prófastur á Reynistað og k.h. Guðrún Jónasdóttir. Hallgrímur ólst upp hjá foreldrum sínum á Fagranesi og Hafsteinsstöðum. Stúdent frá Reykjavík 1886, cand. theol. frá Prestaskólanum 1888. Veitt Rípurprestakall 1888 og vígður sama ár. Veitt Glaumbæjarprestakall 1894, fékk lausn frá embætti 1935. Bóndi á Ríp 1889-1894 og í Glaumbæ 1895-1935. Eftir að hann lét af embætti dvaldi hann lengst af á Marbæli og síðast í Hátúni. Kvæntist Sigríði Þorsteinsdóttur árið 1895 og eignaðist með henni tvær dætur, þau skildu.

Dóttir Gunnlaugar Friðriku Thorlacius og Carsten Stang. Búsett í Noregi. Barnabarn sr. Hallgríms Thorlacius á Reynistað.

Sonur Gunnlaugar Friðriku Thorlacius og Carsten Stang. Búsettur í Noregi. Barnabarn sr. Hallgríms Thorlacius prests í Glaumbæ.

Sonur Þorvaldar Sveinssonar sjómanns á Sauðárkróki og k.h. Rósönnu Baldvinsdóttur. Samkvæmt skagfirskum æviskrám var Guðmundur ókvæntur og barnlaus er hann lést. Finnst ekki í Íslendingabók en legstaður Guðmundar Í Þorvaldssonar sem lést 1931 er skráður í Sauðárkrókskirkjugarði. Jafnframt finnst Guðmundur nokkur Þorvaldsson fæddur 1906 á Sauðárkróki í manntali frá 1910.

Kristján var fæddur 1. febrúar 1881. Foreldrar hans voru Hans Dithlev Linnet bókhaldari í Hafnarfirði og Gróa Jónsdóttir frá Vallarhúsi í Grindavík. Kristján varð stúdent í Reykjavík árið 1899 og cand. juris frá Kaupmannahafnarháskóla 1907. Hann var settur lögreglustjóri á Siglufirði sumrin 1909 og 1910 og síðar settur sýslumaður í Dalasýslu 1915 og seinna meir í Mýra- og Borgarfjarðarsýslu frá 1917 til ársins 1918. Kristján var skipaður sýslumaður í Skagafjarðarsýslu 1918. Var síðan settur bæjarfógeti í Vestmannaeyjum 1924. Kona hans var Jóhanna Eyjólfa Ólafía Seymour Júlíusdóttir og áttu þau sex börn.

Dóttir Kristjáns Linnet sýslumanns í Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Kvæntist Sigurði Óskari Jónssyni bakarameistara í Reykjavík.

Sonur Kristjáns Linnet sýslumanns Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet.

Sonur Kristjáns Linnet sýslumanns Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Héraðslæknir í Bolungarvík, síðar læknir í Reykjavík.

Sonur Kristjáns Linnet sýslumanns Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Framkvæmdastjóri og heildsali í Reykjavík.

Sonur Kristjáns Linnet sýslumanns Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Póst- og símastjóri í Vestmannaeyjum, á Egilsstöðum og síðast í Kópavogi. Afreksmaður í frjálsum íþróttum og skák.

Dóttir Kristjáns Linnet sýslumanns í Skagafjarðarsýslu 1918-1924 og k.h. Jóhönnu Eyjólfu Ólafíu Júlíusdóttur Linnet. Húsfreyja í Reykjavík.

Indíana Sigmundsdóttir fæddist 28. febrúar 1909 að Vestara-Hóli í Skagafirði. Foreldrar hennar voru Sigmundur Jónsson, bóndi á Vestara-Hóli og seinni kona hans, Halldóra Baldvinsdóttir frá Lambanesi. Indiana átti heimili á Vestara-Hóli til ársins 1956. Síðari hluta ævinnar bjó hún á Sauðárkróki. Indíana bjó einnig um tíma á Sjöundastöðum. Ógift og barnslaus.

Foreldrar: Ólafur Sigurðsson b. og alþingismaður að Ási í Hegranesi og k.h. Sigurlaug Gunnarsdóttir. Bóndi Ási 1891-1938, brá þá búi og flutti til Sauðárkróks og dvaldi að Hlíðarstíg 1. Guðmundur rak stórbú að Ási ásamt því að stunda veiðiskap til sjós og lands. Einnig var hann sigmaður við Drangey og ágæt skytta. Starfaði lengi við fjárgæslu og póstbréfahirðingu. Á yngri árum hans var Ás mikið iðnaðnaðarheimili og stundaði Guðmundur vefnað á vetrum. Hann sat í hreppsnefnd í um 30 ár, var formaður búnaðarfélags um skeið, sáttamaður í mörg ár og safnaðarfulltrúi. Einn af stofnendum að rjómabúsins "Framtíðin" á Gljúfuráreyrum í Viðvíkursveit og starfaði að fleiri félagsmálum. Eins var hann fyrsti orgelleikari við Rípurkirkju og starfaði þar lengi. Guðmundur kvæntist Jóhönnu Guðnýju Einarsdóttur, þau eignuðust átta börn.

Fædd að Grímsnesi á Látraströnd, Eyjaf., foreldrar: Einar Ásgrímsson síðast b. á Mannskaðahóli og f.k.h. Kristbjörg Jónsdóttir. Hún ólst upp hjá foreldum sínum til 16 ára aldurs er hún missti móður sína, fór 18 ára til föðurfrænda síns, sr. Jóns Hallssonar í Glaumbæ þar sem hún dvaldi þangað til hún fór að Ási í Hegranesi til Sigurlaugar Gunnarsdóttur að nema hannyrðir og hússtörf. Það kynntist hún mannsefni sínu, Guðmundi Ólafssyni, syni Sigurlaugar. Þau kvæntust í september 1889 og bjuggu alla sína búskapartíð í Ási, þau eignuðust átta börn.

Herdís Guðbjörg Bjarnadóttir fæddist 21. febrúar 1901. Hún var frá Bjarghúsum í Vestur-Húnavatnssýslu. Hún náði 101 árs aldri og hafði þá um skeið verið elst Vestur-Húnvetninga.
Hún átti heima á fjölmörgum heimilum í Húnavatnssýslum, og var m.a. vinnukona á Sporði, Víðidalstungusókn, V-Hún. 1930 og í Syðri-Stóru-Borg, Þverárhr., V-Hún. 1957.
Hún bjó um tíma á Sauðárkróki. Hún stofnaði aldrei eigið heimili og var ókvænt og barnlaus. Seinustu áratugina dvaldi hún á Heilbrigðisstofnun Hvammstanga.

Saumakona á Holtastöðum, Holtastaðasókn, Hún. 1901. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Húsfreyja á Hverfisgötu 49, Reykjavík 1930.

Sonur Ingvars Pálssonar og Jóhönnu Gróu Jósafatsdóttur.

Kaupmaður í Reykjavík. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Kaupmaður á Hverfisgötu 49, Reykjavík 1930. Kvæntist Jóhönnu Gróu Jósafatsdóttur.

Dóttir Ingvars Pálssonar kaupmanns í Reykjavík og Jóhönnu Gróu Jósafatsdóttur. Húsfreyja í Reykjavík.

Foreldrar: Sighvatur Grímsson Borgfirðingur og k.h. Ragnhildur Brynjólfsdóttir. Pétur ólst upp hjá foreldrum sínum í Dýrafirði. Þegar hann var um tvítugt sigldi hann til Kaupmannahafnar og nam þar úrsmíði. Að námi loknu, dvaldist hann þar í nokkur ár og stundaði iðn sína, og um tíma veitti hann forstöðu verkstæði húsbónda síns í fjarveru hans. Alls var Pétur sjö ár í Danmörku og kynntist þar konuefni sínu, Rósu Daníelsdóttur frá Skáldastöðum í Eyjafirði, þau komu heim til Íslands árið 1903 og kvæntust. Fluttust sama ár til Sauðárkróks og setti Pétur þar upp úrsmíðavinnustofu. Hafði einnig dálitla verslun með úr, klukkur o.fl. Verslunarleyfi fékk hann 1904 með Steindóri Jónssyni. Þegar símstöð var sett upp á Sauðárkróki fáum árum síðar, varð Pétur stöðvarstjóri og var það aðalstarf hans upp frá því. Auk þess starfaði hann að iðn sinni og margs konar smíðum og öðru því, sem hagleik þurfti til. Óhætt er að segja að Pétur hafi komið að flestum framfara- og menningarmálum Sauðárkróks á meðan hans naut við. Ári eftir að hann kom til Sauðárkróks var þar stofnað Iðnaðarmannafélag og var Pétur fyrsti gjaldkeri þess og formaður. Árið 1912 beitti hann sér mjög fyrir því að vatnsveita yrði lögð, og ári síðar stofnaði hann ásamt fleirum, Sjúkrasamlag Sauðárkróks. Var kjörinn formaður þess og var það til dauðadags. Hann hafði mikinn áhuga á rafmagnsmálum, var ávallt í rafveitunefnd og hvatti þar til stórra átaka. Mun hann fyrstur manna á Sauðárkróki hafa unnið að raflögnum og viðgerðum á þeim. Hann var stofnandi og einnig í stjórn Framfarafélags Skagfirðinga og átti sæti í hreppsnefnd. Hann var í stjórn Kaupfélags Skagfirðinga og formaður þess í nokkur ár. Jafnframt var hann einlægur bindindismaður og starfaði lengi í Góðtemplarareglunni. Pétur og Rósa eignuðust sex börn.

Sonur Péturs Sighvats símstöðvarstjóra og Rósu Daníelsdóttur. Þórður hóf snemma að vinna við síma- og raflagnir með föður sínum ásamt sjómennsku og öðrum algengum störfum. Hann tók vélstjórapróf árið 1932 og annaðist vélar frystihúss Kaupfélags Skagfirðinga ásamt öðrum í mörg ár. Þórður var vélstjóri á síldarbátum sem hann gerði út ásamt Pálma bróður sínum og Sigurði P. Jónssyni frænda þeirra á árunum 1932-1937. Hann lauk iðnskólaprófi í rafvirkjun árið 1939, sá fyrsti á Sauðárkróki, og fékk meistaréttindi í því fagi 1943. Á árunum 1939-1949 var hann rafveitustjóri á Sauðárkróki. Símstjóri var hann frá 1938-1954. Hann var símaverkstjóri eftir það til 1979, er hann lét af störfum. Þórður annaðist nýlagnir og viðhald símalagna allt frá N- Ísafjarðarsýslu austur í Þingeyjarsýslur þótt starfsvettvangur hans væri fyrst og fremst í Skagafirði. Frá árinu 1940 rak Þórður eigið rafmagnsverkstæði sem síðar varð grunnurinn að félagin Al hf. er hann stofnaði með rafvirkjum sem hann hafði kennt. Nafni þess fyrirtækis var seinna breytt í Rafsjá hf. Þórður var lengið viðloðandi verslunarrekstur og var hluthafi í mörgum fyrirtækjum á Sauðárkróki og endurskoðandi reikninga Búnaðarbankans á Sauðárkróki í marga áratugi. Þórður var áhugasamur um félagsmál, félagi í Leikfélagi Sauðárkróks í marga áratugi, sá um lýsingu á sýningum félagsins og lék stöku hlutverk. Hann var félagi í Rótarýklúbbi, stangveiðifélagi og Iðnaðarmannafélagi Sauðárkróks og var heiðraður af Landssambandi iðnaðarmanna. Þórður kvæntist Maríu Njálsdóttur frá Hrafnseyri við Arnarfjörð, þau skildu, þau eignuðust tvö börn.

Sonur Péturs Sighvats símstöðvarstjóra og k.h. Rósu Daníelsdóttur. Var á Sauðárkróki 1930. Sjómaður á Sauðárkróki. Var einnig loftlínueftirlitsmaður hjá Landssíma Íslands á sumrin um alllangt skeið. Kvæntist Herdísi Pálmadóttur frá Reykjavöllum í Skagafirði.

Sonur Péturs Sighvats símstöðvarstjóra á Sauðárkróki og k.h. Rósu Daníelsdóttur. Lést ókvæntur og barnlaus.

Dóttir Eggerts Claessen og Soffíu Jónsdóttur.

Fædd í Hafnarfirði. Lauk kennaraprófi frá Danmörku 1906 og réði sig það sama ár til starfa við Miðbæjarskólann í Reykjavík þar sem hún starfaði samfellt í 18 ár. Árið 1924 kvæntist hún Eggerti Claessen hæstaréttarlögmanni í Reykjavík, þau eignuðust tvær dætur.

Sonur Jean Valgard Claessen kaupmanns á Sauðárkróki og Kristínar Eggertsdóttur Briem. Hæstaréttarlögmaður í Reykjavík. Húsbóndi í Reykjavík 1910. Hæstaréttarmálaflutningsmaður á Reynistað, Skildinganesi, Reykjavíkursókn, Kjós. 1930. Kvæntist Soffíu Jónsdóttur kennara, þau eignuðust tvær dætur.

Dóttir Eggerts Claessen hæstaréttarlögmanns og Soffíu Jónsdóttur.

Foreldrar: Daníel Ólafsson prestur í Viðvík og k.h. Svanhildur Guðrún Loftsdóttir. Sigrún fluttist ung með foreldrum sínum til Reykjavíkur. Lauk þar námi úr Kvennaskólanum. Ennfremur naut hún menntunar í söng og fleiru. Hún flutti aftur til Skagafjarðar með foreldrum sínum. Starfaði um tíma við barna- og unglingakennslu. Var um árabil heimiliskennari og annaðist heimilistörf á Syðri-Brekkum hjá þeim hjónum Sigtryggi Jónatanssyni og Sigurlaugu Jóhannesdóttur, er þá bjuggu þar. Kvæntist Benedikti Hannessyni frá Kjarvalsstöðum árið 1892. Þau bjuggu á Framnesi, í Glaumbæ á hluta, Ásgeirsbrekku og í Brekkukoti ytra en fluttu til Vesturheims árið 1900, þau eignuðust þrjú börn.

Sonur Benedikts Hannessonar og Sigrúnar Daníelsdóttur. Daníel var aðeins fjögurra ára gamall þegar hann sigldi til Vesturheims með foreldrum sínum. Hermaður í fyrri heimsstyrjöldinni. Kaupmaður í Kanada. Kvæntist Daisy Ethel Tucker.

Dóttir Benedikts Hannessonar og Sigrúnar Daníelsdóttur, þau fluttu til Vesturheims árið 1900, Svanbjörg fæddist þar vestra. Síðast búsett í Chicago.

Dóttir Benedikts Hannessonar og Sigrúnar Daníelsdóttur, þau fluttu til Vesturheims þegar Jóhanna var sex ára gömul. Síðast búsett í Ontario í Kanada.

Þórdís Þorkelsdóttir fæddist 26. október 1895 á Unastöðum í Kolbeinsdal. Foreldrar hennar voru Þorkell Dagsson, bóndi síðast á Róðhóli í Sléttuhlíð og Sigríður Guðrún Þorláksdóttir.
Þórdís giftist 1922 Skarphéðni Sigfússyni, þau hófu fyrst búskap í Ásgeirsbrekku í Viðvíkursveit 1917 en fluttu þaðan að Mið-Hóli í Sléttuhlíð 1923, þar bjuggu þau í tvö ár. Á Ysta-Hóli bjuggu þau svo í átta ár en fluttu að Sjöundarstöðum í Fljótum 1933 þar sem þau bjuggu í tuttugu og eitt ár eða til 1954. Þá fluttu þau til dætra sinna í Borgarfirði þar sem Þórdís bjó til 100 ára aldurs, síðast búsett á Akranesi. Þórdís var á 106. aldursári þegar hún lést.
Þórdís og Skarphéðinn eignuðust tvær dætur.