Andrés H. Valberg fæddist á Syðri-Mælifellsá í Skagafirði 15. október 1919. Foreldrar hans voru Hallgrímur A. Valberg frá Reykjavöllum, bóndi á Mælifellsá og Kálfárdal, bjó síðast á Sauðárkróki, og Indíana Sveinsdóttir frá Mælifellsá. ,,Andrés var alinn upp á Mælifellsá hjá foreldrum sínum fyrstu þrjú árin, flutti þaðan í Kálfárdal í Gönguskörðum, bjó þar til 1931 og á Sauðárkróki til ársins 1946. Hann gekk í farskóla og í barna- og unglingaskólann á Sauðárkróki. Á efri árum þreytti hann próf frá Leiðsögumannaskólanum í Reykjavík. Hann var virkur í skátafélaginu Andvara á Sauðárkróki og stundaði ýmsar íþróttir. Á Sauðárkróki stundaði Andrés ýmsa vinnu, var sjómaður, loðdýrabóndi og verkamaður. Eftir að hann flutti til Reykjavíkur, 1946, tók hann meirapróf bifreiðastjóra og var leigubílstjóri um nokkurra ára skeið. Andrés vann lengst af við járn- og trésmíðar á eigin verkstæði. Hann var kunnur hagyrðingur og var virkur í kvæðamannafélaginu Iðunni frá árinu 1957 og var heiðursfélagi þar. Oft var hann fenginn til þess að skemmta fólki með kveðskap sínum. Hann var afkastamikill safnari. Stærst safna hans eru forngripa- og fornbókasafn og náttúrugripasafn. Þessi söfn hefur hann gefið Byggðasöfnunum á Skógum og á Sauðárkróki og í Varmahlíðarskóla í Skagafirði. Á síðari árum stundaði Andrés ritstörf og átti hann í fórum sínum nokkur handrit, heimildir um horfinn tíma; vinnuhætti, mannlýsingar vísur og ljóð. Hann setti upp tvær náttúrugripasýningar. Rit eftir Andrés, sem komið hafa út: Stuðlastrengir, 1949, 1960, 1970. Hreyfilsljóð, 1953. 100 skagfirskar hringhendur, 1983. 100 dýrtrímaðar lausavísur, 1994. Þorbergur frá Sauðá, í Skagfirðingabók, 1998. Skagfirðingur skýr og hreinn, æviminningar, 2000."
Andrés kvæntist 1951 Jóhönnu Þuríði Jónsdóttur frá Fagurhólsmýri, þau eignuðust þrjú börn, fyrir átti Andrés son.

Foreldrar: Eyjólfur Einarsson síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrét Þormóðsdóttir. Lést aðeins tíu ára gamall árið 1896, sama ár og foreldrar hans.

Foreldrar: Eyjólfur Einarsson síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrét Þormóðsdóttir. Foreldrar hans létust bæði árið 1896. Fór þá í fóstur að Undirfelli í Vatnsdal til Bjargar föðursystur sinnar. Árið 1914 kvæntist hann Áslaugu Benediktsdóttur frá Skinnastöðum á Ásum. Bóndi á Hrafnabjörgum í Svínadal 1917-1918, á Sléttu í Fljótum 1918-1924, í Flugumýrarhvammi í Blönduhlíð 1924-1933, á Steinsstöðum 1933-1938 og í Glaumbæ 1938-1942. Fór þaðan vestur að Húnsstöðum. Það sama ár, 1942, skildu þau hjón að borði og sæng. Fór Einar þá til Siglufjarðar þar sem hann stundaði síldar- og verkamannavinnu. Árið 1946 tók hann saman við Önnu Sigmundsdóttur frá Bjarnastöðum í Unadal, þau bjuggu alla sína búskapartíð á Siglufirði. Einar eignaðist ekki börn.

Foreldrar: Einar Hannesson síðast b. á Mælifellsá og s.k.h. Sigurlaug Eyjólfsdóttir frá Gili í Svartárdal. Bóndi á Hafgrímsstöðum 1882-1883, Starrastöðum 1883-1885, Mælifellsá 1885-1893, Krithóli 1893-1894, Glaumbæ 1894-1895 og á Reykjum 1895-1896. Kvæntist Margréti Þormóðsdóttur frá Ártúni, þau eignuðust sjö syni.

Fæddur og uppalinn á Mælifellsá á Efribyggð í Lýtingsstaðahreppi, sonur Jóhanns Péturs Magnússonar og Lovísu Sveinsdóttur. Fimmtán ára gamall lærði Gunnar leðursaum og skósmíði á Akureyri og átján ára gamall stofnsetti hann saumastofu á heimili foreldra sinna, þar sem framleiddar voru skinnavörur. Um þetta leyti fór hann að finna fyrir vöðvarýrnun sem ágerðist nokkuð hratt svo að innan við tvítugt þurfti hann að nota hækjur og var bundinn við hjólastól frá 25 ára aldri. Árið 1943 kvæntist hann Þuríði Kristjánsdóttur og keyptu þau hjón 30 ha. landspildu úr landi Skíðastaða á Neðribyggð ásamt heitavatnsréttindum og byggðu nýbýlið Varmalæk, þar sem þau settust að og ráku saumastofu, gróðurhús og verslun. Eftir tíu ára búsetu á Varmalæk hafði heilsu Gunnars hrakað mjög og þurftu þau að hjón að flytja til Reykjavíkur til þess að hafa greiðari aðgang að læknisþjónustu v. sjúkdóms hans. Í Reykjavík ráku þau verslun og saumastofu um tíu ára skeið. Eftir það hóf Gunnar störf hjá Múlalundi og varð síðar einn af aðal hvatamönnum að stofnun Sjálfsbjargar og starfaði mikið fyrir félagið. Síðustu starfsárin starfaði hann við rekstur fornmunaverslunar. Gunnar var snjall hagyrðingur og mikill söngmaður.
Gunnar og Þuríður eignuðust átta börn.

Foreldrar: Eyjólfur Einarsson síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrét Þormóðsdóttir. Foreldrar hans létust bæði árið 1896. Fór þá í fóstur að Undirfelli í Vatnsdal til Bjargar föðursystur sinnar. Verslunarmaður á Blönduósi.

Foreldrar: Björn Jónsson lengi b. á Grímsstöðum og k.h. María Einarsdóttir. Kvæntist árið 1883 Steinunni Jónsdóttir frá Írafelli, þau eignuðust tvö börn. Steinunn lést árið 1892. Kvæntist aftur árið 1893, Margréti Sigurðardóttur frá Ásmúla á Landi. Bóndi á Ánastöðum 1883-1914, Mælifellsá 1914-1915, Kolgröf 1915-1918 og á Reykjum 1918-1932. Eftir að Ófeigur sonur þeirra hjóna, Helga og Margrétar, reisti býlið Reykjaborg, fluttust þau þangað og voru þar til æviloka. Helgi og Margrét eignuðust tíu börn saman og tóku einnig fósturdóttur árið 1924.

Foreldrar: Sveinn Gunnarsson b. á Mælifellsá og k.h. Margrét Þórunn Árnadóttir. Útskrifaðist frá Kvennaskólanum á Blönduósi árið 1921 og hóf sama ár barnakennslu í Lýtingsstaðahreppi. Árið 1929 eignaðist hún hluta í jörðinni Ytri-Mælifellsá og hóf þar búskap ásamt Steinunni systur sinni og Sveini manni hennar. Árið 1936 útskrifaðist Herselía frá Kennaraskóla Íslands, stundaði forfallakennslu í Reykjavík til ársins 1941, er hún var settur kennari í Ásahreppi í Holtum. Árið 1942 kom hún aftur í Skagafjörð og var skipuð skólastjóri í Lýtingsstaðahreppi og gegndi því starfi til 1965. Hún var til heimilis í Steinsstaðaskóla 1948-1965. Herselía lagði lið öllum þeim framfara-, framkvæmda-, og félagsmálum sem í umræðunni voru á þessum tíma. Hún stofnaði barnastúku og stjórnaði henni í 23 ár, var virkur félagi í kvenfélagi hreppsins og sömuleiðis í ungmennafélaginu. Árið 1972 var gefin út eftir hana smásagnasafnið Varasöm er veröldin. Síðar gaf hún út barnabókina Dagný og Doddi. Herselía var síðast búsett í Reykjavík.

Foreldrar: Sveinn Gunnarsson b. á Mælifellsá og k.h. Margrét Þórunn Árnadóttir. Kvæntist Hallgrími Valberg, þau bjuggu á Mælifellsá 1918-1923, í Kálfárdal 1923-1931, eftir það á Sauðárkróki, þau eignuðust þrjú börn.

Jóhann fæddist á Grímsstöðum í Svartárdal í Skagafirði 27. nóvember 1919. Þriggja ára missti hann föður sinn, Hjálmar Jóhannesson frá Ölduhrygg í Lýtingsstaðahreppi, en Jóhann var hið níunda af tólf börnum Hjálmars og konu hans, Guðrúnar Jónsdóttur frá Hömrum í Lýtingsstaðahreppi. Fósturforeldrar frá þriggja ára aldri: Jóhann Pétur Magnússon og Lovísa Sveinsdóttir á Mælifellsá. Bóndi á Mælifellsá á Efribyggð 1941-43, í Brekkukoti í sömu sveit 1943-46 og á Ljósalandi á Neðribyggð 1946-73. Síðar húsvörður í Reykjavík. Síðast bús. í Kópavogi. Kvæntist María Benediktsdóttir, þau eignuðust átta syni.

Foreldrar hennar voru Helgi Björnsson og Margrét Sigurðardóttir á Ánastöðum. Sigríður var næstyngst níu systkina og dvaldist hjá foreldrum sínum á Ánastöðum fyrst, fylgdi þeim er þau fluttu að Mælifellsá, Kolgröf og síðast að Reykjum í Tungusveit. Hún naut tilsagnar heimiliskennara í æsku, og er hún hafði aldur til, fór hún til náms í fatasaumi, fyrst hjá Hólmfríði systur sinni á Sauðárkróki. Þaðan lá leiðin til Reykjavíkur síðla vetrar árið 1927 til framhaldsmenntunar. Þar var hún til heimilis hjá Ísfold systur sinni, sem þá var orðin húsmóðir þar. Hún komst í nám hjá Herdísi Maríu Brynjólfsdóttur saumakonu, en fór síðan að stunda fiskvinnslu sér til framfærslu. Sumarið 1930 kom Sigríður aftur heim í Skagafjörð og kvæntist Svavari Péturssyni. Þau hófu búskap á Reykjum 1931, en fluttust síðan að Hvammkoti, þaðan að Ytrikotum í Norðurárdal og síðan að Silfrastöðum og bjuggu þar í sex ár, þá byggðu þau nýbýli úr landi Reykjaborgar sem þau nefndu Laugarbakka. Þar stunduðu þau búskap til ársins 1963 er þau fluttu til Akureyrar þar sem þau bjuggu til æviloka. Sigríður og Svavar eignuðust fjögur börn.

Sonur Eyjólfs Einarssonar síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrétar Þormóðsdóttur. Foreldrar hans létust bæði árið 1896 og var Jón þá sendur í fóstur að Ríp í Hegranesi. Kaupmaður í Stykkishólmi og Reykjavík. Kvæntist Sesselju Konráðsdóttur frá Syðsta-Vatni.

Foreldrar hans voru Hallgrímur A. Valberg frá Reykjavöllum, bóndi á Mælifellsá og Kálfárdal, bjó síðast á Sauðárkróki, og Indíana Sveinsdóttir frá Mælifellsá. Kaupmaður á Sauðárkróki, síðar búsettur í Reykjavík.

Foreldrar: Sigurður Sigurðsson b. að Ásmúla í Landi og k.h. Guðný Guðmundsdóttir. Kvæntist árið 1893 Helga Björnssyni b. á Ánastöðum, þau bjuggu þar, á Mælifellsá, í Kolgröf, á Reykjum í Tungusveit og síðast á Reykjaborg. Helgi og Margrét eignuðust tíu börn, fyrir hafði Helgi eignast tvö börn með fyrri konu sinni, Steinunni Jónsdóttur, sem lést 1892. Margrét og Helgi tóku einnig fósturdóttur árið 1924.

Foreldrar: Þormóður Ólafsson b. í Ártúni við Reykjavík og k.h. Þóra Jónsdóttir. Kvæntist Eyjólfi Einarssyni frá Mælifellsá. Þau bjuggu á Hafgrímsstöðum, Starrastöðum, Mælifellsá, Krithóli, Glaumbæ og síðast á Reykjum í Tungusveit þar sem þau létust bæði árið 1896. Þau eignuðust sjö syni.

Ófeigur Egill Helgason, f. 26.10.1903, d. 13.07.1985. Foreldrar: Helgi Björnsson b. á Ánastöðum í Svartárdal og s.k.h. Margrét Sigurðardóttir. Bóndi á Reykjaborg 1936-1985. Ófeigur ólst upp hjá foreldrum sínum, fyrst á Ánastöðum, síðan á Mælifellsá, í Kolgröf og loks á Reykjum. Um tvítugt fór hann suður og starfaði við byggingavinnu, m.a. við Landspítalann og Útvarpshúsið. Uppúr 1930 fór hann að stunda vetrarvertíðir á Suðurnesjum í fiskaðgerð og úrvinnslu í landi. Árið 1933 festi hann kaup á hluta af jörðinni Skíðastöðum í Lýtingsstaðahreppi og stofnaði þar nýbýlið Reykjaborg. Vegna landþrengsla á Reykjaborg, keypti hann síðar eyðijarðirnar Miðvelli og Grímsstaði í Svartárdal og nytjaði með. Hann hóf ræktun garðávaxta og grænmetis á Reykjaborg, byggði gróðurhús og mun hafa verið fyrstur búenda í Lýtingsstaðahreppi til þess að nota jarðvarma til húshitunar. Einnig byggði hann iðnaðarhús og hóf að súta gærur sem hann seldi úr landi. Eins byggði hann á 8. áratugnum sundlaug úr torfi. Ófeigur tók jafnframt virkan þátt í starfi ungmennafélagsins á svæðinu og kenndi lengi sund við gömlu laugina á Steinsstöðum. Ófeigur kvæntist Liselotte Önnu Louise Helgason frá Lübeck í Þýskalandi, þau eignuðust tvö börn.

Foreldrar: Helgi Björnsson bóndi á Ánastöðum og seinni kona hans, Margrét Sigurðardóttir. Sigurjón ólst upp hjá foreldrum sínum, fjölskyldan bjó lengst af á Ánastöðum, en einnig á Mælifellsá, í Kolgröf á Efribyggð og síðast á Reykjum í Tungusveit. Sigurjón var bóndi á Reykjum í Tungusveit 1917-1918, í Hamarsgerði á Fremribyggð 1922-1929, í Árnesi í Tungusveit 1929-1938 og loks á Nautabúi 1938-1974. Skólagöngu hlaut Sigurjón á heimilinu en kennari kom á heimilið hvern vetur. Eftir fermingu vann hann fyrir sér á ýmsum stöðum í sveitinni, m.a. á Gilhaga. Sigurjón gegndi mörgum trúnaðarstörfum fyrir sveit sína.
Maki: Margrét Magnúsdóttir, þau eignuðust 3 börn en eitt þeirra dó á fyrsta ári. Fyrir átti Margrét tvö börn.

Foreldrar: Magnús Jónsson b. í Gilhaga og Guðbjörg Guðmundsdóttir, þau voru ekki kvænt. Skafti ólst upp hjá föður sínum og k.h. Helgu Indriðadóttur í Gilhaga.
Leigjandi á Ytri-Mælifellsá 1930. Stundaði síðar eigin atvinnurekstur, hellusteypu, á Sauðárkróki. Seinna bókari í Kópavogi.
Kvæntist Önnu S. Sveinsdóttur frá Mælifellsá, þau eignuðust fjögur börn. Anna lést árið 1953. Sambýliskona Skafta eftir það var Indíana Albertsdóttir frá Neðstabæ í Húnavatnssýslu.

Sveinbjörn Sveinsson, f. í Syðra-Vallholti 10.07.1886, d. 15.05.1933 á Bakka í Vallhólmi. Foreldrar: Sveinn Gunnarsson bóndi á Mælifellsá og kona hans Margrét Þórunn Árnadóttir. Hann var sjöundi í aldursröð fimmtán barna þeirra. Bóndi á Mælifellsá á Efribyggð 1909-1914, á Ánastöðum í Svartárdal 1914-1916, á Skíðastöðum í Laxárdal ytri 1916-1920, í Breiðargerði 1921-1927, í Selhaga á Skörðum A-Hún 1929-1930, í Efra-Lýtingsstaðakoti í Tungusveit 1930-1931, í Breiðargerði 1931-1933.
Maki (gift 13.06.1912): Stefanía Ragnhildur Jónsdóttir (09.04.1887-16.11.1944). Þau eignuðust fjögur börn og dó eitt þeirra í frumbernsku. Síðar eignaðist Ragnhildur tvö börn með Birni Björnssyni, síðar bónda í Borgargerði í Norðurárdal.

Foreldrar: Gunnar Gunnarsson bóndi í Syðra-Vallholti og k.h. Ingunn Ólafsdóttir. Ólst upp með þeim fyrst í stað en fór svo í vinnumennsku. Sveinn var bóndi í Borgarey 1878-1885, Syðra-Vallholti 1885-1888, Bakka í Hólmi 1888-1893 og á Mælifellsá 1893-1909. Dvaldi í Dölum og í Borgarfirði 1909-1917, lengst af í lausamennsku. Kaupmaður í Reykjavík 1917-1924 og á Sauðárkróki 1924 til æviloka. Skrifaði tvær bækur, Veraldarsögu 1921 og Ævisögu Karls Magnússonar 1905.
Maki: Margrét Þórunn Árnadóttir (1855-1928). Þau eignuðust 13 börn og dóu tvö þeirra ung.

Sveinn var sonur hjónanna Lovísu Sveinsdóttur frá Mælifellsá og Jóhanns Péturs Magnússonar frá Gilhaga, sem bjuggu á Mælifellsá allan sinn bú skap. Sveinn ólst upp á Mælifellsá til 17 ára aldurs er foreldrar hans hættu búskap. Þá fór hann til eins vetrar undirbúningsnáms fyrir menntaskóla hjá séra Halldóri Kolbeins. Hann fór síðan í Menntaskólann á Akureyri og stundaði þar nám í einn vetur. 6. júní 1950, giftist Sveinn Herdísi Björnsdóttur frá Stóru-Ökrum í Blönduhlíð, þau eignuðust sex börn. Árið 1954 keyptu þau jörðina Varmalæk í Lýtingsstaðahreppi af Gunnari bróður Sveins. Á Varmalæk og Mælifellsá stundaði Sveinn hefðbundinn búskap með kindur og kýr, ásamt hrossabúskap, hrossarækt og umfangsmikilli hrossaverslun. Einnig seldi hann og keypti reiðhesta og allar tegundir hrossa til útflutnings og slátrunar. Á Varmalæk var verslun og bensínsala ásamt hestaleigu fyrir ferðamenn. Sveinn og Björn sonur hans tóku einnig að sér fararstjórn í fjallaferðum um Ey vindarstaðaheiði, Kjöl og Sprengisand um árabil. Sveinn tók virkan þátt í félagsmálum sveitunga sinna, var í hreppsnefnd í 20 ár, varaoddviti í eitt kjörtímabil og í ýmsum nefndum og ráðum. Auk þess að vera bóndi og kaupmaður á Varmalæk var Sveinn framkvæmdastjóri Slátursamlags Skagfirðinga og í forustusveit skagfirskra hestamanna.

Var í Ölvaðsholti, Hraungerðissókn, Árn. 1845, flutti þangað með foreldrum frá Efra-Geldingaholti 1844. Fór 1847 frá Ölvaðsholti að Hæli í Gnúpverjahreppi. Húsfreyja í Ártúni, Gufunessókn 1859. Vinnukona í Breiðholti, Reykjavíkursókn, Gull. 1860. Vinnukona í Útkoti í Garðasókn sumarið 1862. Vinnukona Guðmundar Guðmundssonar á Hóli í Garðasókn, Gull frá um 1863-68 og eignaðist með honum a.m.k. 4 börn. Vinnukona á Lambastöðum, Reykjavíkur/Seltjarnarnessókn 1870. Vinnukona á Lambastöðum, Reykjavík 1880. Fluttist til Skagafjarðar með dætrum sínum Margréti Þormóðsdóttur og Jónu Guðmundsdóttur 1881. Var á Mælifellsá, Mælifellssókn, Skag. 1890. Tökukona í Ríp, Rípursókn, Skag. 1901. Var í Bjarnarhöfn, Bjarnarhafnarsókn, Snæf. 1910. Var í Ágústshúsi, Stykkishólmi, Snæf. 1920. Fylgdi Jóni Ólafi Guðsteini Eyjólfssyni, barnabarni sínu, yfir á Snæfellsnesið.

Foreldrar: Eyjólfur Einarsson síðast b. á Reykjum í Tungusveit og k.h. Margrét Þormóðsdóttir. Foreldrar hans létust bæði árið 1896. Fór þá í fóstur að Undirfelli í Vatnsdal til Bjargar föðursystur sinnar. Þormóður útskrifaðist frá Flensborgarskólanum 1902 og tók þaðan kennarapróf 1904. Meðan hann dvaldi við nám í Flensborg, var hann þar einnig söngkennari. Var í efra bekk Verzlunarskólans veturinn 1907—08. Á Siglufirði var ævistarf hans. Þar gegndi hann fjölda starfa fyrir ríkið, opinberar stofnanir og Siglufjarðarbæ. Hann var umboðsmaður Samábyrgðar Íslands, Brunabótafélags Íslands og Sjóvátryggingarfélags Íslands frá stofnun allra þessara félaga. Hann var afgreiðslumaður Eimskipafélags Islands frá 1924 og norskur ræðismaður frá sama tíma. Skrifstofustjóri síldareinkasölunnar var hann 1928. Bæjarfulltrúi á Siglufirði var hann frá 1930. Söngstjóri Karlakórsins Vísis var hann um tuttugu ára skeið, og stofnaði söngmálasjóð Siglufjarðar. Noregskonungur sæmdi hann St. Ólafsorðunni 1936 og stórriddari Fálkaorðunnar varð hann 1942.
Maki: Guðrún Anna Björnsdóttir frá Kornsá í Vatnsdal. Þau ólu upp tvær kjördætur og einn fósturson.