Foreldrar: Jóhannes Jóhannesson og Jónanna Guðrún Jónsdóttir á Hornbrekku í Ólafsfirði. Stefanía lærði karlfatasaum og stundaði þá iðn alla tíð. Hún var laglega hagmælt, góður skrifari og fékkst við barnakennslu um skeið. Stefanía kvæntist Birni Guðmundssyni frá Ingveldarstöðum á Reykjaströnd, þau eignuðust þrjú börn.

Foreldrar: Guðmundur Gunnarsson og Valgerður Ólafsdóttir á Ingveldarstöðum á Reykjaströnd. Björn var bóndi að Ingveldarstöðum 1889-1994, Borgarey í Vallhólma 1894-1996, Brekkukoti í Blönduhlíð 186-1898. Á tímabilinu frá 1898-1906 var hann ráðsmaður á Bakka í Viðvíkursveit hjá þremur öldruðum systkinum, Jóni, Margréti og Maríu Bjarnabarna en Stefanía k.h. var þar í húsmennsku ásamt börnum þeirra. Þá fluttust hjónin að Á í Unadal og með þeim María Bjarnadóttir er þá lifði ein þeirra systkina og bjuggu þau þar til ársins 1915 er þau brugðu búi og fluttu til Siglufjarðar. Björn kvæntist Stefaníu Margréti Jóhannesdóttur, þau eignuðust þrjú börn.

Dóttir Jósefs Björnssonar skólastjóra á Hólum og Hólmfríðar Björnsdóttur frá Brimnesi. Móðir Ingibjargar lést þegar hún var fimm ára gömul og þá fór hún ásamt Kristrúnu systur sinni í fóstur til Margrétar Símonardóttur og Einars Jónssonar á Brimnesi. 13 ára gömul flutti hún í Kolkuós með Kristínu Símonardóttur. 18 ára gömul sigldi hún til Danmerkur þar sem hún stundaði nám og störf næstu tvö árin, m.a. í húsmæðraskóla í Kaupmannahöfn, í Lýðháskóla í Uberup og í hjúkrunarskóla í Vallekilde. Árið 1914 kvæntist Kristín Halldóri Gunnlaugssyni frá Stafshóli, þau bjuggu í Garðakoti 1916-1931 en þá fluttust þau norður að Kristnesi. Þau skildu í kringum 1933. Ingibjörg starfaði sem hjúkrunarkona á Kristnesi frá 1931-1948 en flutti þá suður og starfaði á dvalarheimilinu Grund í 18 ár, síðustu starfsár sín vann hún á sjúkrahúsinu Sólheimum. Ingibjörg og Halldór eignuðust sex börn.

Dóttir Eggerts Briem eldri, sýslumanns á Reynistað og Ingibjargar Eiríksdóttur. Kristín var vel menntuð og vann mikið að ýmsum félags-og framfaramálum. Var einn af stofnendum kvennaskólans í Ási í Hegranesi. Hún unni mjög tónlist og fyrir hennar forgöngu var fyrsta kirkjuorgelið í Skagafirði keypt í Reynistaðarkirkju. Kristín kvæntist Jean Valgard Claessen kaupmanni á Sauðárkróki, þau eignuðust fjögur börn, Kristín lést aðeins viku eftir fæðingu yngsta barnsins.

Dóttir Jósefs Björnssonar skólastjóra á Hólum og Hólmfríðar Björnsdóttur frá Brimnesi. Móðir Kristrúnar lést þegar hún var sex ára gömul og fór hún þá í fóstur til frænku sinnar Margrétar Símonardóttur og Einars Jónssonar á Brimnesi. Á Brimnesi naut hún allrar þeirrar menntunar sem völ var á og dvaldist auk þess einn vetur á Hólum hjá föður sínum og sótti kennslustundir með bændaskólanemum. Þá hélt hún utan til náms í Danmörku; var í hannyrða- hússtjórnar- og lýðháskólum í tvö ár. Eftir Danmerkurdvölina starfaði hún um tíma hjá Búnaðarfélagi Íslands við námskeiðahald í hússtjórnarfræðum víða um land. Fluttist síðan norður í átthagana og kvæntist Jóhannesi Björnssyni frá Hofsstöðum, þau bjuggu á Hofsstöðum 1912-1932, þau eignuðust sjö börn. Síðast búsett í Reykjavík.

Dóttir Jósefs Björnssonar skólastjóra á Hólum og Hólmfríðar Björnsdóttur frá Brimnesi. Lést 15 ára gömul.

Fædd á Brimnesi, dóttir Björns Pálmasonar og Sigríðar Eldjárnsdóttur. Hún var önnur eiginkona Jósefs Björnssonar skólastjóra á Hólum, þau eignuðust sex börn sem komust á legg, Hólmfríður lést þegar yngsta barnið var aðeins tæpra tveggja ára gamalt. Hún var mikil hannyrðakona og skörungur í allri gerð.

Sigríður Briem Thorsteinsson fæddist á Sauðárkróki 9. júlí 1901, dóttir Eggerts Briem þáverandi sýslumanns á Sauðárkróki og Guðrúnar Jónsdóttur frá Auðkúlu. ,,Sigríður stundaði nám við Kvennaskólann í Reykjavík 1915-1918. Þá stundaði hún teikninám og handavinnunám í Kaupmannahöfn 1922, enskunám í London 1927 og nam við snið- og handavinnuskóla í Frankfurt am Main 1933. Hún var handavinnukennari við Kvennaskólann í Reykjavík 1919­-1953. Sigríður sat í stjórn Hjúkrunarfélagsins Líknar og Heilsuverndarstöðvar Reykjavíkur 1943­-1955, var í nefnd til að gera tillögu um handavinnunám í skólum árið 1947, sat í skólanefnd Húsmæðraskóla Reykjavíkur frá 1950 og var formaður skólanefndar Kvennaskólans í Reykjavík 1955­-1983. Sigríður gerðist félagi í Hringnum árið 1921 og í Oddfellowreglunni árið 1939 og starfaði í Rb. stúkunni nr. 1, Bergþóru, meðan heilsan leyfði. Sigríður var sæmd fálkaorðunni fyrir störf sín að líknar- og menningarmálum." Sigríður giftist 6. júní 1953, Magnúsi Sch. Thorsteinsson, forstjóra í Reykjavík.

Gunnlaugur Eggertsson Briem var fæddur á Sauðárkróki 5. febrúar 1903, sonur Eggerts Briem yngri, þáverandi sýslumanns á Sauðárkróki og Guðrúnar Jónsdóttur frá Auðkúlu. ,,Gunnlaugur lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík 1922 og lögfræðiprófi frá Háskóla Íslands 1927. Gunnlaugur hóf störf í atvinnu- og samgöngumálaráðuneytinu 1927, var skipaður fulltrúi þar 1930 og skrifstofustjóri 1944. 1947 var hann skipaður skrifstofustjóri og síðar ráðuneytisstjóri í atvinnumálaráðuneytinu og síðar landbúnaðarráðuneytinu og veitt lausn frá störfum vegna aldurs 1973. Gunnlaugur var dómari í Félagsdómi frá 1938 til 1974, skrifstofustjóri Útflutningsnefndar 1939 til 1943, sat í viðskiptaráði 1943 til 1945 og allan sinn starfsferil sat hann í fjölda veigamikilla nefnda á sviði innanríkis- og utanríkismála. Árið 1965 var Gunnlaugur kjörinn heiðursfélagi Skógræktarfélags Íslands, hlaut riddarakross hinnar íslensku fálkaorðu 1946, stórriddarakross 1952 og stórriddarakross með stjörnu 1963. 1946 hlaut hann frelsisorðu Kristjáns tíunda og kommandörkross sænsku Vasaorðunnar, riddarakross norsku st. Olavsorðunnar 1947, annars stigs kommandörkross Dannebrogsorðunnar 1948 og fyrsta stigs kommandörkross Dannebrogsorðunnar 1956." Hinn 5. júlí 1930 kvæntist Gunnlaugur Þóru Garðarsdóttur, þau eignuðust þrjú börn.

Dóttir Jóns Þórðarsonar prófasts í Auðkúlu og k.h. Sigríðar Eiríksdóttur. Kvæntist Eggerti Briem yngri, sýslumanni í Skagafirði 1897-1904, þau eignuðust tvö börn.

Dóttir Trausta Friðrikssonar og Ásu Nýbjargar Ásgrímsdóttur. Flutti til Vesturheims með foreldrum sínum árið 1922. Húsfreyja í Winnipeg.

Dóttir Trausta Friðrikssonar og Ásu Nýbjargar Ásgrímsdóttur. Flutti til Vesturheims með foreldrum sínum árið 1922. Húsfreyja í Winnipeg.

Sonur Trausta Friðrikssonar og Ásu Nýbjargar Ásgrímsdóttur. Fór til Vesturheims árið 1922 með foreldrum sínum. Starfaði sem málari í Vancouver.

Frá Þóroddsstöðum í Ólafsfirði. Ása var góð saumakona enda lærð til þeirra hluta á Akureyri. Kvæntist Tryggva Friðrikssyni frá Hléskógum í Höfðahverfi í S-Þing., þau bjuggu m.a. í Eyhildarholti og á Ingveldarstöðum á Reykjaströnd, fóru til Vesturheims 1922, bjuggu lengst af í Winnipeg. Þau eignuðust þrjú börn.

Fæddur að Hléskógum í Höfðahverfi í S-Þing. ,,Ungur þurfti Trausti að treysta á mátt sinn og megin, því að móður sína missir hann átta ára og föður sinn 19. ára. Hann stundar sjómennsku frá Akureyri og Látraströnd á yngri árum, en fluttist svo til Skagafjarðar árið 1908. Var húsmennsku á Framnesi í 2 ár. Árið 1910 hóf hann búskap í Eyhildarholti í félagi við Jónas Sigurðsson frá Felli í Sæmundarhlíð. Bóndi á Ingveldarstöðum syðri á Reykjaströnd 1911-1914 og á Ingveldarstöðum ytri 1914-1921. Í janúar 1922 fór hann til Ameríku með Goðafossi. Bjó í Baldur, Man. 1922-1949. Vann á járnbrautum. Fluttist til Winnipeg 1949 og átti þar heima til lokadægurs."
Trausti kvæntist Ásu Nýbjörgu Ásgrímsdóttur frá Þóroddsstöðum í Ólafsfirði, þau eignuðust þrjú börn.

Foreldrar: Jóhann Jóhannsson b. í Saurbæ og Þuríður Símonardóttir. Eymundur ólst upp í Saurbæ og tók við búi foreldra sinna árið 1915. Eymundur varð brátt þátttakandi í hinni hægfara framþróun til bættrar afkomu bændastéttarinnar. Árið 1921 kvæntist hann Ástríði Jónsdóttur frá Krithóli, þau eignuðust fjögur börn og tóku einn fósturson.

Foreldrar: Björn Bjarnason b. í Brekku hjá Víðimýri og s.k.h. Stefanía Ólafsdóttir. ,,Sigurlína ólst upp hjá foreldrum sínum og fylgdi þeim að Reykjarhóli 1909 og síðan Krossanesi 1915. Veturnar 1915-1916 og 1916-1917 stundaði hún ná við Kvennaskólann á Blönduósi. Eftir það var hún tvo vetur við barnakennslu á ýmsum stöðum. Að Eyhildarholti fór hún1920 og giftist ári síðar Jóni Jónssyni frá Nautabúi. Húsmóðurstörfin á Hofi voru umfangsmikil, gestakomur tíðar, því jörðin var kirkjustaður í þjóðbraut og félagsmálastörf bóndans orsökuðu bæði mikinn gestagang og ekki síður langar fjarvistir hans frá heimilinu. Þá kom á herðar Sigurlínu að annast forsjá búsins og heimilisins. Árið 1971 fluttist Sigurlína frá Hofi til Reykjavíkur ásamt móður sinni." Sigurlína og Jón eignuðust þrjú börn, tvö þeirra komust á legg, einnig tóku þau þrjá fóstursyni.

Jón Jónsson var bóndi á Hofi á Höfðaströnd árin 1921-1966, kvæntur Sigurlínu Björnsdóttur og átti með henni 3 börn auk þess sem þau ólu upp 3 fóstursyni. Jón ólst upp hjá foreldrum sínum og fluttist með þeim þriggja ára gamall að Nautabúi en síðan í Eyhildarholt árið 1912. Jón var við nám í Hólaskóla veturinn 1912-1913 og á Hvanneyri 1914-1915 og lauk þaðan búfræðiprófi vorið 1915. Veturinn 1918-1919 var hann í Samvinnuskólanum, sem þá var að hefja starfsemi sína, og næstu tvö árin við ýmis störf, .m.a. á vegum Eggerts bróður sins. Jón á Hofi þótti með efnilegustu ungu mönnum í Skagafirði á yngri árum, vel íþróttum búinn, glíminn og sundmaður góður.

Bóndi á Steinsstöðum í Tungusveit, Lýt.

Gísli Guðmundsson fluttist til Sauðárkróks 1904 og hóf hótelrekstur þar, fyrst í gamla barnaskólahúsinu, sem kallaðist þá Gistihúsið Baldur (við Aðalgötu 24/22) en keypti Hótel Tindastól laust fyrir 1920 og starfrækti þar greiðasölu til 1936. Ingibjörg systir hans stóð fyrir hótelinu með honum. Faðir þeirra voru Guðmundur Gunnarsson (1830-1888), siðast bóndi á Ingveldarstöðum á Reykjaströnd. Móðir var Valgerður Ólafsdóttir (1830-1910).
Gísli var ókvæntur og barnlaus.

Petrea var fædd á Grund í Þorvaldsdal. Kvæntist Sigfúsi Jónssyni presti á Mælifelli, þau eignuðust sex börn.

Foreldrar: Sigfús Jónsson prestur á Mælifelli og k.h. Petrea Þorsteinsdóttir. Jón ólst upp hjá foreldrum sínum og fluttist með þeim að Mælifelli aldamótaárið 1900. Eftir fermingu fór hann til Akureyrar í Gagnfræðaskólann og stundaði þar nám í tvo vetur. Aðra tvo vetur var hann í Hólaskóla og lauk þaðan búfræðiprófi árið 1912. Að því loknu starfaði hann hjá Einari Helgasyni garðyrkjumanni í Reykjavík og kynnti sér uppeldi trjáplantna. Vann hann á búi foreldra sinna næstu tvö ár. Hann kvæntist árið Jórunni Hannesdóttur og fluttist þá aftur heim að Mælifelli og og hóf þar búskap í félagi við foreldra sína. Vorið 1915 fluttust þau hjón að Glaumbæ og bjuggu þar í tvö ár, en fluttust þá aftur heim að Mælifelli og bjuggu þar í tvö ár, en þá brugðu þau búi og fluttust til Sauðárkróks, þar sem heimili þeirra stóð upp frá því, meðan bæði lifðu. Jón hóf störf hjá Kaupfélagi Skagfirðinga og er deildaskipting var tekin upp, varð hann deildarstjóri í vefnaðarvörudeild og sinnti því starfi til lokadags. Var hann mikill samvinnumaður og um langt árabil fulltrúi á aðalfundum KS. Er ævi hans lauk, átti hann að baki lengstan starfsaldur þeirra sem hjá félaginu höfðu unnið allt frá stofnun þess árið 1889. Jón var sönghneigður, söng lengi í Karlakór Sauðárkróks og lék um skeið með Lúðrasveit Sauðárkróks, enda einn af stofnendum hennar.

Björn Árnason, f. 06.01.1893 á Víðimýri, d. 21.10.1956. Foreldrar: Árni Jónsson og Ingibjörg Björnsdóttir. Bóndi á Krithóli 1914-1929, í Hamrasgerði á Fremribyggð 1929-1930 og aftur á Krithóli 1930-1931, í Krithólsgerði 1931-1956. Maki: Jóhanna Sæmundsdóttir, f. 07.09.1896 á Breiðargerði í Tungusveit. Hófu búskap í tvíbýli við foreldra hennar. Bjuggu þau hjón þar í 15 ár alltaf í tvíbýli, en árið 1929 fluttu þau að Hamarsgerði til eins árs búskapar og fluttust þá aftur að Krithóli og hóf Björn þá að byggja yfir þau Krithólsgerði, þar sem voru rústir gamals eyðibýlis án beitilands, sem taka þurfti á leigu á öðrum bæjum. Þarna settust þau hjón að og þar stóð heimili þeirra til æviloka.

Bóndi á Steinsstöðum í Tungusveit.

Guðmundur er fæddur 20. júlí 1894 á Veðramóti í Göngusköðrum. Faðir: Björn Jónsson, bóndi og hreppstjóri á Veðramóti. Móðir: Þorbjörg Stefánsdóttir, húsfreyja á Veðramóti.
Guðmundur ólst upp hjá foreldrum sínum á Veðramóti, næstyngstur 10 systkina. Móðir hans lést þegar hann var ungur að aldri. Skólagöngu Guðmundar lauk við barnanám. Að því loknu vann hann á búi föður síns og bræðra á Veðramóti til ársins 1918 er hann kvæntist og fluttist Sauðárkróks. Þar bjuggu þau hjónin til vorsins 1922 er þau fluttu að Tungu í Gönguskörðum og reistu þar bú.
Eftir níu ára búsetu í Tungu fluttu þau aftur á Sauðárkrók. Guðmundur átti við heilsubrest að stríða en einnig spilaði kreppan inn í. Á Króknum stundaði Guðmundur þá daglaunavinnu sem gafst. Hann, ásamt nokkrum samborgurum á Króknum, stofnaði hjónaklúbb sem nefndur var „Gömlu dansa klúbburinn“. Einnig starfaði hann allmikið með Leikfélagi Sauðárkróks. Fyrri kona Guðmundar var Þórey Ólafsdóttir (1895-1945) en þau giftust 14. júlí 1918. Saman áttu þau þrjú börn.
Seinni kona hans var Lára Sigurlín Þorsteinsdóttir (1900-1980) en þau giftust á Sauðárkróki 27. nóvember 1954.
Guðmundur lést í Reykjavík 8. apríl 1956 í Reykjavík.

Foreldrar: Elísabet Gísladóttir frá Æsustöðum og Jón Jónsson b. á Eyvindarstöðum, þau voru ekki kvænt. Elenóra ólst upp á Sauðárkróki með móður sinni. Kvæntist Steindóri Benediktssyni frá Kimbastöðum, þau bjuggu alla sína búskapartíð í Birkihlíð í Staðarhrepp, árið 1968 fengu þau viðurkenningu úr Fegrunarsjóði Sparisjóðs Sauðárkróks fyrir góða umgengni og þrifnað. Elenóra og Steindór eignuðust einn son.

Fósturdóttir Maríusar Pálssonar og Jakobínu Jóhannsdóttur. K. Valgarðs Björnssonar, bjuggu á Skagfirðingabraut 4. Búsett á Sauðárkróki.

Maríus Pálsson ólst upp á Akranesi en fluttist til Sauðárkróks 19 ára gamall. Hann stundaði sjómennsku og almenna landvinnu. Kvæntist Jakobínu Jóhannsdóttur frá Bægisá, þau eignuðust tvö börn og tóku tvö fósturbörn.

Hermann var fæddur á Bíldudal 12. desember 1891. Faðir: Níels Jón Sigurðsson verkstjóri. Móðir: Halldóra Bjarney Magnúsdóttir. Hermann lauk prófi frá Verslunarskólanum. Að námi loknu réðst hann til verslunarstarfa hjá verslun Popps á Hofsósi. Hermann stundaði síðan verslunarstörf á Hofsósi og Sauðárkróki til ársins 1914. Eiginkona Hermanns var Elín Lárusdóttir (1890-1980) en þau gengu í hjónaband 31.08.1912. Árið 1914 fluttu þau búferlum í Málmey og bjuggu þar næstu fjögur árin. Hermann og Elín fluttu að Ysta-Mói í Fljótum vorið 1918 og bjuggu þar það sem eftir var búskapartíð þeirra. Í fyrstu voru þau með jörðina á leigu en keyptu jörðina 1927. Hermann var hreppstjóri Haganeshrepps frá 1924 til 1970. Jafnlengi sat hann í sýslunefnd Skagafjarðarsýslu, í hreppsnefnd sat hann í 39 ár, þar af oddviti í 26 ár. Elín og Hermann eignuðust níu börn.

Talsímaþjónn á Sauðárkróki 1930. Síðast búsett á Sauðárkróki. Ógift og barnlaus.

Dóttir Rögnvalds Þorleifssonar og Guðrúnar Jónsdóttur. Kvæntist Jóni Erlendssyni frá Gröf á Höfðaströnd, þau bjuggu myndarlegu búi að Marbæli í Óslandshlíð. Anna og Jón eignuðust sjö börn.

Foreldrar: Rögnvaldur Þorleifsson og Guðrún Jónsdóttir. Sigurlaug ólst upp á Lambanes-Reykjum og hóf svo búskap þar með manni sínum Jóni Gísla Gunnlaugi Halldórssyni frá Teigum í Flókadal. Þau bjuggu síðan á Berghyl, á Molastöðum og í Stóru-Brekku í Fljótum þar til þau fluttu suður, fyrst í Hafnarfjörð en síðan til Reykjavíkur. Sigurlaug og Jón eignuðust 14 börn, 10 þeirra komust til fullorðinsára.

Foreldrar: Rögnvaldur Þorleifsson og Guðrún Jónsdóttir. Kvæntist Guðrúnu Sigurðardóttur frá Karlsá í Ólafsfirði árið 1900, Guðrún var áður kvænt Rögnvaldi bróður Þorleifs en hann drukknaði 1899. Þorleifur og Guðrún hófu búskap í Brekkukot í Óslandshlíð til 1902 en þá fluttu þau búferlum að Stóragerði, en þar bjuggu þau til 1915 en fluttu það ár til Ólafsfjarðar og hófu búskap að Hornbrekku ásamt vélbátaútgerð frá Ólafsfirði. Árið 1924 var búskapnum hætt í Hornbrekku, en vélbátaútgerð hélt Þorleifur áfram frá Ólafsfirði til ársins 1933. Hann starfaði í hreppsnefnd Hofshrepps og var oddviti nefndarinnar 1910-1913. Í Ólafsfirði gegndi Þorleifur ýmsum opinberum störfum, átti meðal annars lengi sæti í hreppsnefnd, var oddviti og starfaði að ýmsum framfaramálum hreppsins. Þorleifur og Guðrún eignuðust fimm börn.

Fæddur á Daufá, sonur Þorsteins Jónssonar b. á Daufá og Elínborgar Sigurðardóttur. Sigurður var á barnsaldri er faðir hans lést. Móðir hans var við búskap, nokkur næstu ár, á ýmsum stöðum í Lýtingsstaðahreppi og var Sigurður á hennar vegum flest þau ár. Ungur fór hann að fást við smíðar og náði nokkurri leikni í þeirri iðn og náði nokkuri leikni í þeirri iðn. Hann hóf búskap ókvæntur á hluta af Þorsteinsstöðum í Tungusveit 1894 og bjó þar eitt ár. Gerðist lausamaður og vann að smíðum. Átti heima á Uppsölum í Blönduhlíð og Keldulandi á KJálk, en flutti þaðan vorið 1897 með Sigfúsi Dagssyni, er síðar varð tengdafaðir hans að Lóni í Viðvíkursveit 1900-1903, Bakka 1903-1907, Ásgeirsbrekku 1907-1912, Bjarnastöðum í Blönduhlíð 1912-1928. Sigurður kvæntist Dagnýju Sigfúsdóttur, þau eignuðust einn son.

Fæddur og uppalinn á Læk í Viðvíkursveit, sonur Péturs Guðmundssonar og Lilju Sigurðardóttur. Bóndi á Kýrholti frá 1892-1915 en brá þá búi, en átti heima þar til æviloka og einhver afnot hafði hann af jörðinni enn um skeið. Auk þess nytjaði hann Læk í nokkur ár. Gísli sat í hreppsnefnd um skeið og var lengi úttektarmaður. Hann mun hafa verið með fyrstu bændum í Skagafirði sem lét vinna að túnsléttun með hestvinnsluvélum í stórum stíl. Gísli kvæntist Margréti Bessadóttur frá Kýrholti, þau eignuðust þrjú börn og áttu einn fósturson.

Var á Vestdalseyri, Dvergsteinssókn, N-Múl. 1880. Leigjandi á Hótel Tindastóli, Sauðárkrókssókn, Skag. 1901. Úrsmiður og kaupmaður á Sauðárkróki og í Reykjavík. Úrsmiður á Grettisgötu 46, Reykjavík 1930.

Fæddur og uppalinn á Brimnesi í Viðvíkursveit, sonur Símonar Pálmasonar og Sigurlaugar Þorkelsdóttur. Pálmi kvæntist Önnu Friðriksdóttur 1896 og hófu þau búskap að Skálá í Sléttuhlíð þar sem Pálmi var oddviti Fellshrepps 1897-1899, fluttust í Ytri-Hofdali 1899 og svo að Svaðastöðum 1900 þar sem þau bjuggu til æviloka. Pálmi hafði snemma efnast vel og var búhöldur góður og búið á Svaðastöðum var bæði stórt og gagnsamt. Pálmi og Anna eignuðust tvo syni sem upp komust.

Fæddur í Tungu í Stíflu, sonur Jóns Steinssonar hreppstjóra og b. í Tungu og Guðrúnar Nikulásdóttur. ,,Eftir að faðir hans drukknaði var honum komið í fóstur til Steins Jónssonar og Ólafar Steinsdóttur að Vík í Héðinsfirði, fluttist síðan með fósturmóður sinni að Heiði í Sléttuhlíð. Fór sem vinnumaður að Hólum í Hjaltadal 15 ára gamall, kom í Brimnes fulltíða maður þar sem hann kvæntist Margréti Símonardóttur, þau bjuggu á Brimnesi 1896-1926. Einar var hreppstjóri 1900-1926, sýslunefndarmaður 1904-1926, formaður Búnaðarfélagsins í mörg ár, deildarstjóri Pöntunarfélagsins og Kaupfélags Skagfirðinga. Einar og Margrét fluttust til Reykjavíkur eftir að þau brugðu búi." Einar og Margrét eignuðust þrjár dætur, tvær þeirra komust á legg.

Garðyrkjumaður í Reykjavík, síðast búsettur í Hveragerði.

Dóttir Sigurðar Sigurðssonar skólastjóra á Hólum, var í Reykjvík 1930. Síðast búsett í Ölfushreppi.

Nemandi á Akureyri 1930, flutti til Danmerkur.

Sonur Símonar Gunnlaugssonar og Guðrúnar Þorsteinsdóttur á Læk. Stud. jur. á Höfða, Reykjavík 1930. Bæjarfógeti á Ólafsfirði. Dó ókvæntur og barnlaus.

Fædd og uppalin fyrstu árin á Vík í Héðinsfirði en fór svo með móður sinni að Siglunesi og síðan að Bæ á Höfðaströnd. Kvæntist Helga Ólafssyni, þau bjuggu í Ártúni á Höfðaströnd, á Mannskaðahóli, í Hornbrekku, að Læk í Viðvíkursveit, að Vatni á Höfðaströnd og síðast í Mýrakoti.

Kaupmaður á Akureyri, fluttist til Danmerkur.

Fæddur og uppalinn í Saurbæ í Kolbeinsdal, sonur Gunnlaugs Pálmasonar b. í Brimnesi og Margrétar Guðmundsdóttur frá Tungu í Stíflu. Bóndi á Læk í Viðvíkursveit 1903-1908, í Langhúsum í Viðvíkursveit 1908-1912 og aftur á Læk 1912-1915. Kvæntist Guðrúnu Sigríði Þorsteinsdóttur frá Lóni í Ólafsfirði, þau eignuðust einn son.

Bjó í Óslandshlíð, drukknaði á Skagafirði 1899.

Frá Hreppsendaá í Ólafsfirði. Kvæntist Rögnvaldi Þorleifssyni, þau bjuggu m.a. að Lambanesi í Fljótum, Saurbæ í Fljótum, Óslandi og Brekkukoti.

Félagið var upprunalega stofnað þann 7. júlí árið 1869 og er elsta kvenfélag landsins. Stofnfundur fór fram að Ási í Hegranesi. Sigurlaug Gunnarsdóttir, Ási, var aðalhvatamaður fyrir stofnun félagsins. Henni til stuðnings voru þær Steinunn Theodóra Guðmundsdóttir og Ingibjörg Eggertsdóttir, báðar búsettar að Ríp. Talið er að 19 konur hafi verið á stofnfundinum.
Stefnuskráin var aukin á aðalfundi árið 1871. Þá var stofnaður sjóður til kaupa á þarflegri vinnuvél. Með frjálsum framlögum safnaðist þónokkuð af peningi og var síðar fest kaup á prjónavél sem notuð var á félagasvæðinu um árabil. Talið er að það sé þriðja prjónavélin sem kom til landsins. Kvenfélag Rípurhrepps beitti sér fyrir stofnun kvennaskóla og hóf hann göngu sína að Ási. Sigurlaug var ein af fyrstu kennurum skólans. Þá hlúði félagið að kirkju- og trúmálum og gaf muni til kirkjuskreytinga, altaristöflu o.fl.
Það dofnaði yfir starfseminni og á árunum 1930-1950 var hún nær engin. Þann 18. mars 1951 var félagið endurvakið á fundi að Hamri. Félagar hins endurreista félags voru 14 og stýrði Ingibjörg Jóhannsdóttir, forstöðukona Húsmæðraskólans að Löngumýri fundinum. Ólöf Guðmundsdóttir var kosin formaður í stjórn, Anna Sigurjónsdóttir ritari og Ragnheiður Konráðsdóttir gjaldkeri. Sama ár (1951) gekk félagið í Samband skagfirskra kvenna.

,,Rögnvaldur bjó á Lambanesi í Fljótum 1873-1884, Saurbæ í Fljótum 1884-1886, Óslandi 1886-1889, Brekkukoti 1889-1902, er hann brá búi. Húsmaður á Torfhóli 1902-1906. Efra Hóli í Óslandshlíð 1906-1908. Hann stundaði sjó vor og haust alllengi, átti sexróinn bát, er hann kallaði Svan, og þótti hann gott siglingaskip. Að vorinu hélt Rögnvaldur honum út frá Drangey til fugl- og fiskveiða, en að haustinu ýmist úr Óslandshlíð eða úr Grafarós. Rögnvaldur var mjög aflasæll og talinn með bestu skipstjórnarmönnum. Var einn af stofnendum Bindindisfélagsins Tilreyndin 1898 sem síðar varð Ungmennafélagið Geisli, (nú Neisti)." Rögnvaldur kvæntist Guðrúnu Jónsdóttur frá Hreppsendaá í Ólafsfirði, þau eignuðust fimm börn.

Guðrún var fædd og uppalin á Víðivöllum í Blönduhlíð, dóttir Sigurðar Sigurðssonar og Guðrúnar Pétursdóttur. Tvítug fór hún til náms við Alþýðuskólann á Hvítárvöllum og kynntist þar mannsefni sínu, Sigurði S. Þorvaldssyni. Á árunum 1910-1914 bjuggu þau á Ísafirði en fluttu þá að Sleitustöðum þar sem þau bjuggu til ársins 1955. Guðrún og Sigurður eignuðust 12 börn, átta þeirra komust á legg.

Sonur Jóns Jónssonar síðast b. í Stóru-Seylu og Bjargar Pétursdóttur. ,,Fluttist að Vatni á Höfðaströnd með foreldrum sínum 18 ára gamall og fór fljótlega eftir það að vinna við Grafarósverslun. Árið 1908 lauk hann prófi frá verslunarskóla í Kaupmannahöfn. Kom til Ísafjarðar í kringum 1913 og fór að vinna í Tangsverslun (verslun Leonhard Tangs & Sön), einnig vann hann sem bókari og sýsluskrifari hjá sýslumanninum á Ísafirði. Árið 1925 flutti Jóhann til Vestmannaeyja þar sem hann setti á stofn verslun og sat í bæjarstjórn. Árið 1928 flutti hann til Siglufjarðar og hóf síðar búskap í Vík / Neðra-Haganesi (Haganesvík), bústofninn var lítill svo Jóhann þurfti að sækja vinnu annað, fór m.a. á vertíðir. Árið 1941 sótti Jóhann um leyfi hreppsnefndar að fá að byggja og reka veitingaskála í Haganesvík, leyfið var veitt og gekk reksturinn vel á meðan framkvæmdir við Skeiðsfossvirkjun stóðu yfir. Árið 1949 seldi Jóhann Vík og flutti til Siglufjarðar þar sem hann stofnaði verslunina Dröfn." Jóhann kvæntist Herdísi Þorsteinsdóttur frá Vík (Neðra-Haganesi), þau eignuðust tvö börn saman, fyrir átti Jóhann einn son.

Fædd á Refsteinsstöðum í Víðidal. Vinnukona á Víðivöllum í Blönduhlíð í 40 ár, kvænt Þorsteini Guðmundssyni.

Bóndi á Reykjum í Hrútafirði.

Sigurður var fæddur í Álftaneshreppi á Mýrum 23. janúar 1884. ,,Sigurður ólst upp hjá foreldrum sínum við nokkra fátækt og hrakhólabúskap en komst snemma á unglingsárum í sumarvinnu við vegagerð og gat þannig safnað saman fé fyrir námsdvöl í Flensborgarskóla. Þaðan tók hann gagnfræðapróf 1904 og kennarapróf 1905. Haustið 1905 réðst hann kennari að Hvítárbakkaskóla í Borgarfirði þar sem hann kenndi í tvo vetur en sigldi svo til Danmerkur vorið 1907 til frekara náms, fyrst við Lýðháskólann í Askov og síðan við Kennaraháskólann í Kaupmannahöfn. Sneri aftur til Íslands vorið 1910 og kvæntist Guðrúnu Sigurðardóttur frá Víðivöllum í Blönduhlíð. Það sama ár fluttu þau til Ísafjarðar þar sem Sigurður starfaði sem kennari. Vorið 1914 keyptu þau Sleitustaði þar sem þau áttu eftir að búa í rúm 40 ár. Samhliða myndarlegum búskap starfaði Sigurður sem kennari í Óslandshlíð og Hólahreppi, einnig tók hann að sér kennslu í Ísafjarðardjúpi, í Strandasýslu og á Skagaströnd. Sigurður gegndi trúnaðarstörfum fyrir sveit sína um áratugaskeið, var hreppstjóri í rúma fjóra áratugi (1930-1971) og sat í hreppsnefnd um tíma. Var formaður Búnaðarfélags Óslandshlíðar og endurskoðandi Kaupfélags A-Skagfirðinga um langt skeið, umboðsmaður Esso og rak verslun með olíuvörur á Sleitustöðum um langt árabil." Sigurður og Guðrún eignuðust 12 börn, átta þeirra komust á legg.
Sigurður náði 105 ára aldri.

Var á Reykjum í Hrútafirði 1957. Kvænt Þorsteini Einarssyni.

Dóttir Jakobs Pálmasonar b. í Dæli, síðar í Auðnum í Sæmundarhlíð og Sigríðar Sveinsdóttur frá Enni í Viðvíkusveit. Anna Petrína fluttist til Vesturheims með móður sinni árið 1887. Kvæntist Albert Kristjánssyni frá Ytri Tungu á Tjörnesi, hann var prestur og fylkisþingmaður Bændaflokksins (progressive) og sat eitt kjötímabil.

Fædd í Enni í Viðvíkursveit. Kvæntist Jakobi Pálmasyni (1849-1916). Húsfreyja í Dæli í Sæmundarhlíð, Skag. Fór til Vesturheims 1887 frá Elivogum á Langholti.

Dóttir Rósu Daníelsdóttur og Péturs Sighvatz. Lést úr berklum.

Magnús Guðmundsson var fæddur á Rútsstöðum í Svínadal. Magnús lauk stúdentspróf Lsk. 1902. Lögfræðipróf Hafnarháskóla 1907. Hrl. 1923. ,,Var aðstoðarmaður í atvinnu- og samgöngumálaráðuneytinu 1907–1912 (1. janúar—31. mars 1909 vann hann þó í dóms- og kirkjumálaráðuneytinu). Jafnframt fulltrúi hjá Eggert Claessen yfirréttarmálaflutningsmanni og málaflutningsmaður Landsbankans. Skipaður 1912 til þess að takast á hendur rannsókn á gjaldkeramáli Landsbankans. Sýslumaður í Skagafjarðarsýslu 1912–1918, sat á Sauðárkróki. Skipaður 1918 skrifstofustjóri í fjármálaráðuneytinu. Skipaður 25. febrúar 1920 fjármálaráðherra og 2. febrúar 1922 jafnframt atvinnu- og samgöngumálaráðherra eftir lát Péturs Jónssonar (20. janúar 1922), lausn 2. mars 1922, en gegndi störfum áfram til 7. mars. Málaflutningsmaður í Reykjavík 1922–1924, 1927–1932 og frá 1934 til æviloka. Skipaður 22. mars 1924 atvinnu- og samgöngumálaráðherra, jafnframt forsætis-, dóms- og kirkjumálaráðherra eftir lát Jóns Magnússonar (23. júní 1926) til 8. júlí 1926, en þá tók Jón Þorláksson fjármálaráðherra við störfum forsætisráðherra. Skipaður 8. júlí 1926 atvinnu- og samgöngumálaráðherra og jafnframt dóms- og kirkjumálaráðherra, lausn 28. júlí 1927, en gegndi störfum áfram til 28. ágúst. Skipaður 3. júní 1932 dómsmálaráðherra, lausn 11. nóvember, en skipaður að nýju 23. desember 1932, lausn 16. nóvember 1933, en gegndi störfum áfram til 28. júlí 1934."

,,Í miðstjórn Íhaldsflokksins frá stofnun hans 1924 og síðan í miðstjórn Sjálfstæðisflokksins, framkvæmdastjóri Sjálfstæðisflokksins um skeið. Yfirskoðunarmaður landsreikninganna 1922 og 1928–1929. Stofnandi vikublaðsins Varðar 1923. Sat í Þingvallanefnd frá 1928, landsbankanefnd frá 1928, dansk-íslensku ráðgjafarnefndinni frá 1934 og í stjórn kreppulánasjóðs bæjar- og sveitarfélaga frá 1936, allra til æviloka. Sat og um skeið í stjórnarnefnd vátryggingarsjóðs sjómanna. Skipaður 1929 í milliþinganefnd um tolla- og skattalöggjöf, 1936 í milliþinganefnd til að undirbúa löggjöf um tekjustofna bæjar- og sveitarfélaga. Kosinn 1937 í milliþinganefnd í bankamálum."

Alþingismaður Skagfirðinga 1916–1937, landskjörinn alþingismaður (Skagfirðinga) 1937 (utan flokka, Utanflokkabandalagið, Sparnaðarbandalagið, Borgaraflokkurinn eldri, Íhaldsflokkurinn, Sjálfstæðisflokkur).

Fjármálaráðherra 1920–1922, atvinnumálaráðherra 1924–1927, dómsmálaráðherra 1932–1934.

1. varaforseti neðri deildar 1918–1920 og 1924, 1. varaforseti sameinaðs þings 1937.

Árni Jónsson Hafstað bóndi í Vík í Skagafirði f. 23. maí 1883 á Hafsteinsstöðum d. 22.júní 1969. Foreldrar hans voru Jón Jónsson (1850-1939) bóndi og hreppsstjóri á Hafsteinsstöðum og kona hans Steinunn Árnadóttir (1851-1933). Árni ólst upp hjá foreldrum sínum á Hafsteinsstöðum til 18 ára aldurs en þá fór hann til náms einn vetur til sr. Árna Björnssonar á Sauðárkróki. Næstu tvo vetur var hann á Bændaskólanum á Hólum en fór að því búnu til Akureyrar og lærði garðyrkju og meðferð garðyrkjutækja í Gróðrarstöðinni. Vorið 1906 hélt hann til Danmerkur og Noregs til frekara náms í búfræði. Þar dvaldist hann á annað ár. Vorið 1908 hóf hann búskap í Vík í Staðarhreppi ásamt Sigríði systur sinni. Þar reistu þau stórt hús úr steinsteypu, eitt hið fyrsta þeirrar gerðar í Skagafirði. Í utanför sinni kynntist Árni lýðháskólahreyfingunni á Norðurlöndum og fékk þar mikinn áhuga á alþýðufræðslu. Það varð til þess að hann hann stofnaði unglingaskóla í samvinnu við sveitunga sinn Jón Sigurðsson frá Reynistað. Skólinn tók til starfa í ársbyrjun 1909 í hinu nýreista steinhúsi í Vík. Hann starfaði þó ekki nema í tvö ár en þá var kominn unglingaskóli á Sauðárkróki sem tók starfssemina yfir.

Árni var hugsjóna- og félagsmálamaður. Hann átti þátt í stofnun Ungmennafélagsins Æskunnar í Skagafirði og Ungmennafélagsins Tindastóls [1] á Sauðárkróki. Hann var einn af stofnendum Ungmennafélagasambands Skagafjarðar og fyrsti ritari þess. Hann var samvinnumaður og deildarstjóri í Staðardeild Kaupfélags Skagfirðinga, í stjórn Kaupfélagsins sat hann 1938-1947 og var kjörinn heiðursfélagi þess er hann varð 75 ára. Árni var einn af aðalhvatamönnum þess að koma á stofn héraðsskóla í Varmahlíð sem var fyrsti vísir að þorpinu sem þar er nú.

Árni Hafstað kvæntist 13. mars 1914. Kona hans var Ingibjörg Sigurðardóttir f. 16. júlí 1893 í Valadal, þau áttu saman 11 börn.

Hermann Jónsson, f. á Syðri-Brekkum í Skagafirði 25.12.1896, d. 22. 01.1976. Faðir: Jónas Jónsson (1856-1941) bóndi og trésmiður á Syðri-Brekkum í Skagafirði. Móðir: Pálína Guðný Björnsdóttir (1866-1949) húsmóðir að Syðri-Brekkum. Maki (30. maí 1925): Vigdís Oddný Steingrímsdóttir (1896-1976).
Hermann tók stúdentspróf við MR árið 1920. Lögfræðipróf við HÍ tók hann árið 1924 og hrl. árið 1945. Var fulltrúi hjá bæjarfógetanum í Reykjavík 1924–1928. Lögreglustjóri í Reykjavík 1929–1934. Skipaður 28. júlí 1934 forsætisráðherra og jafnframt dóms- og kirkjumálaráðherra og landbúnaðarráðherra, einnig atvinnu- og samgöngumálaráðherra frá 20. mars til 2. apríl 1938 og fór með kennslumál og utanríkismál frá 20. mars 1938 til 17. apríl 1939, lausn 7. nóvember 1941, en gegndi störfum til 18. nóvember. Skipaður 18. nóvember 1941 forsætisráðherra að nýju og jafnframt dómsmála- og landbúnaðarráðherra, lausn 16. maí 1942. Varð þá lögfræðilegur ráðunautur Búnaðarbankans. Skipaður 14. mars 1950 landbúnaðarráðherra, lausn 11. september 1953. Skipaður 24. júlí 1956 forsætisráðherra og jafnframt landbúnaðar- og dómsmálaráðherra, lausn 4. desember 1958, en gegndi störfum til 23. desember 1958. Glímukóngur Íslands árið 1921. Bæjarfulltrúi í Reykjavík 1930–1938, í bæjarráði 1932–1933. Skipaður 1930 í landskjörstjórn. Kosinn 1942 í stjórnarskrárnefnd og 1943 í milliþinganefnd um undirbúning verklegra framkvæmda. Í bankaráði Búnaðarbankans 1943–1972, formaður 1943–1960. Í skilnaðarnefnd 1944. Í Þingvallanefnd 1946–1968 og í fjárhagsráði 1947–1950. Fulltrúi á þingi Evrópuráðsins 1950–1967. Í sölunefnd setuliðseigna 1953–1972. Kosinn 1954 í togaranefnd og 1955 í atvinnumálanefnd. Formaður Framsóknarflokksins 1944–1962. Sat á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 1947, 1948 og 1955.

Alþingismaður Strandamanna 1934–1959, alþingismaður Vestfirðinga 1959–1967 (Framsóknarflokkur).

Forsætisráðherra 1934–1942 og 1956–1958, landbúnaðarráðherra 1950–1953.

Sonur Jónasar Jónssonar b. og smiðs og Pálínu Guðnýjar Björnsdóttur ljósmóður að Syðri-Brekkum í Blönduhlíð. Pétur vann á búi foreldra sinna til tvítugsaldurs en fór þá að heiman og réðst í vistir og var í vinnumennsku í um 20 ár. Síðar varð hann ráðsmaður hjá Ásgrími Einarssyni skipstjóra á ábýlisjörðum hans að Ási í Hegranesi og Reykjum á Reykjaströnd. Pétur fluttist til Sauðárkróks árið 1930 og byggði sér þar íbúðarhús með föður sínum að Suðurgötu 9. Fyrstu árin á Sauðárkróki stundaði hann mest smíðavinnu en var einnig trúnaðarmaður Guðmundar Gíslasonar á Keldum um eftirlit með sýkingum af völdum mæði- og garnaveiki. Einnig leysti hann tvívegis af sem dýralæknir í nokkra mánuði í senn. Pétur sat um árabil í stjórn Vmf. Fram, átti sæti í skattanefnd í 20 ár, niðurjöfnunarnefnd í 20-30 ár, í fasteignamatsnefnd og kjörstjórn, lengi fulltrúi á aðalfundum K.S. og síðasti hreppstjóri Sauðárkróks 1943-1947 þegar bærinn fékk kaupstaðarréttindi. Árið 1942 kvæntist hann Maríu Karólínu Magnúsdóttur ljósmóður, þau eignuðust eina dóttur.

Sunnudaginn 6. desember 1936 var haldinn fundur á Hótel Borg samkvæmt fundarboðum í dagblöðum Reykjavíkur, af Árna Hafstað, bónda í Vík í Skagafirði. Boðaði hann fyrst og fremst Skagfirðinga í Reykjavík á fundinn og svo þá aðra er "vinveittir væru Skagafirði". Fundinn sóttu um 30 manns. Forsætisráðherra, Hermann Jónasson, stýrði fundinum. Árni hélt framsögu og gerði grein fyrir tilefni fundarins en það var hin sú hugmynd Skagfirðinga að koma upp menningarmiðstöð fyrir Skagafjörð við Reykjahól (Varmahlíð). Lög félagsins voru samþykkt á öðrum fundi, haldinn 20. maí 1937. Þar er félagið nefnt "Varmahlíð" og helsti tilgangur félagsins vera að vinna að stofnun mennta- og menningarsetur við Reykjahól í Seyluhreppi (Varmahlíð). Fyrsti formaður félagsins var Magnús Guðmundsson, alþingismaður en hann lést 28. nóvember 1937. Strax á 3ja fundi, 20. febrúar 1938, var nafninu breytt í "Skagfirðingafélagið í Reykjavík". Starfssemin varð fjölbreyttari og fljólega var farið að halda "Skagfirðingamót", samkomu brottfluttra Skagfirðinga í Reykjavík. Félagið er enn starfandi í dag.

Félagið var stofnað 26. maí 1939 að Helgustöðum í Fljótum. Stofnendur voru 6. Tilgangurinn var að auka kynningu og samstarf meðal kvennanna á félagssvæði Holts- og Haganeshrepps. Í fyrstu stjórn kvenfélagsins voru Þuríður Þorsteinsdóttir frá Helgustöðum, formaður, Karólína Kristjánsdóttir frá Stóru-Þverá, gjaldkeri og Sigríður Jóhannesdóttir frá Brúnastöðum, ritari.

Björgunarfélag Hofshrepps var stofnað árið 1934 en lá í dvala frá árinu 1950. Það var endurvakið árið 1976 og fljótlega eftir það var tekið upp nafnið Grettir.

Í kjölfar sameiningar sveitarfélaga í Skagafirði var Tónlistarskóli Sauðárkróks og Tónlistarskóli Skagafjarðarsýslu sameinaðir árið 1999. Tónlistarskólinn hefur aðsetur á Sauðárkróki en sinnir tónlistarkennslu í öllum Skagafirði. Kennslustaðir eru 5 talsins og fara kennarar á milli kennslustaða eftir því sem þörf er á hverju sinni. Skólinn hefur útibú á Hofsósi og Varmahlíð en fær aðstöðu í Grunnskólunum á Hólum og Sólgörðum.

Tónlistarskóli Sauðárkróks tók til starfa í byrjun janúar 1965. Eyþór Stefánsson, tónskáld, var skólastjóri og kenndi einnig tónfræði og tónlistarsögu. Eva Snæbjörnsdóttir sá um kennslu í hljóðfæraleik, aðallega orgel- og píanóleik. Þegar skólinn tók til starfa voru skráðir nemendur um 20. Það var Tónlistarfélag Skagfirðinga sem beitti sér fyrir stofnun skólans. Stjórn Tónlistarfélagsins skipuðu á þessum tíma: Eyþór Stefánsson, Ólafur Stefánsson, Jón Karlsson, Jón Björnsson (Hafsteinsstöðum) og Magnús H. Gíslason (Frostastöðum). Sýslunefnd Skagafjarðarsýslu veitti 20 þúsund króna framlag til skólans og Kvenfélag Sauðárkróks færði skólanum 10 þúsund krónur. Fleiri félagasamtök og einstaklingar lögðu einnig til fjármagn svo hægt væri að stofna og reka skólann. Tónlistarskóli Sauðárkróks og Tónlistarskóli Skagafjarðarsýslu voru sameinaðir árið 1999 þegar sveitarfélög í Skagafirði voru sameinuð.

,,Magnús Jónsson fæddist að Hvammi í Norðurárdal 26. nóvember 1887, sonur Jóns Ólafs Magnússonar prests og konu hans, Steinunnar Guðrúnar Þorsteinsdóttur. Hann fluttist barnungur með foreldrum sínum norður til Skagafjarðar og ólst þar upp á Mælifelli og síðar á Ríp. Ungur var hann settur til mennta, lauk stúdentsprófi 1907 og guðfræðiprófi við prestaskólann 1911. Hann þjónaði Tjaldbúðarsöfnuði í Winnipeg síðari hluta árs 1911, var prestur Garða- og Þingvallasafnaða í Norður-Dakota í Bandaríkjunum 1912–1915, en fluttist þá heim til Íslands og var prestur á Ísafirði 1915–1917. Árið 1917 var hann skipaður dósent við guðfræðideild Háskóla Íslands, varð prófessor í guðfræðideild 1928, var atvinnumálaráðherra um átta mánaða skeið á árinu 1942, en gegndi síðan kennslustörfum við guðfræðideildina á ný til ársins 1947, er hann var skipaður formaður fjárhagsráðs, sem þá var sett á stofn. Gegndi hann þeim störfum til ársins 1953, er fjárhagsráð var lagt niður, en lausn frá prófessorsembætti hafði hann fengið á árinu 1952. Síðustu ár ævinnar fékkst hann við ritstörf og sinnti öðrum hugðarefnum sínum. Hér hefur verið rakinn embættisferill Magnúsar Jónssonar, en jafnframt embætti sínu gegndi hann einatt fjölþættum störfum á öðrum sviðum. Hann var bæjarfulltrúi á Ísafirði 1915–1917, þingmaður Reykvíkinga 1921–1946, sat á 32 þingum alls, var yfirskoðunarmaður landsreikninga 1923–1925 og 1932–1937. Hann átti sæti í Grænlandsnefnd 1925, í milliþinganefnd í bankamálum 1925–1926, í alþingishátíðarnefnd 1926–1930, í bankaráði Landsbankans 1927–1928 og 1930–1957, var formaður þess 1946–1957, Í dansk-íslenzkri ráðgjafarnefnd átti hann sæti frá 1935 og þar til hún var lögð niður, í milliþinganefnd í skattamálum árin 1938–1939, í orðunefnd 1939–1942, í útvarpsráði 1942–1956, formaður þess 1945–1946 og 1953–1956. Hann átti sæti í skólanefnd barnaskóla á Ísafirði og í Reykjavík, var í skólaráði verzlunarskólans og tónlistarskólans. Í félagsmálum vann hann mikið starf, var í stjórn Prestafélags Íslands, Sögufélagsins, Listvinafélags Íslands og Skagfirðingafélagsins og átti lengi sæti í miðstjórn Sjálfstæðisflokksins. Hann var ritstjóri Eimreiðarinnar 1918–1923, Iðunnar 1923–1926, Stefnis 1929–1934 og Kirkjuritsins 1940–1948 og 1954–1955. Hann var kjörinn heiðursdoktor í guðfræði við háskólann í Tartu í Eistlandi árið 1932."

Fædd og uppalin á Skáldastöðum í Eyjafirði. Um tvítugt sigldi hún til Danmerkur og dvaldist um skeið, uns hún fluttist með unnusta sínum, Pétri Sighvatssyni, til Dýrafjarðar. Giftust þau þar og fluttu síðan til Sauðárkróks, þau eignuðust sex börn.

Alexander Jóhannesson, f. 15.07.1888 á Gili í Borgarsveit, d. 28.03.1934. Foreldrar: Jóhannes Davíð Ólafsson og Margrét Guðmundsdóttir. Alexander varð stúdent 1907, mag art í þýskum fræðum frá Kaupmannahöfn 1913 og doktor frá Halle í Þýskalandi 1915. Hann kenndi þýsku við Háskóla Íslands og jafnframt íslenska málfræði og germanska samanburðarmálfræði. Hann varð dósent 1926, prófessor 1930 og gegndi rektorsembætti 1932-1935, 1939-1942 og 1948-1954. Alexander átti mkinn þátt í að móta háskólahverfið sem formaður byggingarnefndar HÍ og sat einnig í ýmsum nefndum og ráðum. Hann skrifaði ýsmar bækur, bæði fræðirit og kennslubækur auk þess að skrifa um bókmenntir og þýða ljóð. Hann var mikill áhugamaður um flugmál og heitir flugvöllurinn við Sauðárkrók eftir honum.
Maki: Heba Geirsdóttir.

Póstafgreiðslumaður og símstöðvarstjóri á Eskifirði 1930.

Frá Arnarbæli í Árnessýslu. Kvæntist Jóhannesi Ólafssyni sýslumanni á Sauðárkróki, þau eignuðust fimm börn.

Frá Lóni. Fór til Vesturheims frá Sauðárkróki hugsanlega árið 1887.

Fædd Syðri Brekkum, fór til Vesturheims.

Faðir: Arnór Egilsson bóndi og ljósmyndari (1856-1900). Móðir: Valgerður Ósk Ólafsdóttir, húsfreyja (1857-1933). Halldór Egill Arnórsson lærði ljósmyndun hjá Hallgrími Einarssyni á Akureyri fyrir 1909. Rak ljósmyndastofu á Akureyri 1909-1918. Ferðaðist einnig og tók myndir t.d. á Siglufirði 1919. Starfaði hjá eða vann með Hallgrími Einarssyni a.m.k. á tímabilinu 1920-1924 (myndir merktar þeim báðum). Starfaði hjá Guðmundi R. Trjámannssyni 1924-1925. Starfi á ljósmyndastofu Jóns J. Dahlmanns í Reykjavík frá um 1927 til um 1938 en þá fór hann að starfa á ljósmyndastofu Vigfúsar Sigurgeirssonar í Reykjavík og var þar til dauðadags.
Hluti af filmu- og plötusafni hans er varðveitt í Þjóðminjasafni Íslands (Reykjavíkurárin).

Pétur Brynjólfsson fæddist á Heiði í Mýrdal, 4. ágúst 1881. Faðir: Brynjólfur Jónsson (1850-1925) prestur á Hofi í Álftafirði. Móðir: Ingunn Eyjólfsdóttir (1854-1896) húsfreyja á Hofi í Álftafirði. Maki: Anine Charoline Henriette Gjerland (1882-1934) píanóleikari og kennari í Reykjavík og Kaupmannahöfn. Þau skildu. Saman áttu þau fimm börn.
Pétur lærði ljósmyndun veturinn 1900-1901, líklega hjá Sigfúsi Eymundssyni. Stundaði framhaldsnám í ljósmyndun hjá P. Schaumburg, Nørrebrogade 23 í Kaupmannahöfn 1901-1902 og í Þýskalandi. Rak ljósmyndastofu í Bankastræti 14, Reykjavík 1902-1906 síðan við Hverfisgötu 1906-1915. Rak útibú í Lækjagötu 3 á Akureyri 1908-1909. Fluttist til Danmerkur 1915 og rak um skeið ljósmyndastofu við Nørregade í Kaupmannahöfn. Rak svo ljósmyndastofu á nokkrum stöðum í Reykjavík frá 1918-1930.

Faðir: Benedikt Jóhannsson verslunarmaður í Reykjavík (1850-1876). Móðir: Katrín Gísladóttir húsfreyja á Teigi í Vopnafirði (1849-1918). Gísli ólst upp að mestu hjá afa sínum, Jóhanni Knúti Benediktssyni presti. Gísli stundaði úrsmiðanám hjá Teiti Tómasi Ingimundarsyni úrsmiði í Reykjavík 1891-1893. Lærði ljósmyndun hjá Guðjóni Ágústi Guðmundssyni í Reykjavík 1893-1894. Framhaldsnám í ljósmyndun í Kaupmannahöfn veturinn 1895-1896, líklega hjá N. Nyberg. Ljósmyndari á Vopnafirði 1894-1897. Tók ljósmyndir í Öræfum 1896. Starfaði við úrsmíðar og rak ljósmyndastofu á Sauðárkróki 1898-1899. Keypti myndastofu Arnórs Egilssonar á Akureyri í maí 1900 og rak hana til dauðadags.

Kristján fæddist á Sauðárkróki 29. ágúst árið 1900, sonur Hildar Pétursdóttur Eriksen og Magnúsar Guðmundssonar verslunarmanns á Sauðárkróki. Kristján starfaði alla tíð sem verslunarmaður, fyrst hjá Höephnersverslun og verslun Sigurgeirs Daníelssonar en síðar hjá Kaupfélagi Skagfirðinga, þar sem hann starfaði lengst af. Kristján var mikill félagshyggjumaður og gegndi margvíslegum trúnaðarstörfum, bæði fyrir Sauðárkrók og eins fyrir ýmis félagasamtök. Sat m.a. í stjórn Sögufélags Skagfirðinga um tíma og í stjórn Bóka- og héraðsskjalasafns Skagfirðinga frá 1960 til æviloka. Ungur að árum hóf Kristján ljósmyndagerð og telur safn hans þúsundir mynda. Ánafnaði Kristján Héraðsskjalasafn Skagfirðinga að ljósmyndum sínum eftir sinn dag og má af því marka hvaða hug hann bar til safnsins. Kristján hafði gott auga fyrir ljósmyndatökum. Hann tók myndir af öllum húsum á Sauðárkróki, fjölda mannamynda tók hann og myndir af ýmsum viðburðum og hátíðum um áratugaskeið. Safn Kristjáns er gríðalega verðmætt fyrir áhugafólk um sögu Sauðárkróks, enda myndefnið fjölbreytt og má í safni hans sjá glöggt þá umbreytingu sem varð á Sauðárkróki frá sveitaþorpi til kaupstaðar. Kristján giftist Sigrúnu M. Jónsdóttur sýslufulltrúa, sem lifði Kristján. Hún var um tíma sett Sýslumaður Skagfirðinga og mun hafa verið fyrsta konan sem gegndi því embætti hér á landi. Hluti mynda Kristjáns eru nú aðgengilegar á myndavef safnsins, eða um 600 ljósmyndir.

Fyrrum leikskólastjóri á Sauðárkróki.

Sigurgeir Angantýsson, f. 12.04.1939 í Ási í Glerárhverfi á Akureyri, d. 02.05.2012. Foreldrar: Björg Dagmar Bára Jónsdóttir frá Lambanesi í Fljótum og Angantýr Elínór Jónsson frá Gröf í Svarfaðardal. Sigurgeir ólst upp í Glerárhverfi til 4 ára aldurs en þá fluttist fjölskyldan til Siglufjarðar, þaðan í Málmey á Skagafirði og loks á Sauðárkrók árið 1946. Þar bjó Sigurgeir mestan hluta ævi sinnar. Hann lærði bifreiðavirkjun á Akureyri og starfaði þar í nokkur ár. Flutti aftur á heimaslóðir og hóf störf á Bifreiðaverkstæði Áka. Gerðist síðan sjálfstæður atvinnurekandi til margra ára. Hóf síðan störf hjá Sauðárkróksbæ sem verkstæðisformaður í áhaldahúsi bæjarins og starfaði við það ásamt verkstjórn þar til hann hætti störfum sökum aldurs. Sigurgeir var virkur í félagsmálum, starfaði m.a. í Kiwanisklúbbnum Drangey. Lék á hljóðfæri, m.a. með danshljómsveitum og söng í kórum, m.a. Karlakór Akureyrar og Rökkurkórnum.
Maki 1: Sigríður Gréta Þorsteinsdóttir frá Akureyri. Þau eignuðust tvær dætur. Þau slitu samvistum.
Maki 2: Þórey Jóhanna Dóra Þorsteinsdóttir frá Hofsós. Þau eignuðust tvö börn.

Dóttir Hannesar Péturssonar og Ingibjargar Jónsdóttur á Skíðastöðum. Jórunn ólst upp hjá foreldrum sínum en missti föður sinn aðeins sex ára gömul. Var hún eftir það með móður sinni og stjúpföður, Gísla Björnssyni. ,,Á unglingsárunum dvaldist hún hjá föðurbróður sínum Pálma Péturssyni kaupmanni og konu hans Helgu Guðjónsdóttur á Sauðárkróki og sótti unglingaskóla. Var hún því næst í tvo vetur í Reykjavík við tungumálanám, stundaði síðan farkennslu í Vesturhópi og dvaldist þá að Breiðabólstað hjá Herdísi Pétursdóttur föðursystur sinni og eiginmanni hennar Hálfdáni Guðjónssyni, síðar vigslubiskupi á Sauðárkróki. Fljótlega eftir að þau hjón fluttust til Sauðárkróks hóf hún að starfa að félagsmálum og var valin til forystustarfa; var formaður kvenfélagsins um nærri tveggja áratuga skeið, formaður skagfirskra kvenna um árabil og margoft fulltrúi á þingum Kvenfélagasambands Íslands, þar sem hún leiddi ýmis mál til afgreiðslu. Jórunn starfaði alllengi með Leikfélagi Sauðárkróks, þar sem hún fór oftast með aðalhlutverk. Hún var kosin heiðursfélagi Kvenfélags Sauðárkróks, árið 1958, en það ár fluttist hún til Reykjavíkur og dvaldist þar til æviloka."
Jórunn kvæntist Jóni Sigfússyni frá Mælifelli, þau eignuðust fjögur börn.

Stefán var fæddur og uppalinn í Torfmýri í Blönduhlíð, sonur Magnúsar Hannessonar og Jakobínu Gísladóttur. Árið 1923 réðst hann sem vinnumaður að Reynistað til Jóns Sigurðssonar, þar sem hann dvaldist til 1937 er hann fluttist til Sauðárkróks. Stefán starfaði mikið fyrir Sögufélag Skagfirðinga og var einn af hvatamönnum að stofnun Héraðsskjalasafns Skagfirðinga. Aðalstarf Stefáns var þó bókband en það vann hann við í rúm 40 ár og talið er að hann hafi árlega bundið 2000-3000 bækur.
Stefán var ókvæntur og barnlaus.

Bóndi á Þorbjargarstöðum á Laxárdal ytri, Skag. Síðast bús. í Skefilsstaðahreppi. Ókvæntur og barnlaus.

Guttormur Óskarsson fæddist í Hamarsgerði í Lýtingsstaðarhreppi í Skagafirði 29. desember 1916. Foreldrar hans voru Óskar Á. Þorsteinsson, bóndi í Hamarsgerði, síðar í Kjartansstaðakoti, Langholti og kona hans Sigríður Hallgrímsdóttir. 15. október 1944 kvæntist Guttormur Ingveldi Hólmsteinu Rögnvaldsdóttur þau eignuðust þrjár dætur. ,,Guttormur stundaði nám í Reykholti í Borgarfirði og síðan í Samvinnuskólanum í Reykjavík, 1942-1944. Að námi loknu starfaði hann hjá fræðsludeild Sambands íslenskra samvinnufélaga í tvö ár. 1946 fluttust þau hjón til Sauðárkróks og Guttormur hóf störf sem gjaldkeri hjá Kaupfélagi Skagfirðinga þar sem hann starfaði óslitið til starfsloka. Guttormi voru félagsstörf hugleikin. Auk þátttöku í hinum ýmsu félögum á Sauðárkróki var hann til æviloka dyggur stuðningsmaður Framsóknarflokksins og gegndi á þeim vettvangi fjölmörgum trúnaðarstörfum."

Fæddur 18.10.1910 á Mælifelli á Neðribyggð. Foreldrar: Sigurður Þórðarson bóndi á Nautabúi, kaupfélagsstjóri og alþingismaður, og k.h. Ingibjörg Sigurlaug Sigfúsdóttir. Sigfús ólst upp hjá foreldrum sínum á Nautabúi og vann að búi þeirra meðan þau bjuggu þar. Frá áramótum 1929 til vors 1930 stundaði hann nám í unglingaskóla á Hólum í Hjaltadal, síðan við Héraðsskólann á Laugarvatni veturinn 1930-1931. Eftir veruna þar vann hann að búi foreldra sinna og kenndi sund við Steinsstaðalaug um tíma. Árið 1938 fluttist hann með dóttur sinni og foreldrum til Sauðárkróks þar sem faðir hans gerðist kaupfélagsstjóri hjá Kaupfélagi Skagfirðinga. Þá fór Sigfús að vinna við afgreiðslustörf í Ytri-búðinni sem gekk undir nafninu Grána. Þar vann hann til ársins 1946, að undanteknum tveimur árum sem hann var hjá KRON í Reykjavík. Árið 1947 var hann búsettur á Siglufirði og vann þar í síld. Árið 1948 fór Sigfús til Rafmagnsveitna ríkisins og starfaði þar til 1974, lengst af verkstjóri við línulagnir víðsvegar um land. Árin 1974-1978 var hann sjálfstæður verktaki. Sigfús var búsettur í Reykjavík á árunum 1957-1978, að hann fluttist aftur til Sauðárkróks. Fyrri kona hans var Sigurbjörg Guðlaug Stefánsdóttir, fædd 17.1.1915, en hún lést 25.11.1937 á Kristnesi. Saman áttu þau eina dóttur. Seinni kona hans var Svanlaug Pétursdóttir, fædd 20.6.1921, d. 5.1.2006. Saman áttu þau þrjú börn.